Gian schreef:
Matigheid en eenvoud is een principe wat een normale christen uit zichzelf wel zal handhaven.
vind je? Dat zie ik nu juist vaak helemaal niet.
Gian schreef:
Wat gebruikelijk is lijkt me niet echt relevant. De hellend-vlak-angst komt haast altijd voort uit een wettische achtergrond. Het niet gelijkvormig zijn aan de wereld heeft alles te maken met de gesteldheid van het hart. Wij moeten niet denken zoals de wereld dat doet maar leven door de Geest.
ik weet niet of het meestal een wettisch denkkader is.
Om me heen zie ik verschillende mensen die steeds meer loslaten. Komt het omdat ze minder wettisch zijn geworden? Of is het tekenend dat je dan meestal niet merkt dat het ze dichter bij de Heere brengt maar dat, integendeel, vaak niet (meer) zichtbaar is dat de Heere de eerste plaats in hun leven inneemt.
Ik zou het lang zou moeilijk niet vinden als ik zou zien dat het echt uit liefde voor de Heere is.
Maar het gaat zo vaak ten koste van. Dat is tenminste wat ik meestal constateer; misschien ervaar jij andere dingen.
wat is de definitie van 'wettisch'? Toch dat je zelf iets wil verdienen?
Denk je niet dat je ook uit liefde je aan regels/traditie kan houden?
Alle traditie hoeft toch niet perse overboord?
Je ziet in de geschiedenis van de Rechabieten dat de Heere hen zegent om de keuze die ze maken om zich te hoduen aan de regels van hun vader.
Ik weet dat er veel wetticisme is en dat dat een groot gevaar is.
Maar antinomianisme is zeker zo gevaarlijk.