Geschrokken

[Bert Mulder]

Oké, zulk vertrouwen is goed.

Als echter blijkt dat de Heere niet voorziet dan is het verzoeken geweest..

Zoals ik al eerder hier zei, het probleem met verzekering en sociale voorzieningen is, dat ze functioneren, min of meer, als diaconie, maar dan zonder God.

[Fjodor]

Oké, zulk vertrouwen is goed.

Als echter blijkt dat de Heere niet voorziet dan is het verzoeken geweest..

Zoals ik al eerder hier zei, het probleem met verzekering en sociale voorzieningen is, dat ze functioneren, min of meer, als diaconie, maar dan zonder God.

Ja, inderdaad.

[Bomschuit]

Toch moet ik steeds maar denken aan de rijke jongeling, verkoopt alles wat u hebt en volg Mij. Het gaat er niet zo zeer om of wij dat moeten maar of wij dat kunnen, en ik denk als wij dat kunnen, wij het vanzelf moeten. Een totaal vertrouwen op de Heere is toch niet on-Bijbels? Als een aardse vader goed zorgt voor zijn kind, hoeveel te meer dan niet de Hemelse Vader. Dit is voor mij persoonlijk een behoorlijke lastige vraag geworden, worstelt hier verder niemand mee?

Beste bomschuit (Van Speijk), Mag ik je een praktische situatie voorstellen? Stel je bent niet verzekerd. Op een bepaald moment voel je je niet zo lekker, een beetje pijn in de borststreek en een slappe arm. De huisarts wordt er bij gehaald en die constateert een beginnende hartaanval. De ambulance komt met gillende sirenes je ophalen en naar het ziekenhuis brengen. Daar wordt je geopereerd. Gelukkig kom je er weer boven op en na een week of drie kun je weer naar huis. Maar enkele maanden later valt een rekening van 10.000 euro op de mat, graag betaling binnen 4 weken Hoe ga je dat betalen?

Als je net zoveel geloof mag hebben als Jane W. kun je misschien antwoorden: Dokter stuur maar vrij uw rekeningen. De Heere zal zorgen dat wij kunnen betalen, want daar hangt niet mijn eer aan, die gene is, maar Gods eer die mij alles geworden is. Jane dacht er zo over: Verzekeren is God vooruitlopen in Zijn voorzieningheid. Belijden dat verzekeren zonde is gaat nog wel, maar beleven.... Heere dat kan ik niet zonder u. Daarop liet de Heere mij zien hoe ik mij met lot en weg, voor ziel en lichaam, voor tijd en eeuwigheid, aan Hem had weggegeven. Dit mocht ik hier bij vernieuwing weer doen en mij opnieuw aan God verbinden, voor tijd en eeuwigheid, met al het mijne, met man en kinderen om te betuigen, niets liever te willen, dan ik en mijn huis, door genade de Heere te mogen volgen. Ik raakte mezelf met alles in de Heere kwijt. Ik zei: Heere ik heb nog maar 28 cent. Toen antwoordde die lieve Koning: Al het goud en zilver is Mijne en het vee op duizend bergen, en Ik zal u net zoveel geven, als Ik voor u zal nodig keuren. Daarop raakte mijn ziel vol van de lof des Heeren Ja Hij liet mij zien, dat de melk in mijn moeders borsten was, eer ik geboren was en dat Hij mij 32 jaren had geholpen, en het verder ook zou doen...........

@Zucht

Zo zou ik het ook willen, een leven zonder zorgen, want al het goud en zilver is het Zijne.
Ik heb dat ook zo mooi gelezen in "Weldadigheden van een VerbondsGod" van John Warburton.
Ik zeg niet dat die man geen zorgen had, maar hij stelde zijn vertouwen op God, en niet op zijn vrienden of verzekering, in welke vorm dan ook.

Het gaat dan niet meer ophouden bij alleen verzekeringen, maar het hele leven overgeven in Zijn hand.
Zonder eigen werken, zonder een beetje mee willen helpen, hmmm.. is ons hart niet altijd genegen God te willen helpen?
Als ik naar de beerput van mijn eigen hart kijk dan zeg ik ja, ten diepste ben ik een Godhater, verschrikkelijk!
altijd maar schipperen en duwen tegen Gods werk.

Maar, dan het wonder, God zoekt een zondaar, tsjonge, gisteravond nog in een Erskine gelezen dat God Zelf bukte om Zijn eigen wet te voldoen
om aan Zijn Heilig recht te komen, als je dat echt gaat verstaan, dan is het alleen nog maar verwondering, maar ook schuld.
Dan is het de vraag zijn wij/ben ik in Christus, soms is het zo donker.

[Mara]

@Bomschuit. Ik begrijp je verzuchting. Veel mensen om je heen weten het je zo makkelijk te vertellen: vertrouw op de Heere en Zijn leiding in je leven.
Maar dat zeggen mensen vaak als hun eigen zorgen en moeiten ver weg zijn.
Het moet er maar eens op aankomen! Van alle kanten benauwd. En als je bidt om de leiding van de Heilige Geest "Heere, wat wilt U nu dat ik doen zal?"dan kom je niet beschaamd uit. Maar we voelen ons zo vaak op zandgrond staan, i.p.v. op de rots.
Denk maar aan Petrus. Hij verzonk in de golven en dacht te vergaan, totdat hij op de Heere Jezus zag.
Maar dat ging ook niet direct en vanzelf.

