Bevestiging ambtsdragers

[Ander]

Erkenning van kerkgenootschappen onderling betekend dat er eenheid is tussen die kerken, ook wel 'zusterkerken' genoemd. Onderling is er tussen Nederlandse kerkgenootschappen geen erkenning, hoewel sommigen daartoe aan het werk zijn, zoals bijvoorbeeld de CGK en GKv.

Volgens mij is er wel een band tussen de OGG en de GG in het overnemen van elkaars attestaties. OGG leden hoeven-dacht ik- niet voor de kerkenraad van de GG de vragen van Voetius opnieuw te beantwoorden bij overkomst.
(Is dit zo OGG'ers en GG'ers onder ons ? )

Klopt.

Toen ik van GGiN GG werd had ik grote moeite met dat opnieuw belijdenis doen. Ik weigerde dat. Ben in gesprek gegaan daarover en heb mijn moeite aangegeven. Ik moest op de kerkenraad komen en toen zei de toenmalige predikant van de gemeente: volgens mij wordt er in de gemeente waar jij vandaan komt niets anders geleerd dan in onze gemeente, dus we willen je zo overnemen. (kijk en zo is het maar net. )
Heel grappig stond er later in de kerkbode: Met attestatie is uit de GGiN te ... overgekomen. Dat kan helemaal niet, natuurlijk. Had ook een bewijs van lidmaatschap ingeleverd en geen attestatie. Ik heb het niet uitgeknipt, jammer eigenlijk.

[boontje]

Nog even terug op het onderwerp: volgens mij is het wel duidelijk dat ds. v.d. Meer maling heeft aan elke kerkorde, anders was hij niet uit zijn eigen kerkverband getreden. En de gemeente in Veenendaal kan het kennelijk ook niet schelen, dus ze passen wel bij elkaar.

[caprice]

Erkenning van kerkgenootschappen onderling betekend dat er eenheid is tussen die kerken, ook wel 'zusterkerken' genoemd. Onderling is er tussen Nederlandse kerkgenootschappen geen erkenning, hoewel sommigen daartoe aan het werk zijn, zoals bijvoorbeeld de CGK en GKv.

Volgens mij is er wel een band tussen de OGG en de GG in het overnemen van elkaars attestaties. OGG leden hoeven-dacht ik- niet voor de kerkenraad van de GG de vragen van Voetius opnieuw te beantwoorden bij overkomst.
(Is dit zo OGG'ers en GG'ers onder ons ? )

Klopt.

Toen ik van GGiN GG werd had ik grote moeite met dat opnieuw belijdenis doen. Ik weigerde dat. Ben in gesprek gegaan daarover en heb mijn moeite aangegeven. Ik moest op de kerkenraad komen en toen zei de toenmalige predikant van de gemeente: volgens mij wordt er in de gemeente waar jij vandaan komt niets anders geleerd dan in onze gemeente, dus we willen je zo overnemen. (kijk en zo is het maar net. )
Heel grappig stond er later in de kerkbode: Met attestatie is uit de GGiN te ... overgekomen. Dat kan helemaal niet, natuurlijk. Had ook een bewijs van lidmaatschap ingeleverd en geen attestatie. Ik heb het niet uitgeknipt, jammer eigenlijk.

Waarom heb je er moeite mee? Een bevestiging van je belijdenis is anders dan daadwerkelijk belijdenis doen, want dat doe je maar een keer.

[aboricultura]

Het is toch iets om blij te zijn als er broeders zijn die een ambt aannemen kan voor de gemeente echt een aanwinst zijn.
Komt ook genoeg voor dat mannen bedanken.
Ik hoop voor de gemeente dat het wijze mannen zijn die de gemeente kunnen leiden in de leer zoals die is ten eerste naar het Woord en in de geest zoals ds Wink en de medebroeders jou en mij zijn voor gegaan.
Omdat de situatie nu eenmaal zo is dat er geen leraar is, is het fijn dat er iemand is die bevestigen wil daarom kun je niet zo maar zeggen dat Veenendaal zo maar over de kerkorde walst en het hun niks kan schelen.
Vraag het de kerkeraad en ds van de Meer en ze zullen denk ik zeggen niet blij te zijn met deze situatie.

