Een quotte uit de beginpost van dit topic.
De Heere riep U tot het ambt...
Ik was zestien jaar toen de Heere ons die woorden gaf: "Zo iemand tot een opzienersambt lust heeft, die begeert een treffelijk werk". Ik bad: "Heere, als het van U is, mag ik dan daar Uw Woord openslaan." De Heere gaf verhoring en ik werd er als met de vinger bijgewezen. Toen waren we verblijd.
's Avonds echter liet de Heere mij op mijn bed het gewicht van het ambtelijk werk voelen. Ik zag de tegenstand als ik het Woord recht zou prediken, en ook de vijand van binnen. Toen heb ik al mijn vijandschap geopenbaard. De Heere kwam over met deze woorden: "Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven (...) en een ander zal u gorden en brengen waar gij niet wilt." Mijn begeerte tot het ambt werd wel anders. Ik voelde ook, dat ik er straks rekenschap van zou moeten afleggen.
Ook bond de Heere de gemeente van Chilliwack mij op met de woorden: "Ga uit uw land en uit uw maagschap naar het land dat Ik u wijzen zal." Er is zoveel strijd en moeite, - uit-en inwendig, zowel voor de tijd, kerkelijk als persoonlijk wat onze staat betreft - op af gekomen, dat ik niet meer in staat was mijn werk te verrichten.
Ik weet nog dat, toen ik in Zijn liefde deelde en iets aan de Heere vroeg, dat Hij onderwijs gaf. Het was toen of de Heere Zich terugtrok en tegen mij zei: "Simon, Simon, de Satan heeft u zeer begeerd te ziften als de tarwe, maar Ik heb voor U gebeden of uw geloof niet ophouden mag." Ik ben zo bedroefd geweest en heb gezegd: "Heere, hoe kan dat nu. Ik heb zoeven Uw liefde mogen proeven en smaken en zou ik U dan verloochenen." En toen bepaalde de Heere mij bij het ambt. Hij bepaalde mij erbij dat ik een grote vijand en tegenstander zou worden. Als Hij mij zou roepen, zou ik de Heere blijven tegenstaan, totdat Hij me zou overwinnen. "Heere, dat kan niet!" Hij zei: "Eer de haan gekraaid zal hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen." Ik ben er achtergekomen, dat ik niet zo'n gewillig dienaar was.
Ik vraag me wel eens af, waarom worden deze ervaringen altijd zo breed uitgemeten? Ik ken een dominee die talloze, tot vervelens toe moest zeggen dat hij achter de koeien vandaan getrokken is.
Als de Heere tot je hart spreekt door middel van teksten, dan is dat toch iets voor jezelf? Dat hoef je toch niet als claim te gebruiken voor een roeping? De Gemeente verkiest. Dat is mi het middel wat God gebruikt. De bijbel spreekt nergens over mensen met een ervaring die nodig zou moeten zijn. In dat licht snap ik ook dat er een curatorium is om 'wildgroei' tegen te gaan.
Wordt er nooit getwijfeld aan deze verhalen? Zo nee, waarom niet, en wat is het nut dan nog om deze ervaringen te publiceren?
(ps) Dit vraag ik me oprecht af, niet om me ergens tegen te kanten, ik kan deze dingen niet in het licht van het Woord plaatsen. Overigens zijn dit misschien wel oorzaken van allerlei andere dingen, die ik verder niet wil bespreken.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.