-DIA- schreef:[Een voorbeeld uit de praktijk.
Een predikant heeft een goede preek, waar niets op aan te merken is. Hij houdt zich aan rechtzinnige leer. Maar je mist iets. En dat is nou iets wat ik erg moeilijk onder woorden kan brengen. Er wordt wel eens gezegd dat het leven het leven verstaat Onder een prediking waarin de Heilige Geest niet meekomt blijft het hart koud omdat het niet wordt verklaard (of zoals wel gezegd werd: uitgehaald), er wordt niet van de daken verkondigd wat in de binnenkamer geschiedt.
Nu is het zeker zo dat de Heere onder een prediking waarin de Heilige Geest ontbreekt naar Zijn vrijmacht een mens kan bekeren of onderwijzen. Maar die zijn uitzonderingen.
Het komt er op aan of het een levende, doord Gods Gest gewerkte preek is, en geen rationele geleerde waarheid. Dat word in het hart gevoeld. Als zaken verklaard worden als de zielslegering. De werkingen van de Geest zijn zo duidelijk te voelen. Maar voor wie dit niet kent zal het verschil ook niet opmerken. Toch is er een verschil als tussen dag en nacht. Het is trouwewns wel eens opmerkelijk dat er bij een levende preek wel eens beslag wordt gelegd op de hele gemeente. Dan is een mens stil, en weet/voelt dat God spreekt.
Overigens: Ik heb niet de gewoonte om thuis te blijven als er een predikant voorgaat waaraan ik weinig heb. IK denk ook niet dat we lichtelijk een dienst moeten overslaan, en je weet ook niet of er in de preek toch nog wat onderwijs mag zitten. Dat kan toch ook?
Goed, ik heb even wat vetgedrukt uit de post van Dia:
“je mist iets”
“moeilijk onder woorden”
“het leven het leven verstaat”
“waarin de Heilige Geest ontbreekt naar Zijn vrijmacht een mens kan bekeren of onderwijzen”
“gevoeld”
“te voelen”
“voelt”
Eigenlijk hoef ik hier niets aan toe te voegen.
We waarschuwen altijd dat het bij de Evangelischen zo om het gevoel draait. Wat een opmerkelijke overeenkomsten in de post van Dia!
Niet de Schrift, niet de leer wordt aangegrepen om te onderbouwen wat er fout zou zijn in een bepaalde prediking, maar het gevoel. Wat gevaarlijk!
Ons hart is arglistig laten we dan zeker niet op ons gevoel vertrouwen.
En een bekering zonder Gods Geest is bijna een nog ergere dwaling. Maar daar heb ik nog een hoop dat ik je verkeerd begrijp.
Tot slot nog scherp. Misschien is het te persoonlijk, maar omdat Dia dat in diverse postings zelf heeft geschreven denk ik dat hij het mij niet kwalijk neemt om elkaar eerlijk te behandelen.
Dia je hebt in een verzuchting wel eens gezegd te moeten zeggen nog niet in Hem te geloven als je Verlosser. Dat is verschrikkelijk! Ik hoop dat het inmiddels veranderd is.
Maar als dit nog geldt, hoe kun je dan zulke postings schrijven terwijl je zelf aangeeft dat alleen “het leven het leven verstaat”