Boodschap 'rechterflank' aan niet-christenen?

[refo]

Jongere, je hebt het volgens mij helemaal goed gezien. Wij mensen zijn van nature dood en willen ons niet bekeren, ook al denken we dat we heel gewillig zijn.
Daarom is het ook een eenzijdig werk van God. En als God dan onze wil vernieuwd door de wederbarende kracht van de Heilige Geest, dan wordt het anders.
(En dan nog blijft er de oude mens die de zonde wil).

Om even weer ontopic te geraken: is dit de boodschap van de 'rechterflank' aan niet-christenen?

Nee, dit is voor intern gebruik.

[rekcor]

Overigens denk ik dat de boodschap, zoals Dennis die formuleert, niet (meer) aan christenen gesteld hoeft te worden, want die zijn immers al bekeerd.

Is dat zo?
En waar baseer je dat op?

Ik zie niet in waarom een christen (d.i. een ware volgeling van Christus, een bekeerde), moet horen dat hij van nature dood is, dat het een eenzijdig Godswerk is, enz. Hij is immers levendgemaakt! Maar goed, dit is . In dit topic gaat het om de buitenwacht, en ik ben dus benieuwd naar je reactie op het niet-offtopic-deel van mijn reactie op jou.

[dennis]

Zoals de anderen al opmerken. We dwalen inderdaad af van het onderwerp. (Zeker ook mijn schuld).
Daarom weer even terugkerend: ik geloof dat het beste getuigenis dat we "de wereld" kunnen geven is, dat ze aan ons kunnen merken dat we de Heere kennen of zoeken. Als dat werkelijk onze beleving is, dan komt daar altijd iets van naar buiten.
Dan gaan we de geur van Christus verspreiden, en als de Heilige Geest dat gebruikt dan worden mensen jaloers op onze innerlijke vrede, rust en blijdschap.

Maar dat is tegelijk heel confronterend voor ons zelf. Want ruiken wij - ruik ik - naar de Heere Jezus Christus? Met die vraag moeten we op de knieen komen.
PS. met dit antwoord wil ik dus NIET zeggen dat onbekeerde mensen niet mogen evangeliseren. Zie ook mijn eerdere bijdragen aan deze discussie. Spreek maar goed over de Heere, zoveel en zovaak als je daarvoor in de gelegenheid bent. En de boodschap naar de wereld toe mag zijn: Bij Christus is het ware geluk te vinden, dat je verder nergens tegenkomt.

[rekcor]

Daarom weer even terugkerend: ik geloof dat het beste getuigenis dat we "de wereld" kunnen geven is, dat ze aan ons kunnen merken dat we de Heere kennen of zoeken. Als dat werkelijk onze beleving is, dan komt daar altijd iets van naar buiten.

Maar als een niet-christen je op de man afvraagt: 'waarom zoek jij Dennis?', wat zeg je dan? Of 'waarom moet ik zoeken?'. En is de boodschap in 'de rechterflank' niet juist: we willen/kunnen niet zoeken? Als dat zo is, hoe vertaalt zich dan naar het evangelisatiewerk?

Dan gaan we de geur van Christus verspreiden, en als de Heilige Geest dat gebruikt dan worden mensen jaloers op onze innerlijke vrede, rust en blijdschap.

Ik denk dat we alleen de geur van Christus verspreiden als we in Christus (en dus: bekeerd) zijn. Of wilde je dit ook zeggen?

[dennis]

Inderdaad: we kunnen alleen de geur van Christus verspreiden, als we Hem door genade mogen kennen.
En daar moet ons leven dan ook op gericht zijn. Hem te kennen is het Leven.
Maar ook al durven we nog niet te zeggen dat we Hem kennen, dan nog kan de Heere al zoveel liefde in ons hart uitstorten voor het zielenheil van de mensen om ons heen, dat we ons met hen bewogen voelen.

En al zouden we ons zelfs niet bewogen voelen, dan mogen we nog best evangelisatiefolders rondbrengen, want de Heere kan het toch gebruiken.