De door Oude Waarheid aangehaalde Bijbelse waarheid, doet mij denken aan een dagboekstukje wat ik las, uit een dagboekje dat samengesteld is uit meditaties die in het RD op pagina 2 gestaan hebben. Het schuin/dikgedrukte heb ik zelf aangebracht, om de aandacht er op te laten vallen in dit verband.Oude-Waarheid schreef:Denk eens aan die twee kwaaddoeners en één lasterde en de andere kreegmemento schreef:Zulk een stelling behoeft Bijbelse onderbouwing...Oude-Waarheid schreef:Wat zou de mens met een Jezus moeten doen zonder schuld besef.
zijn schuld te zien (in te leven) voor hem kreeg de Heere Jezus waarde,
En wat je zelf ook aanhaalde over de vrijstad voor wie kreeg zo'n stad waarde?
Denk wel dat je weet wat ik er mee bedoeld heb toch? wel in zijn verband laten staan
ik haalde Gijs aan nl.
Van Watson, over Jakobus 4 vs 9a; ...en treurt en weent.:
Het tegenovergestelde van een heilige droefheid is de hardigheid van ons hart. In de Bijbel wordt het een stenen hart genoemd. Een stenen hart is verre van droefheid, en kan men kennen aan twee kentekenen. Het is ongevoelig. Een steen is ongevoelig. Leg er gewicht op, maal hem tot poeder, hij voelt er niets van. Zo is het ook gelegen met een stenen hart. Het is ongevoelig voor zonden en toorn. Een niersteen voelt men, maar de steen van ons hart voelen we niet. Het tweede kenteken is onbuigzaamheid. Een steen kan niet gebogen worden. Zo is het ook met een hard hart. Het wil zich niet schikken naar Gods bevelen, het wil zich niet onder Christus buigen. Een stenen hart zal eerder breken door de dood, dan buigen door berouw. Het wederstaat altijd de Heilige Geest. O christenen, wilt u geestelijke rouwklagers zijn, zo wacht u voor deze steen in uw hart. Was uw hart van koper, men zou het in de oven kunnen smelten. Was het van ijzer, men zou het kunnen smeden. Maar een stenen hart is een hart dat alleen door de arm van God kan breken en door bloed kan worden gesmolten. O, hoe ellendig is dan de toestand van een hard hart. Een hard hart kan geen indruk van het stempel van genade ontvangen. Het moet eerst gesmolten en week gemaakt worden met tranen van ware boetvaardigheid. Het is niet de gruwelijkheid van de zonden, maar de hardigheid van ons hart die ons verdoemt. Treur en ween dan over uw zonden en vlucht tot Christus.
....
De tranen van boetvaardigheid zijn zoeter dan al de wereldse vreugde. Het Evangelie schrijft ons geen andere weg voor tot de gelukzaligheid dan deze: 'Zalig zijn die treuren'. Er zijn verschillende wegen die naar een stad leiden, maar er is maar een weg naar de hemel en die gaat langs of door Bethlehem. Gaat u hier niet door het dal van tranen, u loopt het paradijs mis.