heb ik nu mijn laatste post verkeerd geplaatst?
zeker per ongeluk iets weggeklikt voor ik plaatsen klikte..
nog eens dan :
@Simon, er staat bij de psalmen geschreven "een psalm van de koormeester te begelijden met (snarenspel/fluit/cimbalen)

meestal een of meerdere van die drie.
snarenspel in deze is inderdaad evengoed piano (in weze een harp ingebouwd in een kast) als harp, waarbij harp dichtbij het oorspronkelijke instrument licht wat bijbels gebruikt werd.
dus mijn steun heeft het.
@refo, ik snap dat je dat ziet als een hellend vlak, vaak als je een ding veranderd, glij je af en voor je het weet zijn we net zo wereldvorming als de pkn en dergelijke. Echter er is wel de vraag wat en HOE je wilt behouden. studies wijzen uit dat we nog wel behoudend zijn, maar vooral de vorm behouden, terwijl juist de bevindelijkheid (de reden van die vorm) ondergesneeuwd is. Gaat het er niet om dat bvb vrouwen hun door God gegeven positie dragen meer dan wat voor kledij zij dragen? Dat het in de dienst de harten gericht zijn op God, en niet op de mens, en niet direct de muziekstijl?
Het gaat om de beleving en doorleving, de puriteinen zijn hierin al een heel stap verder gevorderd dan wij wat dat betreft op het moment.
Kijken we de oorspronkelijke ideeen van de reformatie erop na, dan moet de vraag zijn, waarom kozen zij alleen psalmen, in welk licht? Men kan eenvoudig zeggen ja alleen het Woord, maar is dat het enige? Toch zou ik in grote lijn voor nu in die keuze met ze meegaan.. al wil ik nog steeds dieper weten waarom ze die keuze maakt.
Maar er werd ook gekozen om deze te begelijden op des volks wijze, waarom? om het woord dichtbij het volk te brengen, dus werden instrumenten en melodieen gekozen die eigenlijk pasden in de volkse popcultuur van die dagen. (de andre hazes/top40 van zijn tijd)
Doel hiervan lijkt me duidelijk, enerzijds het zuivere schriftwoord verspreiden, maar dan wel zo dat het aansluit bij het gehele volk van dat land.
Nu in de 17e eeuw paste daar het orgel prima bij met melodieen van diezelfde eeuw.. maar stel jezelf de vraag, is dat nu nog steeds zo?
Ik geloof dat men prima behoudend kan blijven en bescheiden verandering kan toelaten zonder af te glijden, maar dan moeten we wel het bevindelijke fundament weer opbouwen.
De reden dat men zo snel afglijd is omdat juist dat onderliggende fundament veel te zwak is en men vooral op vorm bouwd... dingen zo doet omdat ze altijd zo waren, horen, zonder te weten waarom, of waartoe.
@tiberius
ik ken niet veel gemeentes die de 300 man overschrijden.. en is het niet de vraag of we gemeente wel naar 1000+ mensen moeten laten groeien.. is het in zulke gevallen niet beter de boel op te splitsen in een paar kleinere deelgemeentes? Immers we hebben als gelovigen ook de taak familie naar elkaar te zijn, en in een te grote groep, word dat verdrongen in de massaliteit.