Ik heb trouwens gelezen dat het mogelijk is om in buitengewone omstandigheden af te wijken van de kerkorde.
Vroeger in de kruisgemeenten schijnen ook zulke dingen gebeurd te zijn.

[Auto]

Het is toch iets om blij te zijn als er broeders zijn die een ambt aannemen kan voor de gemeente echt een aanwinst zijn.
Komt ook genoeg voor dat mannen bedanken.
Ik hoop voor de gemeente dat het wijze mannen zijn die de gemeente kunnen leiden in de leer zoals die is ten eerste naar het Woord en in de geest zoals ds Wink en de medebroeders jou en mij zijn voor gegaan.
Omdat de situatie nu eenmaal zo is dat er geen leraar is, is het fijn dat er iemand is die bevestigen wil daarom kun je niet zo maar zeggen dat Veenendaal zo maar over de kerkorde walst en het hun niks kan schelen.
Vraag het de kerkeraad en ds van de Meer en ze zullen denk ik zeggen niet blij te zijn met deze situatie.

Ik heb trouwens gelezen dat het mogelijk is om in buitengewone omstandigheden af te wijken van de kerkorde.
Vroeger in de kruisgemeenten schijnen ook zulke dingen gebeurd te zijn.

Mijn insziens moet de gemeente in Veenendaal handelen naar de geest van de kerkorde en de uitnodiging aannemen van ds J. Roos om met elkaar in gesprek te gaan en niet met kunst en vliegwerk de ambten in stand houden.

[huisman]

Erkenning van kerkgenootschappen onderling betekend dat er eenheid is tussen die kerken, ook wel 'zusterkerken' genoemd. Onderling is er tussen Nederlandse kerkgenootschappen geen erkenning, hoewel sommigen daartoe aan het werk zijn, zoals bijvoorbeeld de CGK en GKv.

Volgens mij is er wel een band tussen de OGG en de GG in het overnemen van elkaars attestaties. OGG leden hoeven-dacht ik- niet voor de kerkenraad van de GG de vragen van Voetius opnieuw te beantwoorden bij overkomst.
(Is dit zo OGG'ers en GG'ers onder ons ? )

Klopt.

Toen ik van GGiN GG werd had ik grote moeite met dat opnieuw belijdenis doen. Ik weigerde dat. Ben in gesprek gegaan daarover en heb mijn moeite aangegeven. Ik moest op de kerkenraad komen en toen zei de toenmalige predikant van de gemeente: volgens mij wordt er in de gemeente waar jij vandaan komt niets anders geleerd dan in onze gemeente, dus we willen je zo overnemen. (kijk en zo is het maar net. )
Heel grappig stond er later in de kerkbode: Met attestatie is uit de GGiN te ... overgekomen. Dat kan helemaal niet, natuurlijk. Had ook een bewijs van lidmaatschap ingeleverd en geen attestatie. Ik heb het niet uitgeknipt, jammer eigenlijk.

Ik dacht dat jij alleen op dit forum zo af en toe dwars was. Maar je bent dwars zonder aanziens des persoons
Ik vind het opnieuw beantwoorden van de vragen van Voetius trouwens uiterst vreemd. Wij nemen wel elkaars doop over. Maar elkaars belijdenis kunnen wij blijkbaar niet overnemen. Blijft toch een soort overdopen

[aboricultura]

Het is toch iets om blij te zijn als er broeders zijn die een ambt aannemen kan voor de gemeente echt een aanwinst zijn.
Komt ook genoeg voor dat mannen bedanken.
Ik hoop voor de gemeente dat het wijze mannen zijn die de gemeente kunnen leiden in de leer zoals die is ten eerste naar het Woord en in de geest zoals ds Wink en de medebroeders jou en mij zijn voor gegaan.
Omdat de situatie nu eenmaal zo is dat er geen leraar is, is het fijn dat er iemand is die bevestigen wil daarom kun je niet zo maar zeggen dat Veenendaal zo maar over de kerkorde walst en het hun niks kan schelen.
Vraag het de kerkeraad en ds van de Meer en ze zullen denk ik zeggen niet blij te zijn met deze situatie.

