Wie dienen we: God of de duivel

[Gijs83]

Het is geen mooi onderwerp om op mijn verjaardag aan te snijden maar ik doe het toch. Ik las gisteravond bij mijn dagboek een stuk uit Johannes 8, daar werd eigenlijk bevestigd wat ik al zolang dacht. Het is zo dat heel veel mensen denken bekeerd te zijn en straks naar de hemel te gaan en dan bedoel echt alle mensen die dat van zichzelf denken, van evangelisch, tot godsdienstige mensen hier ook op het forum(die ik misschien nu wel tegen het zere been schop, de Heere Jezus deed het de schriftgeleerden ook). Deze mensen vergelijken zich wellicht niet met deze Schriftgeleerden. Nee, welnee, zij zijn veel beter! Ze keuren wellicht de handelwijze van de schriftgeleerden af. Ze gaan elke keer vrolijk op naar de kerk en ze krijgen elke voedsel uit de Bijbel. Ze nemen het aan, ze maken het misschien nog mooier dan het is. En die mensen, -knip, geen namen- die het nooit hebben, dat kan toch eigenlijk niet en altijd overal wat zeggen, dat kan toch ook niet. Het gaat eigenlijk al vanaf vers 12. Lees dat maar eens door. Wat wordt er gezegd: Ik citeer de verzen 41 t/m 44:
Gij doet de werken uws vaders. Zij zeiden dan tot Hem: Wij zijn iet uit hoererij geboren; wij heben een(1) Vader, namelijk God. Jezus dan zeide tot hen: Indien God uw Vader ware, zo zoudt u Mij liefhebben; want Ik ben van God uitgegaan, en kom van Hem. Want Ik ben van Mijzelven niet gekomen, maar Hij heeft mij gezonden. Waarom kent u Mijn spraak niet? Het is omdat u Mijn woord niet kunt horen. Gij zijt uit den vader den duivel en wilt de begeerten uws vaders doen. Die was een mensenmoorder van den beginne en is in de waarheid niet staande gebleven; want geen waarheid is in hem. Wanneer hij de leugen spreek, zo spreekt hij uit zijn eigen; want hij iseen leugenaar en vader derzelve leugen En vers 47: Die uit God is, hoort de woorden van God; daarom hoort u niet, omdat u uit God niet bent.

Het klink misschien heel hard, maar hier wordt van godsdienstige mensen gezegd dat zij de duivel dienen. Het lijkt misschien dat vele in onze dagen de Heere dienen en elke keer weer voedsel uit de Bijbel ontvangen waar zo door opgetild worden en er vrolijk van worden, maar vaak is het dus van de duivel en dient men de duivel. Dat is echt de satan als een engel des lichts. Hij kan dus sprekend God lijken, maar het toch niet zijn, dat kun je dan vaak wel aan de vrucht zien. Er is hier vast ook een grijs gebied, waarin je heel voorzichtig moet zijn en het maar aan God overlaten, maar er zullen ook vast mensen zijn die denken God te dienen maar in wezen de duivel dienen. Dat zijn dus past echt arme mensen en hoevelen zijn er niet(ook onder ons). Er is nog tijd om je ook van deze boze weg te bekeren, hoe zeer je misschien je ook niet wilt en je hart niet mee wil(je zit dan dus nog vast aan satans macht), maar het is mijn oprechte wens en bede dat er nog uit zulke mensen tot die oprechte en ware bekering zullen komen.

[helma]

Gijs; laat je grote vraag maar zijn: mijn ziele doorziet gij uw lot; hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Zaligmaker als we verloren gaan.

[jvdg]

Gijs; laat je grote vraag maar zijn: mijn ziele doorziet gij uw lot; hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Zaligmaker als we verloren gaan.

Tja, helma, op Koninginnedag was ik aan het barbecuen op de Veluwe.
Ter linkerzijde zat mijn (10 jaar oudere) vriend, welke zeer rechtzinnig is ter rechterzijde, en rechts van mij zaten zijn twee dochters welke met hart en ziel verbonden zijn aan evangelische gemeenten.
Ik zat daar als een soort "intermediair" tussen.

Beide partijen beleden hetzelfde; Jezus Christus de geheel énige grond ter zaligheid.
De dames ter rechterzijde (letterlijk) waren activistisch en benadrukten de keuze voor Hem, en mijn vriend, hun vader, kon niet anders getuigen dat het een éénzijdig Godswerk is ter bekering.
De taal van zijn dochters kon hij niet begrijpen.
Ik voelde mezelf in een precaire situatie.

