Wonderen doen op wonderen horen....
Wonderen doen op wonderen horen....
Hierbij het elders aangekondigde topic. Ik heb de naam wat gewijzigd. Dat leek me bij nader inzien niet verkeerd.
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
ZELFS DE RAVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Van een twee onder een kap woning wordt de ene helft bewoond door een godvrezende weduwe, die maar ternauwernood kan rondkomen van het geld dat ze maandelijks ontvangt. De andere helft wordt bewoond door een klein gezin waarvan de vader zeer vijandig is tegen alles wat met de kerk of met God te maken heeft.
Op een dag heeft de vrouw geen eten meer en ook geen geld om het te kopen. Wat nu?
In haar slaapkamer knielt ze neer en ze vertelt – hardop – haar nood aan de Heere. Het raam staat open en de buurjongen die op zijn kamer huiswerk maakt, hoort de vrouw bidden. Hij roept snel zijn vader en samen luisteren ze naar het gebed dat ze woordelijk kunnen verstaan.
Als de buurman hoort dat ze om brood bidt, denkt hij: wacht, ik zal haar eens te pakken nemen. Vlug haalt hij een brood en gooit het met een grote zwaai door het openstaande raam naar binnen, Het brood belandt op het bed, maar de vrouw merkt het niet meteen op.
Wanneer ze met bidden ophoudt ziet ze het brood op het bed liggen. Ze is verwonderd dat haar gebed zo spoedig is verhoord en opnieuw buigt ze haar knieën om de Heere te danken voor de hulp die Hij haar schonk.
De buurman hoort ook dit dankgebed en hij wordt boos! Wat! Heeft de God van zijn buurvrouw haar geholpen? Hij zal haar eens gauw gaan vertellen van wie ze dit brood heeft gekregen!
Even later staat hij bij haar op de stoep en hij zegt: “U denkt dat God u dat brood heeft gegeven, maar dat is niet zo hoor! Ik heb dat brood gegeven, bidden is onzin!”
De vrouw is hierdoor helemaal niet uit het veld geslagen en ze antwoordt: “Oh, maar dat maakt het wonder alleen maar groter, dat de Heere zelfs Zijn vijanden gebruikt, als Zijn knechten! Net als Elia, die brood kreeg van de roofvogels!
De buurman druipt beschaamt af…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
ZELFS DE RAVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Van een twee onder een kap woning wordt de ene helft bewoond door een godvrezende weduwe, die maar ternauwernood kan rondkomen van het geld dat ze maandelijks ontvangt. De andere helft wordt bewoond door een klein gezin waarvan de vader zeer vijandig is tegen alles wat met de kerk of met God te maken heeft.
Op een dag heeft de vrouw geen eten meer en ook geen geld om het te kopen. Wat nu?
In haar slaapkamer knielt ze neer en ze vertelt – hardop – haar nood aan de Heere. Het raam staat open en de buurjongen die op zijn kamer huiswerk maakt, hoort de vrouw bidden. Hij roept snel zijn vader en samen luisteren ze naar het gebed dat ze woordelijk kunnen verstaan.
Als de buurman hoort dat ze om brood bidt, denkt hij: wacht, ik zal haar eens te pakken nemen. Vlug haalt hij een brood en gooit het met een grote zwaai door het openstaande raam naar binnen, Het brood belandt op het bed, maar de vrouw merkt het niet meteen op.
Wanneer ze met bidden ophoudt ziet ze het brood op het bed liggen. Ze is verwonderd dat haar gebed zo spoedig is verhoord en opnieuw buigt ze haar knieën om de Heere te danken voor de hulp die Hij haar schonk.
De buurman hoort ook dit dankgebed en hij wordt boos! Wat! Heeft de God van zijn buurvrouw haar geholpen? Hij zal haar eens gauw gaan vertellen van wie ze dit brood heeft gekregen!
Even later staat hij bij haar op de stoep en hij zegt: “U denkt dat God u dat brood heeft gegeven, maar dat is niet zo hoor! Ik heb dat brood gegeven, bidden is onzin!”
De vrouw is hierdoor helemaal niet uit het veld geslagen en ze antwoordt: “Oh, maar dat maakt het wonder alleen maar groter, dat de Heere zelfs Zijn vijanden gebruikt, als Zijn knechten! Net als Elia, die brood kreeg van de roofvogels!
