Joannah schreef:Mara schreef:Orchidee schreef:Mara schreef:
Omdat ik mijn versje altijd goed leerde, kreeg ik een dik boek. Kinderen die het nooit leerden, een dunner

toen was dat normaal, nu zou het niet meer kunnen denk ik. Pedagogisch gezien.
Haha, hoe herkenbaar!
Gelukkig is dat nu niet meer zo...
Alle kinderen vanaf 4 t/m oudsten op catechesatie, krijge een week of 6 voor kerst een boekenlijst, daar mag je uit kiezen, maar je mag ook een ander boek kiezen, als het maar binnen het budget valt ongeveer

Ja zo was het bij ons ook hoor
Nu kenden onze kinderen "toevallig" hun versje ook wel goed, maar we zouden het nu heel raar vinden als er kindjes zouden staan met een ielig boekje.
We kregen de catalogus van, naar ik me herinner den Hertog ??, en ze kozen er 3 boeken uit, het liefst, als alternatief en het minst favo. Maar vrijwel altijd kregen ze hun 1e keuze.
Ik heb wel eens het gevoel dat er vroeger te weinig op "tere" kinderzieltjes werd gelet.
En tegenwoordig te veel, wellicht.
Alles is prinsje en prinsesje, en het breekt de AH af, als mama niet wil luisteren.

Ja dat is de andere kant !
Maar als ik in zijn algemeenheid (!) meemaak, hoe goed kinderen worden voorbereid op iets ingrijpends, of worden begeleid, voorgelicht, vind ik dat toch een stuk beter dan toen ik kind was.
Hoeveel volwassenen hebben geen trauma overgehouden aan het amandelen knippen ?
School(tand)arts ?
Ik vond het heel zielig dat het meisje naast me maar een dun boekje kreeg, ze kon gewoon niet goed leren, ze had al een boekje van een niveau lager, maar dan nog lukte het haar niet.
En thuis stalden we de schatten uit, een sinaasappel, (de 1e van dat jaar) een appel, snoep.
Onze kinderen gingen meteen ruilen, ik lust geen sinaasappel, bllll, dat is een melige appel
