Wilhelm schreef:Maar met alle respect Tiberius, wat zijn de kledingcodes voor een ambtsdrager? Waar zijn deze te vinden?
Een jaquette of preekjas, een das of een strik, een toga of colbert, een zwarte strop of met stipjes, een wit overhemd of een met streepjes. Doordeweeks , wat mag wel en wat niet , zit er verschil in waar je bent en , misschien wel , in welk land?
Ik vind echt dat je de vergelijking met een bankmedewerker niet kan maken, daar worden duidelijke kledingcodes gesteld die vooraf zijn afgesproken. En ook daar zie je steeds mee variatie net als in de hele maatschappij, tot in de tweede kamer aan toe.
Ik blijf het echt een onzin onderwerp vinden om over te spreken, maar blijkbaar is het echt nog voor mensen een hoofdzaak...
Want met jou visie geef je dus eigenlijk Ds Boone gelijk dat hij op basis van een ongeschreven kleding code niet meeging in 1907.
Ik weet dat ik nu inhoudelijks niet toevoeg en vraag ook geen reactie maar ik herinnderde mij dat er lang geleden in het RD (2001, met dank aan Digibron) een artikel stond van Ds. Vreugdenhil mbt de stropdas. Daarom een reactie met een
En nu weet je ook wat de reden was dat Ds. Vreugdenhil geen stropdas om heeft. Verder vind ik het topic geen topic waard.
"Een werelds kledingstuk"
Terwijl veel Nederlandse christenen mede vanuit de gedachte van netheid en degelijkheid een stropdas dragen, wijzen sommige buitenlandse geloofsgenoten die gewoonte als "wereldgelijkvormig" nadrukkelijk af. Ds. C. G. Vreugdenhil merkte het tijdens een conferentie van niet-geregistreerde baptisten in Rusland en paste zich moeiteloos aan. "Ik heb een vreselijke hekel aan de stropdas."
In 1994 reisde ds. Vreugdenhil, nu predikant van de gereformeerde gemeente te Groningen, met een delegatie van stichting Friedensstimme naar een conferentie in Rusland. Onderweg werd hem verteld dat hij moeilijkheden zou kunnen krijgen als hij zijn stropdas niet af zou doen. "Als je daar een stropdas draagt, denken ze dat je niet bekeerd bent. Een das vinden ze wereldgelijkvormig. Dat weegt net zo zwaar als roken."
Tijdens de conferentie had inderdaad geen enkele ambtsdrager een das om, herinnert ds. Vreugdenhil zich. Overigens bleek later dat in een ander deel van Rusland een enkele ambtsdrager uit de kring van de niet-geregistreerde baptisten wel een stropdas droeg. Dit onderstreept volgens de Groningse predikant hoezeer een kledinggebruik door cultuur en streek bepaald is.
Persoonlijk vindt ds. Vreugdenhil de stropdas "een volkomen overbodig kledingstuk dat geen enkele functie heeft. Het is alleen maar lastig. Ik gebruik uit principe geen das die je helemaal om moet doen. Als je daar aan blijft trekken, doe je jezelf de strop om en dat mag niet. Voor de mensen doe ik zo'n klipding om, maar zodra ik thuis ben gaat die af."
Teruggekeerd uit Rusland maakte de predikant verder geen punt van de dassengewoonte in kerkelijk Nederland. "Wij leven nu eenmaal in een stropdassencultuur. Ik kan de zaken wel zo relativeren dat ik besef dat ook mensen met een stropdas aardig kunnen zijn."