De buurman druipt beschaamt af…
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Dit gedeelte snap ik niet: hoe neemt hij haar te pakken terwijl 'ie een brood geeft/gooit, precies datgene waar de vrouw om vraagt?-DIA- schreef: Als de buurman hoort dat ze om brood bidt, denkt hij: wacht, ik zal haar eens te pakken nemen. Vlug haalt hij een brood eb gooit het met een grote zwaai door het openstaande raam naar binnen.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Dat is toch wel duidelijk? Hij doet dat om daarna te kunnen zeggen: het was niet God Die je hielp, dat heb ik gewoon gedaan! Daarbij dacht hij dat de vrouw dan zou denken dat het geen wonder was.ZWP schreef:Dit gedeelte snap ik niet: hoe neemt hij haar te pakken terwijl 'ie een brood geeft/gooit, precies datgene waar de vrouw om vraagt?-DIA- schreef: Als de buurman hoort dat ze om brood bidt, denkt hij: wacht, ik zal haar eens te pakken nemen. Vlug haalt hij een brood eb gooit het met een grote zwaai door het openstaande raam naar binnen.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Er zijn van die verhalen die bijzonder leerzaam zijn. Er zijn er ook die nogal oppervlakkig zijn. Er zijn er ook waarbij – zeker in onze tijd – wel eens vraagtekens bij worden gezet.
Bijzonder is onderstaand verhaal zeker zeker, maar of het ook historsch bevestigd kan worden? Mijn vraag aan het form is dan ook:
Kent iemand op het forum dit bijzondere verhaal bevestigen, of het een historisch feit is?
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
EEN BIJZONDER STERVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dominee Thomas Chambertain leefde in de 19e eeuw en hij was predikant in het zuiden van Engeland. 20 jaar diende hij trouw de gemeente van Lovert.
Toen hij 55 jaar oud was, kreeg hij op een nacht een visioen. Hij was nog niet naar bed gegaan, maar was op zijn studeerkamer om te bidden. Vanuit de studeerkamer
was er uitzicht op de begraafplaats die achter de pastorie lag.
Plotseling zag ds. Chambertain een helder licht en in het schijnsel daarvan zag hij enkele mannen lopen. Een van de mannen kende hij goed.
Het was de vader van een groot gezin, en hij was kort geleden gestorven. De mannen die hij zag waren gekleed in prachtige gewaden en zongen lofliederen.
Opeens kwam de huisvader van dat grote gezin naar het raam van de studeerkamer en zei: “Dominee, u zult spoedig sterven. Ga zo voort om de wil des Heeren te doen.
Nog zeven dagen, en u zult bij de Heere zijn en daar de vreugde genieten waarvan u nog maar en voorsmaak hebt.”
In de dagen erna had de predikant wonderlijke ervaringen en hem werd zelf aangezegd dat zijn sterven op 13 september zou plaatsvinden.
Er was bij hem geen twijfel aan de waarheid van wat hij – in die visioenen – zag en hoorde.
Hij liet een graf delven en bestelde zijn doodskist. Verder maakte hij bekend dat hij de volgende zondag voor het laatst zou preken en afscheid van de gemeente zou nemen.
In plaats van zijn ambtsgewaad, trok hij die zondag zijn doodsgewaad aan en zo beklom hij de kansel. Hij verhaalde alles wat hem was overkomen en hij hield een preek uit Johannes 16:16.
Nog was de preek niet ten einde of hij zei: “Mijn geest begint te versmachten; laat mijn dood voor u allen tot een getuigenis zijn dat hetgeen ik u gepredikt heb de waarheid is.
De goede God zij met u op deze wereld en Hij trooste en beware u en brenge u eindelijk in Zijn heerlijk Koninkrijk… O, lieve Heiland, nu kom ik. Open Uw armen om mijn ziel te ontvangen.”
Toen gaf hij de geest en viel neer in de kansel. Er ontstond grote opschudding, want men kon zich niet indenken dat zo’n kerngezonde man zo plotseling overleden zou zijn.
Maar hij was werkelijk gestorven. Eerbiedig zag men, dat zijn gelaat met “een vrolijk wezen overtrokken was”.
