Vrij van de Wet?

[Pied]

“Ik denk eerder dat het iets van een totaal andere orde is.â€

[Refojongere]

Nu daag ik Robert uit om op de postings van Pied te reageren. Want Romeine 7:6 blijkt jouw stokpaardje te zijn als het gaat om afschaffen van de wet.

Ook wil ik dan graag weten van jou wat de Wet van Christus zou zijn en hoe wij kunnen weten of we door Gods Geest geleid worden, is daar een maatstaf voor? En hoe kijk je aan tegen Efeze 6 waar ook het vijfde gebod genoemd wordt?

[Robert]

Refojongere: Nu daag ik Robert uit om op de postings van Pied te reageren.

Ik heb nooit meer op Pied gereageerd omdat het onmogelijk is om elkaar te vinden als beide partijen een totaal andere interpertatie hebben van wat er geschreven staat.

Pied beweert dat Rom7:6 (niet mijn stokpaartje maar gewoon het allerduidelijkst. Er zijn vele andere teksten die ik al vele keren heb genoemd die net zo goed van toepassing zijn) alleen op de 'uiterlijke' (ceremoniele) wetten slaat.

Dat past mijns inziens totaal niet in de context.
Als je zo ver bij elkaar vandaan staat is het onmogelijk om elkaar te vinden, en verstandiger om te stoppen.

Maar, ik geloof niet dat jij en ik (Refojongere en ik) zo ver bij elkaar vandaan staan, dus op jouw verzoek ga ik verder. Met wel als eerste de vraag: denk jij net als Pied dat Rom7:6 (en daarme heel Romeinen 7, ook de versen volgend op 6) 'slechts' op het uiterlijk vertoon van de wet slaat?

Refojongere: Want Romeine 7:6 blijkt jouw stokpaardje te zijn als het gaat om afschaffen van de wet.

Het spijt me heel erg dat ik nog steeds niet duidelijk ben geweest
Ik wil de wet niet afschaffen.
De wet blijft tot alle dingen voorbij zijn gegaan.

Wat ik zeg is dat ik dood ben voor de wet. En dat elke gelovige dood is voor de wet.
De wet geld zolang wij leven, maar op het moment dat wij met Christus zijn gestorven en in een nieuw leven zijn opgestaan zijn wij dood voor de wet.

Dat wil niet zeggen dat de wet is afgeschaft! Natuurlijk niet! De wet is nog volledig van toepassing op een ieder die niet dood is voor de wet.
Voor een ieder die zelf denkt rechtvaardig te zijn. Die zal zich straks moeten verantwoorden tegenover de wet.

Refojongere: Ook wil ik dan graag weten van jou wat de Wet van Christus zou zijn en hoe wij kunnen weten of we door Gods Geest geleid worden

Toen ik je vraag las schoot er een traan in m'n ogen. Die heeft twee redenen. De eerste reden is dat ik me rotschaam hoe vaak ik wist wat de Geest van me verlangde, maar dat ik toch mijn eigen zin deed.

De tweede reden daarvoor is de vele keren dat ik op het punt stond om te zondigen, maar God het verhoedde.

Hoe ik dat weet....?
Als ik zondig is het de schaamte achteraf. En ook vooraf de wetenschap dat ik me achteraf ga schamen. De liefde van God, en de verwijdering die ik voel.

Maar als je echt om een definitie vraagt.... die kan ik je niet geven. Als de wet van de Heilige Geest te definieren zou zijn, waar zouden we de Geest dan nog voor nodig hebben?

Ik denk wel dat de gave der onderscheiding der geesten wat dat betreft zeer nodig is in een gemeente. Misschien wel de belangrijkste gave die er is. Wat beweegt iemand. Is het de Geest, of zijn oude natuur? Of misschien wel zijn huidige (nooit vernieuwde) natuur.

Refojongere: is daar een maatstaf voor?

Gij zult de HEERE uw God liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand en met al uw kracht. Dit is het eerste gebod, en het tweede, aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.

Leven vanuit de liefde. Dat is de maatstaf.
Faal je dan niet meer? Helaas wel
Vooral als ik mezelf het liefst heb.

Refojongere: En hoe kijk je aan tegen Efeze 6 waar ook het vijfde gebod genoemd wordt?

Praktisch / pastoraal.
De praktijk in de gemeente alledag zal altijd zijn dat er miststanden zijn.
Gemeenteleden hebben de taak elkaar scherp te houden, en op de zonden te wijzen. Uit liefde.

En als iemand niet vanuit de Geest wil leven, zal hij of zij op het gebod gewezen moeten worden. En zeker kinderen natuurlijk! Die misschien nog wel als een kind geloven, maar nog niet als een volwassen christen leven.

Prachtig! De verlossing moet je als kind geloven, dus geen moeilijke predestinatie (welk kind snapt dat woord?) overpijnzingen. Maar je moet je groeien in je geloof! Als volwassen christen leven. Verlossing: als een kind: Heiliging: wordt volwassen.

[Robert]

RJ: Romeinen 7:6 blijkt jouw stokpaardje te zijn

wat jij wilt, we maken er een stok-manege van:

Galaten 5
16 En ik zeg: Wandelt door den Geest en volbrengt de begeerlijkheden des vleses niet.
17 Want het vlees begeert tegen den Geest, en de Geest tegen het vlees; en deze staan tegen elkander, alzo dat gij niet doet, hetgeen gij wildet.
18 Maar indien gij door den Geest geleid wordt, zo zijt gij niet onder de wet.

Romeinen 2:
29 Nee, de ware Jood is hij, die het innerlijk is, die in zijn hart besneden is; dat is het werk van de Geest van God, niet van de geschreven wet. Zo iemand zal dan niet worden geprezen door de mensen, maar wel door God.

Rom8:

1 Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest.
2 Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods.
3 Want hetgeen der wet onmogelijk was, dewijl zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees.
4 Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest.
5 Want die naar het vlees zijn, bedenken, dat des vleses is; maar die naar den Geest zijn, bedenken, dat des Geestes is.
6 Want het bedenken des vleses is de dood; maar het bedenken des Geestes is het leven en vrede;

2Cor3
6 Die ons ook bekwaam gemaakt heeft, om te zijn dienaars des Nieuwen Testaments, niet der letter, maar des Geestes; want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.

1Joh2
27 En de zalving, die gijlieden van Hem ontvangen hebt, blijft in u, en gij hebt niet van node, dat iemand u lere; maar gelijk dezelfde zalving u leert van alle dingen, zo is zij ook waarachtig, en is geen leugen; en gelijk zij u geleerd heeft, zo zult gij in Hem blijven.

Galaten3
19 Waartoe is dan de wet? Zij is om der overtredingen wil daarbij gesteld, totdat het zaad zou gekomen zijn, dien het beloofd was; en zij is door de engelen besteld in de hand des Middelaars.

23 Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden.
24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.

