Behoudend, maar niet behouden

[-DIA-]

OKee, maar WAT is Hypercalvinisme?

Is dat een naar sommiger gevoelen een te strenge bevindelijk prediking? Of is het een ernstige dwaling die onder deze noemer wordt bedoeld?
Ik zal even iets noemen wat ik zaterdag iin de preek van ds. J. Roos hoorde.

Hij zei (met mijn eiegn woorden dan) Dat hij een stuk in Terdege had gelezen dat waarschuwde tegen hypercalvinisme. Het zou mensen in de war
brengen en zelf in psychiatrische gestichten doen belanden.
Daarop zei ds. Roos: Ik wens nooit anders te preken. En dat het er soms zeer diep door gaat is wel waar. Maar het is niet de bedoeling om mensen
ziek te preken maar om de ziekte aan te wijzen... en dan kan een pijnlijke weg wel eens nodig zijn. Zie ook de praktijk van de christenen.

http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 18&t=10264

Over hypercalvinisme schrijft Klaas vd Zwaag ergens het volgende: Het hypercalvinisme probeert die spanning weg te nemen door alle nadruk te leggen op Gods soevereiniteit: Hij kiest zijn kinderen uit. Keerzijde is dat kerkgangers slechts kunnen afwachten of ze door de Geest wedergeboren worden of niet. Gods beloften komen hun niet toe, als ze geen teken hebben gekregen dat ze uitverkoren zijn. Van lieverlede is in deze kringen uitgewerkt welke stadia een kerkganger moet doorlopen voordat hij zich als uitverkorene kan beschouwen.

Ik denk als je zegt dat men een afwachten voorstaat, men het hypercalvinisme of tenminste mensen als Ds.Roos helemaal verkeerd verstaat. Mag men niet doodsbang voor een prediking die het te ruim voorsteld?

Keer op keer staat er dat we ons niet moeten verharden, maar moeten geloven en het aannemen.Nergens zegt Jezus: ga weg van Mij, want je bent niet uitverkoren.
Hij waarschuwt wel de farizeers die mensen proberen te weerhouden om in te gaan.

Dat is helemaal waar: De eis is "bekeert u!" Dat ons niet bekeren is honderd procent schuld, want: we willen ons niet bekeren.
En als we ons zouden willen verschuilen onder "ik kan me niet bekeren"....
Heb ik dat ontdekt? Wie dit recht ontdekt zal toch geen rust meer hebben?
Er word wel eens gezegd tegen mensen die dat zeggen: Hoe ben je erachter gekomen dat je je niet kunt bekeren?
Is dat een onhoudbate zaak geworden? Geef mij Jezus, of ik sterf,
want buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf.
En als daar nu aan ondekt wordt dan zou je toch alle rust worden opgezegd?
Dan moet er wat gebeuren waarvan ik ontdekt heb dat ik dat in eeuwigheid niet meer wil.
En ook dat ik mij als een vijand van God leer kennen. We lezen ook dat VIJANDEN met
God verzoend worden.
Dat ik mij niet kan bekeren komt niet anders dan door dat ik niet wil.
Maar als de rust van Godswege wordt opgezegd: zou je dan nog rustig lijdelijk kunnen afwachten...

Als de deur wordt gesloten zullen er twee soorten mensen blijken te zijn:
Tot de ene zal gezegd worden:Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij.
(de dominee drukte het zo uit, in de grondtaal staat iets wat onvriendelijk klijkt: Wat heb ik met u te doen!?)
of: Komt, gij gezegenden Mijns Vaders! beërft dat Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging der wereld.

En het is waar, nooit zullen we ons mogen en ook nooit kunnen, achter het voorwendsel dat misschien niet uitverkoren zijn.
Nee, er wordt een Weg gepredikt aan allen die het horen: ER IS EEN WEG TER ONTKOMING VOOR DE GROOTSTE DER ZONDAREN.
Waarom zou dat niet voor mij zijn? Heb ik ingeblikt in de Raad des Heeren?
Hoe zou ik dan kunnen zeggen: Sorry, ik ben niet uitverkoren? Houdt mij verontschuldigd!
Die het eerste horen zullen nooit kunnen zeggen: Ik kon niet.

Dan zullen de ogen geopend worden, de conscienties overtuigd, dat ik niet gewild heb, en dat Gods oordeel rechtvaardig is.
Aan die andere mensen dan? Wisten zij dat ze uitverkoren waren? Nee toch? Geen mens kan en mag met de uitverkiezing werken.
Degene die verkoren is die wordt zeker toegebracht.
En juist dat, wat onderscheidt mij, daar er zoveel gaaan verloren, zal toch stof tot eeuwige verwondering en aanbidding
geven.
Maar de eis komt tot een ieder, niemand uitgezonderd: Bekeert u! En moeten we dan niet verstommen,
als we er aan ontdekt wordendat we niet willen. Hetgeen God liefheeft zal het gaan leren: Gij zijt rechtvaardig en ik
ben doemwaardig. Als het van onze kan nooit meer kan, dan is er plaats dat God werkt, eerder niet.
Als we het met God eens worden. Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig.

We zoeken van nature toch geen God die we niet liefhebben, een God die we haten met een dodelijke haat?
Ik denk dat het toch duidelijk is. Het is waar: De prediking kan ook niet te ruim zijn!
Alleen wat anders is natuurlijk om het te ruim te interpredteren. Om zelf wat aan te grijpen wat ons niet is geschonken.
Door onszelf wijs te maken dat we het hebben gevonden.

Het lijkt me duidelijk, wat geen verdere discussie behoeft. Slechts degenen die het er niet mee eens zijn zullen het aanvechten.
Maar die moeten vechten tegen God.
En dat is een verloren strijd.

En voor vandaag is er weer stof genoeg om te bedenken, te overpeinzen....
Wie ben ik? Wie is God? Wat ben ik? Wat is God?
Ken ik mijn Schepper? Denk ik mijn Schepper te kennen?

Ken ik mijn vijandschap? Is er desondanks toch een trekking naar een nog onbekende God?
Zal ik mij bedriegen? Daarom: Noodzakelijk een bevindelijke prediking die ontdekt wat niet houdbaar is voor de eeuwigheid.
Maar ook een prediking die insluit wat uit God is.
De prediking werkt toch altijd insluitend of buitensluitend?

[-DIA-]

Ik denk dat het probleem met het aanbod is, dat helaas velen niet meer geloven in de goedwilligheid van God. Geloven wij werkelijk dat God deze wereld liefheeft? Geloven wij werkelijk dat Hij van goede wil is, als het gaat om ons en onze zaligheid?

