Wat God heilig maakt, dat mag een mens niet onheilig maken.

[Zonderling]

Over de besnijdenis staat geschreven, dat dat niet meer hoeft, maar dat je besneden van hart moet zijn.
Dat jubeljaar had God ingesteld, om te laten zien dat hij zorgt draagt voor de armen.

Dat laatste is waar, maar dat zegt toch niets over de vraag of het nog geldt of niet?
Maar ik houd vol dat Christus ook het jubeljaar vervuld heeft in Zijn dood.
En dit was een Heiligheid der heiligheden (Dan. 9:24).
Na Christus' dood hoeven we en mogen we niet terugkeren tot de oude heilige inzettingen, want dat is een versmading van deze Heiligheid der heiligheden Christus.

[refo]

Over de besnijdenis staat geschreven, dat dat niet meer hoeft, maar dat je besneden van hart moet zijn.

Waar staat dat? Dat de besnijdenis niet meer hoeft?

Dat jubeljaar had God ingesteld, om te laten zien dat hij zorgt draagt voor de armen.

Er waren geen armen in Israel.
Het jubeljaar ging niet zozeer om arm of rijk, maar dat de grond eigenlijk van God gekregen was en dus nooit naar een ander kon. Alleen de vrucht was van jou. Als je je schuld niet kon betalen verkocht je de opbrengsten van dan tot aan het volgende jubeljaar. Je kreeg dus veel in jaar 4, weinig in jaar 46. Met die opbrengst betaalde je je schuld en ging in loondienst of leefde zuinig van het restant(?).
In het jubeljaar ging de grond weer in erfelijke beziiting terug.

13 In dit jubeljaar mag u terugkeren, ieder naar zijn eigen bezit.
14 Wanneer u dan aan uw naaste iets verkoopt wat verkocht kan worden, of iets uit het bezit van uw naaste koopt, mag u elkaar niet uitbuiten.
15 Overeenkomstig het aantal jaren vanaf het jubeljaar moet u van uw naaste kopen en overeenkomstig het aantal opbrengstjaren moet hij het aan u verkopen.
16 Bij een groot aantal jaren moet u de prijs ervan hoger stellen, en bij een klein aantal jaren moet u de prijs ervan verlagen, want hij verkoopt u het aantal opbrengsten.

[Petrus Romanus]

Over de besnijdenis staat geschreven, dat dat niet meer hoeft, maar dat je besneden van hart moet zijn.

Waar staat dat? Dat de besnijdenis niet meer hoeft?

Dat jubeljaar had God ingesteld, om te laten zien dat hij zorgt draagt voor de armen.

Er waren geen armen in Israel.
Het jubeljaar ging niet zozeer om arm of rijk, maar dat de grond eigenlijk van God gekregen was en dus nooit naar een ander kon. Alleen de vrucht was van jou. Als je je schuld niet kon betalen verkocht je de opbrengsten van dan tot aan het volgende jubeljaar. Je kreeg dus veel in jaar 4, weinig in jaar 46. Met die opbrengst betaalde je je schuld en ging in loondienst of leefde zuinig van het restant(?).
In het jubeljaar ging de grond weer in erfelijke beziiting terug.

13 In dit jubeljaar mag u terugkeren, ieder naar zijn eigen bezit.
14 Wanneer u dan aan uw naaste iets verkoopt wat verkocht kan worden, of iets uit het bezit van uw naaste koopt, mag u elkaar niet uitbuiten.
15 Overeenkomstig het aantal jaren vanaf het jubeljaar moet u van uw naaste kopen en overeenkomstig het aantal opbrengstjaren moet hij het aan u verkopen.
16 Bij een groot aantal jaren moet u de prijs ervan hoger stellen, en bij een klein aantal jaren moet u de prijs ervan verlagen, want hij verkoopt u het aantal opbrengsten.

WAREN ER GEEN ARMEN IN ISRAEL?

Christus zegt in Matteus 26:11
Want de armen zijn altijd bij jullie, maar ik zal niet altijd bij jullie zijn.

Matteus 19:21
[21] Jezus antwoordde hem: ‘Als je volmaakt wilt zijn, ga dan naar huis, verkoop alles wat je bezit en geef de opbrengst aan de armen; dan zul je een schat in de hemel bezitten.