Romeinen 7:
4 Zo is het ook met u, mijn broeders en zusters. Met het sterven van Christus hebt u opgehouden te bestaan voor de wet. U behoort toe aan een ander: aan hem die opgewekt is uit de dood, zodat wij een vruchtbaar leven kunnen leiden voor God.

Joh15
9 Gelijkerwijs de Vader Mij liefgehad heeft, heb Ik ook u liefgehad; blijft in deze Mijn liefde.
10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven; gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.
11 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u blijve, en uw blijdschap vervuld worde.
12 Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijkerwijs Ik u liefgehad heb.

1 Johannes 3:
22 En zo wat wij bidden, ontvangen wij van Hem, dewijl wij Zijn geboden bewaren, en doen, hetgeen behagelijk is voor Hem.
24 En die Zijn geboden {zie ook volgende passage voor wat deze geboden zijn} bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij, dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft.

2 Johannes 1:
5 En nu bid ik u, uitverkoren vrouwe, niet als u schrijvende een nieuw gebod, maar hetgeen wij gehad hebben van den beginne, namelijk dat wij elkander liefhebben.
6 En dit is de liefde, dat wij wandelen naar Zijn geboden. Dit is het gebod, gelijk gijlieden van den beginne gehoord hebt, dat gij in hetzelve zoudt wandelen. (SVV)

Galaten4
1 Doch ik zeg, zo langen tijd als de erfgenaam een kind is, zo verschilt hij niets van een dienstknecht, hoewel hij een heer is van alles;
2 Maar hij is onder voogden en verzorgers, tot den tijd van den vader te voren gesteld.
3 Alzo wij ook, toen wij kinderen waren, zo waren wij dienstbaar gemaakt onder de eerste beginselen der wereld.
4 Maar wanneer de volheid des tijds gekomen is, heeft God Zijn Zoon uitgezonden, geworden uit een vrouw, geworden onder de wet;
5 Opdat Hij degenen, die onder de wet waren, verlossen zou, en opdat wij de aanneming tot kinderen verkrijgen zouden.

1 Corinthe 12: 7 Maar aan een iegelijk wordt de openbaring des Geestes gegeven tot hetgeen oorbaar is.

Efeze 1: 17 Opdat de God van onzen Heere Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve den Geest der wijsheid en der openbaring in Zijn kennis;

Hebr8
8 Want hen berispende, zegt Hij tot hen: Ziet, de dagen komen, spreekt de Heere, en Ik zal over het huis Israels, en over het huis van Juda een nieuw verbond oprichten;
9 Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage, als Ik hen bij de hand nam, om hen uit Egypteland te leiden; want zij zijn in dit Mijn verbond niet gebleven, en Ik heb op hen niet geacht, zegt de Heere.
10 Want dit is het verbond, dat Ik met het huis Israels maken zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven, en in hun harten zal Ik die inschrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.
11 En zij zullen niet leren, een iegelijk zijn naaste, en een iegelijk zijn broeder, zeggende: Ken de Heere; want zij zullen Mij allen kennen van den kleine onder hen tot den grote onder hen.

[Aangepast op 28-1-2004 door Robert]

[Refojongere]

Ik wil de wet niet afschaffen.
De wet blijft tot alle dingen voorbij zijn gegaan.

Weet ik. Maar je wil wel de wet als regel voor de gelovigen afschaffen. Je stelt dus dat de Geest der waarheid ons niet leidt in de weg van de Tien Geboden als het gaat om de gehoorzaamheid aan God. En dat terwijl de wet rechtvaardig, heilig en goed genoemd wordt?

Wat ik zeg is dat ik dood ben voor de wet. En dat elke gelovige dood is voor de wet.
De wet geld zolang wij leven, maar op het moment dat wij met Christus zijn gestorven en in een nieuw leven zijn opgestaan zijn wij dood voor de wet.

Hoe bedoel je dood voor de wet. Wanneer sterf je aan de wet, hoe gaat dat toe in een mensenleven, kun jij daar jouw visie over geven, misschien verduidelijkt dat het geheel.

Voor een ieder die zelf denkt rechtvaardig te zijn. Die zal zich straks moeten verantwoorden tegenover de wet.

O, maar als een gelovige zich dus niet te verantwoorden heeft tegenover de wet, dan zondigt hij blijkbaar niet. Want immers, wat is de Bijbelse definitie van zonde?
"De zonde is ongerechtigheid, onwettigheid" (1 Joh. 3:4)
"Waar geen wet is, daar is ook geen overtreding" (Rom. 4:15)
Nu, de gelovigen in het NT doen dagelijks zonde (1 Joh. 1:8,10; 1 Joh. 2:1; Jak. 3:2). Daaruit blijkt dus dat de wet ook nog geldt voor de gelovigen als leefregel der dankbaarheid.

Hoe ik dat weet....?
Als ik zondig is het de schaamte achteraf. En ook vooraf de wetenschap dat ik me achteraf ga schamen. De liefde van God, en de verwijdering die ik voel.

Dus de norm voor goed en kwaad is blijkbaar je (bedorven, onzuivere) geweten in plaats van de vaste regel van Gods Woord die wij als leidraad moeten nemen als het gaat om Gods wil in ons leven?

Maar als je echt om een definitie vraagt.... die kan ik je niet geven. Als de wet van de Heilige Geest te definieren zou zijn, waar zouden we de Geest dan nog voor nodig hebben?

Dat dacht ik al. Geen definitie. Dus een ieder kan doen wat hij wil, zolang hij er maar geen gewetensnood van krijgt en niemand hoeft zijn geweten te toetsen aan Gods Woord. De Geest hebben wij nodig om in de waarheid van Gods Woord te wandelen. De Geest hebben wij nodig om tegen ons bedorven vlees te strijden die zich niet wil onderwerpen aan Gods wet, want het kan ook niet ( "Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet" ).

Ik denk wel dat de gave der onderscheiding der geesten wat dat betreft zeer nodig is in een gemeente. Misschien wel de belangrijkste gave die er is. Wat beweegt iemand. Is het de Geest, of zijn oude natuur? Of misschien wel zijn huidige (nooit vernieuwde) natuur.

Hoe kun je dat weten als er geen maatstaf, herkenningspunt is of we door de Geest Gods geleid worden of niet. Hoe kunnen we controleren of iemand uit God is, of door Zijn Geest geleid wordt?

Leven vanuit de liefde. Dat is de maatstaf.
Faal je dan niet meer? Helaas wel
Vooral als ik mezelf het liefst heb.

Hoe kan het leven vanuit de liefde nu de maatstaf zijn voor...de liefde tot God?

In de Bijbel lees ik van deze maatstaf:
"Want dit is de liefde Gods, dat wij Zijn geboden bewaren; en Zijn geboden zijn niet zwaar."

En als iemand niet vanuit de Geest wil leven, zal hij of zij op het gebod gewezen moeten worden. En zeker kinderen natuurlijk! Die misschien nog wel als een kind geloven, maar nog niet als een volwassen christen leven.

