Omgang met God, Bijbelse bevinding door Ds CG Vreugdenhil

[memento]

Ik ben benieuwd naar reacties op de vraag (aan degenen die het boek gelezen hebben!): Wat vinden jullie van de beschrijving die ds. Vreugdehil geeft van bevinding. Wat vindt je daarin mooi of leerzaam, en wat niet? (zodat we het weer over het boek hebben)

Ik vind hoofdstuk 3 wat eenzijdig en daarmee ook wel gevaarlijk, eigenlijk. (Dus we hebben het telkens over het boek gehad, hoor. )

En wat vond je wel waardevol in het boek?

[Ander]

Ik ben benieuwd naar reacties op de vraag (aan degenen die het boek gelezen hebben!): Wat vinden jullie van de beschrijving die ds. Vreugdehil geeft van bevinding. Wat vindt je daarin mooi of leerzaam, en wat niet? (zodat we het weer over het boek hebben)

Ik vind hoofdstuk 3 wat eenzijdig en daarmee ook wel gevaarlijk, eigenlijk. (Dus we hebben het telkens over het boek gehad, hoor. )

En wat vond je wel waardevol in het boek?

Van wat ik ervan gelezen heb: niet zoveel. Het spijt me. Maar goed, er zijn meer boeken.

[Mister]

Ik ben benieuwd naar reacties op de vraag (aan degenen die het boek gelezen hebben!): Wat vinden jullie van de beschrijving die ds. Vreugdehil geeft van bevinding. Wat vindt je daarin mooi of leerzaam, en wat niet? (zodat we het weer over het boek hebben)

Ik vind hoofdstuk 3 wat eenzijdig en daarmee ook wel gevaarlijk, eigenlijk. (Dus we hebben het telkens over het boek gehad, hoor. )

En wat vond je wel waardevol in het boek?

Van wat ik ervan gelezen heb: niet zoveel. Het spijt me. Maar goed, er zijn meer boeken.

Misschien toch eens lezen om in een mogelijk evenwicht te komen

[memento]

Goed, laten we eens luisteren naar de mensen die het boek wél gelezen hebben. Het lezen van de auteur op het titelblad en een paar blz zoeken om het boek af te kraken is natuurlijk erg gemakkelijk.

Ik nodig iedereen die het boek gelezen heeft uit, om aan te geven wat ze leerzaam en waardevol vonden aan het boek, en wat niet.

Hoewel ik het boek nog niet geheel uit heb, alvast wat opmerkingen mijnerzijds:
1. Ik vindt het helder dat ds. Vreugdenhil eerst definieert wat hij onder bevinding verstaat, en daarbij verschillende definities uit de gereformeerde gezindte behandelt. De vraag: Wat verstaan we onder bevinding, is al een heel interessante vraag. Misschien wat om over te discussiëren hier.
2. Ik vindt het goed dat ds. Vreugdenhil aangeeft dat niet alle gevoeligheid en oprechtheid bevinding is (zie het voorbeeld van Ahmad).
3. Ik vindt het goed dat ds. Vreugdenhil Bijbelse fundering aangeeft bij het spreken over bevinding. Waar sommigen anti-bevindelijk zijn, is dat nuttig. Tegelijkertijd noemt hij hierbij ook het werk van de Geest.
4. Ik denk dat het hoofdstuk over verbond en belijdenis goed probeert antwoorden te geven die onder jeugd over deze zaken leven.

De rest moet ik nog lezen, dus daarover later meer.

[refo]

Zoals ds Vreugdenhil de wezenlijke zaken verwoordt brengt hij God bij de mens en de mens bij God. En dat is precies waartoe een prediker geroepen is.

De verkiezingsidee ligt niet als verstikkende deken over de zaken heen. Want die functioneert momenteel helemaal verkeerd. Niet zozeer als: als ik uitverkoren ben kom ik wel. Daarvoor zijn we te godsdienstig. Dat zeggen we niet.
Maar als je uitverkoren bent merk je dat vanzelf. Ga daarom vooral niet zelf aan de gang. Doe je godsdienstplichten. Bezoek zoveel mogelijk kerkdiensten. Lees zoveel mogelijk preken, ga ze zelfs verzamelen. Dan mankeert het daar in ieder geval niet aan.

