Wanneer de Christus verkondigen

[caprice]

caprice schreef

In datzelfde topic postte ik dit bericht (waar overigens niet op ingegaan werd), waaruit blijkt dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat. Godskennis en de daaruit voortvloeiende zelfkennis, brengen de zondaar door Gods Woord en Geest geleid tot de Christuskennis.

Dat is waar dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat maar moet je daarom Christus niet aan dezulken verkondigen?
De moorman was toch totaal onwetend maar Filippus verkondigde hem terstond Jezus.

Dat de moorman totaal onwetend was, kan ik niet van je overnemen. Hij las uit de profetie Jesaja. Wat dacht jij, dat een rijk heer met een goede functie een gevaarlijke reis ging maken naar Jeruzalem en op de terugweg in de rol Jesaja las, dat daar niets in omging vanbinnen? Die man is God tegengekomen, en God heeft die man een gemis gegeven, waardoor hij het bij zijn eigen afgoden niet meer houden kon, en die reis ging maken. En nou was hij in Jeruzalem geweest, het centrum van de godsdienst, en hij heeft er niet gevonden wat hij zocht, vervulling van dat gemis. En daar had hij op de terugweg een uitlegger nodig, en dat mocht Filippus zijn, door God gezonden, weggenomen uit een gemeente, voor slechts een man. Maar wel van eeuwigheid door God verkoren. Hij moest toegebracht worden, want die man was ook gekocht door dat bloed.

[huisman]

caprice schreef

In datzelfde topic postte ik dit bericht (waar overigens niet op ingegaan werd), waaruit blijkt dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat. Godskennis en de daaruit voortvloeiende zelfkennis, brengen de zondaar door Gods Woord en Geest geleid tot de Christuskennis.

Dat is waar dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat maar moet je daarom Christus niet aan dezulken verkondigen?
De moorman was toch totaal onwetend maar Filippus verkondigde hem terstond Jezus.

Dat de moorman totaal onwetend was, kan ik niet van je overnemen. Hij las uit de profetie Jesaja. Wat dacht jij, dat een rijk heer met een goede functie een gevaarlijke reis ging maken naar Jeruzalem en op de terugweg in de rol Jesaja las, dat daar niets in omging vanbinnen? Die man is God tegengekomen, en God heeft die man een gemis gegeven, waardoor hij het bij zijn eigen afgoden niet meer houden kon, en die reis ging maken. En nou was hij in Jeruzalem geweest, het centrum van de godsdienst, en hij heeft er niet gevonden wat hij zocht, vervulling van dat gemis. En daar had hij op de terugweg een uitlegger nodig, en dat mocht Filippus zijn, door God gezonden, weggenomen uit een gemeente, voor slechts een man. Maar wel van eeuwigheid door God verkoren. Hij moest toegebracht worden, want die man was ook gekocht door dat bloed.

Mooie uitleg, past ook precies bij je standpunten...alleen jammer dat de Schrift niets over je veronderstellingen zegt.
Wanneer leren wij nu eens dat de verkondiging van de gekruisigde Christus deze grote verandering bij de moorman bewerkte. En bij Lydia die onder de preek van Paulus werd haar hart geopend , het was dus gesloten (net als bij de moorman). Denk je nu echt dat Paulus op zijn zendinggsreizen eerts op zoek ging naar"missende" mensen? Nee hij verkondigde tijdig en ontijdig de gekruisigde Christus .Maar misschien weten wij niet meer hoe zo'n ernstige boodschap dat is . De boodschap dat Gods eniggeboren Zoon aan het kruis moest sterven, dat Hij de volle toorn van God moest dragen die wij verdiend hadden , deze boodschap wil de Heilige Geest gebruiken op de pinksterdag voor 3000 en steeds weer opnieuw en dat heeft Paulus gezien en daarom begeerde hij geen andere prediking te brengen .