Beide partijen kon ik heel goed begrijpen.

Als (logisch) gevolg kwam toen het onderwerp evangeliseren ter sprake.
Mijn ter rechterzijde zittende dames riepen Pa op om mee te gaan evangeliseren, waarop Pa antwoordde dat hij dat niet kon doen, omdat hij als onbekeerde en dus blind zijnde, andere mensen niet kon wijzen richting Hem, die aan Pa onbekend was.

De rest van de discussie behoef ik hier niet te melden.
Ik acht zulks bekend.

En mijn rol in dezen?
Laat ik daarover maar zwijgen, het was geen rol om trots op te wezen, noch ter linkerzijde, noch ter rechterzijde.

En wat is de relatie m.b.t. dit topic?
Laat ons, lees: ik, niet oordelen.
En met helma moet ik zeggen: Maar gij, mijn ziel.....

Ik heb zowel ter rechter als ter linkerzijde gefaald.
Getracht om kool en geit te sparen.
Mijn zoldertje ligt daar vol van.

Ter verontschuldiging kan ik alleen maar aanvoeren dat de Heere ons hart kent en onze nieren proeft.

[henriët]

Gijs; laat je grote vraag maar zijn: mijn ziele doorziet gij uw lot; hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Zaligmaker als we verloren gaan.

Tja, helma, op Koninginnedag was ik aan het barbecuen op de Veluwe.
Ter linkerzijde zat mijn (10 jaar oudere) vriend, welke zeer rechtzinnig is ter rechterzijde, en rechts van mij zaten zijn twee dochters welke met hart en ziel verbonden zijn aan evangelische gemeenten.
Ik zat daar als een soort "intermediair" tussen.

Beide partijen beleden hetzelfde; Jezus Christus de geheel énige grond ter zaligheid.
De dames ter rechterzijde (letterlijk) waren activistisch en benadrukten de keuze voor Hem, en mijn vriend, hun vader, kon niet anders getuigen dat het een éénzijdig Godswerk is ter bekering.
De taal van zijn dochters kon hij niet begrijpen.
Ik voelde mezelf in een precaire situatie.

Beide partijen kon ik heel goed begrijpen.

Als (logisch) gevolg kwam toen het onderwerp evangeliseren ter sprake.
Mijn ter rechterzijde zittende dames riepen Pa op om mee te gaan evangeliseren, waarop Pa antwoordde dat hij dat niet kon doen, omdat hij als onbekeerde en dus blind zijnde, andere mensen niet kon wijzen richting Hem, die aan Pa onbekend was.

De rest van de discussie behoef ik hier niet te melden.
Ik acht zulks bekend.

En mijn rol in dezen?
Laat ik daarover maar zwijgen, het was geen rol om trots op te wezen, noch ter linkerzijde, noch ter rechterzijde.

En wat is de relatie m.b.t. dit topic?
Laat ons, lees: ik, niet oordelen.
En met helma moet ik zeggen: Maar gij, mijn ziel.....

Ik heb zowel ter rechter als ter linkerzijde gefaald.
Getracht om kool en geit te sparen.
Mijn zoldertje ligt daar vol van.

Ter verontschuldiging kan ik alleen maar aanvoeren dat de Heere ons hart kent en onze nieren proeft.

Lastig Jan.
Het is en blijft een Godswonder en een Godswerk, toch roept de Heere op om je te bekeren. Die eis ligt er.
En Hij verbindt er ook Zijn zegen aan.. "open je mond, en Ik ZAL het vervullen'.