Bijzonder is onderstaand verhaal zeker zeker, maar of het ook historsch bevestigd kan worden? Mijn vraag aan het form is dan ook:
Kent iemand op het forum dit bijzondere verhaal bevestigen, of het een historisch feit is?
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
EEN BIJZONDER STERVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dominee Thomas Chambertain leefde in de 19e eeuw en hij was predikant in het zuiden van Engeland. 20 jaar diende hij trouw de gemeente van Lovert.
Toen hij 55 jaar oud was, kreeg hij op een nacht een visioen. Hij was nog niet naar bed gegaan, maar was op zijn studeerkamer om te bidden. Vanuit de studeerkamer
was er uitzicht op de begraafplaats die achter de pastorie lag.
Plotseling zag ds. Chambertain een helder licht en in het schijnsel daarvan zag hij enkele mannen lopen. Een van de mannen kende hij goed.
Het was de vader van een groot gezin, en hij was kort geleden gestorven. De mannen die hij zag waren gekleed in prachtige gewaden en zongen lofliederen.
Opeens kwam de huisvader van dat grote gezin naar het raam van de studeerkamer en zei: “Dominee, u zult spoedig sterven. Ga zo voort om de wil des Heeren te doen.
Nog zeven dagen, en u zult bij de Heere zijn en daar de vreugde genieten waarvan u nog maar en voorsmaak hebt.”
In de dagen erna had de predikant wonderlijke ervaringen en hem werd zelf aangezegd dat zijn sterven op 13 september zou plaatsvinden.
Er was bij hem geen twijfel aan de waarheid van wat hij – in die visioenen – zag en hoorde.
Hij liet een graf delven en bestelde zijn doodskist. Verder maakte hij bekend dat hij de volgende zondag voor het laatst zou preken en afscheid van de gemeente zou nemen.
In plaats van zijn ambtsgewaad, trok hij die zondag zijn doodsgewaad aan en zo beklom hij de kansel. Hij verhaalde alles wat hem was overkomen en hij hield een preek uit Johannes 16:16.
Nog was de preek niet ten einde of hij zei: “Mijn geest begint te versmachten; laat mijn dood voor u allen tot een getuigenis zijn dat hetgeen ik u gepredikt heb de waarheid is.
De goede God zij met u op deze wereld en Hij trooste en beware u en brenge u eindelijk in Zijn heerlijk Koninkrijk… O, lieve Heiland, nu kom ik. Open Uw armen om mijn ziel te ontvangen.”
Toen gaf hij de geest en viel neer in de kansel. Er ontstond grote opschudding, want men kon zich niet indenken dat zo’n kerngezonde man zo plotseling overleden zou zijn.
Maar hij was werkelijk gestorven. Eerbiedig zag men, dat zijn gelaat met “een vrolijk wezen overtrokken was”.
© -DIA- 33.330 || 16 Years of Struggle (03.10.2008-31.10.2024)
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Dit verhaal ken ik niet. Kan de historische achtergrond dus niet bevestigen. Maar ik vind het wel een heel mooie gedachte om verhalen en gebeurtenissen zoals de twee die hierboven beschreven zijn, op RF te zetten.
Tot stichting en bemoediging.
Overigens: van mij hoeven het niet allemaal 'oude' verhalen te zijn. Laatst las ik over wat evangelist De Visser in Leeuwarden meemaakte. Toen hij moedeloos was, kwamen er twee onbekende jongeren langs de evangelisatiepost, die stilstonden bij de bijbel die daar opengeslagen ligt en hardop lazen: Er zijn nog andere schapen die ook moeten worden toegebracht.
Hij ervoer dit als een grote bemoediging.
Ook nu gebeuren er nog wonderen. Van nabij heb ik ook bijzondere dingen meegemaakt. Maar je moet er oog voor krijgen.
Tot stichting en bemoediging.
Overigens: van mij hoeven het niet allemaal 'oude' verhalen te zijn. Laatst las ik over wat evangelist De Visser in Leeuwarden meemaakte. Toen hij moedeloos was, kwamen er twee onbekende jongeren langs de evangelisatiepost, die stilstonden bij de bijbel die daar opengeslagen ligt en hardop lazen: Er zijn nog andere schapen die ook moeten worden toegebracht.
