Hoe evenwichtig moet een preek zijn?

[-DIA-]

Hè? Da's toch gebeurd intussen?

geen herziening van de SV, maar echt de grondtaal vertalen zeg maar naar nu, vanuit reformatorisch oogpunt.

Je krijgt echt nooit een, zeg maar, oud gereformeerde en een bonder aan één tafel. Dan moet er altijd één water bij de wijn doen, en dat betekent een compromis-vertaling: vertalen is namelijk meer dan wetenschappelijk overzetten. Dat kunnen we wel weten aan de kanttekeningen bij de SV... Je moet daarvoor echt een van hart en een van geest zijn.

[Hendrikus]

Hè? Da's toch gebeurd intussen?

geen herziening van de SV, maar echt de grondtaal vertalen zeg maar naar nu, vanuit reformatorisch oogpunt.

Je krijgt echt nooit een, zeg maar, oud gereformeerde en een bonder aan één tafel. Dan moet er altijd één water bij de wijn doen, en dat betekent een compromis-vertaling: vertalen is namelijk meer dan wetenschappelijk overzetten. Dat kunnen we wel weten aan de kanttekeningen bij de SV... Je moet daarvoor echt een van hart en een van geest zijn.

Waar een wil is, is een weg.
Als de weg er niet lijkt te zijn, blijkt de wil te ontbreken.

[henriët]

Hè? Da's toch gebeurd intussen?

geen herziening van de SV, maar echt de grondtaal vertalen zeg maar naar nu, vanuit reformatorisch oogpunt.

Je krijgt echt nooit een, zeg maar, oud gereformeerde en een bonder aan één tafel. Dan moet er altijd één water bij de wijn doen, en dat betekent een compromis-vertaling: vertalen is namelijk meer dan wetenschappelijk overzetten. Dat kunnen we wel weten aan de kanttekeningen bij de SV... Je moet daarvoor echt een van hart en een van geest zijn.

En nu wat verwachten wij? Onze hoop is van de Heere!
....

[albion]

Hè? Da's toch gebeurd intussen?

geen herziening van de SV, maar echt de grondtaal vertalen zeg maar naar nu, vanuit reformatorisch oogpunt.

Je krijgt echt nooit een, zeg maar, oud gereformeerde en een bonder aan één tafel. Dan moet er altijd één water bij de wijn doen, en dat betekent een compromis-vertaling: vertalen is namelijk meer dan wetenschappelijk overzetten. Dat kunnen we wel weten aan de kanttekeningen bij de SV... Je moet daarvoor echt een van hart en een van geest zijn.

Behalve bij de zending

[Aty]

Vaak mis ik 'de heiligmaking' in de preek.
Dan gaat het wel over 'ellende' en 'verlossing', om die woorden te gebruiken. Maar de heiligmaking?

Daarmee bedoel ik het zo, zoals John Owen het samenvat : De oefening van die gehoorzaamheid, (zowel inhoudelijk als wat de vorm) betreft, die God in het verbond der genade van onze hand eist.

Dat mis ik echt. Dus denk ik dat de prediking vaak niet zo evenwichtig is als we denken.

[Afgewezen]

Wat ik me afvraag hoe de preken in onze kring zich verhouden tot Hebr. 6:1-3:

1 Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,
2 Van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel.
3 En dit zullen wij ook doen, indien het God toelaat.

Blijven bij ons de preken niet veel in 'het beginsel' steken?


PS Ik vraag me af of deze topic wel in de goede rubriek staat, 'Kerkelijke bladen'.

[Marijke]

Wat ik me afvraag hoe de preken in onze kring zich verhouden tot Hebr. 6:1-3:

1 Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fondament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,
2 Van de leer der dopen, en van de oplegging der handen, en van de opstanding der doden, en van het eeuwig oordeel.
3 En dit zullen wij ook doen, indien het God toelaat.

Blijven bij ons de preken niet veel in 'het beginsel' steken?


PS Ik vraag me af of deze topic wel in de goede rubriek staat, 'Kerkelijke bladen'.

Kan je nagaan wat er in de vroege Gemeenten aan de hand was, die hadden het helemaal niet meer over de bekering van dode werken, het geloof in God, over de leer van dopen, oplegging der handen, opstanding der doden en eeuwig oordeel.
Dat was voor hun gesneden koek, zo duidelijk was dat voor hen.
Vandaag de dag denk ik dat je kunt zeggen dat wat vroeger voor hun gewoon een vaste basis was nu juist de onderwerpen zijn waar de mensen zich het drukste om maken.