Het is juist om te stellen dat wij niet hoeven en ook niet mogen oordelen, als je meer vanuit dat besef gaat zien, kun je mensen ook meer zichzelf laten zijn.
Wat Gijs stelt over mensen die wel of niet waarlijk de Heere dienen. Wij kunnen dat niet bepalen.
Er zijn zoveel faktoren die meespelen, iemand die een opgeruimd en vrolijk karakter heeft, zal dat in het geestelijke ook meer hebben dan iemand die zwaarmoedig over de aarde gaat.
Daarnaast kunnen we ons als mensen heel anders voordoen dan die we in werkelijkheid zijn voor de Heere.
Wanneer iemand aangeeft geestelijk voedsel te hebben ontvangen, dan is dat heel mooi... genade, maar dat wil niet zeggen dat die persoon dan ook vrolijk en gerust in het geestelijke leven leeft. Dat kan ook zijn dat zo'n persoon diep gebogen over de aarde gaat, maar dat de Heere wel eens doet oplichten.
En zo kan het ook zijn met een zwaarmoedig iemand, die zichzelf geen kind van God durft te noemen.
Wanneer God in het leven van zoiemand komt, dan komt er verwondering en blijdschap in Hem. En dan kun je niet zwijgen, hoe stamelend en niet durvend ook. Maar het werk van Hem ontkennen durft zoiemand dan ook niet meer.

Het maakt niet uit wat anderen vinden, hebben of denken te hebben, het gaat om ons eigen leven in deze.
Ken ik de Heere Jezus als Zaligmaker? Zo ja, Genade, onverdiend. Hij voor mij daar ik anders de dood moest sterven. Wanneer je Hem nog niet kent als je Borg dan is er heden nog de welaangename dag..
Wie zoekt zal vinden. ... Wie zoekt...zal gevonden worden..

[Marnix]

Inderdaad, dat is belangrijk, en laten we onszelf onderzoeken... en elkaar daartoe oproepen (en niet veroordelen)

Gijs, je exegese is ietwat kort door de bocht. Ook al zit er zeker een waarschuwing in, je kan de doelgroep die Jezus aanspreekt in Johannes 8 niet zomaar een op een doortrekken naar de kerk van nu. Ik hoor dat wel vaker: "De Farizeeën waren vrome, gelovige mensen... en toch.... dus dat geldt dan ook velen van ons". Maar als je in de Bijbel leest over de Farizeeën kan je moeilijk volhouden dat ze net als christenen vrome en goedgelovige mensen leken, en je heel goed moest kijken om het tegendeel te ontdekken. Ze erkenden Hem helemaal niet als Heer en Gods Zoon, vonden Hem een leugenaar, een bezetene en wilden Hem telkens weer doden. De pronkten met hun geloof, liepen er mee te koop, bedachten allemaal regels die ze anderen oplegden en waar ze zichzelf niet aan hielden. Dat is wel een wereld van verschil.

De oproep tot zelfonderzoek en bekering is overigens goed. Wie willen we dienen, wiens wil willen we doen? Die van God of van de duivel?

[oesterschelpje]

Mee eens, maar je kunt toch ook niet ontkennen wat Gijs schrijft.
De satan als engels des lichts, of wat te denken van wolven in schaapkleren?
Daar spreekt de Bijbel ook over!
Onderzoekt u zelve nauw, ja zeer nauw, want wijd is de poort en breed de weg die naar het verderf leidt!


Lees mattheus 7 maar na.
Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan;

Want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden.

Maar wacht u van de valse profeten, dewelke in schaapsklederen tot u komen, maar van binnen zijn zij grijpende wolven.


De satan heeft niet veel werk aan degene die menen God te kennen, maar hij doet zijn uiterste best om tot het laatste toe het volk van God in de verzoekingen te brengen.
Daar heeft hij handen vol werk aan, want deze zuchters zullen te vinden zijn aan Gods voeten.

[Marnix]

Daar ben ik het helemaal mee eens, ik vind alleen de vergelijking "farizeeers / kerkmensen" wat te kort door de bocht. Verder ben ik het met de oproep eens.

[Gijs83]

Gijs; laat je grote vraag maar zijn: mijn ziele doorziet gij uw lot; hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Zaligmaker als we verloren gaan.

Dat is ook weer waar en over een gewillige zaligmaker horen sommige mensen maar al te graag, maar ik denk als je je diepe val inleeft dan kom je er wel achter dat jij helemaal niet zo gewillig bent en dan ga hoog op zien naar die Zaligmaker, worden we misschien wel bevreesd.

[Mara]

Gijs; laat je grote vraag maar zijn: mijn ziele doorziet gij uw lot; hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Zaligmaker als we verloren gaan.

Tja, helma, op Koninginnedag was ik aan het barbecuen op de Veluwe.
Ter linkerzijde zat mijn (10 jaar oudere) vriend, welke zeer rechtzinnig is ter rechterzijde, en rechts van mij zaten zijn twee dochters welke met hart en ziel verbonden zijn aan evangelische gemeenten.
Ik zat daar als een soort "intermediair" tussen.