En zo je niet verkoren bent. Dat is heel niet zo problematisch. De praktijk wijst uit dat nu eenmaal slechts weinigen dat zijn. Het is soevereine genade, dus ja.

Maar dat wordt meest verkondigd door lieden die zelf menen verkoren te zijn. Op goede gronden of niet, dat weet alleen God. En de jongeren hebben dat haarfijn door: je hebt er wezenlijk niets aan, de verkiezingsidee.

En dan komt ds Vreugdenhil. En die vertelt hoe je bij God kunt komen. Dat was de bedoeling van de roeping tot prediker.
En niet zware lasten opleggen en die zelf niet optillen.

[Wilhelm]

Goed, laten we eens luisteren naar de mensen die het boek wél gelezen hebben. Het lezen van de auteur op het titelblad en een paar blz zoeken om het boek af te kraken is natuurlijk erg gemakkelijk.

Ik nodig iedereen die het boek gelezen heeft uit, om aan te geven wat ze leerzaam en waardevol vonden aan het boek, en wat niet.

Hoewel ik het boek nog niet geheel uit heb, alvast wat opmerkingen mijnerzijds:
1. Ik vindt het helder dat ds. Vreugdenhil eerst definieert wat hij onder bevinding verstaat, en daarbij verschillende definities uit de gereformeerde gezindte behandelt. De vraag: Wat verstaan we onder bevinding, is al een heel interessante vraag. Misschien wat om over te discussiëren hier.
2. Ik vindt het goed dat ds. Vreugdenhil aangeeft dat niet alle gevoeligheid en oprechtheid bevinding is (zie het voorbeeld van Ahmad).
3. Ik vindt het goed dat ds. Vreugdenhil Bijbelse fundering aangeeft bij het spreken over bevinding. Waar sommigen anti-bevindelijk zijn, is dat nuttig. Tegelijkertijd noemt hij hierbij ook het werk van de Geest.
4. Ik denk dat het hoofdstuk over verbond en belijdenis goed probeert antwoorden te geven die onder jeugd over deze zaken leven.

De rest moet ik nog lezen, dus daarover later meer.

Zelf vind ik ook de aandacht voor veelkleurigheid en verscheidenheid heel mooi. Ds Vreugdenhil is bekend met de kerk wereldwijd en is daarin op zoek naar overeenkomsten. Hij kan over culturen en tradities heen zien. Terwijl hij van harte de kernzaken verdedigt op grond van Gods Woord en de 3FvE , laat hij ook iets zien van de nuance die we behoren te betrachten tav de veelkleurigheid en verscheidenheid in Gods Kerk op deze wereld.
Om over die culturen en tradities heen te zien en uit je comfortzone te stappen op zoek naar herkenning en respect voor de mede christen is heel moeilijk. Dat blijkt zelfs hier op het forum heel regelmatig.

[huisman]

Even terzijde: ik vind het zorgelijker dat er op RF (en blijkbaar binnen de Ger. Gem.) mensen zijn die moeite hebben met het doopformulier.

Zie eerdere reactie van Afgewezen: 'Wie het doopsformulier leest, vindt daar ook niets van een genadeaanbod, maar er wordt gewoon gezegd dat die kinderen behouden zijn. Punt! (Dat is mijn bezwaar dan ook tegen het doopsformulier.)'

Ik denk dat bijna iedereen in de gereformeerde gezindte die het formulier onbevangen leest, er moeite mee zal hebben. Omdat men dat niet onder ogen wil zien, is het formulier nu in de categorie 'onbegrijpelijke documenten maar het zal wel waar zijn' terechtgekomen.

