Artikel "Pleiten op de doop"

[Afgewezen]

Iemand als Piper is overtuigd baptist, maar weet zich ook erg aangesproken door Calvijn. Hij staat bijv. voor diens standpunten over de predestinatie. Of voor de 'five points of calvinists'. Maar hij deelt niet zijn opvatting over de kinderdoop.
Ik denk dat Sola Scriptura dat bedoelt.

De vraag is of de kinderdoop in Calvijns theologie niet zo essentieel is dat je je geen calvinist meer kunt noemen als je een tegenstander bent van de kinderdoop.

De baptist zegt: de doop markeert het begin van het geloof van de gelovige zelf.
De gereformeerde zegt: de doop markeert het begin van de opname in de gelovige gemeenschap.
Beiden zeggen als het goed is dat persoonlijk geloof nodig is.
Is het dan nodig om elkaar te vuur en te zwaard te bestrijden?

[Erasmiaan]

Iemand als Piper is overtuigd baptist, maar weet zich ook erg aangesproken door Calvijn. Hij staat bijv. voor diens standpunten over de predestinatie. Of voor de 'five points of calvinists'. Maar hij deelt niet zijn opvatting over de kinderdoop.
Ik denk dat Sola Scriptura dat bedoelt.

De vraag is of de kinderdoop in Calvijns theologie niet zo essentieel is dat je je geen calvinist meer kunt noemen als je een tegenstander bent van de kinderdoop.

De baptist zegt: de doop markeert het begin van het geloof van de gelovige zelf.
De gereformeerde zegt: de doop markeert het begin van de opname in de gelovige gemeenschap.
Beiden zeggen als het goed is dat persoonlijk geloof nodig is.
Is het dan nodig om elkaar te vuur en te zwaard te bestrijden?

Volgens mij heb ik me daar nooit schuldig aan gemaakt.

[Afgewezen]

Iemand als Piper is overtuigd baptist, maar weet zich ook erg aangesproken door Calvijn. Hij staat bijv. voor diens standpunten over de predestinatie. Of voor de 'five points of calvinists'. Maar hij deelt niet zijn opvatting over de kinderdoop.
Ik denk dat Sola Scriptura dat bedoelt.

De vraag is of de kinderdoop in Calvijns theologie niet zo essentieel is dat je je geen calvinist meer kunt noemen als je een tegenstander bent van de kinderdoop.

De baptist zegt: de doop markeert het begin van het geloof van de gelovige zelf.
De gereformeerde zegt: de doop markeert het begin van de opname in de gelovige gemeenschap.
Beiden zeggen als het goed is dat persoonlijk geloof nodig is.
Is het dan nodig om elkaar te vuur en te zwaard te bestrijden?

Volgens mij heb ik me daar nooit schuldig aan gemaakt.

Zeker niet! Ik vul je post aan en bestrijd hem niet.

[Jongere]

De vraag is of de kinderdoop in Calvijns theologie niet zo essentieel is dat je je geen calvinist meer kunt noemen als je een tegenstander bent van de kinderdoop.

Dat is net zoiets als de vraag of je het ook met een deel van de 3FvE oneens kunt zijn. Ik weet dat niet.
Het punt is wel dat de kinderdoop niet voorkomt in de wereldberoemde 'five points of calvinism'. Dat is waar mensen als Piper zich verbonden mee weten.

De 'five points of calvinism' zijn toch gewoon de samenvatting van de Dordtse Leerregels?

Ja.

[Sola Scriptura]

Iemand als Piper is overtuigd baptist, maar weet zich ook erg aangesproken door Calvijn. Hij staat bijv. voor diens standpunten over de predestinatie. Of voor de 'five points of calvinists'. Maar hij deelt niet zijn opvatting over de kinderdoop.
Ik denk dat Sola Scriptura dat bedoelt.

Juist, Piper, Paul Washer John Macarthur (en vele anderen) zijn mensen die helemaal achter de 'five points of calvinists' staan, maar wel voor de volwassendoop zijn. Dus de doop, als teken/openbare getuigenis, die volgt op de bekering en geloof zoals in de Bijbel.