Ik vermoed dat ze verder gingen met bijvoorbeeld: Heilig u zelf want Ik ben Heilig zodat ze steeds meer het zout der aarde konden zijn en zo herkend konden worden door de niet gelovigen.

[Zita]

Jawel hoor ....alleen zijn wij het niet ook al denken wij het juiste evenwicht gevonden te hebben. Als de Bijbel aan de ene kant de gevallen mens verantwoordelijk stelt om zich te bekeren dan is dat dezelfde waarheid als de waarheid dat de mens in zijn doodstaat zich niet kan bekeren. Deze Bijbelse waarheden hoeven wij niet in evenwicht te brengen.

Weet je dat de Bijbel opzichzelf genomen wel evenwichtig is, maar dat wij mensen soms teveel de nadruk leggen op 1 aspect dat genoemd is en het daardoor onevenwichtig lijkt ?
Het echte onevenwichtige komt naar voren wanneer we 1 aspect als absolute regel verklaren.
Op de zevende dag zult gij niet arbeiden, maar Jezus pakte graankorrels van de halm af en at die op.
Als je van mening bent dat graankorrels van de halm halen oogsten is dan is het werk en dan zou het dus niet mogen, maar we mogen wel eten elke dag.
Stel je werkt in de hulpverlening en je gaat op zondag naar de kerkdienst toe en er is een ongeluk ga je dan reannimeren of doe je dat dan niet omdat het je werk is.
Als wij de Bijbel lezen naar de letter en niet naar de geest van tekst dan kunnen we inderdaad zeggen dat de Bijbel onevenwichtig is, maar als we de Bijbel lezen naar de geest van de tekst dan blijkt de Bijbel wel evenwichtig te zijn.

Het totaal van de Bijbel is evenwichtig, ja. Maar een preek gaat over een gedeelte van de Bijbel. Dat kan dan best een beetje onevenwichtig zijn. Als de geschiedenis van Zacheus bepreekt wordt, kun je op grond van de Bijbel prima zeggen dat boetvaardigheid bij bekering hoort. Dus Zacheus heeft boetvaardigheid gekend. Je maakt daarmee ieder gedeelte van de Bijbel evenwichtig, en daarmee krijgt ieder gedeelte precies dezelfde boodschap, zonder dat die in het bewuste tekstgedeelte te vinden is.

Ik bedoelde hiermee overigens dat ik vind dat niet iedere preek evenwichtig hoeft te zijn. Iedere preek moet wel wijzen naar Christus.

Wat ik me nog afvroeg: Is Christus in Zijn prediking altijd evenwichtig? Of Paulus? Of Johannes? Ieder legt Zijn eigen accenten, afhankelijk van de luisteraars/lezers, de omstandigheden en de boodschap. Ik zie in afzonderlijke brieven, gelijkenissen of wat dan ook lang niet altijd die nuancering die we tegenwoordig in de preken maken: in de tekst staat ..., maar gemeente, we weten vanuit ... dat het toch ook wel weer zo en zo is.

[rekcor]

Ten slotte, wat wij nodig hebben is een evenwichtige prediking, waarin enerzijds alle nadruk
valt op de doodstaat van de mens, de noodzaak van wedergeboorte, geloof en bekering en het
plaatsmakende werk van de Heilige Geest voor Christus, maar waarin ook anderzijds
verkondigd wordt de rijkdom van Christus en een hartelijke en dringende evangelienodiging
uitgaat tot alle hoorders. De Heere beware ons bij dat evenwicht. Dan zal er geen plaats zijn
voor eenzijdigheid, hetzij naar de ene, hetzij naar de andere kant.

Maar gaat ieder bijbelboek, iedere gedeelte van een bijbelboek, ieder vers in de bijbel over

(...) de doodstaat van de mens, de noodzaak van wedergeboorte, geloof en bekering en het
plaatsmakende werk van de Heilige Geest voor Christus (...) de rijkdom van Christus en een hartelijke en dringende evangelienodiging

De overall message van de bijbel is dat natuurlijk wel, maar je ziet toch 'eenzijdigheden' bij bijv. Jakobus, die overhelt naar de werken, en bij Paulus, die overhelt naar het geloof. Hiermee bedoel ik volstrekt niet te suggereren dat beiden een ander evangelie zouden verkondigen. Jakobus zag zijn gemeenten gewoon overhellen naar een geloofsleven zonder heiliging, terwijl Paulus zijn gemeenten zag overhellen naar het wetticisme. Hun strategie was vervolgens niet die van een evenwichtige prediking, maar van een sterk benadrukken van de andere kant van het spectrum.