GGiN terugkeer van buitenverband

[huisman]

En wat ik meer opgemerkt heb: Gods kerk ligt verstrooid als beenderen aan de mond van het graf.
En er zijn er maar weinig die over de "breuke Sions" treuren.

Het was te wensen dat bijéén mocht komen wat bijéén hoort.
Dat zál ook eens waar worden, maar soms lijkt het om met een bekende
prediker te spreken: het lijkt dat Gods kerk nog bijéén geslágen moet worden...
Dat zal zeker pijnlijk zijn.

Maar het feit dat buitenverbanders terugkeren is op zich een feit dat ik verheugend vind.

Zolang het bij wensen blijft en mensen niet verder komen dan uitwendige godsdienst en zogenaamd vroom geleuter komt er niets bij elkaar. Dabar --> woord én daad!

Menselijk activteit helpt niet altijd, soms van de wal in de sloot.
Toen in 1907 de twee groepen elkaar vonden was en meer dan menselijke actie.
Er was een geestelijke herkenning.

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

[jvdg]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

[Toeschouwer]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Dat ds. R. Kok geschorst is is niet belangrijk? Deze predikant die ik goed gekend heb is ook onrecht aangedaan, dat ligt er ook nog steeds.

[refo]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Kom op, zeg. Weet je wel waar je het over hebt? Hier naast me liggen een paar schriftjes uit de jaren 50 van dr Steenblok en vooral aanhangers, waarin duidelijk de verschillen worden uitgemeten.
'Het leergeschil aangetoond' en dat soort veelzeggende titels.
'Afbakening' is een vilein schriftje tegen ds Kok. De vorige eigenaar van mijn exemplaar heeft er aan het end ingeschreven: het is te hopen dat Bas nogeens terugkeert tot de zuivere leer.en zo alles door elkaar blijft halen om eenvoudigen te bedriegen. Geen leergeschil? Ga nou!

[jvdg]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Kom op, zeg. Weet je wel waar je het over hebt? Hier naast me liggen een paar schriftjes uit de jaren 50 van dr Steenblok en vooral aanhangers, waarin duidelijk de verschillen worden uitgemeten.
'Het leergeschil aangetoond' en dat soort veelzeggende titels.
'Afbakening' is een vilein schriftje tegen ds Kok. De vorige eigenaar van mijn exemplaar heeft er aan het end ingeschreven: het is te hopen dat Bas nogeens terugkeert tot de zuivere leer.en zo alles door elkaar blijft halen om eenvoudigen te bedriegen. Geen leergeschil? Ga nou!

Waarom ga je nou weer polariseren.
Een leergeschil, kom op zeg.....
Het waren dwarsliggers, van beide kanten.
Een gevecht in een uitvergrote marge, waarbij persoonlijke aversies een rol hebben gespeeld.
En dat zal ook wel debet zijn geweest aan de kwestie Ds. Kok.

Als niemand bereid is te buigen, dan blijft de verdeeldheid.
Hoe kunnen we dat verantwoorden tegenover de Koning van de Kerk?

[hervormde]

Misschien moeten we een en ander nuanceren. Binnen een deel van de GG is er géén leerverschil met de GGiN. Dat geldt evenzeer voor de OGG. Bij de laatste misschien wel in zijn totaliteit. Het enige verschil is dan waarschijnlijk de (kerk)orde.

Dit betekent niet dat er in 1953 géén leerverschil was. Dat was er wel en dat is er nog. Tenminste voor een groot deel van kerkelijk Nederland staat de theologie van dr. Steenblok ver weg. Gelukkig wel.

[hervormde]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Kom op, zeg. Weet je wel waar je het over hebt? Hier naast me liggen een paar schriftjes uit de jaren 50 van dr Steenblok en vooral aanhangers, waarin duidelijk de verschillen worden uitgemeten.
'Het leergeschil aangetoond' en dat soort veelzeggende titels.
'Afbakening' is een vilein schriftje tegen ds Kok. De vorige eigenaar van mijn exemplaar heeft er aan het end ingeschreven: het is te hopen dat Bas nogeens terugkeert tot de zuivere leer.en zo alles door elkaar blijft halen om eenvoudigen te bedriegen. Geen leergeschil? Ga nou!

