Ouderling of diaken worden?

[Marnix]

Yup. Van Dale: op·zie·ner de; m,v -s iem die met het opzicht is belast

Misschien klinkt het een wat anders dan het ander, maar het betekent het zelfde.... en het is, vind ik, geen negatief woord.

[albion]

Yup. Van Dale: op·zie·ner de; m,v -s iem die met het opzicht is belast

Misschien klinkt het een wat anders dan het ander, maar het betekent het zelfde.... en het is, vind ik, geen negatief woord.

gevoelsmatig misschien? Op zien naar... (meer afhankelijk zijn) Het zicht hebben over...

[dennis]

ambtsdragers zijn zowel opzieners als dienaars van de gemeente. Ze krijgen een zware verantwoording op hun schouders en moeten daarbij steeds bedenken dat ze zelf kleine en zondige mensen zijn.

[vlinder]

ambtsdragers zijn zowel opzieners als dienaars van de gemeente. Ze krijgen een zware verantwoording op hun schouders en moeten daarbij steeds bedenken dat ze zelf kleine en zondige mensen zijn.

Net als ieder ander mens. Er zijn zoveel mensen die zich boven een predikant stellen en lelijk of neerbuigend spreken over hun dominee.
Ieder mens moet bedenken een klein en zondig mens te zijn.

[caprice]

Tja, de eerste keer op dat moment voel je wel een enorme onrust ontstaan in je hart.
Je hebt het gevoel alsof de grond beweegt onder je voeten en alsof iedereen naar je kijkt.

Je wordt vanaf dat moment heen en weer geslingerd van binnen en hoe menselijk, duizend bezwaren rijzen er in je hart.
Vanaf dat de volgende manslidmatenvergadering (die weken van te voren) aangekondigd wordt, voel je al een spanning van binnen.
Als je dan inderdaad weer je naam hoort aflezen is het anders.
Je bent er al zo een tijd mee bezig, met de gedachte dat er een moment kan komen waarop je daadwerkelijk gekozen wordt.
Het is nu meer een vragen en een worstelen, ook buiten "de lijstjes" om geworden.
Eerst leefde het niet zo in je hart, maar het laatste jaar des te meer!

De vraag is of het zomaar uit de lucht komt vallen? Zou het niet zo kunnen zijn, als de Heere tot Zijn heilige dienst afzondert, dat er hier al verborgen geestelijke werkzaamheden mee geweest kunnen zijn in de binnenkamer over deze zaak voordat ook maar al je naam een keer afgelezen is?

[dennis]

Er kunnen zeker al werkzaamheden in het leven van iemand zijn m.b.t. het ambt, voordat die persoon daartoe wordt geroepen.
Ten diepste wil iedereen die door genade het eigendom van Jezus Christus is geworden, ook zijn of haar leven in Zijn dienst besteden. Dat is een kenmerk van het ware geloof. En dan is er ook een verlangen om goed van de Koning te spreken. Dan mag er zelfs ook een ambt worden begeerd.
"Wie een ambt begeert doet een treffelijk werk"
En als de Heere dan die begeerte vervuld, kan dat ook reden tot blijdschap zijn, al blijft het besef dat we tot zulke zaken ten diepste onbekwaam zijn.

[Marnix]

Caprice, dat kan. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.... je kan je ook wel eens voelen als Mozes, die tot een taak geroepen wordt en zegt: Ja maar ik? Ik kan dat toch helemaal niet? Toch blijkt Mozes het te kunnen, hij krijgt kracht van God en ook hulp van anderen.

[dennis]

Caprice, dat kan. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.... je kan je ook wel eens voelen als Mozes, die tot een taak geroepen wordt en zegt: Ja maar ik? Ik kan dat toch helemaal niet? Toch blijkt Mozes het te kunnen, hij krijgt kracht van God en ook hulp van anderen.

Inderdaad. De Heere werkt niet altijd op dezelfde manier. Maar wel geldt altijd: Hij die roept is getrouw.

[Marijke]

Caprice, dat kan. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.... je kan je ook wel eens voelen als Mozes, die tot een taak geroepen wordt en zegt: Ja maar ik? Ik kan dat toch helemaal niet? Toch blijkt Mozes het te kunnen, hij krijgt kracht van God en ook hulp van anderen.

Uit buitenbijbelse geschriften van Joodse oorsprong wordt Mozes genoemd als groot redenaar en krijgsheer in de tijd dat hij nog in Egypte was bij de Farao.
Zo is het ook vaak met ons, we praten er op los als het over van alles en nogwat gaat maar zodra we moeten spreken over of namens God dan worden we stil en staan we met de mond vol tanden.