Ik heb trouwens gelezen dat het mogelijk is om in buitengewone omstandigheden af te wijken van de kerkorde.
Vroeger in de kruisgemeenten schijnen ook zulke dingen gebeurd te zijn.[/quote

Mijn insziens moet de gemeente in Veenendaal handelen naar de geest van de kerkorde en de uitnodiging aannemen van ds J. Roos om met elkaar in gesprek te gaan en niet met kunst en vliegwerk

Ik ben het hier roerend mee eens, mijn voorganger zei dat binnen en buitenverband de zelfde leer hebben.
Daarom hoop ik dat deze broeders in die geest zullen verder gaan en op lange termijn toch een goede oplossing zoeken.
Maar nu die oplossing er nog niet is ja is het inderdaad kunst en vliegwerk.
Je moet ook aan de andere kant niet vergeten dat onze leraars een hoop onrecht is aangedaan door de binnenverbanders nu leven de hoofdrolspelers niet meer en het is al meer dan 30 jaargeleden tijd voor verzoening voor de overgebleven gemeentes.
Aan o.a ds Roos ligt het niet de bal ligt nu aan de andere kant.

[Bert Mulder]

Erkenning van kerkgenootschappen onderling betekend dat er eenheid is tussen die kerken, ook wel 'zusterkerken' genoemd. Onderling is er tussen Nederlandse kerkgenootschappen geen erkenning, hoewel sommigen daartoe aan het werk zijn, zoals bijvoorbeeld de CGK en GKv.

Volgens mij is er wel een band tussen de OGG en de GG in het overnemen van elkaars attestaties. OGG leden hoeven-dacht ik- niet voor de kerkenraad van de GG de vragen van Voetius opnieuw te beantwoorden bij overkomst.
(Is dit zo OGG'ers en GG'ers onder ons ? )

Klopt.

Toen ik van GGiN GG werd had ik grote moeite met dat opnieuw belijdenis doen. Ik weigerde dat. Ben in gesprek gegaan daarover en heb mijn moeite aangegeven. Ik moest op de kerkenraad komen en toen zei de toenmalige predikant van de gemeente: volgens mij wordt er in de gemeente waar jij vandaan komt niets anders geleerd dan in onze gemeente, dus we willen je zo overnemen. (kijk en zo is het maar net. )
Heel grappig stond er later in de kerkbode: Met attestatie is uit de GGiN te ... overgekomen. Dat kan helemaal niet, natuurlijk. Had ook een bewijs van lidmaatschap ingeleverd en geen attestatie. Ik heb het niet uitgeknipt, jammer eigenlijk.

En wat zeg je dan van deze tekst? Mijns insziens vraagt je nieuwe kerkenraad niet meer en niet minder:


1 Petrus 3:15 Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.

[boontje]

Bij ons in de kerk is het niet gebruikelijk dat mensen die overkomen uit een ander kerkgenootschap opnieuw belijdenis doen. Maar ik vind de tekst uit Petrus mooi, en er is inderdaad wel wat voor te zeggen dat een nieuwkomer zijn of haar belijdenis nog eens hardop uitspreekt en daarmee duidelijk maakt in alle opzichten met de nieuwe gemeente verbonden te willen zijn.
Maar ik snap ook dat het voor de nieuwkomer kan voelen als een soort motie van wantrouwen, en als een soort dwang om je niet alleen vóór je nieuwe kerk, maar ook tegen je oude uit te spreken. Ik denk dat er veel afhangt van de "nieuwe" kerkenraad en/of predikant, en van de manier waarop deze kwestie met de nieuwkomer wordt besproken en aan de gemeente wordt gepresenteerd. Het voorbeeld van de "attestatie" uit de GGiN vind ik een prachtig voorbeeld van wijs omgaan met deze kwestie!!!