En huisman:

Heel erg bedankt voor die link, heb het gelezen en veel opgestoken.
Heb het nu ook kunnen bekijken vanuit het andere kamp.
Dit vond ik een goed punt:

''En een nauwkeuriger onderzoek naar de manier waarop in de Schrift het woord "huis", in de
betekenis van "gezin, familie", gebruikt wordt, heeft uitgewezen dat daarbij de (kleine) kinderen
uitdrukkelijk mee ingesloten zijn. Daarom had deze uitdrukking in de genoemde teksten niet
gebruikt kunnen worden, wanneer kinderen van de doop uitgesloten waren geweest!''

Maar zou die studie dan graag wel eens willen zien?!
Neem aan dat dit een woordstudie betreft over de grondtekst van het woord ''huis''?
Ik denk dan gelijk aan Joshua die zegt ik zal de Heere volgen, ik en mijn huis.
Word zoiets bedoeld?

Verder vond ik dit ook echt een goed argument:

''Een verdere bevestiging van dit recht vinden we tenslotte als we letten op de zogenaamde
"proselietendoop": het doopbad dat heidenen, die willen overgaan tot het geloof van Israël, naast
de besnijdenis, moesten ontvangen. Het is gebleken, dat er een vergaande overeenkomst is tussen
dit doopbad en de christelijke doop. De gebruikte woorden, de behandelwijze en de uitleg ervan,
komen met elkaar overeen. Dat is met elkaar een sterke aanwijzing dat er een verbindingslijn
loopt van de proselietendoop via de doop van Johannes naar de christelijke doop. Christus gaf bij
de instelling van de doop niet iets geheel nieuws, maar Hij sloot zich aan bij een bekend gebruik.
Welnu, we weten dat bij de proselietendoop het hele gezin gedoopt werd! Dan is het op grond
daarvan niet onaannemelijk, dat dit bij de christelijke doop eveneens gebeurde!''

Ook legde de schrijver (gelukkig) uit dat deze doop niet betekende dat het kind er door werd gered.
Maar een teken was van Gods belofte. alleen geloof in Jezus redt, wat zichtbaar word in wedergeboorte en het ontvangen van de Geest. Zelf vraag ik me dan af of je wel zo'n voorschot kan nemen, en of dat niet brutaal is.
En in het N.T was er sprake van onderdompeling. Nu snap ik dat dat lastig is met kinderen, maar als een volwassenen tot geloof komt, zouden jullie(jullie=een ieder die dit leest en in dit gesprek op het forum) er dan op tegen zijn als die volledig word ondergedompeld (wat ook recht doet aan de symboliek van begraven en opgestaan)?

Wat ik me ook afvraag; in het O.T werden dochters niet besneden. Waarom worden hebben ze dan wel deel aan de kinderdoop?

of moet ik dit zien in het licht van dit principe? :

''Om een voorbeeld van Calvijn aan te halen: Als we álles moesten kunnen “bewijzen”
met bijbelteksten waarin met zoveel woorden stond dat dit of dat zo moet, mogen vrouwen dan
wel deelnemen aan het Avondmaal? Want nergens is in het Nieuwe Testament een tekst te
vinden waarin dát gezegd wordt, en toen Jezus het Avondmaal instelde waren er alleen mannen
bij! Toch is er geen mens, die wil beweren dat de zusters van de gemeente niet aan het
Avondmaal mogen.''


Dus nogmaals huisman, super bedankt voor deze info. Denk dat ik me er nog maar eens wat meer in moet verdiepen (boekentips?)

Waar ik ook nog aan moest denken in relatie tot de vraag ''wat is een echte calvinist'' in de eerdere reactie`s en of je een calvinist kan zijn als je in de volwasendoop gelooft; Ik weet niet of het wel zo goed is om calvinist te noemen, ik noem mezelf liever Christen. Volgeling van Christus, niet Calvijn. Als ik geschriften van Calvijn lees leer ik veel, en ben ik het met veel eens. Maar toest het aan de Schrift. En let goed op dat ik mezelf niet betrap om dingen aan Calvijn of belijdenisgeschriften te gaan toetsen.