Ik vrees namelijk, dat ook velen die een aabod zeggen voor te staan, geen welmenend aanbod voorstaan. Zij zien het aanbod als het gevolg van ons beperkte menselijke weten. Omdat wij niet weten wie er uitverkoren zijn, roepen we maar iedereen op tot geloof. Vanuit de mens, de prediker, is het aanbod dan wel welmenend (hij gunt het iedereen), maar niet vanuit God. Maar ach, wat heeft een mens eraan als zijn predikant het hem echt gunt en het echt meent, maar God meent het niet? O, hoe wordt dan onder vrome schijn God tot een boze wreedaard gemaakt terwijl de mens daarbij dan positief afsteekt, want in wezen zegt men: Ik gun het u wel, maarja, mogelijk gunt God het u niet...

Nee, het echte, gereformeerde, welmenende aanbod is, dat we belijden dat Gód welmenend is, dus dat Hij het echt oprecht meent, wanneer Hij allen tot Zich nodigt en allen die tot Hem komen de vergeving der zonden en het eeuwige leven beloofd.

Dat is waar. We kennen God niet, en geloven niet dat Hij een goedertieren God is. God heeft Zijn schepsel wel lief, maar tevens zal God nooit geen enkele gemeenschap kunnen hebben met de zonde.
Het aanbod is WELMENEND... (laten we daar toch niet over strijden!) Dat we het niet aannemen is slechts aan ONS te wijten. Waarom? Omdat we ons te goed achten. Omdat we God wantrouwen, en... Hebben we God nodig? Merken we dat de Heere spreekt: Zo ik lust heb aan de dood ders goddelozen!? Het ligt niet aan God, nooit. Maar als we erachter komen zal toch alle verontschuldiging ons ontvallen?
Nee, God is geen wreedaard, dat zegt een ontdekt mens niet. Die valt onvoorwaardelijk onder God: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Wat ik in de moderne reformatorische theologie mis is dit: Gods Recht wordt aan voorbijgegaan. Sion zal door Recht verlost worden.

[vragensteller]

Nee, God is geen wreedaard, dat zegt een ontdekt mens niet. Die valt onvoorwaardelijk onder God: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Wat ik in de moderne reformatorische theologie mis is dit: Gods Recht wordt aan voorbijgegaan. Sion zal door Recht verlost worden.

Dia, Misschien moet je even de kanttekening lezen bij je geciteerde tekst: Jes 1:27, ktt 87: "Dat is, door de gerechtigheid Gods; dewijl het recht is bij God, verdrukking te vergelden dengenen die anderen verdrukken." Dit is een tekst die vaak wat uit zijn verband wordt geciteerd.

Wat je schrijft, wordt vaker gezegd, dat aan Gods gerechtigheid voldaan moet worden. Maar de boodschap van het Evangelie is dat juist aan Gods recht voldaan IS. Lees maar eens NGB art. 20:

Artikel 20

GOD HEEFT ZIJN RECHTVAARDIGHEID EN BARMHARTIGHEID BEWEZEN IN CHRISTUS
Wij geloven dat God, Die volkomen barmhartig en rechtvaardig is, Zijn Zoon gezonden heeft om aan te nemen de natuur in dewelke de ongehoorzaamheid begaan was, om in haar te voldoen en te dragen de straf der zonden door Zijn zeer bitter lijden en sterven. Zo heeft dan God Zijn rechtvaardigheid bewezen tegen Zijn Zoon, als Hij onze zonden op Hem gelegd heeft; en heeft uitgestort Zijn goedheid en barmhartigheid over ons, die schuldig en der verdoemenis waardig waren, voor ons gevende Zijn Zoon in den dood door een zeer volkomen liefde, en Hem opwekkende tot onze rechtvaardigmaking, opdat wij door Hem zouden hebben de onsterfelijkheid en het eeuwige leven.

Op de persoonlijke toepassing hiervan komt het aan! Daar hebben we geen recht op, maar dat geeft ons des te meer reden om op Zijn goedheid te hopen en Hem daarom te smeken, Die mildelijk geeft en niet verwijt!

Hierover gaat trouwens de indrukwekkende preek van Jonathan Edwards in het boekje "Die God leeft nog." Preek over Rom 3:19. Die preek heeft middellijkerwijs geleid tot de bekering van velen.

[-DIA-]

Nee, God is geen wreedaard, dat zegt een ontdekt mens niet. Die valt onvoorwaardelijk onder God: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Wat ik in de moderne reformatorische theologie mis is dit: Gods Recht wordt aan voorbijgegaan. Sion zal door Recht verlost worden.

Dia, Misschien moet je even de kanttekening lezen bij je geciteerde tekst: Jes 1:27, ktt 87: "Dat is, door de gerechtigheid Gods; dewijl het recht is bij God, verdrukking te vergelden dengenen die anderen verdrukken." Dit is een tekst die vaak wat uit zijn verband wordt geciteerd.

Wat je schrijft, wordt vaker gezegd, dat aan Gods gerechtigheid voldaan moet worden. Maar de boodschap van het Evangelie is dat juist aan Gods recht voldaan IS. Lees maar eens NGB art. 20:

Artikel 20

GOD HEEFT ZIJN RECHTVAARDIGHEID EN BARMHARTIGHEID BEWEZEN IN CHRISTUS
Wij geloven dat God, Die volkomen barmhartig en rechtvaardig is, Zijn Zoon gezonden heeft om aan te nemen de natuur in dewelke de ongehoorzaamheid begaan was, om in haar te voldoen en te dragen de straf der zonden door Zijn zeer bitter lijden en sterven. Zo heeft dan God Zijn rechtvaardigheid bewezen tegen Zijn Zoon, als Hij onze zonden op Hem gelegd heeft; en heeft uitgestort Zijn goedheid en barmhartigheid over ons, die schuldig en der verdoemenis waardig waren, voor ons gevende Zijn Zoon in den dood door een zeer volkomen liefde, en Hem opwekkende tot onze rechtvaardigmaking, opdat wij door Hem zouden hebben de onsterfelijkheid en het eeuwige leven.

Op de persoonlijke toepassing hiervan komt het aan! Daar hebben we geen recht op, maar dat geeft ons des te meer reden om op Zijn goedheid te hopen en Hem daarom te smeken, Die mildelijk geeft en niet verwijt!