Degenen die niet vanuit de Geest wil leven, zal op het gebod gewezen moeten worden???
Nee, er staat "zijt uw ouders gehoorzaam in de Heere; want dat is recht. En dan komt hij met het vijfde gebod. En als hij dus zegt: 'in de Heere', dan bedoelt hij daarmee dus uit een waar geloof. En een waar gelovige behoort zich te laten leiden door de Heilige Geest.

En waar staat in de Bijbel jouw veronderstelling dat als iemand niet naar de Geest wil leven, hij dan maar op de Tien Geboden gewezen wil worden? Waar haal je die tegenstelling vandaan? Is de wet dan niet goed als regel van ons leven? Of is er een betere wet voor in de plaats gekomen. Of had onze Heere Jezus Christus een verkeerde samenvatting gegeven van de wet in Matth. 22:40?
En als Paulus toch aan de wet gestorven had, waarom had hij dan een vermaak in de wet van God (Rom. 7:22).
En ben je het eens met het Kort Begrip Vraag 68: Wat zijn goede werken:
Alleen die uit waar geloof, naar de wet Gods, Hem ter eer, geschieden; en niet die op menseninzetting, of op ons goeddunken gegrond zijn.

En ja, je kunt wel zeggen dat je God liefhebt, maar waar herken je dat aan? Ja, zeg je, hieraan dat ik God en mijn naaste liefheb. Waar herken je dat aan? Dat ik het goede zoek voor God en mijn naaste. Wat is het goede? Dat bepaal ik zelf...?

Uitziende naar je antwoord met recht hartelijke groeten,
Refojongere

[gerrit de 2e]

Interesante discussie!

Robert, waren de coccejanen het niet die ook zo over de wet dachten? of vergis ik me nou?
Heb zelf daar geen informatie over.

gr.

[Robert]

RJ: Weet ik. Maar je wil wel de wet als regel voor de gelovigen afschaffen.

Het is de toon die de muziek maakt.
Je kunt het vanuit de wet bekijken, dan klinkt dat wat jij zegt heel negatief. Ik zie het vanuit het positieve, God wil ons Zelf bij de hand nemen en Zijn diepere en bredere wil aan ons leren. Iets dat verder gaat dan de wet van Mozes.

Je stelt dus dat de Geest der waarheid ons niet leidt in de weg van de Tien Geboden als het gaat om de gehoorzaamheid aan God. En dat terwijl de wet rechtvaardig, heilig en goed genoemd wordt?

Juist.
De wet is heilig en goed, maar heeft wel een doel. En we moeten de wet alleen tot dat doel gebruiken waartoe deze waarlijk, heilig en goed is.

Paulus schrijft nadrukkelijk dat de wet goed is in een hoofdstuk waarin hij uitlegt dat christenen zich niet door de wet moeten laten leiden, maar door de Geest.
Maar dat wij ons door de Geest moeten laten leiden betekent niet dat de wet niet goed is. Deze is goed, maar wel met een bepaald doel (onze zonden openbaren) en een bepaald bereik (tijdens ons 'oude' leven.)

De regel van een ouder voor een kind dat het niet met messen mag spelen is goed.
Dat is een goede regel, met een goed doel. Maar als het kind volwassen is geworden is de regel niet meer van toepassing. Is de regel afgesdhaft? Nee, de regel is van toepassing op nieuwe/andere kinderen. Maar de volwassene leeft buiten het bereik van de goede regel. Dat geeft niemand het recht om op de 'niet met messen spelen' regel af te geven. Want iedereen ziet in dat het een goede regel is.

Hoe bedoel je dood voor de wet. Wanneer sterf je aan de wet, hoe gaat dat toe in een mensenleven

Allereerst het 'sterven en opstaan' met Christus:

Romeinen 6:
3 Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?
4 Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.
5 Want indien wij met Hem een plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding;
6 Dit wetende, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam der zonde te niet gedaan worde, opdat wij niet meer de zonde dienen.
7 Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
8 Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven;
9 Wetende, dat Christus, opgewekt zijnde uit de doden, niet meer sterft; de dood heerst niet meer over Hem.
10 Want dat Hij gestorven is, dat is Hij der zonde eenmaal gestorven; en dat Hij leeft, dat leeft Hij Gode.

Hieruit blijkt onze dood en ons nieuwe leven.
In dit hoofdstuk gaat het vooral over het dood zijn voor de zonde.
Het volgende hoofdstuk gaat over het dood zijn voor de wet:

Romeinen 7:
1 Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft?
4 Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden.
5 Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen.
6 Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

Mijn uitleg is dat de mens wordt geboren onder de wet. De mens zondigt tegen deze wet. Als een mens sterft komt zij voor het gericht te staan, en wordt door de wet veroordeeld. Vervolgens is de straf op deze zonde de eeuwige dood.

Maar wanneer Christus in het leven van een mens komt, dan sterft de mens op dat moment met Christus. Dat wil dus zeggen dat op dat moment de mens veroordeeld wordt door de wet, en de straf krijgt: de eeuwige dood.
MAAR Christus draagt die straf!

Vervolgens staat de mens op met Christus! De straf op de zonden is gedragen, en de mens leeft in het nieuwe leven! Het eeuwige koninkrijk van God.
Natuurlijk moet de mens nog wel letterlijk sterven, maar dat kan ons niet meer scheiden van het eeuwige leven. De dood is slechts een drempel die ons verlost van onze oude natuur. Maar de nieuwe natuur is al in ons geplant toen wij met Christus opstonden.

schematisch:
----leven mens--- | dood | oordeel ---- eeuwige dood

----leven mens--- | bekering = dood in Christus | oordeel | Christus draagt de straf | opstanding in Christus | ---nieuwe leven begint---- | dood oude mens | ---- eeuwige leven----------

O, maar als een gelovige zich dus niet te verantwoorden heeft tegenover de wet, dan zondigt hij blijkbaar niet. Want immers, wat is de Bijbelse definitie van zonde?
"De zonde is ongerechtigheid, onwettigheid" (1 Joh. 3:4)

De gelovige heeft al voor de wet gestaan! En heeft al erkent schuldig te zijn. Heeft de straf al gekregen. Dat alles op het moment van de bekering (het sterven met Christus)
Dat geld zowel voor de zonden die voor als na de 'dood' gedaan worden.
Net zoals Christus de straf op mijn zondenmenselijk-chronologisch gezien al gedragen heeft voor ik geboren werd.

Ik wil dus niet zeggen dat wij niet zondigen na onze bekering.
Maar wij zijn geen verantwoording meer schuldig aan de wet.

Wij zijn gestorven onder de wet, gestraft door de wet. Veroordeeld en verstoten.
En Christus heeft dit voor ons gedragen.

