Marieke schreef:De psalmen hebben het Schriftgezag achter zich
Dit is waar en daarom moeten de psalmen ook altijd een plaats hebben in de eredienst.
De vraag is: moet dat de énige plaats zijn? Om redenen in het andere topic zeg ik: nee. Omdat we over dingen kunnen en mogen zingen, waar het OT alleen in profetisch perspectief van spreekt, hoe rijk dat ook is.
Marieke schreef:en door de invoering van het vrije lied worden de subjectieve en persoonlijke reacties op het heil kerkelijk geijkt.
Het vrije lied is een monoloog. Het unieke van de psalmen is dat ze niet alleen reflexie van de dichter óp de Godsopenbaring zijn maar tegelijk Godsopenbaring.
Een eens gekozen bundel is niet gesloten, maar open, voor uitbreiding vatbaar. Waar komen wij terecht op die manier?
Zoals Afgewezen terecht opmerkte: dit gaat voor veel meer op. Ook wat we horen van predikanten zijn 'subjectieve en persoonlijke reacties op het heil'. In zoverre dat het mensen zijn die hun visie aan de gemeente voorhouden. Waar komen we terecht op die manier?
Volgens mij in een leven waarin we voortdurend als Berea zijn. Niet één keer in de zeventiende eeuw om daar vervolgens met elkaar omheen te gaan zitten. Maar voortdurend. Wij vertrouwen erop dat de Heilige Geest door zondige mensen als predikanten wil werken. Zo wil de Heilige Geest ook spreken door mensen die de gave hebben om liederen te maken over het heil. Beschrijvend, reflectief, lofprijzend. Zo kan een kerk ook in een voortdurend proces zijn waarin kritisch naar zichzelf wordt gekeken. Wij conserveren onszelf niet door toevallig die gezangen buiten de deur te houden. Wij kunnen alleen levend blijven door een voortdurend onderzoek naar de vraag of we volgens Gods woord handelen in de kerk.
En dat onderzoek kan volgens mij evengoed mét gezangen (en om aangegeven redenen zou dat dus ook de ideale situatie zijn). Dan kan het natuurlijk voorkomen dat we niet met elke regel gelukkig zijn. Je hoort ook wel eens predikanten in het eigen kerkverband waarbij je, hoezeer je hen ook wilt aanvaarden als dienstknechten van God, bepaalde uitspraken wilt nemen in het verband van wie zij zijn als persoon. In dat geval 'zingt iedere vogel zoals het gebekt is'.
Maar als het goed is mag dat ook in de kerk, die openheid.