Dank voor de reactie.
De tekst zal dan in dit verband wat anders bedoeld zijn. Ik moet het nog nader overdenken.
Dit weet ik echter wel dat de zaak die ik bedoel wel de praktijk is: Het Recht van God wordt zo vaak overheengestapt.

[vragensteller]

Nee, God is geen wreedaard, dat zegt een ontdekt mens niet. Die valt onvoorwaardelijk onder God: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Wat ik in de moderne reformatorische theologie mis is dit: Gods Recht wordt aan voorbijgegaan. Sion zal door Recht verlost worden.

Dia, Misschien moet je even de kanttekening lezen bij je geciteerde tekst: Jes 1:27, ktt 87: "Dat is, door de gerechtigheid Gods; dewijl het recht is bij God, verdrukking te vergelden dengenen die anderen verdrukken." Dit is een tekst die vaak wat uit zijn verband wordt geciteerd.

Wat je schrijft, wordt vaker gezegd, dat aan Gods gerechtigheid voldaan moet worden. Maar de boodschap van het Evangelie is dat juist aan Gods recht voldaan IS. Lees maar eens NGB art. 20:

Artikel 20

GOD HEEFT ZIJN RECHTVAARDIGHEID EN BARMHARTIGHEID BEWEZEN IN CHRISTUS
Wij geloven dat God, Die volkomen barmhartig en rechtvaardig is, Zijn Zoon gezonden heeft om aan te nemen de natuur in dewelke de ongehoorzaamheid begaan was, om in haar te voldoen en te dragen de straf der zonden door Zijn zeer bitter lijden en sterven. Zo heeft dan God Zijn rechtvaardigheid bewezen tegen Zijn Zoon, als Hij onze zonden op Hem gelegd heeft; en heeft uitgestort Zijn goedheid en barmhartigheid over ons, die schuldig en der verdoemenis waardig waren, voor ons gevende Zijn Zoon in den dood door een zeer volkomen liefde, en Hem opwekkende tot onze rechtvaardigmaking, opdat wij door Hem zouden hebben de onsterfelijkheid en het eeuwige leven.

Op de persoonlijke toepassing hiervan komt het aan! Daar hebben we geen recht op, maar dat geeft ons des te meer reden om op Zijn goedheid te hopen en Hem daarom te smeken, Die mildelijk geeft en niet verwijt!

Dank voor de reactie.
De tekst zal dan in dit verband wat anders bedoeld zijn. Ik moet het nog nader overdenken.
Dit weet ik echter wel dat de zaak die ik bedoel wel de praktijk is: Het Recht van God wordt zo vaak overheengestapt.

Klopt, maar soms wordt er ook teveel accent op gelegd en gaat het ten koste van Gods goedheid. Ik vulde later nog even die preek van Jonathan Edwards aan, daar is echt een mooi evenwicht. Ik zal eens kijken of die preek ook ergens online staat. De essentie was dat juist het rechteloos zijn reden te meer is om op Zijn goedheid te hopen.

Ook de volgende preek van R.Erskine geeft aan hoe aan Gods recht voldaan is. Zo mooi en zo evenwichtig! http://www.theologienet.nl/documenten/e ... 1preek.pdf

Ps. 85:11 De goedertierenheid en waarheid zullen elkander ontmoeten, de gerechtigheid en vrede zullen elkander kussen.
Als je geen tijd hebt voor de hele preek, lees dan i.e.g. deze tekst met kanttekeningen eens.

[vragensteller]

Gevonden:
1e preek van deze link:
http://www.theologienet.nl/documenten/E ... preken.pdf

Moet je helemaal lezen en dan uiteindelijk wat ik bedoelde:

Ik eindig met allereerst in de verdere toepassing van deze leer natuurlijke mensen te
waarschuwen, dat zij deze leer niet moeten gebruiken om ontmoedigd en moedeloos
te worden.
Want, hoewel het rechtvaardig in God zou zijn u voor eeuwig te verwerpen en
verloren te laten gaan, zou het ook rechtvaardig zijn in God u zalig te maken in en
door Christus, Die een volkomen voldoening opbracht voor alle zonden. Rom. 3 : 25 -
26: „Welke God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed,
tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die tevoren
geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods; tot een betoning van Zijn
rechtvaardigheid in deze tegenwoordige tijd, opdat Hij rechtvaardig zij, en
rechtvaardigende degene, die uit het geloof van Jezus is".
Ja, God kan zelfs door deze Middelaar niet alleen rechtvaardig, maar ook met ere, u
genade bewijzen. Het bloed van Christus is zo kostbaar, dat het ten volle genoegzaam
is om al de schuld, die u op u geladen hebt, te betalen en tevens de eer van de
goddelijke Majesteit en Zijn deugden, die u door al uw vuile zonden, die wij
aangewezen hebben, onteerd hebt, volkomen te handhaven.
Het was voor Christus een even grote, neen, inderdaad een veel groter zaak te sterven,
dan het voor u en alle mensen geweest zou zijn om tot in alle eeuwigheid in de hel te
moeten branden.
Christus is in Gods ogen zo waardig en zo uitnemend, dat God, ziende hoeveel Hij
voor arme zondaars geleden heeft, gewillig is om Zich met hen te verzoenen, hoe
onrein en onwaardig zij ook zijn en om hoeveel redenen Zijn straf ook rechtvaardig
zou zijn.
U behoeft helemaal niet ontmoedigd te zijn om barmhartigheid te zoeken, want er is
genoeg in Christus. God vergeeft gaarne en Hij vergeeft menigvuldig, anders had Hij
Zijn Zoon niet gezonden en laten doden. Het zou de eer van Gods Majesteit niet
betamen om zo'n zondig en vuil schepsel genade te bewijzen om iets, dat u hebt
gedaan; om uw waardeloze en verachtelijke gebeden en andere vrome daden. Dit zou 28
God onteren. Hem onwaardig zijn en het is tevergeefs het om die dingen te
verwachten.
Hij wil alleen om Christus wil genadig zijn en dit, naar Zijn soeverein welbehagen,
aan wie Hij wil en hoe Hij wil. U kunt Hem nooit ertoe verplichten door uw werken;
doe wat u wilt, Hij zal zich daarom nooit ertoe verplicht achten. Maar als het Zijn
welbehagen is, kan Hij met ere door Christus aan iedere zondaar, niemand in deze
vergadering uitgesloten, barmhartigheid bewijzen.
Daarom, hier is een bemoediging voor u, nog steeds te zoeken en te wachten,
niettegenstaande al uw goddeloosheid. Zo sprak Samuël tot de kinderen Israëls, toen
zij verschrikt werden door de donder en de regen, die God zond en toen de schuld hen
in het aangezicht staarde: „Vreest niet, u hebt al dit kwaad gedaan; doch wijkt niet van
achter de HEERE af, maar dient den HEERE met uw ganse hart".
Ik wil voorts besluiten met te wijzen op de vrijheid en het wonder van de genade Gods
aan Zijn kinderen bewezen, opdat ze daaraan steeds zullen denken.
U waart ook zoals gehoord hebt, U had ook zulk een goddeloos hart, leefde ook een
goddeloos leven en God had u evenzeer voor eeuwig kunnen verwerpen; maar Hij is
genadig geweest. Hij openbaarde de heerlijkheid van Zijn genade in uw eeuwige
verlossing.
U had God niet lief, maar Hij bewees u Zijn onuitsprekelijke liefde. U had God
veracht, maar God achtte u zo in Zijn genade, dat u bent verlost door de prijs van het
bloed van Zijn eigen Zoon. U wilde liever in Satans dienst blijven, maar God heeft u
een mede-erfgenaam met Christus van Zijn heerlijkheid gemaakt.
U was ondankbaar voor vroegere barmhartigheden, nochtans bleef God niet alleen
barmhartigheid bewijzen, maar schonk u ook nog groter barmhartigheden. U weigerde
te horen, toen God riep; nochtans hoorde God u toen u riep. U misbruikte de
oneindigheid van Gods genade om uzelf aan te moedigen in de zonde tegen Hem;
nochtans openbaarde God de oneindigheid van die genade in Zijn handelingen met u.
U verachtte Christus en hebt Hem niet geacht en nochtans is Hij uw Zaligmaker
geworden. U gaf geen acht op uw eigen zaligheid, maar God gaf er wel acht op. U
deed uzelven kwaad, nochtans deed God u goed. God heeft Zijn vrije genade aan u
verheerlijkt en niet aan anderen, omdat Hij u uitverkoren heeft en het Hem behaagde
Zijn liefde op u te zetten.
O! wat een reden is hier tot lofprijzing! Hoe wordt u geroepen de HEERE te zegenen,
Die zo milddadig met u handelde en Zijn heilige Naam verheerlijkte. Wat een reden
voor u om God in ootmoed te prijzen en in ootmoed voor Hem te wandelen. Ez. 16 :
63: „Opdat u het gedachtig zijt, en u schaamt en niet meer uw mond opent vanwege
uw schande, wanneer Ik voor u verzoening doen zal over al hetgeen u gedaan heb,
spreekt de HEERE, HEERE". U zult nooit uw mond openen om u te beroemen of
uzelf te rechtvaardigen, maar u zult des te dieper buigen voor God om Zijn
barmhartigheid aan u bewezen. U hebt reden om uw mond des te overvloediger te
openen om God te prijzen. Dat dit uw werk moge zijn hier en in alle eeuwigheid voor
Zijn rijke, onuitsprekelijke en soevereine genade aan u bewezen en waardoor Hij en
Hij alleen u van anderen onderscheidde. "

[-DIA-]

Gevonden:
1e preek van deze link:
http://www.theologienet.nl/documenten/E ... preken.pdf

Moet je helemaal lezen en dan uiteindelijk wat ik bedoelde:

Ik eindig met allereerst in de verdere toepassing van deze leer natuurlijke mensen te
waarschuwen, dat zij deze leer niet moeten gebruiken om ontmoedigd en moedeloos
te worden.
Want, hoewel het rechtvaardig in God zou zijn u voor eeuwig te verwerpen en
verloren te laten gaan, zou het ook rechtvaardig zijn in God u zalig te maken in en
door Christus, Die een volkomen voldoening opbracht voor alle zonden. Rom. 3 : 25 -
26: „Welke God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed,
tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die tevoren
geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods; tot een betoning van Zijn
rechtvaardigheid in deze tegenwoordige tijd, opdat Hij rechtvaardig zij, en
rechtvaardigende degene, die uit het geloof van Jezus is".
Ja, God kan zelfs door deze Middelaar niet alleen rechtvaardig, maar ook met ere, u
genade bewijzen. Het bloed van Christus is zo kostbaar, dat het ten volle genoegzaam
is om al de schuld, die u op u geladen hebt, te betalen en tevens de eer van de
goddelijke Majesteit en Zijn deugden, die u door al uw vuile zonden, die wij
aangewezen hebben, onteerd hebt, volkomen te handhaven.
Het was voor Christus een even grote, neen, inderdaad een veel groter zaak te sterven,
dan het voor u en alle mensen geweest zou zijn om tot in alle eeuwigheid in de hel te
moeten branden.
Christus is in Gods ogen zo waardig en zo uitnemend, dat God, ziende hoeveel Hij
voor arme zondaars geleden heeft, gewillig is om Zich met hen te verzoenen, hoe
onrein en onwaardig zij ook zijn en om hoeveel redenen Zijn straf ook rechtvaardig
zou zijn.
U behoeft helemaal niet ontmoedigd te zijn om barmhartigheid te zoeken, want er is
genoeg in Christus. God vergeeft gaarne en Hij vergeeft menigvuldig, anders had Hij
Zijn Zoon niet gezonden en laten doden. Het zou de eer van Gods Majesteit niet
betamen om zo'n zondig en vuil schepsel genade te bewijzen om iets, dat u hebt
gedaan; om uw waardeloze en verachtelijke gebeden en andere vrome daden. Dit zou 28
God onteren. Hem onwaardig zijn en het is tevergeefs het om die dingen te
verwachten.
Hij wil alleen om Christus wil genadig zijn en dit, naar Zijn soeverein welbehagen,
aan wie Hij wil en hoe Hij wil. U kunt Hem nooit ertoe verplichten door uw werken;
doe wat u wilt, Hij zal zich daarom nooit ertoe verplicht achten. Maar als het Zijn
welbehagen is, kan Hij met ere door Christus aan iedere zondaar, niemand in deze
vergadering uitgesloten, barmhartigheid bewijzen.
Daarom, hier is een bemoediging voor u, nog steeds te zoeken en te wachten,
niettegenstaande al uw goddeloosheid. Zo sprak Samuël tot de kinderen Israëls, toen
zij verschrikt werden door de donder en de regen, die God zond en toen de schuld hen
in het aangezicht staarde: „Vreest niet, u hebt al dit kwaad gedaan; doch wijkt niet van
achter de HEERE af, maar dient den HEERE met uw ganse hart".
Ik wil voorts besluiten met te wijzen op de vrijheid en het wonder van de genade Gods
aan Zijn kinderen bewezen, opdat ze daaraan steeds zullen denken.
U waart ook zoals gehoord hebt, U had ook zulk een goddeloos hart, leefde ook een
goddeloos leven en God had u evenzeer voor eeuwig kunnen verwerpen; maar Hij is
genadig geweest. Hij openbaarde de heerlijkheid van Zijn genade in uw eeuwige
verlossing.
U had God niet lief, maar Hij bewees u Zijn onuitsprekelijke liefde. U had God
veracht, maar God achtte u zo in Zijn genade, dat u bent verlost door de prijs van het
bloed van Zijn eigen Zoon. U wilde liever in Satans dienst blijven, maar God heeft u
een mede-erfgenaam met Christus van Zijn heerlijkheid gemaakt.
U was ondankbaar voor vroegere barmhartigheden, nochtans bleef God niet alleen
barmhartigheid bewijzen, maar schonk u ook nog groter barmhartigheden. U weigerde
te horen, toen God riep; nochtans hoorde God u toen u riep. U misbruikte de
oneindigheid van Gods genade om uzelf aan te moedigen in de zonde tegen Hem;
nochtans openbaarde God de oneindigheid van die genade in Zijn handelingen met u.
U verachtte Christus en hebt Hem niet geacht en nochtans is Hij uw Zaligmaker
geworden. U gaf geen acht op uw eigen zaligheid, maar God gaf er wel acht op. U
deed uzelven kwaad, nochtans deed God u goed. God heeft Zijn vrije genade aan u
verheerlijkt en niet aan anderen, omdat Hij u uitverkoren heeft en het Hem behaagde
Zijn liefde op u te zetten.
O! wat een reden is hier tot lofprijzing! Hoe wordt u geroepen de HEERE te zegenen,
Die zo milddadig met u handelde en Zijn heilige Naam verheerlijkte. Wat een reden
voor u om God in ootmoed te prijzen en in ootmoed voor Hem te wandelen. Ez. 16 :
63: „Opdat u het gedachtig zijt, en u schaamt en niet meer uw mond opent vanwege
uw schande, wanneer Ik voor u verzoening doen zal over al hetgeen u gedaan heb,
spreekt de HEERE, HEERE". U zult nooit uw mond openen om u te beroemen of
uzelf te rechtvaardigen, maar u zult des te dieper buigen voor God om Zijn
barmhartigheid aan u bewezen. U hebt reden om uw mond des te overvloediger te
openen om God te prijzen. Dat dit uw werk moge zijn hier en in alle eeuwigheid voor
Zijn rijke, onuitsprekelijke en soevereine genade aan u bewezen en waardoor Hij en
Hij alleen u van anderen onderscheidde. "