[Ander]

Bij ons in de kerk is het niet gebruikelijk dat mensen die overkomen uit een ander kerkgenootschap opnieuw belijdenis doen. Maar ik vind de tekst uit Petrus mooi, en er is inderdaad wel wat voor te zeggen dat een nieuwkomer zijn of haar belijdenis nog eens hardop uitspreekt en daarmee duidelijk maakt in alle opzichten met de nieuwe gemeente verbonden te willen zijn.
Maar ik snap ook dat het voor de nieuwkomer kan voelen als een soort motie van wantrouwen, en als een soort dwang om je niet alleen vóór je nieuwe kerk, maar ook tegen je oude uit te spreken. Ik denk dat er veel afhangt van de "nieuwe" kerkenraad en/of predikant, en van de manier waarop deze kwestie met de nieuwkomer wordt besproken en aan de gemeente wordt gepresenteerd. Het voorbeeld van de "attestatie" uit de GGiN vind ik een prachtig voorbeeld van wijs omgaan met deze kwestie!!!

Er is heel wijs mee omgegaan indertijd ja. Het feit dat je je wilt aansluiten bij een gemeente houdt toch in dat je in alle opzichten met de nieuwe gemeente verbonden wilt zijn. En een bezoek aan de kerkenraad of andersom is daarom ook heel goed. Maar om opnieuw belijdenis te doen, nee, dat gaat mij echt te ver.

[GJdeBruijn]

Formeel is ds. Vd Meer geschorst. In die zin kan hij onmogelijk, in welk aanpalend verband dan ook, ambstdragers bevestigen.
Daarmee is men ongereformeerd.

[Luther]

Bij ons in de kerk is het niet gebruikelijk dat mensen die overkomen uit een ander kerkgenootschap opnieuw belijdenis doen. Maar ik vind de tekst uit Petrus mooi, en er is inderdaad wel wat voor te zeggen dat een nieuwkomer zijn of haar belijdenis nog eens hardop uitspreekt en daarmee duidelijk maakt in alle opzichten met de nieuwe gemeente verbonden te willen zijn.
Maar ik snap ook dat het voor de nieuwkomer kan voelen als een soort motie van wantrouwen, en als een soort dwang om je niet alleen vóór je nieuwe kerk, maar ook tegen je oude uit te spreken. Ik denk dat er veel afhangt van de "nieuwe" kerkenraad en/of predikant, en van de manier waarop deze kwestie met de nieuwkomer wordt besproken en aan de gemeente wordt gepresenteerd. Het voorbeeld van de "attestatie" uit de GGiN vind ik een prachtig voorbeeld van wijs omgaan met deze kwestie!!!

Er is heel wijs mee omgegaan indertijd ja. Het feit dat je je wilt aansluiten bij een gemeente houdt toch in dat je in alle opzichten met de nieuwe gemeente verbonden wilt zijn. En een bezoek aan de kerkenraad of andersom is daarom ook heel goed. Maar om opnieuw belijdenis te doen, nee, dat gaat mij echt te ver.

Behalve dan, wanneer er in het kerkverband waar je vandaan komt, op onderdelen iets anders geleerd wordt. Dat lijkt me tussen GG en GGiN nu juist wél het geval. En als dat niet (meer) het geval is, dan horen er geen twee kerkverbanden te bestaan.

[Bert Mulder]

Er is heel wijs mee omgegaan indertijd ja. Het feit dat je je wilt aansluiten bij een gemeente houdt toch in dat je in alle opzichten met de nieuwe gemeente verbonden wilt zijn. En een bezoek aan de kerkenraad of andersom is daarom ook heel goed. Maar om opnieuw belijdenis te doen, nee, dat gaat mij echt te ver.