Beide partijen beleden hetzelfde; Jezus Christus de geheel énige grond ter zaligheid.
De dames ter rechterzijde (letterlijk) waren activistisch en benadrukten de keuze voor Hem, en mijn vriend, hun vader, kon niet anders getuigen dat het een éénzijdig Godswerk is ter bekering.
De taal van zijn dochters kon hij niet begrijpen.
Ik voelde mezelf in een precaire situatie.

Beide partijen kon ik heel goed begrijpen.

Als (logisch) gevolg kwam toen het onderwerp evangeliseren ter sprake.
Mijn ter rechterzijde zittende dames riepen Pa op om mee te gaan evangeliseren, waarop Pa antwoordde dat hij dat niet kon doen, omdat hij als onbekeerde en dus blind zijnde, andere mensen niet kon wijzen richting Hem, die aan Pa onbekend was.

De rest van de discussie behoef ik hier niet te melden.
Ik acht zulks bekend.

En mijn rol in dezen?
Laat ik daarover maar zwijgen, het was geen rol om trots op te wezen, noch ter linkerzijde, noch ter rechterzijde.

En wat is de relatie m.b.t. dit topic?
Laat ons, lees: ik, niet oordelen.
En met helma moet ik zeggen: Maar gij, mijn ziel.....

Ik heb zowel ter rechter als ter linkerzijde gefaald.
Getracht om kool en geit te sparen.
Mijn zoldertje ligt daar vol van.

Ter verontschuldiging kan ik alleen maar aanvoeren dat de Heere ons hart kent en onze nieren proeft.

Wat een precaire situatie !
De ouders verstaan hun eigen kind niet meer en de kinderen vinden hun ouders maar "zwaar".
Je wilt kool en geit sparen, maar eigenlijk heb je van binnen meer begrip voor de geit, al kun je die niet openlijk bijvallen.

[Jongere]

Je wilt kool en geit sparen, maar eigenlijk heb je van binnen meer begrip voor de geit, al kun je die niet openlijk bijvallen.

Het kan verstandig zijn een beeld niet te ver door te voeren.

[Mara]

Je wilt kool en geit sparen, maar eigenlijk heb je van binnen meer begrip voor de geit, al kun je die niet openlijk bijvallen.

Het kan verstandig zijn een beeld niet te ver door te voeren.

Ik had eerst de kool gezet maar veranderde dat naar geit

[oesterschelpje]

Je wilt kool en geit sparen, maar eigenlijk heb je van binnen meer begrip voor de geit, al kun je die niet openlijk bijvallen.

Het kan verstandig zijn een beeld niet te ver door te voeren.

Ik had eerst de kool gezet maar veranderde dat naar geit

Een geit blijft mekkeren, de kool zwijgt....!

[JolandaOudshoorn]

Gijs; laat je grote vraag maar zijn: mijn ziele doorziet gij uw lot; hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God.
Het ligt niet aan de gewilligheid van de Zaligmaker als we verloren gaan.

Dat is ook weer waar en over een gewillige zaligmaker horen sommige mensen maar al te graag, maar ik denk als je je diepe val inleeft dan kom je er wel achter dat jij helemaal niet zo gewillig bent en dan ga hoog op zien naar die Zaligmaker, worden we misschien wel bevreesd.

Afgelopen zondag hoorde ik de volgende uitspraak in de preek: Men heeft vaak wel "Jezus"kennis, maar geen zelfkennis.
Met andere woorden: We spreken over een gewillige Zaligmaker, en dat is juist, maar we zien niet hoe onwillig we zelf zijn. En zo is het wonder van de uitverkiezing weer zo groot! Want Hij maakt onwillige mensen gewillig!

[PvS]

Je wilt kool en geit sparen, maar eigenlijk heb je van binnen meer begrip voor de geit, al kun je die niet openlijk bijvallen.

Het kan verstandig zijn een beeld niet te ver door te voeren.

Ik had eerst de kool gezet maar veranderde dat naar geit

Een geit blijft mekkeren, de kool zwijgt....!

Als je mij mijn gang laat gaan dan eten wij vanavond kool met geit.

[Afgewezen]

Ik vind de grapjes over kool en geit eerlijk gezegd niet zo passend, gezien de ernst van het onderwerp.