Absoluut niet waar, het is een mooi bijbels formulier die vaak verkeerd verstaan wordt. Alle gedoopte kinderen worden niet zalig gesproken in dit formulier en de andere kant is dat dit formulier wel uitgaat dat kinderen van gelovige ouders volop in het verbond zijn. Daar past de moderne verbondsleer die zegt dat alleen de uitverkorenen in het genadeverbond zijn niet bij. Ik begrijp dan ook niet dat de GG na de leeruitspraken van 1931 niet een eigen doopformulier hebben gemaakt.

[Erasmiaan]

Memento, ik vind dat je Afgewezen onrecht aan doet. Ze komt hier uitdrukkelijk niet met een dopers standpunt omtrent de kinderdoop maar jij drijft haar wel in die hoek.

[Gian]

Absoluut niet waar, het is een mooi bijbels formulier die vaak verkeerd verstaan wordt. Alle gedoopte kinderen worden niet zalig gesproken in dit formulier en de andere kant is dat dit formulier wel uitgaat dat kinderen van gelovige ouders volop in het verbond zijn. Daar past de moderne verbondsleer die zegt dat alleen de uitverkorenen in het genadeverbond zijn niet bij. Ik begrijp dan ook niet dat de GG na de leeruitspraken van 1931 niet een eigen doopformulier hebben gemaakt.

Het formulier is zo gereformeerd als wat. Dat is het hele probleem. Juist het doopformulier toont de zwakte van de gereformeerde verbondstheorie. Als je radicaal gereformeerd wil zijn moet je radicaal het doopformulier voor 100% onderschrijven. En ja, dan hebben de vrijgemaakten het nog het beste begrepen.

Dus blijft het (doop)formulier altijd en eeuwig een bron van discussie in gereformeerde kringen, omdat juist het doopformulier de zwakte van het gereformeerde verbondsdenken aantoont, nl. de discrepantie tussen Israel en Gemeente als het gaat om de verbondsbediening.

Het is niet werkverbond en genadeverbond alleen, het is genadeverbond(Abraham) met daaronder het oude(Mozes) en nieuwe verbond(Christus). Het nieuwe komt in de plaats van het oude, alles beheerst door het genadeverbond.

[huisman]

Absoluut niet waar, het is een mooi bijbels formulier die vaak verkeerd verstaan wordt. Alle gedoopte kinderen worden niet zalig gesproken in dit formulier en de andere kant is dat dit formulier wel uitgaat dat kinderen van gelovige ouders volop in het verbond zijn. Daar past de moderne verbondsleer die zegt dat alleen de uitverkorenen in het genadeverbond zijn niet bij. Ik begrijp dan ook niet dat de GG na de leeruitspraken van 1931 niet een eigen doopformulier hebben gemaakt.

Het formulier is zo gereformeerd als wat. Dat is het hele probleem. Juist het doopformulier toont de zwakte van de gereformeerde verbondstheorie. Als je radicaal gereformeerd wil zijn moet je radicaal het doopformulier voor 100% onderschrijven. En ja, dan hebben de vrijgemaakten het nog het beste begrepen.

Dus blijft het (doop)formulier altijd en eeuwig een bron van discussie in gereformeerde kringen, omdat juist het doopformulier de zwakte van het gereformeerde verbondsdenken aantoont, nl. de discrepantie tussen Israel en Gemeente als het gaat om de verbondsbediening.

Het is niet werkverbond en genadeverbond alleen, het is genadeverbond(Abraham) met daaronder het oude(Mozes) en nieuwe verbond(Christus). Het nieuwe komt in de plaats van het oude, alles beheerst door het genadeverbond.

Ook jij leest het doopformulier verkeerd, het zet in met de noodzaak van de wedergeboorte en nergens staat dat de doop die bewerkt.

Eerstelijk, dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het rijk Gods niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden. Dit leert ons de ondergang en besprenging met het water, waardoor ons de onreinigheid onzer zielen wordt aangewezen; opdat wij vermaand worden, een mishagen aan onszelf te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reinigmaking en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Het geeft een zichtbaar teken bij de beloften die de kinderen toekomt. "39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. "
Maar de toezegging van deze beloften maken nog niet zalig, alleen de vervulling van de doopbeloften en die beloften worden vervuld in de weg van wedergeboorte, bekering en geloof.