[Mister]

caprice schreef

In datzelfde topic postte ik dit bericht (waar overigens niet op ingegaan werd), waaruit blijkt dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat. Godskennis en de daaruit voortvloeiende zelfkennis, brengen de zondaar door Gods Woord en Geest geleid tot de Christuskennis.

Dat is waar dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat maar moet je daarom Christus niet aan dezulken verkondigen?
De moorman was toch totaal onwetend maar Filippus verkondigde hem terstond Jezus.

Dat de moorman totaal onwetend was, kan ik niet van je overnemen. Hij las uit de profetie Jesaja. Wat dacht jij, dat een rijk heer met een goede functie een gevaarlijke reis ging maken naar Jeruzalem en op de terugweg in de rol Jesaja las, dat daar niets in omging vanbinnen? Die man is God tegengekomen, en God heeft die man een gemis gegeven, waardoor hij het bij zijn eigen afgoden niet meer houden kon, en die reis ging maken. En nou was hij in Jeruzalem geweest, het centrum van de godsdienst, en hij heeft er niet gevonden wat hij zocht, vervulling van dat gemis. En daar had hij op de terugweg een uitlegger nodig, en dat mocht Filippus zijn, door God gezonden, weggenomen uit een gemeente, voor slechts een man. Maar wel van eeuwigheid door God verkoren. Hij moest toegebracht worden, want die man was ook gekocht door dat bloed.

Je leest allemaal zaken in de Bijbel die ik niet vinden kan.

[artistiek]

caprice schreef

In datzelfde topic postte ik dit bericht (waar overigens niet op ingegaan werd), waaruit blijkt dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat. Godskennis en de daaruit voortvloeiende zelfkennis, brengen de zondaar door Gods Woord en Geest geleid tot de Christuskennis.

Dat is waar dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat maar moet je daarom Christus niet aan dezulken verkondigen?
De moorman was toch totaal onwetend maar Filippus verkondigde hem terstond Jezus.

Dat de moorman totaal onwetend was, kan ik niet van je overnemen. Hij las uit de profetie Jesaja. Wat dacht jij, dat een rijk heer met een goede functie een gevaarlijke reis ging maken naar Jeruzalem en op de terugweg in de rol Jesaja las, dat daar niets in omging vanbinnen? Die man is God tegengekomen, en God heeft die man een gemis gegeven, waardoor hij het bij zijn eigen afgoden niet meer houden kon, en die reis ging maken. En nou was hij in Jeruzalem geweest, het centrum van de godsdienst, en hij heeft er niet gevonden wat hij zocht, vervulling van dat gemis. En daar had hij op de terugweg een uitlegger nodig, en dat mocht Filippus zijn, door God gezonden, weggenomen uit een gemeente, voor slechts een man. Maar wel van eeuwigheid door God verkoren. Hij moest toegebracht worden, want die man was ook gekocht door dat bloed.

Mooie uitleg, past ook precies bij je standpunten...alleen jammer dat de Schrift niets over je veronderstellingen zegt.

Jouw veronderstelling dat de moorman niets wist staat eveneens niet in Gods Woord. Hoe kom je daar dan aan?

[Erasmiaan]

caprice schreef

In datzelfde topic postte ik dit bericht (waar overigens niet op ingegaan werd), waaruit blijkt dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat. Godskennis en de daaruit voortvloeiende zelfkennis, brengen de zondaar door Gods Woord en Geest geleid tot de Christuskennis.

Dat is waar dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat maar moet je daarom Christus niet aan dezulken verkondigen?
De moorman was toch totaal onwetend maar Filippus verkondigde hem terstond Jezus.