Hier moet ik me een weinig voor inspannen.
Ik denk dat ik er voor vanavond geen reactie op kan geven.
Lukt me dat wel, dat zie je het hier wel verschijnen.

[Wilhelm]

Gevonden:
1e preek van deze link:
http://www.theologienet.nl/documenten/E ... preken.pdf

Moet je helemaal lezen en dan uiteindelijk wat ik bedoelde:

Ik eindig met allereerst in de verdere toepassing van deze leer natuurlijke mensen te
waarschuwen, dat zij deze leer niet moeten gebruiken om ontmoedigd en moedeloos
te worden.
Want, hoewel het rechtvaardig in God zou zijn u voor eeuwig te verwerpen en
verloren te laten gaan, zou het ook rechtvaardig zijn in God u zalig te maken in en
door Christus, Die een volkomen voldoening opbracht voor alle zonden. Rom. 3 : 25 -
26: „Welke God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed,
tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die tevoren
geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods; tot een betoning van Zijn
rechtvaardigheid in deze tegenwoordige tijd, opdat Hij rechtvaardig zij, en
rechtvaardigende degene, die uit het geloof van Jezus is".
Ja, God kan zelfs door deze Middelaar niet alleen rechtvaardig, maar ook met ere, u
genade bewijzen. Het bloed van Christus is zo kostbaar, dat het ten volle genoegzaam
is om al de schuld, die u op u geladen hebt, te betalen en tevens de eer van de
goddelijke Majesteit en Zijn deugden, die u door al uw vuile zonden, die wij
aangewezen hebben, onteerd hebt, volkomen te handhaven.
Het was voor Christus een even grote, neen, inderdaad een veel groter zaak te sterven,
dan het voor u en alle mensen geweest zou zijn om tot in alle eeuwigheid in de hel te
moeten branden.
Christus is in Gods ogen zo waardig en zo uitnemend, dat God, ziende hoeveel Hij
voor arme zondaars geleden heeft, gewillig is om Zich met hen te verzoenen, hoe
onrein en onwaardig zij ook zijn en om hoeveel redenen Zijn straf ook rechtvaardig
zou zijn.
U behoeft helemaal niet ontmoedigd te zijn om barmhartigheid te zoeken, want er is
genoeg in Christus. God vergeeft gaarne en Hij vergeeft menigvuldig, anders had Hij
Zijn Zoon niet gezonden en laten doden. Het zou de eer van Gods Majesteit niet
betamen om zo'n zondig en vuil schepsel genade te bewijzen om iets, dat u hebt
gedaan; om uw waardeloze en verachtelijke gebeden en andere vrome daden. Dit zou 28
God onteren. Hem onwaardig zijn en het is tevergeefs het om die dingen te
verwachten.
Hij wil alleen om Christus wil genadig zijn en dit, naar Zijn soeverein welbehagen,
aan wie Hij wil en hoe Hij wil. U kunt Hem nooit ertoe verplichten door uw werken;
doe wat u wilt, Hij zal zich daarom nooit ertoe verplicht achten. Maar als het Zijn
welbehagen is, kan Hij met ere door Christus aan iedere zondaar, niemand in deze
vergadering uitgesloten, barmhartigheid bewijzen.
Daarom, hier is een bemoediging voor u, nog steeds te zoeken en te wachten,
niettegenstaande al uw goddeloosheid. Zo sprak Samuël tot de kinderen Israëls, toen
zij verschrikt werden door de donder en de regen, die God zond en toen de schuld hen
in het aangezicht staarde: „Vreest niet, u hebt al dit kwaad gedaan; doch wijkt niet van
achter de HEERE af, maar dient den HEERE met uw ganse hart".
Ik wil voorts besluiten met te wijzen op de vrijheid en het wonder van de genade Gods
aan Zijn kinderen bewezen, opdat ze daaraan steeds zullen denken.
U waart ook zoals gehoord hebt, U had ook zulk een goddeloos hart, leefde ook een
goddeloos leven en God had u evenzeer voor eeuwig kunnen verwerpen; maar Hij is
genadig geweest. Hij openbaarde de heerlijkheid van Zijn genade in uw eeuwige
verlossing.
U had God niet lief, maar Hij bewees u Zijn onuitsprekelijke liefde. U had God
veracht, maar God achtte u zo in Zijn genade, dat u bent verlost door de prijs van het
bloed van Zijn eigen Zoon. U wilde liever in Satans dienst blijven, maar God heeft u
een mede-erfgenaam met Christus van Zijn heerlijkheid gemaakt.
U was ondankbaar voor vroegere barmhartigheden, nochtans bleef God niet alleen
barmhartigheid bewijzen, maar schonk u ook nog groter barmhartigheden. U weigerde
te horen, toen God riep; nochtans hoorde God u toen u riep. U misbruikte de
oneindigheid van Gods genade om uzelf aan te moedigen in de zonde tegen Hem;
nochtans openbaarde God de oneindigheid van die genade in Zijn handelingen met u.
U verachtte Christus en hebt Hem niet geacht en nochtans is Hij uw Zaligmaker
geworden. U gaf geen acht op uw eigen zaligheid, maar God gaf er wel acht op. U
deed uzelven kwaad, nochtans deed God u goed. God heeft Zijn vrije genade aan u
verheerlijkt en niet aan anderen, omdat Hij u uitverkoren heeft en het Hem behaagde
Zijn liefde op u te zetten.
O! wat een reden is hier tot lofprijzing! Hoe wordt u geroepen de HEERE te zegenen,
Die zo milddadig met u handelde en Zijn heilige Naam verheerlijkte. Wat een reden
voor u om God in ootmoed te prijzen en in ootmoed voor Hem te wandelen. Ez. 16 :
63: „Opdat u het gedachtig zijt, en u schaamt en niet meer uw mond opent vanwege
uw schande, wanneer Ik voor u verzoening doen zal over al hetgeen u gedaan heb,
spreekt de HEERE, HEERE". U zult nooit uw mond openen om u te beroemen of
uzelf te rechtvaardigen, maar u zult des te dieper buigen voor God om Zijn
barmhartigheid aan u bewezen. U hebt reden om uw mond des te overvloediger te
openen om God te prijzen. Dat dit uw werk moge zijn hier en in alle eeuwigheid voor
Zijn rijke, onuitsprekelijke en soevereine genade aan u bewezen en waardoor Hij en
Hij alleen u van anderen onderscheidde. "