Waarom ga je nou weer polariseren.
Een leergeschil, kom op zeg.....
Het waren dwarsliggers, van beide kanten.
Een gevecht in een uitvergrote marge, waarbij persoonlijke aversies een rol hebben gespeeld.
En dat zal ook wel debet zijn geweest aan de kwestie Ds. Kok.

Als niemand bereid is te buigen, dan blijft de verdeeldheid.
Hoe kunnen we dat verantwoorden tegenover de Koning van de Kerk?

Met alle respect voor jou persoonlijk jvdg: maar de leer van Steenblok is niet te verantwoorden tegenover de Koning van de kerk! Los van de persoonlijke aversies. Die zijn er zeker geweest. Denk alleen aan de rol van ds. Kersten en ds. Kok in de WOII. Maar of Steenblok nu in de GG was gebleven, dat maakt zijn leer niet minder gevaarlijk. Rechts remonstrantisme is net zo gevaarlijk als links remonstrantisme. In beide gevallen staat de mens en zijn beleving centraal.

[Afgewezen]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Ik word altijd een beetje moe van mensen die in dit soort kwesties de wijze uil willen spelen...
Ik zeg tegen jou nu maar wat jij tegen de mensen zegt, die tegen militaire demonstratiedagen zijn: verdiep je er eens echt in.

[huisman]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Ik word altijd een beetje moe van mensen die in dit soort kwesties de wijze uil willen spelen...
Ik zeg tegen jou nu maar wat jij tegen de mensen zegt, die tegen militaire demonstratiedagen zijn: verdiep je er eens echt in.

Ik lees net in "de kennis der zaligheid" van de Erskines en Fisher over het welmenend aanbod van genade.....echt er is een leerverschil tussen de GGiN en wat de GG zou moeten zijn.

[jvdg]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Ik word altijd een beetje moe van mensen die in dit soort kwesties de wijze uil willen spelen...
Ik zeg tegen jou nu maar wat jij tegen de mensen zegt, die tegen militaire demonstratiedagen zijn: verdiep je er eens echt in.

Ik ben beslist geen wijze uil. Die titel komt jou meer toe.
Bovendien ben ik geboren na die vreselijke scheuring.
Maar als wij ons echt gaan verdiepen in die scheuring dan gaat de polarisatie weer meer gloriëren.

Ik heb me "verdiept", al vele jaren geleden o.m. door het boekske Uit ons uitgegaan (of woorden van gelijke strekking) en kwam toen tot de conclusie dat de GGiN best veel punten hadden die hun "leer" ondersteunden.
Zoals gezegd ben ik na de scheuring geboren (2 jaar daarna), maar ik heb als kind (in familieverband) ervaren hoe diep die scheiding was.
En wat hoorde mijn kinderoortjes: Geruzie over die scheuring, terwijl noch de GG-aanhangers, noch de GGiN-aanhangers ook maar één zinnig woord konden zeggen over wat nu eigenlijk de verdeeldheid had/heeft veroorzaakt.
Een ieder volgde maar mensen/predikanten na, zonder daar zelf een eigen mening over te hebben.
Is dat niet nu nog zo?

Men volgt voorgangers, voor wie men achting heeft, en die dus wel gelijk zullen hebben.

Maar laat de Schrift spreken, en dan zul je, hoop ik, meer overeenkomsten aantreffen tussen de "vechters" dan verschillen.

Los van dit alles respecteer ik beide kerkgenootschappen (waarvan ik geen deel uit maak), maar het is mijn vurige wens dat ze één mogen worden in het Evangelie waarvan de Schrift spreekt.