Dat de moorman totaal onwetend was, kan ik niet van je overnemen. Hij las uit de profetie Jesaja. Wat dacht jij, dat een rijk heer met een goede functie een gevaarlijke reis ging maken naar Jeruzalem en op de terugweg in de rol Jesaja las, dat daar niets in omging vanbinnen? Die man is God tegengekomen, en God heeft die man een gemis gegeven, waardoor hij het bij zijn eigen afgoden niet meer houden kon, en die reis ging maken. En nou was hij in Jeruzalem geweest, het centrum van de godsdienst, en hij heeft er niet gevonden wat hij zocht, vervulling van dat gemis. En daar had hij op de terugweg een uitlegger nodig, en dat mocht Filippus zijn, door God gezonden, weggenomen uit een gemeente, voor slechts een man. Maar wel van eeuwigheid door God verkoren. Hij moest toegebracht worden, want die man was ook gekocht door dat bloed.

Je leest allemaal zaken in de Bijbel die ik niet vinden kan.

Laten we ook weer niet al te bang zijn voor inlegkunde. Die man was in Jeruzalem geweest om te aanbidden. Dat op zichzelf is al zeer bijzonder. Wat trok deze man tot de Godsdienst van de joden? Voorts had hij een boekrol gekocht om meer te weten te komen. Maar hij ging niet naar Jeruzalem terug voor een uitlegger! Dat is toch opmerkelijk, daar waren de Schriftgeleerden. En dan het volgende: hij wilde gedoopt worden. Dus Filippus moet hem onderwijs gegeven hebben aangaande het bloed van Christus dat de zonden afwast. Hij had dus last van deze zonden anders hoefde hij niet gewassen te worden (dan had hij het wel over Jezus gehad maar niet over dopen).

[huisman]

artistiek schreef:

Jouw veronderstelling dat de moorman niets wist staat eveneens niet in Gods Woord. Hoe kom je daar dan aan?

Omdat dat er wel staat

30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

En dit zegt Matthew Henry over de kamerling (het gekleurde past in mijn straatje maar is m.i. ook een veronderstelling en je ziet dat je met veronderstellingen zo al twee tegengestelde opvattingen hebt tussen Henry en caprice)

1. Aan Filippus wordt bevolen zich bij dezen reiziger te voegen, die op zijn terugweg is van Jeruzalem naar Gaza, in de mening, dat hij de zaak, waarvoor hij zijne reize had ondernomen, afgedaan had, terwijl de grote zaak, waartoe de besturende voorzienigheid Gods haar bestemd had, nog ongedaan was. Hij was te Jeruzalem geweest, waar de apostelen het Christelijk geloof predikten, en grote scharen het beleden, en toch had hij er gene kennis van genomen, er geen onderzoek naar gedaan, ja zelfs schijnt het, dat hij het had veronachtzaamd, of gering geacht, het den rug had toegekeerd. Maar Gods genade vervolgt hem, bereikt hem in de woestijn, en daar overwint zij hem. Aldus wordt God dikwijls gevonden van hen, die naar Hem niet vraagden, Jes. 65:1 <#Isa 65.1>. Filippus ontving dit bevel, niet gelijk te voren, door een engel, maar door den Geest, die hem toefluisterde, vers 29, <#Ac 8.29> "Ga toe, en voeg u bij dezen wagen, ga zo dicht er bij, dat de man, die er in is, u opmerkt". Wij moeten er ons op toeleggen om goed te doen aan hen, die wij op den weg ontmoeten; aldus kunnen de lippen des rechtvaardigen velen voeden. Wij moeten niet zo schuw en terughoudend zijn met vreemdelingen als waarmee sommigen zich op een afstand van hen houden. Van hen, van wie wij niets anders weten, weten wij toch dit: dat zij zielen hebben.

[Gijs83]

caprice schreef

In datzelfde topic postte ik dit bericht (waar overigens niet op ingegaan werd), waaruit blijkt dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat. Godskennis en de daaruit voortvloeiende zelfkennis, brengen de zondaar door Gods Woord en Geest geleid tot de Christuskennis.

Dat is waar dat een zondaar niet zomaar tot Christus gaat maar moet je daarom Christus niet aan dezulken verkondigen?
De moorman was toch totaal onwetend maar Filippus verkondigde hem terstond Jezus.