We moeten niet de fout maken calvijn ook in onderstaande rijtje te zetten:

12 Ik bedoel dat de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ een ander: ‘Ik van Apollos,’ een derde: ‘Ik van Kefas,’ en een vierde: ‘Ik van Christus.

[Democritus]

Juist, Piper, Paul Washer John Macarthur (en vele anderen) zijn mensen die helemaal achter de 'five points of calvinists' staan, maar wel voor de volwassendoop zijn. Dus de doop, als teken/openbare getuigenis, die volgt op de bekering en geloof zoals in de Bijbel.

Paul Washer heeft ooit eens met een knipoog gezegd: don't call me a five point Calvinist you better call me a five point Spurgeonist.

[Sola Scriptura]

Juist, Piper, Paul Washer John Macarthur (en vele anderen) zijn mensen die helemaal achter de 'five points of calvinists' staan, maar wel voor de volwassendoop zijn. Dus de doop, als teken/openbare getuigenis, die volgt op de bekering en geloof zoals in de Bijbel.

Paul Washer heeft ooit eens met een knipoog gezegd: don't call me a five point Calvinist you better call me a five point Spurgeonist.

lol, geniaal.

[helma]

In fact, from about the fourth century on, infant baptism has been the norm in the Christian church.

De kinderdoop was al veel eerder gebruik in de christelijke kerk. De vroegste kerkvaders spreken er al over.

Je moet niet verwarren wat er later met het sacrament van de kinderdoop is gedaan dóór de genadeleer van de RK-kerk met hoe het sacrament oorspronkelijk fungeerde. Je suggereert nu een beetje alsof de kinderdoop zelf is voortgekomen vanuit de visie van de RK-kerk op de genade/erfzonde. Dat lijkt me historisch echt onjuist.

http://sinnersandsaintsradio.com/sinner ... episode-3/

The first of a multi-episode response to John MacArthur’s recent sermon opposing infant baptism. Pastors John Sawtelle and Adam Kaloostian dissect some of MacArthur’s introductory remarks and correct some of his misrepresentations of church history. Debuting the “Altar Call” segment, the hosts call their Reformed colleagues to recommit themselves to their ordination vows, including not only the sound preaching of the Word, but also the refutation of those that oppose Scriptural doctrine and practice as summarized in the creeds and confessions.

[Sola Scriptura]

Heb tot nu toe alle afleveringen gehoord, en de laatste tot nu toe, daar maken ze interessante punten.
Maar in het algemeen hebben ze een recalcitrante puber houding. Veel word er gezegd over context en kerkgeschiedenis, en maar Bijbels gezien weinig echte onderbouwingen, veel speculatie en Biblicisme. ''Bewijs maar eens dat het er niet in staat''. Dat is het omdraaien van de bewijslast.
MAAR, de laatste aflevering was beter. Meer Bijbelse hermeneutiek en exegese, al is het nog wat karig, en duidelijk de Bijbel induiken met de bril van de kinderdoop al op. Wel zeiden ze dat ze er nog meer en dieper op een bijbelse wijze op in zouden gaan. Dat biedt hoop.

Vind de link van Huisman dan nog veel beter, inhoudelijk gezien:

http://www.hetgekrookteriet.com/Theolog ... rienen.pdf

Maar ben benieuwd, misschien zijn de komende afleveringen geweldig en slik ik mijn voorbarige woorden in.

[Jongere]

Ik waardeer de manier waarop je het wilt onderzoeken, Sola Scriptura. In die zin doe je je naam eer aan.

[Sola Scriptura]

Ik waardeer de manier waarop je het wilt onderzoeken, Sola Scriptura. In die zin doe je je naam eer aan.