Hier moet ik me een weinig voor inspannen.
Ik denk dat ik er voor vanavond geen reactie op kan geven.
Lukt me dat wel, dat zie je het hier wel verschijnen.

Ho Dia Ik wacht ook nog op een reactie : http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 54#p567854

[Simon]

Ik denk dat het probleem met het aanbod is, dat helaas velen niet meer geloven in de goedwilligheid van God. Geloven wij werkelijk dat God deze wereld liefheeft? Geloven wij werkelijk dat Hij van goede wil is, als het gaat om ons en onze zaligheid?

Ik vrees namelijk, dat ook velen die een aabod zeggen voor te staan, geen welmenend aanbod voorstaan. Zij zien het aanbod als het gevolg van ons beperkte menselijke weten. Omdat wij niet weten wie er uitverkoren zijn, roepen we maar iedereen op tot geloof. Vanuit de mens, de prediker, is het aanbod dan wel welmenend (hij gunt het iedereen), maar niet vanuit God. Maar ach, wat heeft een mens eraan als zijn predikant het hem echt gunt en het echt meent, maar God meent het niet? O, hoe wordt dan onder vrome schijn God tot een boze wreedaard gemaakt terwijl de mens daarbij dan positief afsteekt, want in wezen zegt men: Ik gun het u wel, maarja, mogelijk gunt God het u niet...

Nee, het echte, gereformeerde, welmenende aanbod is, dat we belijden dat Gód welmenend is, dus dat Hij het echt oprecht meent, wanneer Hij allen tot Zich nodigt en allen die tot Hem komen de vergeving der zonden en het eeuwige leven beloofd.

Dat is waar. We kennen God niet, en geloven niet dat Hij een goedertieren God is. God heeft Zijn schepsel wel lief, maar tevens zal God nooit geen enkele gemeenschap kunnen hebben met de zonde.
Het aanbod is WELMENEND... (laten we daar toch niet over strijden!) Dat we het niet aannemen is slechts aan ONS te wijten. Waarom? Omdat we ons te goed achten. Omdat we God wantrouwen, en... Hebben we God nodig? Merken we dat de Heere spreekt: Zo ik lust heb aan de dood ders goddelozen!? Het ligt niet aan God, nooit. Maar als we erachter komen zal toch alle verontschuldiging ons ontvallen?
Nee, God is geen wreedaard, dat zegt een ontdekt mens niet. Die valt onvoorwaardelijk onder God: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Wat ik in de moderne reformatorische theologie mis is dit: Gods Recht wordt aan voorbijgegaan. Sion zal door Recht verlost worden.

Erg jammer dat de Naam van Christus ontbreekt in je schrijven, dat mis ik.
Sion zal zeker door recht verlost worden, maar wij zijn de gemeente.
Niemand kan tot de Vader komen dan door Jezus.
In en door Hem is alles, Hij is de Weg gedurende deze genadetijd.Daarna geeft Hij het Koninkrijk terug aan de Vader en zal Sion door de gemeente geoordeeld worden.Want de ware gelovigen zullen worden zoals Hij.

[Gijs83]

OKee, maar WAT is Hypercalvinisme?

Is dat een naar sommiger gevoelen een te strenge bevindelijk prediking? Of is het een ernstige dwaling die onder deze noemer wordt bedoeld?
Ik zal even iets noemen wat ik zaterdag iin de preek van ds. J. Roos hoorde.