Dat de moorman totaal onwetend was, kan ik niet van je overnemen. Hij las uit de profetie Jesaja. Wat dacht jij, dat een rijk heer met een goede functie een gevaarlijke reis ging maken naar Jeruzalem en op de terugweg in de rol Jesaja las, dat daar niets in omging vanbinnen? Die man is God tegengekomen, en God heeft die man een gemis gegeven, waardoor hij het bij zijn eigen afgoden niet meer houden kon, en die reis ging maken. En nou was hij in Jeruzalem geweest, het centrum van de godsdienst, en hij heeft er niet gevonden wat hij zocht, vervulling van dat gemis. En daar had hij op de terugweg een uitlegger nodig, en dat mocht Filippus zijn, door God gezonden, weggenomen uit een gemeente, voor slechts een man. Maar wel van eeuwigheid door God verkoren. Hij moest toegebracht worden, want die man was ook gekocht door dat bloed.

Mooie uitleg, past ook precies bij je standpunten...alleen jammer dat de Schrift niets over je veronderstellingen zegt.
Wanneer leren wij nu eens dat de verkondiging van de gekruisigde Christus deze grote verandering bij de moorman bewerkte. En bij Lydia die onder de preek van Paulus werd haar hart geopend , het was dus gesloten (net als bij de moorman). Denk je nu echt dat Paulus op zijn zendinggsreizen eerts op zoek ging naar"missende" mensen? Nee hij verkondigde tijdig en ontijdig de gekruisigde Christus .Maar misschien weten wij niet meer hoe zo'n ernstige boodschap dat is . De boodschap dat Gods eniggeboren Zoon aan het kruis moest sterven, dat Hij de volle toorn van God moest dragen die wij verdiend hadden , deze boodschap wil de Heilige Geest gebruiken op de pinksterdag voor 3000 en steeds weer opnieuw en dat heeft Paulus gezien en daarom begeerde hij geen andere prediking te brengen .

Ds.Labee merkte gisteravond op dat Paulus in Handelingen 13 zelfs het preken begint met de verkiezing.

[Luther]

Laten we ook weer niet al te bang zijn voor inlegkunde. Die man was in Jeruzalem geweest om te aanbidden. Dat op zichzelf is al zeer bijzonder. Wat trok deze man tot de Godsdienst van de joden? Voorts had hij een boekrol gekocht om meer te weten te komen. Maar hij ging niet naar Jeruzalem terug voor een uitlegger! Dat is toch opmerkelijk, daar waren de Schriftgeleerden. En dan het volgende: hij wilde gedoopt worden. Dus Filippus moet hem onderwijs gegeven hebben aangaande het bloed van Christus dat de zonden afwast. Hij had dus last van deze zonden anders hoefde hij niet gewassen te worden (dan had hij het wel over Jezus gehad maar niet over dopen).

Maar de tekst geeft geen uitsluitsel over de vraag wanneer en hoe dat gebeurde. Kennelijk gaat het daar dus niet om in deze geschiedenis.

[Joannah]

artistiek schreef:

Jouw veronderstelling dat de moorman niets wist staat eveneens niet in Gods Woord. Hoe kom je daar dan aan?

Omdat dat er wel staat

30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

En dit zegt Matthew Henry over de kamerling (het gekleurde past in mijn straatje maar is m.i. ook een veronderstelling en je ziet dat je met veronderstellingen zo al twee tegengestelde opvattingen hebt tussen Henry en caprice)

