Ja.Fjodor schreef:Over dat opeens hè, wat volgens dat versje gelijk is met het vinden door het geloof, gaat daar de ellendekennis aan vooraf?
Zo'n stukje heeft een pastorale insteek. Overtuiging, kennis van de ellende, is nodig. Maar je hoeft niet bij jezelf vastgesteld te hebben dat er kennis van ellende, dat er overtuiging is. En zeker niet als een soort voorwaarde of opstapje, waardoor je 'geschikt' zou zijn voor het heil.Fjodor schreef:Zo ja, dan is ellendekennis voorwaarde voor het geloof, en ben je het dus niet eens met dat stukje, en ook niet met Erskine.
Überhaupt 'kan' iemand uit zichzelf niet geloven. Dat is juist de nood van degene die 'in de ellende' verkeert: al zou hij het willen, hij kán niet geloven.Fjodor schreef:Zo'n idee kan er toe leiden dat mensen denken nog niet te kunnen geloven omdat ze nog niet waarlijk aan hun ellende ontdekt zijn.
Nee, zo is het niet. Het gaat om de toepassing, niet om de verwerving. De toepassing gaat in de weg van vernedering en dat is Bijbels: "Ik zal heengaan en keren weder tot Mijn plaats, totdat zij zichzelven schuldig kennen en Mijn aangezicht zoeken..."Fjodor schreef:De oplossing daarvoor is dan dat mensen hun ellende moeten leren kennen, waardoor de weg tot wedergeboorte volgens dit idee in de hellevaart ligt, en niet meer in Jezus Christus' zoenoffer.
Voor de verzoening heeft God Zelf gezorgd, maar Hij zorgt er ook voor dat de zondaar die verzoening nodig krijgt. Denk ook maar aan de verloren zoon: de vader stond vol ontferming op de uitkijk, maar de zoon moest eerst 'tot zichzelf' komen vóór het goed kwam.
Zie boven.criticus schreef:Je zegt dus dat aan de hemelvaart de hellevaart vooraf gaat. Wat vind je dan van dat wat de schrijver van dit stukje daar over zegt?