In het nieuwe leven staan wij niet meer onder de wet (Rom6:14).
Onze zonde is dat wij niet onze nieuwe natuur, maar onze oude natuur volgen. Dat is een zonde tegen de wet van de Geest.
Het 2e deel van Rom7 beklaagt Paulus zich hierover. Die tweestrijd. Die tweestrijd komt door de 2 naturen in ons. De nieuwe mens die waarlijk God's wil wil doen. (de wet van Christus, de wet van de Geest, het liefdesgebod, de wet ingeschreven in ons hart) tegen de oude mens (die nog moet sterven) die nog de weg van het vlees wil gaan.

"Waar geen wet is, daar is ook geen overtreding" (Rom. 4:15)
Nu, de gelovigen in het NT doen dagelijks zonde (1 Joh. 1:8,10; 1 Joh. 2:1; Jak. 3:2). Daaruit blijkt dus dat de wet ook nog geldt voor de gelovigen als leefregel der dankbaarheid.

Nu gebruik je een u-bocht constructie.
"Omdat ze zondigen doen ze de wet van Mozes uit dankbaarheid"

Dan zeg ik: Ze zondigen tegen de wet van de Heilige Geest. Dat komt doordat de oude mens zo vaak nog de nieuwe mens overwint.

Dus de norm voor goed en kwaad is blijkbaar je (bedorven, onzuivere) geweten in plaats van de vaste regel van Gods Woord die wij als leidraad moeten nemen als het gaat om Gods wil in ons leven?

Jij praat vanuit normen. Ik praat vanuit een levensverandering. Het gaat niet om normen. Het gaat erom dat we met God leven!

Maar om antwoord te geven op je vraag:
Nee, ik laat me niet leiden door mijn bedorven onzuive geweten leiden, maar door de Heilige Geest. Hij vernieuwt mijn geweten.

Een voorbeeld hiervan is:
Rom9:1 Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet (mijn geweten mij mede getuigenis gevende door den Heiligen Geest)

De zuivering van ons geweten:
Hebreen 10
22 Zo laat ons toegaan met een waarachtig hart, in volle verzekerdheid des geloofs, onze harten gereinigd zijnde van het kwaad geweten, en het lichaam gewassen zijnde met rein water.

1 Petrus 3
Als contrast daarmee wordt u dan ook gered door de doop. De doop betekent niet dat het vuil van uw lichaam wordt afgewassen, maar het is een gebed tot God om een goed geweten door de opstanding van Jezus Christus.

Het geweten is heel belangrijk in het NT. Paulus roept heel vaak op het geweten zuiver te houden.
Jij denkt nog teveel vanuit de oude mens. De nieuwe mens is vernieuwd door de Heilige Geest! Hij WIL God's wil doe. (Rom7, de strijd tussen de wil en het vlees)

Dat dacht ik al. Geen definitie. Dus een ieder kan doen wat hij wil, zolang hij er maar geen gewetensnood van krijgt en niemand hoeft zijn geweten te toetsen aan Gods Woord.

"Doen wat hij wil" kan ik niet rijmen met "Leven naar de wet van de Heilige Geest".
Maar als iemand idd denkt misbruik te kunnen maken hiervan, en onder het mom van vrijheid in de Geest een losbandig leven gaat leiden, dan betwijfel ik allereerst of hij wel echt bekeerd is. En zal hij straks tegenover God moeten verantwoorden waarom hij niet de Geest, maar zichzelf gevolgt heeft.

Wat betreft het 'toetsen' aan God's Woord.
De Bijbel leert ons heel veel over God! Juist door meer uit de Bijbel te lezen leren wij meer over God, en over Zijn Wil.
De Bijbel is immers geopenbaard door Zijn Geest.

Het NT geeft heel veel voorbeelde van praktische levensheiliging. Vrouwen mogen het geloof niet voor emancipatiedoeleinden gebruiken. Slaven mogen geen vrijheid claimen obv het geloof. Mensen moeten niet pronken met sierraden. We moeten de onderlinge samenkomsten niet missen etc.etc.

Maar het zijn praktische voorbeelden, geen wetten. Dat Jezus water in wijn veranderde betekent niet dat een alcoholist wijn mag drinken. Hij kan beter geen wijn drinken. MAar we kunnen er wel van leren dat we ook mogen genieten van het leven.

We zien zelfs schijnbare tegenstrijdigheden. In hand 15 wordt besloten dat het vlees van afgoden niet gegeten mag worden. Elders zegt Paulus dat het geen probleem is zolang er geen zwakken in de buurt zijn.
Hoe kan dat dan? Dat kan door dat het praktisch pastoraal is. In hand15 is het goed het te laten, juist ook voor de Joden, om geen aanstoot te geven. Maar in diepste zin is het eten van dat vlees niet verkeerd.

Je kunt het christelijk geloof niet in normen vastleggen. Het hangt af van omstandigheden, omstaanders, personen, situaties.
En de Bijbel staat vol van personen, situaties, omstandigheden. Juist door er veel uit te lezen kun je veel leren van hoe God met mensen werkt.

De Geest hebben wij nodig om in de waarheid van Gods Woord te wandelen.

Met als resultaat dat we zelden of nooit meer preken over de Geest, of denken aan de Geest. De Geest komt amper nog voor in ons reformatorische wereldje. Terwijl het nieuwe testament zoveel over de Heillige Geest spreekt.

Wij willen de Geest ondergeschikt maken aan het Woord. De Geest overstijgt het Woord. Wat niet wil zeggen dat het Woord daardoor minder is. Maar de Geest is wel meer.

De Geest hebben wij nodig om tegen ons bedorven vlees te strijden die zich niet wil onderwerpen aan Gods wet, want het kan ook niet ( "Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet" ).

Amen. Maar ik snap niet hoe dat ingaat tegen wat ik zeg.

RJ: Dat dacht ik al. Geen definitie.

Hoe kan ik het ondefinieerbare definieren?
Als God het in onze harten schrijft omdat het te groot is om op schrift te zetten. Hoe zou ik het hier dan op kunnen schrijven?

Hoe kun je dat weten als er geen maatstaf, herkenningspunt is of we door de Geest Gods geleid worden of niet.

De Bijbel blijft altijd een maatstaf.
Als iemand iets zegt dat tegen de Bijbel ingaat, is het duidelijk niet van de Heilige Geest.

Maar wat jij wilt is dat het niet tegen een specifieke Bijbeltekst ingaat. Als in de 10geboden staat dat we de sabbat moeten eren, dan vind jij dat ik tegen de Bijbel inga als ik de zondag als dag der samenkomst vier, maar verder geen 'sabbat' houd.

Het gaat misschien in tegen die desbetreffende tekst. Maar het gaat niet in tegen de Bijbel, waar Paulus ons leert dat we niet meer onder de wet vallen.

Ik leid het volk niet uit Egypte. Ondanks dat er een opdracht daartoe gegeven wordt in de Bijbel. Maar die opdracht is niet aan mij. Zo is de opdracht om de wet te houden aan mij geweest, maar nu niet meer.

