Is thuislezen Bijbels?

[Fjodor]

Buiten het éne instituut hè!

Want je spreekt hier taal van de reformatie, maar die moet je niet zomaar op onze situatie plakken. Want bij ons zijn er weet ik het niet hoeveel gereformeerde instituten. Maar dat kan reformatorisch gezien (NGB 29) helemaal niet.

Toch wel. Hoewel het instituut verdeeld is, blijven al die kerken toch ware, hoewel vaak zwakke, kerken.

Tja, maar dan zijn al die kerken pertinent ongehoorzaam aan het gebod dat artikel 29 weergeeft. En wat krijg je bij onberouwvol volharden in zonde? Uitsluiting van het Heilig Avondmaal... Kijk, wij interpreteren volledig anders dan de reformatoren. Volgens hun waren de ware en de valse kerk 'lichtelijk te kennen' (art 29). Niet samenvoegen is dan ernstige zonde.

[Zonderling]

Als je goed leest, zie je dat het begin van artikel 28 teruggrijpt op de beschrijving van de heilige algemene Kerk zoals beschreven in artikel 27. Buiten DIE Kerk is geen zaligheid.

Dat is het ene aspect er van, maar sluit, mijns insziens, het andere niet uit. Temeer daar het zo ongeveer onmogelijk is, mijns insziens, om buiten de kerk instituut (dit sluit ook ware huisgemeenten in) als getrouw christen te leven, daar de kerk een leven organisme is, en de hand de voet nodig heeft.

Maar ik kan het fout hebben... Als je me kunt tonen hoe de hand en voet zonder hart en hoofd door kunnen leven...


(dank je, Zonderling, eindelijk! hebben we een inhoudelijke discussie)

Laten we in elk geval concluderen dat 'buiten de Kerk geen zaligheid' door de Nederlandse Geloofsbelijdenis gezegd is van de Kerk volgens artikel 27 en dus juist niet in de eerste plaats ziet op het instituut.
Verder heeft inderdaad iedereen de roeping om zich ook zichtbaar bij de ware Kerk te voegen wanneer en zodra dit mogelijk is. Dat wordt door allen hier onderschreven bij mijn weten.

[Simon]

Als je goed leest, zie je dat het begin van artikel 28 teruggrijpt op de beschrijving van de heilige algemene Kerk zoals beschreven in artikel 27. Buiten DIE Kerk is geen zaligheid.

Dat is het ene aspect er van, maar sluit, mijns insziens, het andere niet uit. Temeer daar het zo ongeveer onmogelijk is, mijns insziens, om buiten de kerk instituut (dit sluit ook ware huisgemeenten in) als getrouw christen te leven, daar de kerk een leven organisme is, en de hand de voet nodig heeft.

Maar ik kan het fout hebben... Als je me kunt tonen hoe de hand en voet zonder hart en hoofd door kunnen leven...


(dank je, Zonderling, eindelijk! hebben we een inhoudelijke discussie)

Zie ik sta aan de deur en klop, indien iemand naar mijn stem hoort, en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.
Hier is verder niemand bij!
Er wordt in enkelvoud gesproken!
Wie een oor heeft, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt....
De gemeente is lauw en wordt uitgespuugd, want ze vindt zichzelf rijk en verrijkt..een enkeling ziet het en gaat uit van haar?
Of heeft iemand een betere uitleg?

[Fjodor]

Als je goed leest, zie je dat het begin van artikel 28 teruggrijpt op de beschrijving van de heilige algemene Kerk zoals beschreven in artikel 27. Buiten DIE Kerk is geen zaligheid.

Dat is het ene aspect er van, maar sluit, mijns insziens, het andere niet uit. Temeer daar het zo ongeveer onmogelijk is, mijns insziens, om buiten de kerk instituut (dit sluit ook ware huisgemeenten in) als getrouw christen te leven, daar de kerk een leven organisme is, en de hand de voet nodig heeft.

Maar ik kan het fout hebben... Als je me kunt tonen hoe de hand en voet zonder hart en hoofd door kunnen leven...


(dank je, Zonderling, eindelijk! hebben we een inhoudelijke discussie)

Laten we in elk geval concluderen dat 'buiten de Kerk geen zaligheid' door de Nederlandse Geloofsbelijdenis gezegd is van de Kerk volgens artikel 27 en dus juist niet in de eerste plaats ziet op het instituut.
Verder heeft inderdaad iedereen de roeping om zich ook zichtbaar bij de ware Kerk te voegen wanneer en zodra dit mogelijk is. Dat wordt door allen hier onderschreven bij mijn weten.