[Joannah]

Absoluut niet waar, het is een mooi bijbels formulier die vaak verkeerd verstaan wordt. Alle gedoopte kinderen worden niet zalig gesproken in dit formulier en de andere kant is dat dit formulier wel uitgaat dat kinderen van gelovige ouders volop in het verbond zijn. Daar past de moderne verbondsleer die zegt dat alleen de uitverkorenen in het genadeverbond zijn niet bij. Ik begrijp dan ook niet dat de GG na de leeruitspraken van 1931 niet een eigen doopformulier hebben gemaakt.

Het formulier is zo gereformeerd als wat. Dat is het hele probleem. Juist het doopformulier toont de zwakte van de gereformeerde verbondstheorie. Als je radicaal gereformeerd wil zijn moet je radicaal het doopformulier voor 100% onderschrijven. En ja, dan hebben de vrijgemaakten het nog het beste begrepen.

Dus blijft het (doop)formulier altijd en eeuwig een bron van discussie in gereformeerde kringen, omdat juist het doopformulier de zwakte van het gereformeerde verbondsdenken aantoont, nl. de discrepantie tussen Israel en Gemeente als het gaat om de verbondsbediening.

Het is niet werkverbond en genadeverbond alleen, het is genadeverbond(Abraham) met daaronder het oude(Mozes) en nieuwe verbond(Christus). Het nieuwe komt in de plaats van het oude, alles beheerst door het genadeverbond.

Ook jij leest het doopformulier verkeerd, het zet in met de noodzaak van de wedergeboorte en nergens staat dat de doop die bewerkt.

Eerstelijk, dat wij met onze kinderen in zonden ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns zijn, zodat wij in het rijk Gods niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden. Dit leert ons de ondergang en besprenging met het water, waardoor ons de onreinigheid onzer zielen wordt aangewezen; opdat wij vermaand worden, een mishagen aan onszelf te hebben, ons voor God te verootmoedigen, en onze reinigmaking en zaligheid buiten onszelf te zoeken.

Het geeft een zichtbaar teken bij de beloften die de kinderen toekomt. "39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. "
Maar de toezegging van deze beloften maken nog niet zalig, alleen de vervulling van de doopbeloften en die beloften worden vervuld in de weg van wedergeboorte, bekering en geloof.

Zovelen als de Heere er toe roepen zal...niet allen dus....
En ik zeg het maar weer eens kinderen , grieks teknois, betekent nakomelingen.
En de belofte is die van het ontvangen van de Heilige Geest.Lees de context maar eens goed.
Bovendien waren dit woorden van Petrus tegen de Israelieten, aan wie de belofte toekwam, in principe.(Hand 2:22)
Pas na Stefanus'dood kwamen wij aan de beurt, volgens mij.

[jvdg]

Pas na Stefanus'dood kwamen wij aan de beurt, volgens mij.

Je gaat mij toch niet vertellen dat Stefanus dood de grond was voor ons heil in Christus?
Driewerf NEEN, de verlossing van heiden en joden ligt alleen in de kruisverdienste (en opstanding) van de Heere Jezus Christus.
De dood van Stefanus was een teken dat diegenen die Christus willen navolgen hun leven, uit genade, veil hebben voor Hem, de Zaligmaker.

[Joannah]

Pas na Stefanus'dood kwamen wij aan de beurt, volgens mij.

Je gaat mij toch niet vertellen dat Stefanus dood de grond was voor ons heil in Christus?
Driewerf NEEN, de verlossing van heiden en joden ligt alleen in de kruisverdienste (en opstanding) van de Heere Jezus Christus.
De dood van Stefanus was een teken dat diegenen die Christus willen navolgen hun leven, uit genade, veil hebben voor Hem, de Zaligmaker.

matt 15:24
hand 13:46

Ik bedoel te zeggen dat de tijd dat Stefanus werd gestenigd door de joden een keerpunt inluidde.
Ook na Jezus' kruisiging bleven de meeste joden Hem afwijzen, waarna Jezus Zelf Paulus riep, die zich als apostel voor de heidenen vooral ging inzetten.