Dan blijft staan dat de Bijbel een maatstaf is.

Hoe kunnen we controleren of iemand uit God is, of door Zijn Geest geleid wordt?

Uiteindelijk zijn wij geen hartekenners.
God heeft het oordeel, niet wij.
Iemand kan zeggen dat hij door de Geest geleid wordt, terwijl het zijn oude natuur is (of zelfs niet-vernieuwde natuur)

Dat zal hij dan aan God moeten verantwoorden.

Hoe kan het leven vanuit de liefde nu de maatstaf zijn voor...de liefde tot God?

Je maakt nu een taalkundige tegenstelling.
Je moet leven vanuit de liefde tot God.
De liefde is een maatstaf. Wie niet uit liefde leeft (wie zegt een christen te zijn maar zijn broeder haat) leeft niet vanuit de Geest.

De liefde is de maatstaf voor het God liefhebben.
Net zoals de manier waarop ik mijn vrouw liefheb de maatstaf is voor de vraag of ik haar liefheb. Als ik geen liefde toon zal ik ook geen liefde hebben.

In de Bijbel lees ik van deze maatstaf:
"Want dit is de liefde Gods, dat wij Zijn geboden bewaren; en Zijn geboden zijn niet zwaar."

Dat staat in 1Joh5
in het 3e hoofdstuk van die brief zegt Johannes wat deze geboden zijn:

22 En zo wat wij bidden, ontvangen wij van Hem, dewijl wij Zijn geboden bewaren, en doen, hetgeen behagelijk is voor Hem.
23 En dit is Zijn gebod, dat wij geloven in den Naam van Zijn Zoon Jezus Christus, en elkander liefhebben, gelijk Hij ons een gebod gegeven heeft.
24 En die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij, dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft.

Let op: ook hier wordt meteen weer over de Geest gesproken!

Degenen die niet vanuit de Geest wil leven, zal op het gebod gewezen moeten worden???

Als iemand niet vanuit de Geest wil leven is hij kennelijk niet bekeerd, en valt dus onder de wet.

Nee, er staat "zijt uw ouders gehoorzaam in de Heere; want dat is recht. En dan komt hij met het vijfde gebod. En als hij dus zegt: 'in de Heere', dan bedoelt hij daarmee dus uit een waar geloof. En een waar gelovige behoort zich te laten leiden door de Heilige Geest.

Dat laatste ben ik natuurlijk met je eens.
Verder zie ik niet in waarom wat ik zei niet blijft staan.
Ik vind het 5e gebod een puur voorbeeld van een gebod dat duidelijk zowel voor de oude mens geld, als vanuit de nieuwe mens geleefd wordt.

Net als niet doden bv.
Wie uit de liefde leeft is zijn ouders gehoorzaam. En het is praktisch pastoraal om in een gemeente waar ouders kennelijk niet geeerd worden om welke reden dan ook, daar wat van te zeggen als voorganger.

En juist aan die belofte kun je zien hoe belangrijk het voor God is.
Het is dus nogal een tegenstelling tov bv. het 4e gebod, waar Paulus elders van zegt dat of je het nu doet of laat, het niets uit maakt zolang je het maar voor de Heere doet.

Wij leven niet vanuit de 10 geboden, wij leven vanuit de Geest.
Dat wil niet zeggen dat er geen overeenkomsten zijn met de 10 geboden.

En waar staat in de Bijbel jouw veronderstelling dat als iemand niet naar de Geest wil leven, hij dan maar op de Tien Geboden gewezen wil worden?

Dat leid ik af uit eerder genoemde passages. Als iemand niet wil leven volgens de Geest, dan is deze kennelijk niet bekeerd. En valt dus nog onder de wet.

Is de wet dan niet goed als regel van ons leven?

7 Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik de begeerlijkheid niet geweten zonde te zijn, indien de wet niet zeide: Gij zult niet begeren.
8 Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de wet is de zonde dood.
9 En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven.
10 En het gebod, dat ten leven was, hetzelve is mij ten dood bevonden.
11 Want de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft mij verleid, en door hetzelve gedood.
12 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed.
13 Is dan het goede mij de dood geworden? Dat zij verre. Maar de zonde is mij de dood geworden; opdat zij zou openbaar worden zonde te zijn; werkende mij door het goede den dood; opdat de zonde boven mate werd zondigende door het gebod.

Nee, want de wet kan het niet winnen van onze zondige natuur. Als leefregel is de wet goed, maar niet in combinatie met onze zondige natuur.

Laat mij vanuit het NT zien dat de wet wel als leefregel wordt geleerd.

Of is er een betere wet voor in de plaats gekomen.

Jazeker! De wet van Christus.

Hebreen 8:
7 Want indien dat eerste verbond onberispelijk geweest ware, zo zou voor het tweede geen plaats gezocht zijn geweest.

Of had onze Heere Jezus Christus een verkeerde samenvatting gegeven van de wet in Matth. 22:40?

Jezus geeft daar geen samenvatting.
Waar haal jij vandaan dat het een 'samenvatting' is.
Hij leert de 2 geboden! De wet van Christus.

(zie ook het eerder aangehaalde 1Joh3. Al noemt Johannes daar het 1e gebod, het grote gebod niet)

En als Paulus toch aan de wet gestorven had, waarom had hij dan een vermaak in de wet van God (Rom. 7:22).

Omdat het een goede wet is.
Maar, uit Rom7 blijkt ook dat deze goede wet hem niet naar het goede leidt.

En ben je het eens met het Kort Begrip Vraag 68: Wat zijn goede werken:
Alleen die uit waar geloof, naar de wet Gods, Hem ter eer, geschieden; en niet die op menseninzetting, of op ons goeddunken gegrond zijn.

Uuuhm. tsja....
Goede werken zijn vruchten. Ze hebben niets met 'normen' te maken.
De wet is een norm.
Een vrucht is bv. dat ik God lofzing.
Dat heeft niets met normen te maken.

Galaten 5 leert juist dat de wet niets met vruchten (goede daden) te maken heeft.

22 Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
23 Tegen de zodanigen is de wet niet.

En ja, je kunt wel zeggen dat je God liefhebt, maar waar herken je dat aan? Ja, zeg je, hieraan dat ik God en mijn naaste liefheb. Waar herken je dat aan? Dat ik het goede zoek voor God en mijn naaste. Wat is het goede? Dat bepaal ik zelf...?

Waaraan herken ik dat ik mijn vrouw liefheb? Ik weet het omdat ik het voel.
Ik weet dat ik God liefheb, omdat ik het elke dag weet en wil en voel. Omdat ik gelukkig ben als ik tot Hem bid. Omdat ik Zijn vergeving heb gekregen. Omdat ik zie dat alles wat Hij zegt waar is! Dat de Bijbel waar is. En dat ik niets waard ben zonder Hem. En alles uit Zijn hand ontvang.
Ik weet het omdat ik me schaam voor mijn zonden.

