het nalaten van onze onderlinge bijeenkomst

[Marnix]

Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Ja, dat ambtelijk toezicht, dat doet 't 'm.

Kortom, bijbelstudie, wijkkring etc. kan alleen doorgang vinden als er een ouderling bij aanwezig is?

[Tiberius]

Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Ja, dat ambtelijk toezicht, dat doet 't 'm.

Kortom, bijbelstudie, wijkkring etc. kan alleen doorgang vinden als er een ouderling bij aanwezig is?

Hebben jullie maar één ambt, Marnix?

[refo]

Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Ja, dat ambtelijk toezicht, dat doet 't 'm.

Kortom, bijbelstudie, wijkkring etc. kan alleen doorgang vinden als er een ouderling bij aanwezig is?

---knip--- Off-topic + op de persoon; mvg Tib

De bijbel is een gevaarlijk boek geworden. Daarom wil de Rooms Katholieke kerk ook niet hebben dat er teveel in gestudeerd wordt (door de clerus of door de leken Hoewel er zelfs in die kerk een keer ten goed lijkt te komen. (Of zo je wilt: ten kwade)

[Mara]

Als je in een vacante gemeente zit, krijg je elke week een andere predikant c.q. preeklezen.
Bij ons zwiert dat van uiterst links tot uiterst rechts.
Er zijn predikanten waar ik enorm veel moeite mee heb, d.w.z. de leer die zij verkondigen herken ik niet als dat wat ik wil horen en volgens mij de zuivere chr ger leer is.
Het is heel zelden, maar soms kan ik me er met geen mogelijkheid toe zetten om dan naar zo'n predikant te gaan.
Ik ga dan wel mee, omdat we kinderen hebben en ik niet het voorbeeld wil geven dat je op eigen gekozen momenten thuis kan blijven.
Maar ik keer teleurgesteld en leeg weer naar huis.
Als jullie in een soortgelijke situatie zitten, of zelfs een eigen predikant hebben waarvan je denkt, mwah, hopelijk krijgt hij snel een beroep, vind je het dan ook moeilijk om te gaan ? Voel je je toch geroepen ? Breng je het in het gebed ? Ga je tegen je zin, altijd ? Kun je af en toe dan toch een onverwachte zegening op het Woord verwachten ?
Help, veel vragen, maar ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.

[Lourens]

Mijn oma zei altijd: al ga je alleen maar om de zegen te ontvangen.

Maar ik ga naar de dienst om gevoed te worden uit het Woord en inderdaad het kan gebeuren dat je een predikant hebt waarvan je verwachting niet groot is.
Maar juist kan kan een onverwachte zegening je ten deeld zijn.
Juist door die ene zin, die ene psalm.

[helma]

de boodschap moet niet zijn zoals jij het graag wil horen of de zuivere chr. ger. leer is.
Je moet de boodschap toesten aan Gods Woord.
Zolang de boodschap Bijbels is mag je m.i. niet wegblijven. God heeft Zijn knechten ook niet allemaal dezelfde gaven gegeven.
Ds L Blok preekte eens (nou ja...meerdere malen eigenlijk) over de tempelbouw; er waren verschillende gereedschappen nodig. Een hamer is anders dan een schaaf. Een beitel dan een zaag. Toch werkten alle gereedschappen mee tot instandkoming van de tempel. En zo zijn Gods knechten ook allemaal verschillend; maar allemaal zijn ze dienstbaar en bruikbaar voor de uitbreiding van Gods koninkrijk.
Dat vond ik voor mezelf wel een les.

Het is anders als de boodschap onbijbels is. Zeker als je kinderen hebt.

En predikanten hebben veel gebed nodig. We praten er vaak meer over dan we ervoor bidden.

[refo]

Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Ja, dat ambtelijk toezicht, dat doet 't 'm.

Kortom, bijbelstudie, wijkkring etc. kan alleen doorgang vinden als er een ouderling bij aanwezig is?

Hebben jullie maar één ambt, Marnix?

Wat bijzonder flauw is dit. En nog flauwer om mijn reactie daarop weg te halen als zijnde 'op de persoon'.

[Mara]

Wij hebben oudere kinderen, dus met een eigen mening inmiddels.
Als zij dan een bepaald woord van (terechte) kritiek uiten, heb ik dus moeite om dat te nuanceren, want in mn hart geef ik ze gelijk.
Ik probeer nooit negatief over een predikant te praten, ook al was het nog zo langdradig, saai, inhoudsloos.
Als wij het nwe kerkblad krijgen (1x per mnd) verheug ik me al op bep zondagen.
De andere "onderga" ik dan meer.
Tis echt niet zo dat dit me onberoerd laat, integendeel, ik bid juist voor zo'n dienst intens, dat er maar niks in de weg mag staan om te luisteren.
De fout ligt grotendeels bij mij, ik weet het, maar het kan zo moeilijk en eenzaam zijn.

[Tiberius]

Kortom, bijbelstudie, wijkkring etc. kan alleen doorgang vinden als er een ouderling bij aanwezig is?

Hebben jullie maar één ambt, Marnix?

Wat bijzonder flauw is dit. En nog flauwer om mijn reactie daarop weg te halen als zijnde 'op de persoon'.

De vraag is misschien wat flauw gesteld, ja, maar zeker geen reden om op de persoon te spelen, toch? Want ik bedoel het wel degelijk serieus.
Vind jij (of Marnix) dan dat diakenen niet ambtelijk leiding kunnen/mogen geven aan dergelijke kringen?
Of predikanten, wat dat betreft? Maar ik neem aan, dat je die onder ouderlingen schaart.