[vlinder]

@Bomschuit. Ik begrijp je verzuchting. Veel mensen om je heen weten het je zo makkelijk te vertellen: vertrouw op de Heere en Zijn leiding in je leven.
Maar dat zeggen mensen vaak als hun eigen zorgen en moeiten ver weg zijn.

Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Soms is het sociale onhandigheid omdat wij mensen zulke moeilijke (ver)troosters zijn.
Ze zouden ook als de vrouw van Job: zegen God en sterf kunnen zeggen, maar dan was het ook niet goed.
En het hoeft niet zo te zijn dat eigen zorgen en moeiten ver weg zijn. Elke keer verbaas ik me erover dat bijna iedereen wel een groter of kleiner kruis heeft te dragen.
Misschien zeggen deze mensen dat juist wel uit ondervinding, maar ervaar je het als goedkoop omdat je het zelf ander ziet en voelt op dat moment.
Want uiteindelijk is dit gewoon het beste advies toch?

[Mara]

Mensen die zelf het e.e.a. meegemaakt hebben, leven anders met je mee dan mensen die altijd het windje mee hebben.
Het gaat om inleven. En dan hoef je niet eens woorden te gebruiken.
Een hand op je schouder kan al voldoende zijn! Het zit m niet in veelheid van woorden Vlinder, maar in het gevoel.

[Bomschuit]

@Mara

Mara bedankt voor je begripvolle reactie.
Wat een heerlijke naam is ons toch gegeven, Christus Triomfator.
vaak denk ik de weg is smal, vaak denk ik het is voor een enkeling, voor die ene zwarte zwaan.
Ook in donkere tijden verplicht God ons te geloven in Zijn Zoon.
En als Christus komt is er ruimte, weg met mijn eigen werken, Hij heeft het volbracht, Christus Triomfator.
RUIMTE.

[Zucht]

@Zucht Zo zou ik het ook willen, een leven zonder zorgen, want al het goud en zilver is het Zijne. Ik heb dat ook zo mooi gelezen in "Weldadigheden van een VerbondsGod" van John Warburton. Ik zeg niet dat die man geen zorgen had, maar hij stelde zijn vertouwen op God, en niet op zijn vrienden of verzekering, in welke vorm dan ook. Het gaat dan niet meer ophouden bij alleen verzekeringen, maar het hele leven overgeven in Zijn hand. Zonder eigen werken, zonder een beetje mee willen helpen, hmmm.. is ons hart niet altijd genegen God te willen helpen? Als ik naar de beerput van mijn eigen hart kijk dan zeg ik ja, ten diepste ben ik een Godhater, verschrikkelijk! altijd maar schipperen en duwen tegen Gods werk. Maar, dan het wonder, God zoekt een zondaar, tsjonge, gisteravond nog in een Erskine gelezen dat God Zelf bukte om Zijn eigen wet te voldoen om aan Zijn Heilig recht te komen, als je dat echt gaat verstaan, dan is het alleen nog maar verwondering, maar ook schuld. Dan is het de vraag zijn wij/ben ik in Christus, soms is het zo donker.[/quote]

@bomschuit. Ik geloof dat ik je wel een beetje versta. Weetje het is nog veel erger met ons. Godhaters, maar ook Christusdooders.... verschrikkelijk, maar dat heb je wel mooi gezegd: God zoekt de zondaar. Ds. van de Poel zei dat ook vaak. Warburton heb ik ook gelezen, heel bijzonder boek.

[alias]

Dan is het de vraag zijn wij/ben ik in Christus,...

Is het een vraag of zijn wij er zeker van?

...soms is het zo donker.

Maar indien de mens vele jaren leeft, en verblijdt zich in die alle, zo laat hem ook gedenken aan de dagen der duisternis, want die zullen vele zijn; en al wat gekomen is, is ijdelheid.

[Bomschuit]

@alias

als Hij overkomt is het zeker.

[Jacobse]

@alias

als Hij overkomt is het zeker.

En HIJ komt!
Jesaja 25 vers 9:
en men zal te dien dage zeggen: zie, Deze is onze God, wij hebben HEM verwacht, en HIJ zal ons zalig maken.Deze is de HEERE, wij hebben Hem verwacht, wij zullen ons verheugen en verblijden in Zijn zaligheid.
Romeinen 8 verzen 19 t.m. 21:
want het schepsel als met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der kinderen Gods. Want het schepsel is der ijdelheid onderworpen,niet gewillig, maar om Diens wil Die het der ijdelheid onderworpen heeft. Op hoop, dat ook het schepsel zelf zal vrijgemaakt worden van de dienstbaarheid der verderfenis, tot de vrijheid der heerlijkheid der kinderen Gods.
1 Thessalonicenzen 4 vers 17 slot en vers 18:
alzo zullen wij altijd met den HEERE wezen. Zo dan, vertroost elkander met deze woorden.

Thomas