Uitziende naar je antwoord met recht hartelijke groeten,
Refojongere

Ik bid God elke dag of Hij onze ogen wil openen. Hetzij de mijne als ik dwaal, hetzij de jouwe als jij dwaalt.

Ik hoop dat God mijn gebed zal verhoren!
En kijk daarom uit naar je antwoord en hoop dat het mij overtuigd, of dat je aangeeft dat jij overtuigd ben.

Maar mijn kleine geloof zegt dat deze slepende discussie doorsleept, en waarschijnlijk dit jaar niet wordt afgerond

Robert

[Robert]

Gerrit:

Robert, waren de coccejanen het niet die ook zo over de wet dachten? of vergis ik me nou?

Ik zou het eigenlijk niet weten.

Ik vond dit op internet over Coccejus:
"Binnen deze foederaaltheologie hebben zowel het op de Sinaï gesloten verbond als de Tien Geboden een centrale plaats gekregen, al is de insteek van Coccejus evenals die van andere Gereformeerde theologen uit zijn tijd sterk christologisch. Hoewel hij met theologen uit de Voetiaanse school doorlopend in discussie was, hebben al deze discussies eigenlijk de centrale plaats van de Sinaï in de geloofsleer alleen maar bevestigd. In de Protestantse theologie was het verbond en de verbondssluiting op de Sinaï, hoe men ook over het Joodse volk mocht denken, daarmee een hoofdmoment uit de geschiedenis van de kerk."

Dus: kennelijk niet.

[Refojongere]

"Voorwaar, daar kan geen dodelijker noch vervloekter dwaalleer voor het Christendom ooit bedacht worden, dan de heilloze Antinomianerij of Wetbestrijding, en alle dergelijke leer, welke daarheen gaat (hetzij meer uitdrukkelijk en theoretisch of meer bedekt en praktikaal), om de onervarenen een bedriegelijk schijnsel van zuiverder Evangelisch licht in de boezemen; even alsof de verloste gelovigen zozeer met de scherpe prediking der Wet niet meer te doen hadden, maar alsof een Evangelische leiding en besturing, gelijk men die wil heten, hun veel voordeliger zou zijn tot hun geestelijke opbouwing, ja, alsof die zelfs voor bekommerde zielen en ook voor de zorgeloze zondaars doorgaans allermeest van vrucht en zegen zou bevonden worden. Waardoor dan ook de scherpe prediking der Wet ongevoelig bij ons verloren gaat en bij velen een valse indruk komt, alsof het Evangelie maar alleen of voornamelijk gepredikt moest worden, zonder de Wet. Indien de Heere ons geen licht schenkt, om deze dodelijke dwaling recht te zien, dan zal onze heilige en dierbare Gereformeerde leer onmogelijk langer in haar zuiverheid kunnen bewaard worden; maar dan zal men door Satans arglistigheid ras de verdoemelijke huichelarij in een schijn-Evangelisch praalkleed ons gehele land zien doorwandelen. Want als de Wet verloren raakt door dwaling en verzuim, dan raakt ook het Evangelie verloren, hetwelk haar grondslag heeft in de Wet. Hetgeen men dan Evangelie wil noemen, is in waarheid niet anders dan een snood en onheilig misbruik van het Evangelie. (...)

1. Dat een ieder, die zijn zaligheid liefheeft, zich nimmer behoedzaam genoeg kan wachten voor al die mensen (zij zijn dan, hoe zij zijn mogen), welke veel gesprek voeren over de godzaligheid en toch niet teder staan omtrent de heilige plichten der Wet. Die los te handelen met de zonden en echter veel willen op hebben met Christus en de genade. Wier reden hemelsgezind en wier wandel aardsgezind is. (...)
2. Het verhandelde moet ons leren, dat deze zeker de beste predikers van Gods Woord zijn:
a. die de Wet scherp preken, zowel voor de bekeerden als de onbekeerden en die steeds in hun preken met kracht weten aan te dringen op een dadelijke en nauwkeurige onderhouding van al Gods ingestelde ordonnanties.
b. Die de zonden en de verborgen geveinsdheid en verzuim, beide van onbekeerden en godzaligen met de scherpe bedreigingen van Gods toorn en oordelen ernstig bestraffen, en die geen kussens maken voor de oksels.

[Robert]

Het woordje 'tussendoor' is bemoedigend.

Wat betreft van der Groe,
Ik kan mij vinden in wat hij zegt.
Zonder wet is er geen evangelieprediking mogelijk.
Het evangelie is wet en evangelie! Wat blijft er over van het verlossingswerk van Christus als er geen wet is die ons verdoemd.

Ik ben geen antinomiaan. Een antinomiaan ontkent de actualiteit van de wet volledig. Die zegt dat Jezus toen Hij stierf de wet 'afschafte'. Dus: er is geen wet meer.

Ik zeg: de wet van Mozes is nog volledig geldig!
Ieder die niet aan de wet van Mozes voldoet wordt verdoemd.
En niet een beetje wet, of slechts de 10 geboden, of een versimpelde wet. Maar de volledige wet.

We gaan natuurlijk uit elkaar als het om bekeerden / onbekeerden gaat. Want voor wie geldt de wet: voor hen die nog leven (Rom7) niet voor hen die dood zijn (Rom7)
Maar goed, dat heb ik in m'n ultralange post al verdedigd, en dat zal ik niet herhalen. Ik denk dat je het met de huidige lengte al moeilijk genoeg hebt.

Jammer dat van der Groe niet de Bijbel citeert om zijn mening te staven. Zelfs schrijvers als Paulus, die wij op zichzelf al gezag toekennen, citeren de Bijbel constant.

Ik kijk uit naar je volledige reactie.

[Refojongere]

Je kunt het vanuit de wet bekijken, dan klinkt dat wat jij zegt heel negatief. Ik zie het vanuit het positieve, God wil ons Zelf bij de hand nemen en Zijn diepere en bredere wil aan ons leren. Iets dat verder gaat dan de wet van Mozes.

Zei David niet in zijn psalmen (119) dat Gods gebod zeer wijd is? Wijder dan jij misschien denkt. In de TG gaat het nl. niet om uiterlijke onderhouding, maar het gaat daarin om de liefde tot God, het innerlijk dus (Matth. 22:37-40) en God wil dus waarheid in het binnenste. En dus hebben we het nodig om door Gods Geest geleid te worden.

Paulus schrijft nadrukkelijk dat de wet goed is in een hoofdstuk waarin hij uitlegt dat christenen zich niet door de wet moeten laten leiden, maar door de Geest.
Maar dat wij ons door de Geest moeten laten leiden betekent niet dat de wet niet goed is. Deze is goed, maar wel met een bepaald doel (onze zonden openbaren) en een bepaald bereik (tijdens ons 'oude' leven.)