Hij ervoer dit als een grote bemoediging.
Ook nu gebeuren er nog wonderen. Van nabij heb ik ook bijzondere dingen meegemaakt. Maar je moet er oog voor krijgen.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Ik denk dat je gelijk heb. Dat mensen TE snel zeggen dat er tegenwoordig niets bijzonders meer gebeurd (behalve ver weg in Noord-Korea en moslim landen) Je moet er oog voor krijgen en die dingen zien! Ook ik heb enkele dingen meegemaakt, maar soms zag ik later pas hoe wonderlijk het was.dennis schreef:Ook nu gebeuren er nog wonderen. Van nabij heb ik ook bijzondere dingen meegemaakt. Maar je moet er oog voor krijgen.
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
- Bert Mulder
- Berichten: 9092
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
onbijbelse onzin.-DIA- schreef:Er zijn van die verhalen die bijzonder leerzaam zijn. Er zijn er ook die nogal oppervlakkig zijn. Er zijn er ook waarbij – zeker in onze tijd – wel eens vraagtekens bij worden gezet.
Bijzonder is onderstaand verhaal zeker zeker, maar of het ook historsch bevestigd kan worden? Mijn vraag aan het form is dan ook:
Kent iemand op het forum dit bijzondere verhaal bevestigen, of het een historisch feit is?
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
EEN BIJZONDER STERVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dominee Thomas Chambertain leefde in de 19e eeuw en hij was predikant in het zuiden van Engeland. 20 jaar diende hij trouw de gemeente van Lovert.
Toen hij 55 jaar oud was, kreeg hij op een nacht een visioen. Hij was nog niet naar bed gegaan, maar was op zijn studeerkamer om te bidden. Vanuit de studeerkamer
was er uitzicht op de begraafplaats die achter de pastorie lag.
Plotseling zag ds. Chambertain een helder licht en in het schijnsel daarvan zag hij enkele mannen lopen. Een van de mannen kende hij goed.
Het was de vader van een groot gezin, en hij was kort geleden gestorven. De mannen die hij zag waren gekleed in prachtige gewaden en zongen lofliederen.
Opeens kwam de huisvader van dat grote gezin naar het raam van de studeerkamer en zei: “Dominee, u zult spoedig sterven. Ga zo voort om de wil des Heeren te doen.
Nog zeven dagen, en u zult bij de Heere zijn en daar de vreugde genieten waarvan u nog maar en voorsmaak hebt.”
In de dagen erna had de predikant wonderlijke ervaringen en hem werd zelf aangezegd dat zijn sterven op 13 september zou plaatsvinden.
Er was bij hem geen twijfel aan de waarheid van wat hij – in die visioenen – zag en hoorde.
Hij liet een graf delven en bestelde zijn doodskist. Verder maakte hij bekend dat hij de volgende zondag voor het laatst zou preken en afscheid van de gemeente zou nemen.
In plaats van zijn ambtsgewaad, trok hij die zondag zijn doodsgewaad aan en zo beklom hij de kansel. Hij verhaalde alles wat hem was overkomen en hij hield een preek uit Johannes 16:16.
Nog was de preek niet ten einde of hij zei: “Mijn geest begint te versmachten; laat mijn dood voor u allen tot een getuigenis zijn dat hetgeen ik u gepredikt heb de waarheid is.
De goede God zij met u op deze wereld en Hij trooste en beware u en brenge u eindelijk in Zijn heerlijk Koninkrijk… O, lieve Heiland, nu kom ik. Open Uw armen om mijn ziel te ontvangen.”
Toen gaf hij de geest en viel neer in de kansel. Er ontstond grote opschudding, want men kon zich niet indenken dat zo’n kerngezonde man zo plotseling overleden zou zijn.
Maar hij was werkelijk gestorven. Eerbiedig zag men, dat zijn gelaat met “een vrolijk wezen overtrokken was”.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Vermoedelijk is het THomas Chamberlain. Ik vond op internet enige informatie die dit mogelijk bevestigt: https://catalyst.library.jhu.edu/catalog/bib_2845131.Bert Mulder schreef:onbijbelse onzin.-DIA- schreef:Er zijn van die verhalen die bijzonder leerzaam zijn. Er zijn er ook die nogal oppervlakkig zijn. Er zijn er ook waarbij – zeker in onze tijd – wel eens vraagtekens bij worden gezet.