Ja.
Maar er is volgens mij nog een belangrijk punt, en dat probeer ik hier te maken, namelijk dat men volgens de NGB niet enkel de plicht heeft om zich zichtbaar bij de ware kerk in de betekenis van artikel 27 te voegen, maar dat men ook de plicht heeft om zich bij het éne ware instituut te voegen. De NGB kent geen meerdere instituten die naast elkaar zouden kunnen blijven bestaan. De NGB kan die ook niet kennen, en volgens mij ook niet erkennen, vanwege de inhoud van artikel 29. Vals en waar zijn lichtelijk te kennen. En daar kunnen wij tegenwoordig niet mee uit de voeten.

[Zonderling]

Inderdaad is vals en waar minder gemakkelijk te herkennen dan in de tijd van de Reformatie.
Trouwens, ook Calvijn erkende dat de kenmerken niet altijd zo gemakkelijk te herkennen zijn.

Laat ik een voorbeeld geven: was de Lutherse Kerk in de 16e eeuw een ware zichtbare Kerk of niet?
M.i. zeker wel gedurende een tijd.
Maar Guido de Brès bedoelde deze Lutherse Kerk toch zeker niet, want daarmee wilde hij niet verenigen.
En ook Calvijn wilde weinig meer weten van het Lutherse instituut nadat Melanchtons opvatting over het avondmaal niet meer geduld werd (na diens dood overigens).
Deze Lutherse Kerk vervolgde toen reeds - ten tijde val Calvijn en De Brès - de ware kerk (bijvoorbeeld door verbanning).
Waar was het kantelpunt? Wanneer was de Lutherse kerk nog de ware kerk en wanneer niet meer?
Of was zij het ook toen nog in zeker opzicht, maar niet meer in de oorspronkelijke zuiverheid?
Laten we de zaken niet oversimplificeren.

Daarbij komt: We leven thans onder de zware oordelen Gods - door ónze zonden en afwijkingen - waardoor de ware prediking grotendeels of bijna geheel van ons geweken is en de ware christenen zeer dun geworden zijn. Ze zijn er, maar niet verenigd in één zichtbare gemeente of kerkverband, maar daaronder verstrooid. Simpel is het allerminst.

[Simon]

Inderdaad is vals en waar minder gemakkelijk te herkennen dan in de tijd van de Reformatie.
Trouwens, ook Calvijn erkende dat de kenmerken niet altijd zo gemakkelijk te herkennen zijn.

Laat ik een voorbeeld geven: was de Lutherse Kerk in de 16e eeuw een ware zichtbare Kerk of niet?
M.i. zeker wel gedurende een tijd.
Maar Guido de Brès bedoelde deze Lutherse Kerk toch zeker niet, want daarmee wilde hij niet verenigen.
En ook Calvijn wilde weinig meer weten van het Lutherse instituut nadat Melanchtons opvatting over het avondmaal niet meer geduld werd (na diens dood overigens).
Deze Lutherse Kerk vervolgde toen reeds - ten tijde val Calvijn en De Brès - de ware kerk (bijvoorbeeld door verbanning).
Waar was het kantelpunt? Wanneer was de Lutherse kerk nog de ware kerk en wanneer niet meer?
Of was zij het ook toen nog in zeker opzicht, maar niet meer in de oorspronkelijke zuiverheid?
Laten we de zaken niet oversimplificeren.

Daarbij komt: We leven thans onder de zware oordelen Gods - door ónze zonden en afwijkingen - waardoor de ware prediking grotendeels of bijna geheel van ons geweken is en de ware christenen zeer dun geworden zijn. Ze zijn er, maar niet verenigd in één zichtbare gemeente of kerkverband, maar daaronder verstrooid. Simpel is het allerminst.

We leven niet onder de zware oordelen Gods, maar nog steeds in de welaangename genadetijd!
De ware prediking verdwenen en geweken door onze zonden en afwijkingen?Dat zij verre.
Voor hen die de ware prediking zoeken, laat Hij zich zeker nog vinden!Hij kwam voor onze zonden!
Maar wij zoeken niet, want bekering, dat moet je maar gegeven worden.

[Fjodor]

Inderdaad is vals en waar minder gemakkelijk te herkennen dan in de tijd van de Reformatie.
Trouwens, ook Calvijn erkende dat de kenmerken niet altijd zo gemakkelijk te herkennen zijn.