Waar haal je die maar vandaan? De wet is er echt niet alleen maar met het doel om onze zonden te openbaren hoor. De wet is heilig, goed en rechtvaardig omdat ze ons Gods wil laat zien en ons dus een regel voor een heilig leven is. Zij geeft aan wat God van ons vraagt. Maar, we moeten wel vernieuwd worden, want de oude mens onderwerpt zich der wet Gods niet, want het kan ook niet. Maar de vernieuwde mens, die door Gods Geest vernieuwd wordt onderwerpt zich daar wel aan en wil alle geboden houden, de positieve zin van de zonde haten en vlieden zoals ons geboden wordt. En aangezien de kennis der zonde uit de wet is, weten wij wat zonde is en welke zonden we hebben te doden in onszelf, dus de levensheiliging is onlosmakelijk verbonden met Gods Wet.

De regel van een ouder voor een kind dat het niet met messen mag spelen is goed.
Dat is een goede regel, met een goed doel. Maar als het kind volwassen is geworden is de regel niet meer van toepassing. Is de regel afgesdhaft? Nee, de regel is van toepassing op nieuwe/andere kinderen. Maar de volwassene leeft buiten het bereik van de goede regel. Dat geeft niemand het recht om op de 'niet met messen spelen' regel af te geven. Want iedereen ziet in dat het een goede regel is.

Je bent hier wat vaag. Wat bedoel je met kinderen, zijn dat jonge gelovigen of juist ongelovigen en kun je het Bijbels onderbouwen. Als de regel voor gelovigen zou afgeschaft worden en ze gaan met hun levenspraktijk toch tegen die regel in wat vaak in het leven van gelovigen gebeurd, doen ze daarmee dan nog zonde? Je kunt toch alleen zondigen als de wet nog voor je geldt? Als de wet niet meer geldt, dan is er ook geen overtreding volgens de Bijbel, geheel logisch. Wel is het zo dat bij de gelovigen de wet in hun hart is ingeschreven.

Ik wil dus niet zeggen dat wij niet zondigen na onze bekering.
Maar wij zijn geen verantwoording meer schuldig aan de wet.

Goed, met het feit dat wij zondigen, geef je aan dat de wet nog wel geldt, anders zouden we niet kunnen zondigen. Wij zijn verantwoording schuldig aan God voor al onze daden en God beoordeelt onze daden naar Zijn heilige maatstaf: Zijn Wet.

De nieuwe mens die waarlijk God's wil wil doen. (de wet van Christus, de wet van de Geest, het liefdesgebod, de wet ingeschreven in ons hart) tegen de oude mens (die nog moet sterven) die nog de weg van het vlees wil gaan.

De Wet van Christus = de Wet van God = de Tien Geboden = de Wet van de Geest = samengevat het liefdesgebod = ingeschreven in de harten van de wedergeborenen.

Nu gebruik je een u-bocht constructie.
"Omdat ze zondigen doen ze de wet van Mozes uit dankbaarheid"

Nee, dat is geen u-bocht constructie. Met de aangehaalde gedeeltes uit 1Johannes en Jakobus wordt duidelijk de wet der tien geboden bedoeld, dan moet je er niet alleen de liefdeswet uit halen die op duizend en een manieren ingevuld kan worden naar het believen van ons eigen verdorven, zondige hart. Uit het feit dat gelovigen zondigen, blijkt dat de wet nog steeds geldt. Wij struikelen allen in vele...

Maar om antwoord te geven op je vraag:
Nee, ik laat me niet leiden door mijn bedorven onzuive geweten leiden, maar door de Heilige Geest. Hij vernieuwt mijn geweten.

Hoe weet je dat je je niet laat leiden door je bedorven geweten maar door de Geest als je bijvoorbeeld de zondag ontheiligt of geeneens de sabbat houdt zoals God dat van ons vraagt? Als je er maar een goed gevoel bij hebt? Hoe toets ik of ik Gods wil doe? Ik zie in Efeze 4:17-32 een boel terug komen van wat letterlijk uit de Wet der Tien Geboden komt. Maar ja, die hebben we toch niet nodig als norm, het gaat er toch om dat je door de H. Geest geleid wordt en waarom noemt Paulus dan toch al die geboden weer op? We zijn toch dood voor de wet?? Efeze 5:17 roept mij op om te verstaan wat de wil van de Heere is, hoe kunnen wij dat weten? Door de Schrift te onderzoeken en daar staat: "Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden." Dus als je wil laten zien dat je Jezus liefhebt, doe dan Zijn geboden! En daar staat dus niet: Als je wil laten zien dat je Jezus liefhebt, heb Jezus dan lief, want dat is Jezus' gebod...dat zou nergens op slaan. En dan kan ik enkel concluderen dat Jezus het hier over de Tien Geboden heeft die nooit zijn afgeschaft, maar juist weer worden aangehaald in het N.T.

De voorbeelden die je aanhaalt over het geweten gaan er over dat een rein geweten gelijk staat aan een oprecht en zuiver bedoelen. Echter als het gaat om Gods wil te doen is ons geweten niet de maatstaf van wat goed en kwaad is. We moeten wel met een goed geweten = oprecht hart Gods geboden doen.

"Doen wat hij wil" kan ik niet rijmen met "Leven naar de wet van de Heilige Geest".
Maar als iemand idd denkt misbruik te kunnen maken hiervan, en onder het mom van vrijheid in de Geest een losbandig leven gaat leiden, dan betwijfel ik allereerst of hij wel echt bekeerd is. En zal hij straks tegenover God moeten verantwoorden waarom hij niet de Geest, maar zichzelf gevolgt heeft.
Wat betreft het 'toetsen' aan God's Woord.
De Bijbel leert ons heel veel over God! Juist door meer uit de Bijbel te lezen leren wij meer over God, en over Zijn Wil.
De Bijbel is immers geopenbaard door Zijn Geest.
Het NT geeft heel veel voorbeelde van praktische levensheiliging. Vrouwen mogen het geloof niet voor emancipatiedoeleinden gebruiken. Slaven mogen geen vrijheid claimen obv het geloof. Mensen moeten niet pronken met sierraden. We moeten de onderlinge samenkomsten niet missen etc.etc.
Maar het zijn praktische voorbeelden, geen wetten. Dat Jezus water in wijn veranderde betekent niet dat een alcoholist wijn mag drinken. Hij kan beter geen wijn drinken. MAar we kunnen er wel van leren dat we ook mogen genieten van het leven.