1. Aan Filippus wordt bevolen zich bij dezen reiziger te voegen, die op zijn terugweg is van Jeruzalem naar Gaza, in de mening, dat hij de zaak, waarvoor hij zijne reize had ondernomen, afgedaan had, terwijl de grote zaak, waartoe de besturende voorzienigheid Gods haar bestemd had, nog ongedaan was. Hij was te Jeruzalem geweest, waar de apostelen het Christelijk geloof predikten, en grote scharen het beleden, en toch had hij er gene kennis van genomen, er geen onderzoek naar gedaan, ja zelfs schijnt het, dat hij het had veronachtzaamd, of gering geacht, het den rug had toegekeerd. Maar Gods genade vervolgt hem, bereikt hem in de woestijn, en daar overwint zij hem. Aldus wordt God dikwijls gevonden van hen, die naar Hem niet vraagden, Jes. 65:1 <#Isa 65.1>. Filippus ontving dit bevel, niet gelijk te voren, door een engel, maar door den Geest, die hem toefluisterde, vers 29, <#Ac 8.29> "Ga toe, en voeg u bij dezen wagen, ga zo dicht er bij, dat de man, die er in is, u opmerkt". Wij moeten er ons op toeleggen om goed te doen aan hen, die wij op den weg ontmoeten; aldus kunnen de lippen des rechtvaardigen velen voeden. Wij moeten niet zo schuw en terughoudend zijn met vreemdelingen als waarmee sommigen zich op een afstand van hen houden. Van hen, van wie wij niets anders weten, weten wij toch dit: dat zij zielen hebben.

Lijkt me stark dat hij het had veronachtzaamd, anders bhad hij ook niet Jesaja opengeslagen om wellicht te onderzoeken wat hij had gehoord in Jeruzalem .
Ik hou niet zo van dat soort aannames.

[huisman]

Gijs83 schreef

Ds.Labee merkte gisteravond op dat Paulus in Handelingen 13 zelfs het preken begint met de verkiezing.

Ds Labee kennende heeft hij vast meer gezegd,ook de preek van Paulus in Hand 13 kan van gezegd worden dat Paulus niet anders dan de gekruisigde Christus preekte

23 Van het zaad dezes heeft God Israel , naar de belofte, verwekt den Zaligmaker Jezus;
24 Als Johannes eerst al den volke Israels voor Zijn aankomst, gepredikt had den doop der bekering.
25 Doch als Johannes den loop vervulde , zeide hij: Wien meent gijlieden , dat ik ben? Ik ben de Christus niet; maar ziet, Hij komt na mij, Wien ik niet waardig ben de schoenen Zijner voeten te ontbinden .
26 Mannen broeders, kinderen van het geslacht Abrahams, en die onder u God vrezen , tot u is het woord dezer zaligheid gezonden. 27 Want die te Jeruzalem wonen, en hun oversten, Dezen niet kennende, hebben ook de stemmen der profeten, die op elken sabbat dag gelezen worden, Hem veroordelende, vervuld;
28 En geen oorzaak des doods vindende , hebben zij van Pilatus begeerd, dat Hij zou gedood worden.
29 En als zij alles volbracht hadden, wat van Hem geschreven was, namen zij Hem af van het hout, en legden Hem in het graf.
30 Maar God heeft Hem uit de doden opgewekt;
31 Welke gezien is geweest, vele dagen lang, van degenen, die met Hem opgekomen waren van Galilea tot Jeruzalem, die Zijn getuigen zijn bij het volk .
32 En wij verkondigen u de belofte , die tot de vaderen geschied is, dat namelijk God dezelve vervuld heeft aan ons, hun kinderen, als Hij Jezus verwekt heeft.
33 Gelijk ook in den tweeden psalm geschreven staat: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
34 En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, alzo dat Hij niet meer zal tot verderving keren, heeft Hij aldus gezegd: Ik zal ulieden de weldadigheden Davids geven, die getrouw zijn;
35 Waarom hij ook in een anderen psalm zegt: Gij zult Uw Heilige niet over geven, om verderving te zien.
36 Want David, als hij in zijn tijd den raad Gods gediend had, is ontslapen , en is bij zijn vaderen gelegd ; en heeft wel verderving gezien;
37 Maar Hij, Dien God opgewekt heeft , heeft geen verderving gezien.
38 Zo zij u dan bekend, mannen broeders, dat door Dezen u vergeving der zonden verkondigd wordt;