Hij zei (met mijn eiegn woorden dan) Dat hij een stuk in Terdege had gelezen dat waarschuwde tegen hypercalvinisme. Het zou mensen in de war
brengen en zelf in psychiatrische gestichten doen belanden.
Daarop zei ds. Roos: Ik wens nooit anders te preken. En dat het er soms zeer diep door gaat is wel waar. Maar het is niet de bedoeling om mensen
ziek te preken maar om de ziekte aan te wijzen... en dan kan een pijnlijke weg wel eens nodig zijn. Zie ook de praktijk van de christenen.

http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 18&t=10264

Over hypercalvinisme schrijft Klaas vd Zwaag ergens het volgende: Het hypercalvinisme probeert die spanning weg te nemen door alle nadruk te leggen op Gods soevereiniteit: Hij kiest zijn kinderen uit. Keerzijde is dat kerkgangers slechts kunnen afwachten of ze door de Geest wedergeboren worden of niet. Gods beloften komen hun niet toe, als ze geen teken hebben gekregen dat ze uitverkoren zijn. Van lieverlede is in deze kringen uitgewerkt welke stadia een kerkganger moet doorlopen voordat hij zich als uitverkorene kan beschouwen.

Ik denk als je zegt dat men een afwachten voorstaat, men het hypercalvinisme of tenminste mensen als Ds.Roos helemaal verkeerd verstaat. Mag men niet doodsbang voor een prediking die het te ruim voorsteld?

Keer op keer staat er dat we ons niet moeten verharden, maar moeten geloven en het aannemen.Nergens zegt Jezus: ga weg van Mij, want je bent niet uitverkoren.
Hij waarschuwt wel de farizeers die mensen proberen te weerhouden om in te gaan.

Het probleem is denk ik vaak, dat men door naar de letter van het Woord te kijken het gelijk aan z'n kant denkt te hebben. Maar dat is dan soms weer anders zoals Gods ware volk het beleefd. Er staat ook niet voor niets dat het Woord voor de wijzen en verstandigen verborgen is. Ik denk dat een topic als dit alleen maar erg veel verwarring brengt. Nu weet ik dat we de bevinding van Gods volk niet boven de Bijbel moet stellen, maar als je waarlijk een nieuw hart van God gekregen hebt dat weet je wel hoe bij bepaalde zaken(vast niet alles) de vork in de steel steekt. Vele dwaalleraars kunnen dat verstoren. Beproeft de geesten of ze uit God zijn!

[Simon]

Dat het voor wijzen en verstandigen verborgen blijft komt doordat de ''menselijke wijsheid'' geen ruimte overlaat voor de kinderlijke eenvoud des geloofs.
Wij denken te veel en nemen niets aan'' tenzij bewezen''.
(Jezus zegent niet voor niets de kinderen, die de discipelen eigenlijk weg wilden sturen.)
Zo zit de rationeel denkende mens in elkaar.
Beproeft de geesten of ze uit God zijn, zouden we inderdaad eens wat vaker en beter moeten doen, voordat we alles en iedereen die vroom lijkt, maar achterna rennen.
Tenslotte verschijnt de satan ook als een engel des lichts.
Deze , die de hele wereld verleid heeft.....(Openbaring)
Toetst ALLES aan de Schrift.
Doen wij dat?

[vragensteller]

Het probleem is denk ik vaak, dat men door naar de letter van het Woord te kijken het gelijk aan z'n kant denkt te hebben. Maar dat is dan soms weer anders zoals Gods ware volk het beleefd. Er staat ook niet voor niets dat het Woord voor de wijzen en verstandigen verborgen is. Ik denk dat een topic als dit alleen maar erg veel verwarring brengt. Nu weet ik dat we de bevinding van Gods volk niet boven de Bijbel moet stellen, maar als je waarlijk een nieuw hart van God gekregen hebt dat weet je wel hoe bij bepaalde zaken(vast niet alles) de vork in de steel steekt. Vele dwaalleraars kunnen dat verstoren. Beproeft de geesten of ze uit God zijn!

Soms denk ik dat de verwarring eerder op de volgende manier ontstaat: Gods volk beleeft iets, zoekt de bevestiging ervan in de Schrift, vindt een tekst die erbij lijkt te passen, anderen hebben de ervaring ook en nemen de tekst over en zo`n tekst gaat een eigen leven leiden.
Ik zeg niet dat de ervaring per definitie niet klopt, maar we moeten, als we Bijbelse argumenten geven, wel lezen wat er staat! We moeten zo nauwkeurig mogelijk Gods Woord lezen, onder het gebed om de Heilige Geest. Psalm 25:2 noemt niet voor niets: Woord en Geest! Ik weet niet of je het zo bedoelt, maar als ik je post lees, lijkt het net of je de waarde van het Woord wat onderschat. Het praat ook wat lastig als wij gaan vertellen wat Gods ware volk beleeft ... De vraag is: wie schaar je daaronder, en zit er misschien geen ruis in de communicatie tussen Gods ware volk en jezelf (als je jezelf er niet bij rekent), m.a.w. hoe kun je zeker weten Gods ware volk begrepen te hebben en is wat Gods ware volk zegt dan niet voor de wijzen en verstandigen verborgen?

[eilander]

Het probleem is denk ik vaak, dat men door naar de letter van het Woord te kijken het gelijk aan z'n kant denkt te hebben. Maar dat is dan soms weer anders zoals Gods ware volk het beleefd. Er staat ook niet voor niets dat het Woord voor de wijzen en verstandigen verborgen is. Ik denk dat een topic als dit alleen maar erg veel verwarring brengt. Nu weet ik dat we de bevinding van Gods volk niet boven de Bijbel moet stellen, maar als je waarlijk een nieuw hart van God gekregen hebt dat weet je wel hoe bij bepaalde zaken(vast niet alles) de vork in de steel steekt. Vele dwaalleraars kunnen dat verstoren. Beproeft de geesten of ze uit God zijn!

Gods Woord is de Waarheid, en wij hebben het te doen met de letter van Zijn Woord. Dat kan niet strijdig zijn met de bevinding van Gods volk. Wel is waar dat de verlichting van de Heilige Geest noodzakelijk is om de waarheid toe te passen. Maar het gaat alleen om het Woord; er is niet nog "een waarheid achter de waarheid", al is dat een soms gebruikte term in onze kringen.