[eilander]

Caprice, dat kan. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.... je kan je ook wel eens voelen als Mozes, die tot een taak geroepen wordt en zegt: Ja maar ik? Ik kan dat toch helemaal niet? Toch blijkt Mozes het te kunnen, hij krijgt kracht van God en ook hulp van anderen.

Uit buitenbijbelse geschriften van Joodse oorsprong wordt Mozes genoemd als groot redenaar en krijgsheer in de tijd dat hij nog in Egypte was bij de Farao.
Zo is het ook vaak met ons, we praten er op los als het over van alles en nogwat gaat maar zodra we moeten spreken over of namens God dan worden we stil en staan we met de mond vol tanden.

Dat laatste ben ik wel met je eens. Nog een toevoeging over Mozes: er zat wel veertig jaar (!) tussen.

[Marijke]

Caprice, dat kan. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.... je kan je ook wel eens voelen als Mozes, die tot een taak geroepen wordt en zegt: Ja maar ik? Ik kan dat toch helemaal niet? Toch blijkt Mozes het te kunnen, hij krijgt kracht van God en ook hulp van anderen.

Uit buitenbijbelse geschriften van Joodse oorsprong wordt Mozes genoemd als groot redenaar en krijgsheer in de tijd dat hij nog in Egypte was bij de Farao.
Zo is het ook vaak met ons, we praten er op los als het over van alles en nogwat gaat maar zodra we moeten spreken over of namens God dan worden we stil en staan we met de mond vol tanden.

Dat laatste ben ik wel met je eens. Nog een toevoeging over Mozes: er zat wel veertig jaar (!) tussen.

De Egyptenaren praten natuurlijk terug maar de schapen die praten nooit zo veel denk ik.
Dat gemekker van de schapen was natuurlijk een voorbereiding voor het gemekker dat Mozes moest aanhoren van het volk in de woestijn.

[dennis]

En wie zegt overigens dat die joodse geschriften betrouwbaar zijn?

[Marijke]

En wie zegt overigens dat die joodse geschriften betrouwbaar zijn?

Dat heb je mij niet horen zeggen maar er zijn wel veel historische documenten die als buitenbijbelse bronnen gelden die wel betrouwbaar zijn. De conclusies die mensen er uit trekken zijn niet altijd betrouwbaar, maar dat is een ander verhaal.
Er zijn bijvoorbeeld veel bronnen die dingen vermelden over Gamaliël en Saulus, over Petrus en Lukas en nog meer anderen die niet de dingen die in de Bijbel over hen beschreven zijn tegenspreken dus daar heb ik dan ook totaal geen enkele moeite mee.

[Desiree]

Interessant.. Ik pluis nu ook een boek uit om te proberen te begrijpen hoe men leefde enz. Ik gun mezelf er de tijd niet zo voor, ik zou graag een cursus willen volgen: hoofdstuk voor hoofdstuk met medestudenten lezen, begrijpen, qua tijd, gewoonte, waarom het erin staat etc. Gewoon om met meer mensen erover na te kunnen denken, het liefst zo objectief mogelijk. Ik heb de cursus nog steeds niet gevonden. Als je een tip hebt..? (Geen dogmatiek of kerkleer, dat weet mijn man wel.. maar puur de Bijbel.)

Niet om ambtsdrager te worden hoor... maar wel als een geinterresseerde vrouw.

[-DIA-]

Interessant.. Ik pluis nu ook een boek uit om te proberen te begrijpen hoe men leefde enz. Ik gun mezelf er de tijd niet zo voor, ik zou graag een cursus willen volgen: hoofdstuk voor hoofdstuk met medestudenten lezen, begrijpen, qua tijd, gewoonte, waarom het erin staat etc. Gewoon om met meer mensen erover na te kunnen denken, het liefst zo objectief mogelijk. Ik heb de cursus nog steeds niet gevonden. Als je een tip hebt..? (Geen dogmatiek of kerkleer, dat weet mijn man wel.. maar puur de Bijbel.)

Niet om ambtsdrager te worden hoor... maar wel als een geinterresseerde vrouw.

Even een vraagje tussendoor als het mag: Je leest geen dogmatiek of kerkleer? Hoe weet je
dan als er iets (bv in een preek) wordt gezegd wat niet in overeenstemming is met de leer?
Ik bedoel dit: Volgens mij is het heel goed (of zelfs wel noodzakelijk) dat iedereen weet wat de
kerk leert en altijd geleerd heeft, zodat je zelf kan toetsen of iets in overeenstemming is met
de leer van de kerk. Of weten we al genoeg uit de Heidelberger Catechismus?