[refo]

Over de besnijdenis staat geschreven, dat dat niet meer hoeft, maar dat je besneden van hart moet zijn.

Waar staat dat? Dat de besnijdenis niet meer hoeft?

Dat jubeljaar had God ingesteld, om te laten zien dat hij zorgt draagt voor de armen.

Er waren geen armen in Israel.
Het jubeljaar ging niet zozeer om arm of rijk, maar dat de grond eigenlijk van God gekregen was en dus nooit naar een ander kon. Alleen de vrucht was van jou. Als je je schuld niet kon betalen verkocht je de opbrengsten van dan tot aan het volgende jubeljaar. Je kreeg dus veel in jaar 4, weinig in jaar 46. Met die opbrengst betaalde je je schuld en ging in loondienst of leefde zuinig van het restant(?).
In het jubeljaar ging de grond weer in erfelijke beziiting terug.

13 In dit jubeljaar mag u terugkeren, ieder naar zijn eigen bezit.
14 Wanneer u dan aan uw naaste iets verkoopt wat verkocht kan worden, of iets uit het bezit van uw naaste koopt, mag u elkaar niet uitbuiten.
15 Overeenkomstig het aantal jaren vanaf het jubeljaar moet u van uw naaste kopen en overeenkomstig het aantal opbrengstjaren moet hij het aan u verkopen.
16 Bij een groot aantal jaren moet u de prijs ervan hoger stellen, en bij een klein aantal jaren moet u de prijs ervan verlagen, want hij verkoopt u het aantal opbrengsten.

WAREN ER GEEN ARMEN IN ISRAEL?

Christus zegt in Matteus 26:11
Want de armen zijn altijd bij jullie, maar ik zal niet altijd bij jullie zijn.

Matteus 19:21
[21] Jezus antwoordde hem: ‘Als je volmaakt wilt zijn, ga dan naar huis, verkoop alles wat je bezit en geef de opbrengst aan de armen; dan zul je een schat in de hemel bezitten.

Maar die mochten er niet zijn.
En vraag 1?

[Zonderling]

Jullie dwalen af. Het gaat erom of de ceremoniën die zijn ingesteld ten tijde van Mozes nu nog gelden of niet.

[Simon]

Jullie dwalen af. Het gaat erom of de ceremoniën die zijn ingesteld ten tijde van Mozes nu nog gelden of niet.

Je bedoelt de door Refo aangehaalde besnijdenis?
die betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is.
Welk ''handschrift dat tegen ons was'', is er nu uitgewist, ook wel een vraag waar ik benieuwd naar ben ?

[Fjodor]

Volgens mij is dit een discussie die nog niet bevredigend is beantwoord. Hoe weten we welke geboden uit het OT vervallen zijn, en welke nog gelden? Er zijn vuistregels te maken (morele wet geldt nog, civiele wet is onduidelijk!, ceremoniële wet is vervallen). Maar veel verder dan vuistregels komen we niet.

Het NT leert ons dat Christus al deze Mozaïsche inzettingen gehouden en vervuld heeft, en dat wij dit niet meer hoeven te doen.

Anders staat het met de tien woorden: daarin heb je gelijk dat deze als vrucht van het geloof onderhouden moeten worden, ook al heeft Christus ook deze wet vervuld en de overtreding ervan verzoend en de straf gedragen. (Maar het sabbatjaar vind je niet in deze 10 woorden.)

De tien woorden zijn een onderdeel van de Mozaïsche inzettingen, en er zijn ook buiten de tien woorden Mozaïsche inzettingen die onder de morele wet vallen en blijvend gehouden moeten worden.

Het lijkt mij dat we het houden van het Jubeljaar moeten beschouwen als onderdeel van de christelijke vrijheid. Dus geen moeten of juist niet mogen.

[Simon]

Volgens mij is dit een discussie die nog niet bevredigend is beantwoord. Hoe weten we welke geboden uit het OT vervallen zijn, en welke nog gelden? Er zijn vuistregels te maken (morele wet geldt nog, civiele wet is onduidelijk!, ceremoniële wet is vervallen). Maar veel verder dan vuistregels komen we niet.