Laat ik een voorbeeld geven: was de Lutherse Kerk in de 16e eeuw een ware zichtbare Kerk of niet?
M.i. zeker wel gedurende een tijd.
Maar Guido de Brès bedoelde deze Lutherse Kerk toch zeker niet, want daarmee wilde hij niet verenigen.
En ook Calvijn wilde weinig meer weten van het Lutherse instituut nadat Melanchtons opvatting over het avondmaal niet meer geduld werd (na diens dood overigens).
Deze Lutherse Kerk vervolgde toen reeds - ten tijde val Calvijn en De Brès - de ware kerk (bijvoorbeeld door verbanning).
Waar was het kantelpunt? Wanneer was de Lutherse kerk nog de ware kerk en wanneer niet meer?
Of was zij het ook toen nog in zeker opzicht, maar niet meer in de oorspronkelijke zuiverheid?
Laten we de zaken niet oversimplificeren.

Daarbij komt: We leven thans onder de zware oordelen Gods - door ónze zonden en afwijkingen - waardoor de ware prediking grotendeels of bijna geheel van ons geweken is en de ware christenen zeer dun geworden zijn. Ze zijn er, maar niet verenigd in één zichtbare gemeente of kerkverband, maar daaronder verstrooid. Simpel is het allerminst.

Hiermee ben ik het eens. Maar volgens mij treed je (we) zo wel buiten de sporen van de NGB. Want daar is het een gelóófsartikel dat waar en vals gemakkelijk te onderscheiden zijn, dus geen artikel over de eigen tijd. Of dat laatste misschien toch wel?...

[Zonderling]

...maar nog steeds in de welaangename genadetijd!

Ook dat is waar, maar dat sluit de oordelen niet uit.

[caprice]

Mis ik iets? SecorDabar heeft toch te kennen gegeven dat hij zich wel aangesloten heeft bij een kerk (instituut)? Vandaaruit staat hij dus wel onder ambtelijke vermaan/toezicht.

Ja, dat heeft hij aangegeven.

Waarom moet hij er dan nog op gewezen worden om zich aan te sluiten bij een kerk?
En mocht er vermaan nodig zijn, dan leert Gods Woord ons om dat niet op de hoeken van de straten te doen, maar deze personen in het verborgene op te zoeken.

[refo]

Dat geldt niet voor openbare zonden. Zeker niet als de zondaar het nog goed van zichzelf vindt ook.

[vlinder]

Ik lees voornamelijjk excuses en uitvluchten (zoals handicaps e.d.) waarom rhuislezen wel legitiem zou zijn. Is het in die situaties niet beter om kerktelefoon te hebben en je deze manier te verbinden met de gemeente waar je lid van bent?

@afgewezen:persoonlijk denk ik dat het de beste weg is om te verhuizen naar een plaats waar je wel gemeenschap met de kerk kunt oefenen. En ik zou geen geldige reden weten om te blijven wonen waar je nu zit. Ander werk kun je overal krijgen.

[Afgewezen]

@afgewezen:persoonlijk denk ik dat het de beste weg is om te verhuizen naar een plaats waar je wel gemeenschap met de kerk kunt oefenen. En ik zou geen geldige reden weten om te blijven wonen waar je nu zit. Ander werk kun je overal krijgen.

Geweldig dat mensen precies voor je kunnen invullen wat wel en niet kan.

[Mara]

Ik lees voornamelijjk excuses en uitvluchten (zoals handicaps e.d.) waarom rhuislezen wel legitiem zou zijn. Is het in die situaties niet beter om kerktelefoon te hebben en je deze manier te verbinden met de gemeente waar je lid van bent?

.

Nee dat is niet bedoeld als uitvlucht. Maar ik vind het erg makkelijk om te stellen: dan verhuizen jullie maar, of je rijdt maar een stukkie om.
Misschien wil een thuislezer zelf dit wel, maar heeft hij in zijn gezin redenen waarom dit niet kan.

[vlinder]

Een heel gezin bij het gemeenteleven vandaan houden lijkt me nog kwalijker dan alleen jezelf. Maar ik heb makkelijk praten waarschijnlijk. Ik ben zeer dankbaar voor de gemeente waar we elke zondag een Christocentrische en Bijbelgetrouwe preek mogen horen en we zijn zeer gezegend met een bloeiend gemeenteleven. Daarom denk ik dat het niet goed is om je gezin dit te onthouden, om welke reden dan ook. Wat dat betreft ben ik met Bert eens dat financiele redenen nooit een reden mogen zijn.

[joy]

Ik respect voor de situatie van SD en dat hij in deze zijn geloof nog zo levend weet te houden, ik vraag me af hoeveel van de forummers dit ook zouden kunnen zonder gemeente, mezelf incl.