Dank u, groot compliment. En ik betrap ik mezelf soms op het niet helemaal objectief zijn en toch een bril van (arminiaanse) vooronderstellingen op te hebben.
Maar op veel punten heb ik de calvinistische leer gelijk moeten geven tot nu toe omdat het gewoon Bijbels is.

[Wilhelm]

Duidelijk antwoord vanavond in het RD:

Doop (II)
tekst S. D. Post
Ik heb nog een vraag naar aanlei­ding van de Menens van 3 okto­ber over de doop. Als God iets belooft in de doop en uiteindelijk gaat dat kind toch verloren, doet God dan niet wat Hij belooft?

Stel, iemand belooft jou een prachtige va­kantie in het buitenland. Gratis. Hij stuurt je een ticket op voor de vliegreis, geld voor de taxi, een plattegrond en de sleutel van het appartement. Jij doet daar niets mee, omdat je die man helemaal niet mag, geen zin hebt om ook maar iets van hem aan te nemen en je gaat dus ook niet naar dat vakantieland. Kun je dan zeggen: hij heeft het wel beloofd, maar hij doet het niet? Dat is onzin.
God beloofde Israël Kanaän. Hij leidde hen door de woestijn. Hun kleding ver­teerde niet. Hij liet zien dat er prachtige vruchten in het land waren, dat het inder­daad een land was van melk en honing, zoals Hij gezegd had. Hij beloofde dat Hij de vijanden in het land zou verdelgen. God zou voor het volk strijden. Maar toch koos het volk ervoor om het land niet binnen te trekken, maar terug te gaan naar Egypte.
Ze zeiden: „Waarom brengt de Heere ons hier? Hij doet dat zeker omdat Hij wil dat onze vrouwen en kinderen gedood of geroofd worden. We kunnen beter terug­gaan naar Egypte.” Doet God dan niet wat Hij belooft?
Als jij gedoopt bent, als de Heere je ach­terna wandelt met Zijn Woord, als Hij laat zien hoe vriendelijk Hij is door je allerlei aardse zegeningen te schenken, als Hij je vraagt: „Mijn zoon, mijn dochter, geef mij je hart”, als de Heere je keer op keer laat uitleggen hoe Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, en wat Hem dat gekost heeft… En als jij in dat alles onbewogen en onbeweeglijk blijft. Als je gaat voor de dingen van de wereld, hoewel je weet dat de wereld voorbijgaat met alles wat hij belooft. Als je blijft in de zonde. Kun je dan zeggen dat God niet doet wat Hij belooft?
Wij willen van nature niet! Dat is het punt. Nu gaat de Heere in Zijn onbegrijpe­lij ke zondaarsliefde nog een stapje verder.
Hij heeft Zijn Geest gegeven, de Geest van Christus. Die kan je hart gewillig maken.
Die kan je ogen openen voor Wie de Heere is, en voor de heerlijkheid van Zijn dienst.
Luister toch niet naar de satan, die altijd maar wil dat je de schuld bij de Heere neerlegt. Buig je hoofd. Buig je knieën.
Zeg: „Heere, open mijn ogen. Genees mij van mijn blindheid, zodat ik de dingen kan zien en geloven zoals ze werkelijk zijn.”

[Bert Mulder]

Duidelijk antwoord vanavond in het RD:

Doop (II)
tekst S. D. Post
Ik heb nog een vraag naar aanlei­ding van de Menens van 3 okto­ber over de doop. Als God iets belooft in de doop en uiteindelijk gaat dat kind toch verloren, doet God dan niet wat Hij belooft?