[Marnix]

Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Ja, dat ambtelijk toezicht, dat doet 't 'm.

Kortom, bijbelstudie, wijkkring etc. kan alleen doorgang vinden als er een ouderling bij aanwezig is?

Hebben jullie maar één ambt, Marnix?

Of een predikant of diaken dan, alhoewel die laatste volgens mij een ander takenpakket heeft, daarom noemde ik die niet. Maar dat was bij ons ook niet altijd het geval en als we al die keren hadden geskipt hadden we een hoop vruchtbare avonden gemist.

[Bert Mulder]

Als je in een vacante gemeente zit, krijg je elke week een andere predikant c.q. preeklezen.
Bij ons zwiert dat van uiterst links tot uiterst rechts.
Er zijn predikanten waar ik enorm veel moeite mee heb, d.w.z. de leer die zij verkondigen herken ik niet als dat wat ik wil horen en volgens mij de zuivere chr ger leer is.
Het is heel zelden, maar soms kan ik me er met geen mogelijkheid toe zetten om dan naar zo'n predikant te gaan.
Ik ga dan wel mee, omdat we kinderen hebben en ik niet het voorbeeld wil geven dat je op eigen gekozen momenten thuis kan blijven.
Maar ik keer teleurgesteld en leeg weer naar huis.
Als jullie in een soortgelijke situatie zitten, of zelfs een eigen predikant hebben waarvan je denkt, mwah, hopelijk krijgt hij snel een beroep, vind je het dan ook moeilijk om te gaan ? Voel je je toch geroepen ? Breng je het in het gebed ? Ga je tegen je zin, altijd ? Kun je af en toe dan toch een onverwachte zegening op het Woord verwachten ?
Help, veel vragen, maar ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.

We gaan niet naar de kerk, in de eerste plaats, om te ontvangen.

Maar we gaan naar de kerk om te geven. Namelijk ons zelf. Lees hierover maar Rom. 12:1:

1 Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst.

Dus gaan we naar onze godsdienstoefeningen om onszelf te geven.

De voeding die we in de prediking ontvangen, en de zegen die we van God ontvangen, is op de tweede plaats...

[Mara]

Dat kan wel zo zijn, maar waarom zijn er dan zoveel relishoppers ?
Je ziet op zondag, als je van boven af zou kunnen kijken, een krioelende mensenmassa, allemaal op weg naar HUN waarheid.
sMorgens in eigen gemeente, smiddags elders.
Mag dat dan ? Je plaats leeglaten om elders je voeding te halen ?
En zeg nu niet dat het maar sporadisch voorkomt, hier in de hele regio zeker niet.
En volgens anderen in het land, komt het daar ook voor.
Waarschijnlijk zeggen diegenen dit tegen mij, die zelf wellicht elke zondag onder een goede preek mogen verkeren.
Als je keer op keer maar magertjes wordt bevoorraad, is het heel moeilijk stand te houden.

[Gijs83]

Ook lees ik bij Ds.W.a Brakel vanmorgen: Het is niet genoeg om maar voor uzelf godzalig te leven. Een Christen moet zich aan de wereld en in de kerk vertonen, om God te verheerlijken waar hij zich bevindt, om nuttig te zijn voor zijn naast en een sieraad te zijn voor de kerk. De behoefte aan gezelschap is de mens ingeschapen, maar er is genade voor nodig om op de juiste wijze omgang te hebben met onze medemensen. tot zover A.Brakel.

Concreet voor onze tijd: niet teveel terugtrekken in je eigen 'hachje' bv. teveel achter de pc(dat trek ik dan maar mijzelf aan) en je kunt vast nog wel meer dingen opnoemen. Je ziet maar weer dat gaat zoveel passende dingen voor een mensen heeft gegeven, om verbroken onder te worden! Tegelijk kan dat natuurlijk ook zeer doen als men echt eenzaam is. Ook wil ik aantekenen dat sommige kerken niet zoveel op hebben met verenigingsleven. Is dat dus niet tegennatuurlijk? Onder ambtelijk toezicht is dat toch ten zeerste aan te raden?

Als er een vereniging is, is dat natuurlijk geweldig. Al zit daar tegenwoordig wel het gevaar aan dat het meer om de gezelligheid gaat dan om Gods Woord.

We moeten dat gevaar zeker in de gaten houden!

Dat is geen gevaar.

Waarom niet?

[Gijs83]

Overigens gaat het mij in dit topic meer om dat een mens als sociaal wezen dus in de omgeving van mensen het best tot zijn/haar (geestelijk) recht komt. Hoe kun je dit gestalte geven?

[coupe soleil]

Betekent dit dat we 2 keer naar de kerk moeten? Als onze kerk 2 diensten belegt? Ja. Als het 4 diensten belegt, zouden we, indien mogelijk, naar alle 4 horen te gaan...

Onzin. Daar steek je weinig van op. Waarom 'hoort' dat? Nu komen vier diensten op een zondag bij mijn weten niet vaak voor, maar drie diensten is ook al overdreven. De zondag is ook gewoon een rustdag, om bij te komen van de werkweek en je weer op te ladan. Dat wordt lastig als je alleen maar in de kerk zit. Overdaad schaadt ook hier, in die zin dat je teveel informatie kan krijgen om op te kunnen nemen. De zondag is er voor de mens; niet omgekeerd.