Bijzonder is onderstaand verhaal zeker zeker, maar of het ook historsch bevestigd kan worden? Mijn vraag aan het form is dan ook:
Kent iemand op het forum dit bijzondere verhaal bevestigen, of het een historisch feit is?
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
EEN BIJZONDER STERVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dominee Thomas Chambertain leefde in de 19e eeuw en hij was predikant in het zuiden van Engeland. 20 jaar diende hij trouw de gemeente van Lovert.
Toen hij 55 jaar oud was, kreeg hij op een nacht een visioen. Hij was nog niet naar bed gegaan, maar was op zijn studeerkamer om te bidden. Vanuit de studeerkamer
was er uitzicht op de begraafplaats die achter de pastorie lag.
Plotseling zag ds. Chambertain een helder licht en in het schijnsel daarvan zag hij enkele mannen lopen. Een van de mannen kende hij goed.
Het was de vader van een groot gezin, en hij was kort geleden gestorven. De mannen die hij zag waren gekleed in prachtige gewaden en zongen lofliederen.
Opeens kwam de huisvader van dat grote gezin naar het raam van de studeerkamer en zei: “Dominee, u zult spoedig sterven. Ga zo voort om de wil des Heeren te doen.
Nog zeven dagen, en u zult bij de Heere zijn en daar de vreugde genieten waarvan u nog maar en voorsmaak hebt.”
In de dagen erna had de predikant wonderlijke ervaringen en hem werd zelf aangezegd dat zijn sterven op 13 september zou plaatsvinden.
Er was bij hem geen twijfel aan de waarheid van wat hij – in die visioenen – zag en hoorde.
Hij liet een graf delven en bestelde zijn doodskist. Verder maakte hij bekend dat hij de volgende zondag voor het laatst zou preken en afscheid van de gemeente zou nemen.
In plaats van zijn ambtsgewaad, trok hij die zondag zijn doodsgewaad aan en zo beklom hij de kansel. Hij verhaalde alles wat hem was overkomen en hij hield een preek uit Johannes 16:16.
Nog was de preek niet ten einde of hij zei: “Mijn geest begint te versmachten; laat mijn dood voor u allen tot een getuigenis zijn dat hetgeen ik u gepredikt heb de waarheid is.
De goede God zij met u op deze wereld en Hij trooste en beware u en brenge u eindelijk in Zijn heerlijk Koninkrijk… O, lieve Heiland, nu kom ik. Open Uw armen om mijn ziel te ontvangen.”
Toen gaf hij de geest en viel neer in de kansel. Er ontstond grote opschudding, want men kon zich niet indenken dat zo’n kerngezonde man zo plotseling overleden zou zijn.
Maar hij was werkelijk gestorven. Eerbiedig zag men, dat zijn gelaat met “een vrolijk wezen overtrokken was”.
Ik heb overigens nog nooit gehoord dat de Heere zo werkt.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
O, God kan het zeker doen! Ongetwijfeld. Maar ik denk dat de meeste van Zijn wonderen op kleiner, dagelijkser niveau moeten worden gezocht.Erasmiaan schreef:Vermoedelijk is het THomas Chamberlain. Ik vond op internet enige informatie die dit mogelijk bevestigt: https://catalyst.library.jhu.edu/catalog/bib_2845131.Bert Mulder schreef:onbijbelse onzin.-DIA- schreef:Er zijn van die verhalen die bijzonder leerzaam zijn. Er zijn er ook die nogal oppervlakkig zijn. Er zijn er ook waarbij – zeker in onze tijd – wel eens vraagtekens bij worden gezet.
Bijzonder is onderstaand verhaal zeker zeker, maar of het ook historsch bevestigd kan worden? Mijn vraag aan het form is dan ook:
Kent iemand op het forum dit bijzondere verhaal bevestigen, of het een historisch feit is?
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
EEN BIJZONDER STERVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dominee Thomas Chambertain leefde in de 19e eeuw en hij was predikant in het zuiden van Engeland. 20 jaar diende hij trouw de gemeente van Lovert.