En wat zeg je dan van deze tekst? Mijns insziens vraagt je nieuwe kerkenraad niet meer en niet minder:


1 Petrus 3:15 Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.

[ejvl]

Misschien enigsinds offtopic maar:

Bij ons in de kerk worden ambtsdragers (ouderlingen en diakenen) voor het leven gekozen, dus als zij eenmaal bevestigd zijn, blijven ze de rest van hun leven zitten normaal gesproken.
In andere kerken zie ik een herkiezing na 2 of 4 jaar, ook lijkt dit terug te komen in de Dortse synode.

Iemand een idee waarom dit zo is?

[huisman]

Misschien enigsinds offtopic maar:

Bij ons in de kerk worden ambtsdragers (ouderlingen en diakenen) voor het leven gekozen, dus als zij eenmaal bevestigd zijn, blijven ze de rest van hun leven zitten normaal gesproken.
In andere kerken zie ik een herkiezing na 2 of 4 jaar, ook lijkt dit terug te komen in de Dortse synode.

Iemand een idee waarom dit zo is?

Het is in ieder geval volgens ds K de Gier niet in overeenstemming met de DKO.

In tegenstelling tot de predikanten is het geen gebruik bij de bevestiging van ouderlingen de handoplegging plaats te doen vinden. De voornaamste reden daarvoor is, dat de ouderlingen niet voor het leven, maar voor een bepaalde tijd gekozen worden. Voetius verhaalt dat bij de londense vluchtelingengemeente de handoplegging wel in gebruik was, maar hij acht haar niet noodzakelijk.
Is bij herkiezing opnieuw bevestiging nodig? Bij predikanten die naar een andere plaats vertrekken, is het voorgeschreven in artikel 5 der D.K.O., maar ouderlingen en diakenen blijven toch ook bij herkiezing in dezelfde gemeente? Hetgeen echter voor de predikant geldt voor de verandering van zijn standplaats, geldt voor de ouderlingen en diakenen wat betreft hun diensttijd. Zij zijn gekozen voor de tijd van twee of drie jaren en aan het einde van die twee of drie jaren treden zij af. Zij kunnen ook niet voor hun leven beroepen worden, omdat hun werkkring de verhuizing naar een andere gemeente noodzakelijk kan maken, waar zij dan niet automatisch weer ouderling zijn. Wordt een ouderling of een diaken weer gekozen nadat hij door de kerkeraad op het dubbel getal geplaatst is, dan is dit een nieuwe roeping die een nieuwe bevestiging insluit. Deze herbevestiging is niet nodig wanneer in bijzondere omstandigheden de diensttijd door de kerkeraad verlengd wordt, omdat er dan geen nieuwe verkiezing heeft plaats gevonden. Hier en daar blijft de gedachte wel leven, zoals bij de independenten, dat een ouderling die eenmaal bevestigd is, voor zijn leven gekozen is en altijd ouderling blijft. Wanneer hij wegens ouderdom moet aftreden, wordt hij 'oud-ouderling'. De kerkorde kent echter geen oud-ouderlingen als ambtsdragers! Een oud-ouderling is iemand die vroeger ouderling was, maar het nu niet meer is. Wanneer ouderlingen en diakenen afgetreden zijn, staan zij precies gelijk met al de andere leden van de gemeente. De vergelijking van oud-ouderling met een emeritus-predikant gaat niet op. Een emeritus-predikant behoudt de eer en waardigheid en het ambt van dienaar des Woords en der sakramenten, hoewel hij niet alle diensten meer doet in één bepaalde gemeente. De predikant heeft zich voor zijn leven gegeven in de dienst des Heeren en is als zodanig ook bevestigd. Dit geldt niet van de ouderlingen en de diakenen, die in hun gewone beroep blijven en voor een bepaalde tijd beroepen zijn.