Kinderen en bekering

[caprice]

Zonde.. wat is dat? Zonde, is dat een begrip voor een drie - vier jarige?

Natuurlijk. Wat dacht jij dan? In zonden ontvangen en geboren. Op deze leeftijd kan een kind verstandelijk wel weten wat dat inhoudt. Als het hem/haar maar bijgebracht wordt.

[Marnix]

Misschien gaat het wat ver om een kind op zijn 3e al de erfzonde uit te leggen, maar zonde op zich kan je heel goed duidelijk maken. Dat is heel simpel: Verkeerde dingen doen is zonde. Je doet daarmee een ander verdriet maar ook God. En ieder kind doet wel eens wat verkeerd en weet dat dan meestal ook heel goed. En op zo'n manier kan je het begrip zonde eenvoudig duidelijk maken.

[Fjodor]

om weer even terug te keren naar het onderwerp: wat zeg je tegen een jong kind die aangeeft dat ze de Heere liefheeft; (en het is ook merkbaar in haar leven) maar bedroefd is omdat ze niet weet of haar zonden vergeven zijn.

Herkenbaar.
Een ds die k er over sprak die zei, blijf goed van de Heere spreken en zeg haar dat ze blijvend vragen mag of de Heere haar dat leren wil en zal laten ervaren. t is moeilijk uitleggen hoe of wat voor een kind. Wijs steeds op Zijn liefde en Zijn heerlijkheid.
Naar mate het kind ouder wordt zal ze de dingen meer verstaan.

Ik denk ook wel dat het goed is om idd wat Jolanda zegt, haar op de doop te wijzen, God wilde Zijn Naam aan haar naam verbinden en nu mag ze daar ook mee naar Hem.
( en als ouders werkzaam zijn)

Het is niet zo dat het gaat om het ervaren van de vergeving. Ervaar ik het wel? wordt dan de vraag. En over de doop, dat is een op zijn minst een verzegeling van Gods wil om mij te reinigen, dan moeten we niet nog eens gaan vragen of Hij dat eigenlijk wel wil. Het geloof moet bouwen op de belofte. De belofte staat.
Vr.69. Hoe wordt gij in den Heiligen Doop vermaand en verzekerd dat de enige offerande van Christus, aan het kruis geschied, u ten goede komt?
Antw. Alzo, dat Christus dit uitwendig waterbad ingezet a en daarbij toegezegd heeft b, dat ik zo zekerlijk met Zijn bloed en Geest van de onreinheid mijner ziel, dat is van al mijn zonden, gewassen ben c, als ik uitwendig met het water, hetwelk de onzuiverheid des lichaams pleegt weg te nemen, gewassen ben.
Ook voor een kind geldt dat het hierop mag bouwen. Daar mag zekerheid uit gehaald worden. Ik denk dat Jolanda dat bedoelde.

Als een kind aangeeft dat het de Heere liefheeft, en dat is ook nog eens merkbaar in haar leven, dan mogen we haar zeggen dat het zo zekerlijk met Christus' bloed en Geest van de onreinheid van haar ziel gewassen als als dat ze uitwendig met het water gewassen is. En dan is het de vraag of ze dat wil geloven en aan wil nemen. Daar separeert het evangelie. Willen we ons hieraan overgeven of niet. Dat is de vraag. Dan komt de ervaring vanzelf mee. Maar het geloof moet voorop gaan.
(Ursinus zou misschien nog verder gaan door te zeggen dat we dat tegen alle gedoopte kinderen mogen zeggen, maar dat is nu even niet de discussie, zie andere topic).

[Marnix]

De vraag is misschien niet alleen of de kinderen dan aan willen nemen maar of zij die hen onderwijzen dat wel willen. Dan zie je vaak de denkwijze: Kan het kind later God nog de rug toekeren. Dat heb je afval der heiligen... dat kan niet. Dus we weten het niet.... en dan kunnen we ook niet weten en zeggen dat het kind gewassen is. En dus zegt men: we weten het niet, dus dat moet later nog maar blijken.

[helma]

Ik hoorde gister nog van een predikant waar de Heere voor het eerst tegen sprak op 7 jarige leeftijd. Ook wist hij vanaf die tijd dat hij predikant moest worden. Zijn tienerjaren zijn echter jaren waar hij op terugziet als een zwarte bladzijde in zijn leven. Toch heeft de Heere hem nooit losgelaten. En kwam Hij zelf terug op die woorden.

[Mara]

Wij hadden een nichtje dat slechts 3 jaar is geworden. In haar korte leventje heeft zij zoveel mogen getuigen, op kinderlijke, maar zeer indrukwekkende wijze ! Haar vader was een vloeker, maar dat heeft de Heere niet in de weg gestaan.