Toen hij 55 jaar oud was, kreeg hij op een nacht een visioen. Hij was nog niet naar bed gegaan, maar was op zijn studeerkamer om te bidden. Vanuit de studeerkamer
was er uitzicht op de begraafplaats die achter de pastorie lag.
Plotseling zag ds. Chambertain een helder licht en in het schijnsel daarvan zag hij enkele mannen lopen. Een van de mannen kende hij goed.
Het was de vader van een groot gezin, en hij was kort geleden gestorven. De mannen die hij zag waren gekleed in prachtige gewaden en zongen lofliederen.
Opeens kwam de huisvader van dat grote gezin naar het raam van de studeerkamer en zei: “Dominee, u zult spoedig sterven. Ga zo voort om de wil des Heeren te doen.
Nog zeven dagen, en u zult bij de Heere zijn en daar de vreugde genieten waarvan u nog maar en voorsmaak hebt.”
In de dagen erna had de predikant wonderlijke ervaringen en hem werd zelf aangezegd dat zijn sterven op 13 september zou plaatsvinden.
Er was bij hem geen twijfel aan de waarheid van wat hij – in die visioenen – zag en hoorde.
Hij liet een graf delven en bestelde zijn doodskist. Verder maakte hij bekend dat hij de volgende zondag voor het laatst zou preken en afscheid van de gemeente zou nemen.
In plaats van zijn ambtsgewaad, trok hij die zondag zijn doodsgewaad aan en zo beklom hij de kansel. Hij verhaalde alles wat hem was overkomen en hij hield een preek uit Johannes 16:16.
Nog was de preek niet ten einde of hij zei: “Mijn geest begint te versmachten; laat mijn dood voor u allen tot een getuigenis zijn dat hetgeen ik u gepredikt heb de waarheid is.
De goede God zij met u op deze wereld en Hij trooste en beware u en brenge u eindelijk in Zijn heerlijk Koninkrijk… O, lieve Heiland, nu kom ik. Open Uw armen om mijn ziel te ontvangen.”
Toen gaf hij de geest en viel neer in de kansel. Er ontstond grote opschudding, want men kon zich niet indenken dat zo’n kerngezonde man zo plotseling overleden zou zijn.
Maar hij was werkelijk gestorven. Eerbiedig zag men, dat zijn gelaat met “een vrolijk wezen overtrokken was”.
Ik heb overigens nog nooit gehoord dat de Heere zo werkt.
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
- Bert Mulder
- Berichten: 9092
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
God kan alles, behalve Zichzelf tegenspreken. En uit de Schrift leren we, dat de Schrift ons genoeg moet zijn. Verder leren we in de Schrift, dat ons lichaam na onze dood in het graf licht en verteerd, en onze ziel of in de hemel, of in de hel. We zweven niet rond als spoken, noch worden we engelen. Dat zijn heidense sprookjes.parel schreef:O, God kan het zeker doen! Ongetwijfeld. Maar ik denk dat de meeste van Zijn wonderen op kleiner, dagelijkser niveau moeten worden gezocht.Erasmiaan schreef:Vermoedelijk is het THomas Chamberlain. Ik vond op internet enige informatie die dit mogelijk bevestigt: https://catalyst.library.jhu.edu/catalog/bib_2845131.Bert Mulder schreef:onbijbelse onzin.-DIA- schreef:Er zijn van die verhalen die bijzonder leerzaam zijn. Er zijn er ook die nogal oppervlakkig zijn. Er zijn er ook waarbij – zeker in onze tijd – wel eens vraagtekens bij worden gezet.
Bijzonder is onderstaand verhaal zeker zeker, maar of het ook historsch bevestigd kan worden? Mijn vraag aan het form is dan ook:
Kent iemand op het forum dit bijzondere verhaal bevestigen, of het een historisch feit is?
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
EEN BIJZONDER STERVEN…
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.--.-.-.--.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Dominee Thomas Chambertain leefde in de 19e eeuw en hij was predikant in het zuiden van Engeland. 20 jaar diende hij trouw de gemeente van Lovert.
Toen hij 55 jaar oud was, kreeg hij op een nacht een visioen. Hij was nog niet naar bed gegaan, maar was op zijn studeerkamer om te bidden. Vanuit de studeerkamer
was er uitzicht op de begraafplaats die achter de pastorie lag.