Stel, iemand belooft jou een prachtige va­kantie in het buitenland. Gratis. Hij stuurt je een ticket op voor de vliegreis, geld voor de taxi, een plattegrond en de sleutel van het appartement. Jij doet daar niets mee, omdat je die man helemaal niet mag, geen zin hebt om ook maar iets van hem aan te nemen en je gaat dus ook niet naar dat vakantieland. Kun je dan zeggen: hij heeft het wel beloofd, maar hij doet het niet? Dat is onzin.
God beloofde Israël Kanaän. Hij leidde hen door de woestijn. Hun kleding ver­teerde niet. Hij liet zien dat er prachtige vruchten in het land waren, dat het inder­daad een land was van melk en honing, zoals Hij gezegd had. Hij beloofde dat Hij de vijanden in het land zou verdelgen. God zou voor het volk strijden. Maar toch koos het volk ervoor om het land niet binnen te trekken, maar terug te gaan naar Egypte.
Ze zeiden: „Waarom brengt de Heere ons hier? Hij doet dat zeker omdat Hij wil dat onze vrouwen en kinderen gedood of geroofd worden. We kunnen beter terug­gaan naar Egypte.” Doet God dan niet wat Hij belooft?
Als jij gedoopt bent, als de Heere je ach­terna wandelt met Zijn Woord, als Hij laat zien hoe vriendelijk Hij is door je allerlei aardse zegeningen te schenken, als Hij je vraagt: „Mijn zoon, mijn dochter, geef mij je hart”, als de Heere je keer op keer laat uitleggen hoe Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, en wat Hem dat gekost heeft… En als jij in dat alles onbewogen en onbeweeglijk blijft. Als je gaat voor de dingen van de wereld, hoewel je weet dat de wereld voorbijgaat met alles wat hij belooft. Als je blijft in de zonde. Kun je dan zeggen dat God niet doet wat Hij belooft?
Wij willen van nature niet! Dat is het punt. Nu gaat de Heere in Zijn onbegrijpe­lij ke zondaarsliefde nog een stapje verder.
Hij heeft Zijn Geest gegeven, de Geest van Christus. Die kan je hart gewillig maken.
Die kan je ogen openen voor Wie de Heere is, en voor de heerlijkheid van Zijn dienst.
Luister toch niet naar de satan, die altijd maar wil dat je de schuld bij de Heere neerlegt. Buig je hoofd. Buig je knieën.
Zeg: „Heere, open mijn ogen. Genees mij van mijn blindheid, zodat ik de dingen kan zien en geloven zoals ze werkelijk zijn.”

dus genade IS wederstandelijk...

[ZWP]

Duidelijk antwoord vanavond in het RD:

Doop (II)
tekst S. D. Post
Ik heb nog een vraag naar aanlei­ding van de Menens van 3 okto­ber over de doop. Als God iets belooft in de doop en uiteindelijk gaat dat kind toch verloren, doet God dan niet wat Hij belooft?

Stel, iemand belooft jou een prachtige va­kantie in het buitenland. Gratis. Hij stuurt je een ticket op voor de vliegreis, geld voor de taxi, een plattegrond en de sleutel van het appartement. Jij doet daar niets mee, omdat je die man helemaal niet mag, geen zin hebt om ook maar iets van hem aan te nemen en je gaat dus ook niet naar dat vakantieland. Kun je dan zeggen: hij heeft het wel beloofd, maar hij doet het niet? Dat is onzin.
God beloofde Israël Kanaän. Hij leidde hen door de woestijn. Hun kleding ver­teerde niet. Hij liet zien dat er prachtige vruchten in het land waren, dat het inder­daad een land was van melk en honing, zoals Hij gezegd had. Hij beloofde dat Hij de vijanden in het land zou verdelgen. God zou voor het volk strijden. Maar toch koos het volk ervoor om het land niet binnen te trekken, maar terug te gaan naar Egypte.
Ze zeiden: „Waarom brengt de Heere ons hier? Hij doet dat zeker omdat Hij wil dat onze vrouwen en kinderen gedood of geroofd worden. We kunnen beter terug­gaan naar Egypte.” Doet God dan niet wat Hij belooft?
Als jij gedoopt bent, als de Heere je ach­terna wandelt met Zijn Woord, als Hij laat zien hoe vriendelijk Hij is door je allerlei aardse zegeningen te schenken, als Hij je vraagt: „Mijn zoon, mijn dochter, geef mij je hart”, als de Heere je keer op keer laat uitleggen hoe Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, en wat Hem dat gekost heeft… En als jij in dat alles onbewogen en onbeweeglijk blijft. Als je gaat voor de dingen van de wereld, hoewel je weet dat de wereld voorbijgaat met alles wat hij belooft. Als je blijft in de zonde. Kun je dan zeggen dat God niet doet wat Hij belooft?
Wij willen van nature niet! Dat is het punt. Nu gaat de Heere in Zijn onbegrijpe­lij ke zondaarsliefde nog een stapje verder.
Hij heeft Zijn Geest gegeven, de Geest van Christus. Die kan je hart gewillig maken.
Die kan je ogen openen voor Wie de Heere is, en voor de heerlijkheid van Zijn dienst.
Luister toch niet naar de satan, die altijd maar wil dat je de schuld bij de Heere neerlegt. Buig je hoofd. Buig je knieën.
Zeg: „Heere, open mijn ogen. Genees mij van mijn blindheid, zodat ik de dingen kan zien en geloven zoals ze werkelijk zijn.”