[jvdg]

Pas na Stefanus'dood kwamen wij aan de beurt, volgens mij.

Je gaat mij toch niet vertellen dat Stefanus dood de grond was voor ons heil in Christus?
Driewerf NEEN, de verlossing van heiden en joden ligt alleen in de kruisverdienste (en opstanding) van de Heere Jezus Christus.
De dood van Stefanus was een teken dat diegenen die Christus willen navolgen hun leven, uit genade, veil hebben voor Hem, de Zaligmaker.

matt 15:24
hand 13:46

Ik bedoel te zeggen dat de tijd dat Stefanus werd gestenigd door de joden een keerpunt inluidde.
Ook na Jezus' kruisiging bleven de meeste joden Hem afwijzen, waarna Jezus Zelf Paulus riep, die zich als apostel voor de heidenen vooral ging inzetten.

Ik vrees dat je dwaalt en je geeft het al aan dat na Jezus' kruisiging de meeste (dus niet alle) joden Hem afwezen.
Als je een keerpunt wilt benoemen dan is dat het Pinksterfeest.
Noch Stefanus, noch Paulus waren toen de "voormannen" van het zichtbare Evangelie.
Integendeel, deze mensen waren vruchten van het Pinksterfeest.

En nadat je hebt gesteld dat Stefanus het keerpunt was, stel je nu dat Paulus het keerpunt was.
Alweer driewerf NEEN, Het keerpunt in het Evangelie was de kruisverdienste van Jezus Christus.
Platweg gezegd, Gods Werk was niet afhankelijk van Stefanus of Paulus, maar het waren 'slechts' instrumenten in Zijn handen.

[Joannah]

Pas na Stefanus'dood kwamen wij aan de beurt, volgens mij.

Je gaat mij toch niet vertellen dat Stefanus dood de grond was voor ons heil in Christus?
Driewerf NEEN, de verlossing van heiden en joden ligt alleen in de kruisverdienste (en opstanding) van de Heere Jezus Christus.
De dood van Stefanus was een teken dat diegenen die Christus willen navolgen hun leven, uit genade, veil hebben voor Hem, de Zaligmaker.

matt 15:24
hand 13:46

Ik bedoel te zeggen dat de tijd dat Stefanus werd gestenigd door de joden een keerpunt inluidde.
Ook na Jezus' kruisiging bleven de meeste joden Hem afwijzen, waarna Jezus Zelf Paulus riep, die zich als apostel voor de heidenen vooral ging inzetten.

Ik vrees dat je dwaalt en je geeft het al aan dat na Jezus' kruisiging de meeste (dus niet alle) joden Hem afwezen.
Als je een keerpunt wilt benoemen dan is dat het Pinksterfeest.
Noch Stefanus, noch Paulus waren toen de "voormannen" van het zichtbare Evangelie.
Integendeel, deze mensen waren vruchten van het Pinksterfeest.

En nadat je hebt gesteld dat Stefanus het keerpunt was, stel je nu dat Paulus het keerpunt was.
Alweer driewerf NEEN, Het keerpunt in het Evangelie was de kruisverdienste van Jezus Christus.
Platweg gezegd, Gods Werk was niet afhankelijk van Stefanus of Paulus, maar het waren 'slechts' instrumenten in Zijn handen.

Als je mijn 2 aangehaalde bijbelteksten had gelezen, had je wellicht begrepen dat het keerpunt van toepassing was op aanvankelijk de voorrang voor de joden, maar na Stefanus dus de verschuiving naar de heidenen.Ik zie daar niets dwalends aan.
Ik heb trouwens nog nooit van driewerf gehoord.
Mensen zijn geen vruchten, maar dragen vruchten, trouwens.
Als ze zich waarlijk bekeerd hebben trouwens, je herkent ze eraan.