Goed ik kan je volgen. Maar wat houdt die wet van de Heilige Geest dan in? En hoe kun je toetsen of je de goede keuzes in je leven maakt en wat is dan het verschil tussen je gevoel volgen en de Heilige Geest volgen? Hoe kun je weten of je je door een van beiden laat leiden, toetsen aan de TG? Of zijn de voorbeelden van Paulus IPV de TG gekomen of zijn ze een uitwerking ervan en een bevestiging ervan? Volgens mij geeft Paulus niet slechts praktische voorbeelden als mooie adviezen, maar geboden van God. Die gestolen heeft STELE niet meer. O, mooi advies Paulus, ik zal eens kijken. Of is het: Ja, God vertelt hier ons Zijn wil en die hebben wij te gehoorzamen. En zou je de TG dan ook geen praktische voorbeelden kunnen noemen, ja toch, maar die voorbeelden zijn wel bindend, evenals die van het N.T.

Met als resultaat dat we zelden of nooit meer preken over de Geest, of denken aan de Geest. De Geest komt amper nog voor in ons reformatorische wereldje. Terwijl het nieuwe testament zoveel over de Heillige Geest spreekt.

Ps. 119:3: "Och schonkt Gij mij de hulp van Uwen Geest, mocht Die mij op mijn paan ten Leidsman strekken. 'k Hield dan Uw wet, dan leefd' ik onbevreesd; dan zou geen schaamt' mijn aangezicht bedekken, wanneer ik steeds opmerkend waar' geweest, hoe Uw geboon mij tot Uw liefde wekken."
De Geest wordt gepreekt in Zijn overtuigende, plaatsmakende, verlossende, toepassende werk. De Geest wordt gepreekt als het gaat om de dienst aan God.

Wij willen de Geest ondergeschikt maken aan het Woord. De Geest overstijgt het Woord. Wat niet wil zeggen dat het Woord daardoor minder is. Maar de Geest is wel meer.

Graag onderbouwing dat de Geest het Woord overstijgt. Dat lijkt op Geestdrijverij zoals de dopers in de tijd van de Reformatie. De Geest is niet ondergeschikt aan het Woord, maar nevengeschikt, ze zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. De Geest werkt nooit, maar dan ook nooit los van Zijn Woord. "Woord en Geest".

Als God het in onze harten schrijft omdat het te groot is om op schrift te zetten. Hoe zou ik het hier dan op kunnen schrijven?

Onzin, het is niet omdat het te groot is om op Schrift te zetten. Nee, Hij schrijft het in ons hart zodat wij die geboden gaan liefhebben en een vermaak krijgen in Gods Wet.

De Bijbel blijft altijd een maatstaf.
Als iemand iets zegt dat tegen de Bijbel ingaat, is het duidelijk niet van de Heilige Geest.

En als het tegen de Tien Geboden ingaat (ook de Bijbel) dan is het ook duidelijk niet van de H. Geest. En als Paulus ons vertelt dat we niet meer onder de wet vallen, betekent dat, dat we niet meer onder de vloek van Gods wet vallen, want Christus heeft ons bevrijd van de vloek. Maar de wet blijft als leefregel. Dat zei Jezus tot Zijn discipelen in de bergrede: Matth. 5; Joh. 14:15; 1 Joh. 5:3 etc. etc.

Dat wat je zegt over liefde als enige maatstaf. Nou, we kunnen ons inbeelden dat we God liefhebben he. Dat zegt Johannes duidelijk in 1 Joh. Diegene die zegt dat hij God liefheeft en zijn broeder haat, die liegt. Die zogenaamde liefde komt uit in de onderhouding van Gods Wet (Joh. 14:15) en niet in een eigenwillige godsdienst: God wat en de wereld wat, als ik me er maar lekker bij voel.

Ik vind het 5e gebod een puur voorbeeld van een gebod dat duidelijk zowel voor de oude mens geld, als vanuit de nieuwe mens geleefd wordt.

Geldt het nu voor de nieuwe mens of niet?

Als leefregel is de wet goed, maar niet in combinatie met onze zondige natuur.

Ook dan blijft de wet goed als leefregel, maar moet blijkbaar onze natuur vernieuwd worden, moeten wij blijkbaar ons door de Geest laten leiden en dan zal blijken dat de wet nog steeds een goede leefregel is der dankbaarheid.

Laat mij vanuit het NT zien dat de wet wel als leefregel wordt geleerd.

Rom. 13:8-10
Jak. 2:10,11
Ef. 6:1-3
Gal. 5:13,14
Rom. 3:31
Matth. 5:17-19 (zegt Jezus tot Zijn volgelingen!)

quote: Of is er een betere wet voor in de plaats gekomen.
Jazeker! De wet van Christus.

Hebreen 8:
7 Want indien dat eerste verbond onberispelijk geweest ware, zo zou voor het tweede geen plaats gezocht zijn geweest.

Graag een nadere exegese van Hebr. 8:7. En ik wil graag zien waar Christus de Tien Geboden teniet doet en Zijn wet ervoor in de plaats stelt. Of dat Hij ergens de onvolmaaktheid van Gods geboden aantoont en de Wet van Christus als vervanging geeft. Ik wil ook zien welke verbeteringen de Wet van Christus brengt.

Of had onze Heere Jezus Christus een verkeerde samenvatting gegeven van de wet in Matth. 22:40?
Jezus geeft daar geen samenvatting.
Waar haal jij vandaan dat het een 'samenvatting' is.
Hij leert de 2 geboden! De wet van Christus.

Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten. En daarmee geeft Hij dus een samenvatting, de bedoeling van de wet weer. Zonder de liefde vervul je de wet niet. Hij zegt dus niet: Deze twee geboden komen in plaats van de ganse wet en de profeten.

quote: En als Paulus toch aan de wet gestorven was, waarom had hij dan een vermaak in de wet van God (Rom. 7:22).
Omdat het een goede wet is.
Maar, uit Rom7 blijkt ook dat deze goede wet hem niet naar het goede leidt.

Dat laatste gold voor zijn oude leven, niet voor zijn nieuwe leven. Hij wil juist naar die wet van God leven! Hij heeft er een vermaak in, maar het lukt hem zo moeilijk omdat hij een andere wet in zijn gemoed ziet: Zijn oude mens! Vandaar die voortdurende strijd en het verlangen naar de hemel.

Ik weet dat ik God liefheb, omdat ik het elke dag weet en wil en voel. Omdat ik gelukkig ben als ik tot Hem bid. Omdat ik Zijn vergeving heb gekregen. Omdat ik zie dat alles wat Hij zegt waar is! Dat de Bijbel waar is. En dat ik niets waard ben zonder Hem. En alles uit Zijn hand ontvang.
Ik weet het omdat ik me schaam voor mijn zonden.

Hoe weet je het goede van het kwade te onderscheiden. Waarom gebruik je hiervoor niet de TG, maar de NT-ische leefregels die ook veel uit de TG halen en er in feite op gebaseerd zijn?
Met groet,
Refojongere

[Robert]

Ik reageer als ik terug ben van m'n wintersport vakantie.

[Refojongere]

Veel plezier in Oostenrijk of is het Zwitserland of Frankrijk?

[micro]

aardig boek hierover: het merg van het evangelie, door E. Fisher