dus genade IS wederstandelijk...

Dus een mens GAAT niet door eigen schuld verloren? Dus het IS afwachten?

[Tiberius]

Duidelijk antwoord vanavond in het RD:

Doop (II)
tekst S. D. Post
Ik heb nog een vraag naar aanlei­ding van de Menens van 3 okto­ber over de doop. Als God iets belooft in de doop en uiteindelijk gaat dat kind toch verloren, doet God dan niet wat Hij belooft?

Stel, iemand belooft jou een prachtige va­kantie in het buitenland. Gratis. Hij stuurt je een ticket op voor de vliegreis, geld voor de taxi, een plattegrond en de sleutel van het appartement. Jij doet daar niets mee, omdat je die man helemaal niet mag, geen zin hebt om ook maar iets van hem aan te nemen en je gaat dus ook niet naar dat vakantieland. Kun je dan zeggen: hij heeft het wel beloofd, maar hij doet het niet? Dat is onzin.
God beloofde Israël Kanaän. Hij leidde hen door de woestijn. Hun kleding ver­teerde niet. Hij liet zien dat er prachtige vruchten in het land waren, dat het inder­daad een land was van melk en honing, zoals Hij gezegd had. Hij beloofde dat Hij de vijanden in het land zou verdelgen. God zou voor het volk strijden. Maar toch koos het volk ervoor om het land niet binnen te trekken, maar terug te gaan naar Egypte.
Ze zeiden: „Waarom brengt de Heere ons hier? Hij doet dat zeker omdat Hij wil dat onze vrouwen en kinderen gedood of geroofd worden. We kunnen beter terug­gaan naar Egypte.” Doet God dan niet wat Hij belooft?
Als jij gedoopt bent, als de Heere je ach­terna wandelt met Zijn Woord, als Hij laat zien hoe vriendelijk Hij is door je allerlei aardse zegeningen te schenken, als Hij je vraagt: „Mijn zoon, mijn dochter, geef mij je hart”, als de Heere je keer op keer laat uitleggen hoe Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, en wat Hem dat gekost heeft… En als jij in dat alles onbewogen en onbeweeglijk blijft. Als je gaat voor de dingen van de wereld, hoewel je weet dat de wereld voorbijgaat met alles wat hij belooft. Als je blijft in de zonde. Kun je dan zeggen dat God niet doet wat Hij belooft?
Wij willen van nature niet! Dat is het punt. Nu gaat de Heere in Zijn onbegrijpe­lij ke zondaarsliefde nog een stapje verder.
Hij heeft Zijn Geest gegeven, de Geest van Christus. Die kan je hart gewillig maken.
Die kan je ogen openen voor Wie de Heere is, en voor de heerlijkheid van Zijn dienst.
Luister toch niet naar de satan, die altijd maar wil dat je de schuld bij de Heere neerlegt. Buig je hoofd. Buig je knieën.
Zeg: „Heere, open mijn ogen. Genees mij van mijn blindheid, zodat ik de dingen kan zien en geloven zoals ze werkelijk zijn.”

Helder artikel inderdaad. Mooi beeld.