Het NT leert ons dat Christus al deze Mozaïsche inzettingen gehouden en vervuld heeft, en dat wij dit niet meer hoeven te doen.

Anders staat het met de tien woorden: daarin heb je gelijk dat deze als vrucht van het geloof onderhouden moeten worden, ook al heeft Christus ook deze wet vervuld en de overtreding ervan verzoend en de straf gedragen. (Maar het sabbatjaar vind je niet in deze 10 woorden.)

De tien woorden zijn een onderdeel van de Mozaïsche inzettingen, en er zijn ook buiten de tien woorden Mozaïsche inzettingen die onder de morele wet vallen en blijvend gehouden moeten worden.

Het lijkt mij dat we het houden van het Jubeljaar moeten beschouwen als onderdeel van de christelijke vrijheid. Dus geen moeten of juist niet mogen.

volgens mij zijn dit wetten die golden tussen het volk Israel en God.
Wij heidenen moeten ons houden aan de Noachitische geboden.
Wat Israel deed en overkwam wordt ons als waarschuwing voorgehouden.

[Fjodor]

Volgens mij is dit een discussie die nog niet bevredigend is beantwoord. Hoe weten we welke geboden uit het OT vervallen zijn, en welke nog gelden? Er zijn vuistregels te maken (morele wet geldt nog, civiele wet is onduidelijk!, ceremoniële wet is vervallen). Maar veel verder dan vuistregels komen we niet.

Het NT leert ons dat Christus al deze Mozaïsche inzettingen gehouden en vervuld heeft, en dat wij dit niet meer hoeven te doen.

Anders staat het met de tien woorden: daarin heb je gelijk dat deze als vrucht van het geloof onderhouden moeten worden, ook al heeft Christus ook deze wet vervuld en de overtreding ervan verzoend en de straf gedragen. (Maar het sabbatjaar vind je niet in deze 10 woorden.)

De tien woorden zijn een onderdeel van de Mozaïsche inzettingen, en er zijn ook buiten de tien woorden Mozaïsche inzettingen die onder de morele wet vallen en blijvend gehouden moeten worden.

Het lijkt mij dat we het houden van het Jubeljaar moeten beschouwen als onderdeel van de christelijke vrijheid. Dus geen moeten of juist niet mogen.

volgens mij zijn dit wetten die golden tussen het volk Israel en God.
Wij heidenen moeten ons houden aan de Noachitische geboden.
Wat Israel deed en overkwam wordt ons als waarschuwing voorgehouden.

Maar je kan niet zeggen dat het enkel waarschuwing is. Dus wat is het dan meer? Als de tien geboden meer zijn dan enkel waarschuwing, waarom bijvoorbeeld het gebod van het jubeljaar niet?

[Jongere]

Weet iemand me te vertellen of het klopt dat - wat ik verschillende keren heb horen beweren - het jubeljaar waarschijnlijk niet één keer in praktijk is gebracht onder Israël?

[Zonderling]

@Jongere,
Dat klopt, althans voor de periode van Mozes tot Ezra.
Dat geldt ook voor de sabbatjaren.
Het is o.a. gebaseerd op:

Lev 26:34 Dan zal het land aan zijn sabbatten een welgevallen hebben, al de dagen der verwoesting, en gij zult in het land uwer vijanden zijn; dan zal het land rusten, en aan zijn sabbatten een welgevallen hebben.
Lev 26:35 Al de dagen der verwoesting zal het rusten, overmits het niet rustte in uw sabbatten, als gij daarin woondet.

Ezra heeft de sabbatjaren hersteld en waarschijnlijk ook de jubeljaren.
De telling van de jaren loopt dan ook vanaf de terugkeer van Ezra en eindigt na 70 * 7 jaren (minus een halve jaarweek) bij de dood van Christus.
Omdat de sabbatjaren lopen van ongeveer begin oktober tot begin oktober klopt ook het halve jaar precies, want de dood van Christus viel begin april (14 Nisan).

Daarom ook mijn eerdere stelling dat Christus ook deze inzettingen van sabbat- en jubeljaar in zijn dood vervuld heeft.