Ik vond bovenstaande zo herkenbaar en zo'n terugkerende strijd.oesterschelpje schreef:Iedereen heeft het misschien wel eens gehoord in zijn/haar omgeving.
De Bijbel wordt misbruikt om de ander ergens toe te dwingen.
Bijvoorbeeld, je moet naar de verjaardag van je zus/broer, waar je al jaren alleen maar bij een verjaardag komt.
Verder contact is er niet, integendeel, er wordt vaak over jou gepraat door hen tegen de rest van de familie, ten negatieve.
De rest van de familie zegt;" Je moet toch naar die verjaardag gaan, want je moet als christen blijven bukken onder de ander".
Niemand zegt iets van de roddel, ze gaan er niet in mee, maar horen het wel aan.
Jij wilt geen ruziemaker zijn in de familie, bukt er stilzwijgend onder en het negatieve roddelgedrag gaat dus tientallen jaren door.
Totdat het moment komt, dat je er echt niet meer heen kan.
Jou wordt dan verweten dat je moet blijven bukken, de linker en de rechterwang moet toekeren, als je echt een kind van God bent had je er allang gezeten,dan was het echt wel goed gekomen.
Ook jij draagt schuld, want jouw houding klopt ook niet, je had best wel eens dit/dat, enz.
Kortom, het wordt zo gedraaid dat je je zelf heel erg schuldig voelt, dat men de partij die er echt niets aan kan doen zo neer zet en met de Bijbel om de oren slaat.
Ander voorbeeld; Een vader mishandelt stelselmatig zijn kinderen en zegt dat dit Bijbels is, nml Wie gij liefhebt, kastijdt gij./ Wie zijn zoon liefheeft kastijdt hem./ Eli kreeg straf omdat hij zijn zonen niet eens zuur aankeek..., enz.
Je voelt dat de Waarheid hier verdraaid wordt, maar je kunt hier niets van zeggen, anders komt er nog meer ruzie.
Hoe moet/kun je hier mee omgaan om je toch niet schuldig te voelen, maar met een echt onderbouwd tegenwoord het bij de ander terug leggen?
Het buigen onder/voor een ander bij onrecht? Het verwijt te krijgen dat het teveel 'in je vlees zit', terwijl de ander fout is, of beter gezegd: er ook fouten bij de ander liggen, maar die is toevallig machtiger. Die smijt met gezag/macht als je een andere mening bent toegedaan? En dan nog veel vrome praat erbij?
Eén ding is voor mij heel duidelijk geworden. Dit is niet anders dan geestelijke mishandeling en misbruik van de Bijbel en persoonlijkheden kunnen hiermee kapot gemaakt worden.
Mijn vrees is dat dit soort zaken in de reformatorische gezindte met grote regelmaat voorkomen, zie ook de vele herkenbare reacties in het vorige topic.
Mijn vraag: hoe hiermee om te gaan?
In het 'vlees' komt door bovenstaande benadering haat en dat is een zeer bittere wortel die zich overal tussen wroet. God haat de wortel van de doodslag als nijd, haat toorn en wraakgierigheid en houdt zulks alles voor een doodslag.
En toch die steeds terugkerende worsteling tussen enerzijds het onrecht en anderzijds dat bittere. wat ook uit de boze is.
En ik zucht nu even, want wat kunnen mensen het elkaar moeilijk maken, maar het misselijke vind ik dat de Bijbel erboven gehangen wordt en daar is deze mijns inziens niet voor bedoeld.