Plotseling zag ds. Chambertain een helder licht en in het schijnsel daarvan zag hij enkele mannen lopen. Een van de mannen kende hij goed.
Het was de vader van een groot gezin, en hij was kort geleden gestorven. De mannen die hij zag waren gekleed in prachtige gewaden en zongen lofliederen.
Opeens kwam de huisvader van dat grote gezin naar het raam van de studeerkamer en zei: “Dominee, u zult spoedig sterven. Ga zo voort om de wil des Heeren te doen.
Nog zeven dagen, en u zult bij de Heere zijn en daar de vreugde genieten waarvan u nog maar en voorsmaak hebt.”
In de dagen erna had de predikant wonderlijke ervaringen en hem werd zelf aangezegd dat zijn sterven op 13 september zou plaatsvinden.
Er was bij hem geen twijfel aan de waarheid van wat hij – in die visioenen – zag en hoorde.
Hij liet een graf delven en bestelde zijn doodskist. Verder maakte hij bekend dat hij de volgende zondag voor het laatst zou preken en afscheid van de gemeente zou nemen.
In plaats van zijn ambtsgewaad, trok hij die zondag zijn doodsgewaad aan en zo beklom hij de kansel. Hij verhaalde alles wat hem was overkomen en hij hield een preek uit Johannes 16:16.
Nog was de preek niet ten einde of hij zei: “Mijn geest begint te versmachten; laat mijn dood voor u allen tot een getuigenis zijn dat hetgeen ik u gepredikt heb de waarheid is.
De goede God zij met u op deze wereld en Hij trooste en beware u en brenge u eindelijk in Zijn heerlijk Koninkrijk… O, lieve Heiland, nu kom ik. Open Uw armen om mijn ziel te ontvangen.”
Toen gaf hij de geest en viel neer in de kansel. Er ontstond grote opschudding, want men kon zich niet indenken dat zo’n kerngezonde man zo plotseling overleden zou zijn.
Maar hij was werkelijk gestorven. Eerbiedig zag men, dat zijn gelaat met “een vrolijk wezen overtrokken was”.
Ik heb overigens nog nooit gehoord dat de Heere zo werkt.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Vermoedelijk is het THomas Chamberlain. Ik vond op internet enige informatie die dit mogelijk bevestigt: https://catalyst.library.jhu.edu/catalog/bib_2845131.Bert Mulder schreef: onbijbelse onzin.
Ik heb overigens nog nooit gehoord dat de Heere zo werkt.[/quote]
O, God kan het zeker doen! Ongetwijfeld. Maar ik denk dat de meeste van Zijn wonderen op kleiner, dagelijkser niveau moeten worden gezocht.[/quote]
God kan alles, behalve Zichzelf tegenspreken. En uit de Schrift leren we, dat de Schrift ons genoeg moet zijn. Verder leren we in de Schrift, dat ons lichaam na onze dood in het graf licht en verteerd, en onze ziel of in de hemel, of in de hel. We zweven niet rond als spoken, noch worden we engelen. Dat zijn heidense sprookjes.[/quote]
Ja, maar Elia en Mozes verschenen ook op de berg der verheerlijking. Ik ben het met je eens dat er veel van dat soort verhalen zijn over bekende dominees. Wie zegt dat wij, protestanten, geen heiligen hebben? Maar daarom ben ik ervan overtuigd dat God dat nog wel kan doen! Dat is een ding waar ik in ieder geval zeker van ben. Maar of Hij het ook doet is iets anders...
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
- Bert Mulder
- Berichten: 9092
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
O, God kan het zeker doen! Ongetwijfeld. Maar ik denk dat de meeste van Zijn wonderen op kleiner, dagelijkser niveau moeten worden gezocht.[/quote]parel schreef:Vermoedelijk is het THomas Chamberlain. Ik vond op internet enige informatie die dit mogelijk bevestigt: https://catalyst.library.jhu.edu/catalog/bib_2845131.Bert Mulder schreef: onbijbelse onzin.
Ik heb overigens nog nooit gehoord dat de Heere zo werkt.
