Als de uiterlijke verschijningsvorm van de gemeenteleden zo’n discrepantie heeft met de manier waarop men de liturgie vorm geeft –door enerzijds “in kleding en haartooi” volstrekt modern te zijn, maar anderzijds nog oude schrijvers te lezen en in langzaam tempo Datheen te zingen- rijst de vraag in hoeverre kerk en godsdienst nog enige relatie hebben met het dagelijks leven.albion schreef:Meen je dat, Hendrikus? Dat die gedachten meespelen? Ik (nu spreek ik voor mezelf en ik denk ook voor mijn man), hebben daar nog nooit aan gedacht! Het is voor onze gemeente eigenlijk een 'lachertje'. Hier lopen er velen in een lange broek, hier hebben er velen make-up, en hier hebben er velen zeer kort haar, lopen met oorbellen en gaan met blote benen naar de kerk.
De jongens lopen echt niet in het pak. Degenen die er voor wereldse begrippen 'ouderwets' erbij lopen zijn om zomaar te zeggen op een hand te tellen. Ik denk ook dat onze gemeente bekend staat als een van de modernste van de OGGiN.
Ik ken ze ook wel, die vanwege bepaalde (knellende) familietradities zondags nog in zo’n kerk zitten, maar als je ze erop bevraagt zitten ze vol kritiek. Ze vinden het maar niks, die ouwe taal en dat langzame getrek, maar ja, weggaan is ook zo wat. Ze accepteren die spagaat met een zekere gelatenheid, als iets waar je niks aan kunt doen. Terwijl dat wel degelijk kan.
Maar goed, in een topic dat gaat over de zingbaarheid van de psalmberijming van 1773 is dat tamelijk off-topic.
(zie pb)