[-DIA-]

Soms denk ik dat de verwarring eerder op de volgende manier ontstaat:
1. Gods volk beleeft iets,
2. zoekt de bevestiging ervan in de Schrift,
3. vindt een tekst die erbij lijkt te passen,
4. anderen hebben de ervaring ook
5. en nemen de tekst over
6. en zo`n tekst gaat een eigen leven leiden.
Ik zeg niet dat de ervaring per definitie niet klopt, maar we moeten, als we Bijbelse argumenten geven, wel lezen wat er staat!
We moeten zo nauwkeurig mogelijk Gods Woord lezen, onder het gebed om de Heilige Geest. Psalm 25:2 noemt niet voor niets: Woord en Geest!
Ik weet niet of je het zo bedoelt, maar als ik je post lees, lijkt het net of je de waarde van het Woord wat onderschat.
Het praat ook wat lastig als wij gaan vertellen wat Gods ware volk beleeft ...
De vraag is:
wie schaar je daaronder,
en zit er misschien geen ruis in de communicatie tussen Gods ware volk en jezelf
(als je jezelf er niet bij rekent),
m.a.w. hoe kun je zeker weten Gods ware volk
begrepen te hebben en
is wat Gods ware volk zegt dan niet voor de wijze en verstandigen verborgen?

Even hierop ingaan:

Het lijkt wel een 6-stappen-theologie! Zo werkt het natuurlijk niet als het waar is.
Het kan wel een strik zijn voor hen die niet vast staan in de leer.
Dan komt van de ene dwaling de andere.

De vraaag: Wie schaar je onder Gods volk? Dat hoeven wij niet te beoordelen.
Wel is het zo dat het vaak wel te merken is. Het leven trekt op het leven.
Zij verstaan elkander nader…
En het is inderdaad waar: je kunt de theorie goed kennen.
Maar daar heb ik niets aan.
We moeten toch kunnen zeggen: Ik heb het zelf uit Zijn mond gehoord?
Wie er helemaal buitenstaat zal het ook nooit kunnen verstaan,
want wat gemeenschap heeft het leven met de dood?

Als eenvoudige mensen van God geleerd worden, en ze spreken wat uit hun
hartelijke bevinding dan hoeft dat niet een vraag te zijn of dat uit God is.
Gods Geest geeft getuigenis van de Waarheid, en een overname.
Dat wil niet zeggen dat er dan altijd duidelijkheid is.

Immers wat zijn dan bekommerde zielen die zich niet bij het volk durven scharen?
Ik mag er kennen, waarvan ik vast geloof dat er een beginsel uit God in ligt.
Hoe weet ik dat dan? Tja dat kan ik niet verklaren.
Het is het ongekunstelde uitstorten van je hart in al je vragen en:
Hoe raak ik ooit met God verzoend?
Als je dan zou vragen: Wat zoek je, de hemel van God, of de God van de hemel…?

Dan komt toch vaak wel iets naar voren, hetzij in
woord of in daad. Gods werk blijft niet verborgen. Soms wel voor velen
dat het een raadsel is. Maat toch: God zaligt de zondaar en Hij doet dat om
zijn Zelfs wil, opdat Hij er de eer van krijgt.

En deze dingen, deze bevindingen zijn inderdaad in de ware beleving verborgen voor hen
die er geen persoonlijke kennis aan hebben. Wel kan er een overuiging zijn:
Dit is Gods werk. Men hoort iets wat niet van deze wereld is.
Maar ook bedenken: De saten is een na-aper van Gods werk. En dat kan soms erg dchtbij komen.
Toch is er dan vaak iets in een oprecht bekeerde: Ik mis iets, ik hoor iets wat ik niet zomaar kan plaatsen.
Al zou je uit de aard der liefde in eerste instantie de waarheid ervan geloven.
Vroeger zeiden ze wel eens: Laat het eens overzomeren en overwinteren.
De zaak achterop kijken. Wat Gods werk is gaat niet voorbij. Dat zal toch vroeg of
laat openbaar komen. Want God werkt het om zijn Eigen Naams wil,

Samengevat: Ik bedoel er dit mee. Het bovenstaande 6-stappen-geloof is een realiteit.
Maar het is bedrog als het niet stoelt op het Woord,

Sorry, ik was wat langdradig, maar ja ik kan het ook niet altijd kort en krachtig zeggen.


Verder: Ik heb het stukje uit de bovenstaande preek gelezen
Ik kan daar bijvallen. maar begrijp niet goed wat ik er mee aan moet zodat het past in wat ik eerder zei.
Misschien moet ik het nog eens overlezen dan…

[Bert Mulder]

Ik denk dat het probleem met het aanbod is, dat helaas velen niet meer geloven in de goedwilligheid van God. Geloven wij werkelijk dat God deze wereld liefheeft? Geloven wij werkelijk dat Hij van goede wil is, als het gaat om ons en onze zaligheid?

Ik vrees namelijk, dat ook velen die een aabod zeggen voor te staan, geen welmenend aanbod voorstaan. Zij zien het aanbod als het gevolg van ons beperkte menselijke weten. Omdat wij niet weten wie er uitverkoren zijn, roepen we maar iedereen op tot geloof. Vanuit de mens, de prediker, is het aanbod dan wel welmenend (hij gunt het iedereen), maar niet vanuit God. Maar ach, wat heeft een mens eraan als zijn predikant het hem echt gunt en het echt meent, maar God meent het niet? O, hoe wordt dan onder vrome schijn God tot een boze wreedaard gemaakt terwijl de mens daarbij dan positief afsteekt, want in wezen zegt men: Ik gun het u wel, maarja, mogelijk gunt God het u niet...

Nee, het echte, gereformeerde, welmenende aanbod is, dat we belijden dat Gód welmenend is, dus dat Hij het echt oprecht meent, wanneer Hij allen tot Zich nodigt en allen die tot Hem komen de vergeving der zonden en het eeuwige leven beloofd.

Helemaal mee eens, dat we niks aan een goedwillende, gunnende predikant hebben... als hij niet de Waarheid uit Gods Woord preekt... En Gods Woord, en onze gereformeerde belijdenissen getuigen duidelijk, dat er een tweeerlei zaad is, en dat het nooit en te nimmer in de Bijbel verkondigd is dat God allen zalig wil maken.

Maar het is goed en Bijbels dat het Evangelie aan allen gebracht moet worden, met oproep tot geloof en bekering. Maar betreffende aanbod, wat wordt met aanbod bedoelt... Gebruik het woord 'aanbod' desnoods, als het maar niet zo gebruikt wordt, dat het met de 3fvE strijdt.

Maar het grote probleem is met de verbondsvisie, die uitverkiezing van het verbond loskoppelt, zodat het verbond niet door de verkiezing geregeerd wordt, zodat alle natuurlijke kinderen, hoofd voor hoofd, in het verbond zijn, of dat nu voorwaardelijk is, afhankelijk van ons eigen werk, of dat men alle kinderen als vreemdelingen van Christus beschouwd, als addergebroedsel. Dat gaat in tegen ons doopformulier en de DL. Maar bovenal tegen de Schrift in.