God kan alles, behalve Zichzelf tegenspreken. En uit de Schrift leren we, dat de Schrift ons genoeg moet zijn. Verder leren we in de Schrift, dat ons lichaam na onze dood in het graf licht en verteerd, en onze ziel of in de hemel, of in de hel. We zweven niet rond als spoken, noch worden we engelen. Dat zijn heidense sprookjes.[/quote]
Ja, maar Elia en Mozes verschenen ook op de berg der verheerlijking. Ik ben het met je eens dat er veel van dat soort verhalen zijn over bekende dominees. Wie zegt dat wij, protestanten, geen heiligen hebben? Maar daarom ben ik ervan overtuigd dat God dat nog wel kan doen! Dat is een ding waar ik in ieder geval zeker van ben. Maar of Hij het ook doet is iets anders...[/quote]
dat was nodig voor de kanon van de Schrift. Maar de Schrift is nu compleet...
Waar plaats je anders Jozef Smith en de Mormons?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
God kan alles, behalve Zichzelf tegenspreken. En uit de Schrift leren we, dat de Schrift ons genoeg moet zijn. Verder leren we in de Schrift, dat ons lichaam na onze dood in het graf licht en verteerd, en onze ziel of in de hemel, of in de hel. We zweven niet rond als spoken, noch worden we engelen. Dat zijn heidense sprookjes.[/quote]Bert Mulder schreef:O, God kan het zeker doen! Ongetwijfeld. Maar ik denk dat de meeste van Zijn wonderen op kleiner, dagelijkser niveau moeten worden gezocht.parel schreef:Vermoedelijk is het THomas Chamberlain. Ik vond op internet enige informatie die dit mogelijk bevestigt: https://catalyst.library.jhu.edu/catalog/bib_2845131.Bert Mulder schreef: onbijbelse onzin.
Ik heb overigens nog nooit gehoord dat de Heere zo werkt.
Ja, maar Elia en Mozes verschenen ook op de berg der verheerlijking. Ik ben het met je eens dat er veel van dat soort verhalen zijn over bekende dominees. Wie zegt dat wij, protestanten, geen heiligen hebben? Maar daarom ben ik ervan overtuigd dat God dat nog wel kan doen! Dat is een ding waar ik in ieder geval zeker van ben. Maar of Hij het ook doet is iets anders...[/quote]
dat was nodig voor de kanon van de Schrift. Maar de Schrift is nu compleet...
Waar plaats je anders Jozef Smith en de Mormons?[/quote]
Ja, ik weet ook niet. Ik weet zeker dat je die openbaringen in ieder geval heel goed moet toetsen aan de bijbel, de canon. Ik weet niet precies wat de mormenen leren. Ook mogen die openbaringen geensinds belangrijker worden dan de Bijbel. Volgens mij is dat wel het geval bij de Mormonen. Maar toch hoor je regelmatig dat (ex-)Moslims in moslimlanden wel visioenen hebben. God is niet gebonden aan regels. Hij werkt hoe Hij wil en bij wie Hij wil
Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben. (Joh 8:12b)
- Bert Mulder
- Berichten: 9092
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
De Mormonen leren dat Jozef Smith visioenen had, in welke hij een nieuw bijbelboek ontving.parel schreef:
Ja, ik weet ook niet. Ik weet zeker dat je die openbaringen in ieder geval heel goed moet toetsen aan de bijbel, de canon. Ik weet niet precies wat de mormenen leren. Ook mogen die openbaringen geensinds belangrijker worden dan de Bijbel. Volgens mij is dat wel het geval bij de Mormonen. Maar toch hoor je regelmatig dat (ex-)Moslims in moslimlanden wel visioenen hebben. God is niet gebonden aan regels. Hij werkt hoe Hij wil en bij wie Hij wil
God is wel gebonden op die manier, dat Hij onveranderlijk is, en Zichzelf niet tegenspreken kan.
De hele schimmenwereld is aan het heidendom en satanisme verbonden. Zo ook die zogenaamde visioenen die je zegt Moslims hebben.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
-
- Berichten: 726
- Lid geworden op: 10 jul 2010, 11:10
Re: Wonderen doen op wonderen horen....
Het hele verhaal komt me eerder occult over dan als 'wonder van de Allerhoogste'.
Hier beneden is het niet.