[Upquark]

Hoewel toen helaas niet iedereen meeging, om nogal jammerlijke redenen als je het mij vraagt. Helaas een soort herhaling van zetten van 1892. Het vermindert de blijdschap over beide verenigingen trouwens niet. En het bericht hierboven is eveneens verheugend.

Mag ik u er op wijzen dat ook 1892 zeer verdrietig was en dat geconstateerd moet worden dat de Christelijke Gereformeerde Kerk voortging ........ en volledig negeerd werd door de Gereformeerden Synodaal.

Zeg maar 'je' hoor.

Ik heb niet bedoeld te zeggen dat de CGK 'de boel bedorven', maar feit blijft dat het toch een wonder blijft dat een groot deel van de afgescheiden kerken én de dolerende kerken elkaar mochten vinden.

Ik ben benieuwd wat jij bedoelt met dat de CGK werden genegeerd? Wellicht ken ik mijn geschiedenis niet zo goed, dus laat me graag onderwijzen. Voor zover ik weet had de CGK bezwaren tegen o.a. de verbondsleer van Kuyper, maar dan zeg ik: daar kun je door de kerkelijke weg te bewandelen bezwaar tegen maken. Dat is wat ik bedoelde met een herhaling van zetten: ik meen dat hier niet bij elkaar kwam wat wel bij elkaar hoorde.

[-DIA-]

En die geestelijke herkenning was in 1953 weer voorbij ?

Op het gevaar af dat ik weer een rotonde ontsluit wil ik toch stellen, mede gelet op alle studies van diverse kanten in dezen, dat het uiteindelijk de menselijke factor was die de geestelijke (h)erkenning heeft verduisterd, ja zelfs zo erg dat we bijna 60 jaar verder zijnde nog steeds niet echt dichter bijelkaar zijn gekomen.

Binnen en en buitenverbanders lijken, gelukkig, elkaar weer te kunnen vinden, maar de breuk van 1953 lijkt nog een lange weg hebben te gaan om die breuk ongedaan te maken, waarbij men elkaar de hand toesteekt, herkenning betoont, ieder over zijn schaduw heenstapt, om samen verder op te trekken als één kerkverband.

Ai ziet hoe goed het is als zonen....

en,

Waar liefde woont, gebied de Heere Zijn zegen.......

Daar woont Hijzelf!

Ik word altijd een beetje moe van mensen die in dit soort kwesties de wijze uil willen spelen...
Ik zeg tegen jou nu maar wat jij tegen de mensen zegt, die tegen militaire demonstratiedagen zijn: verdiep je er eens echt in.

Ik ben beslist geen wijze uil. Die titel komt jou meer toe.
Bovendien ben ik geboren na die vreselijke scheuring.
Maar als wij ons echt gaan verdiepen in die scheuring dan gaat de polarisatie weer meer gloriëren.

Ik heb me "verdiept", al vele jaren geleden o.m. door het boekske Uit ons uitgegaan (of woorden van gelijke strekking) en kwam toen tot de conclusie dat de GGiN best veel punten hadden die hun "leer" ondersteunden.
Zoals gezegd ben ik na de scheuring geboren (2 jaar daarna), maar ik heb als kind (in familieverband) ervaren hoe diep die scheiding was.
En wat hoorde mijn kinderoortjes: Geruzie over die scheuring, terwijl noch de GG-aanhangers, noch de GGiN-aanhangers ook maar één zinnig woord konden zeggen over wat nu eigenlijk de verdeeldheid had/heeft veroorzaakt.
Een ieder volgde maar mensen/predikanten na, zonder daar zelf een eigen mening over te hebben.
Is dat niet nu nog zo?

Men volgt voorgangers, voor wie men achting heeft, en die dus wel gelijk zullen hebben.

Maar laat de Schrift spreken, en dan zul je, hoop ik, meer overeenkomsten aantreffen tussen de "vechters" dan verschillen.

Los van dit alles respecteer ik beide kerkgenootschappen (waarvan ik geen deel uit maak), maar het is mijn vurige wens dat ze één mogen worden in het Evangelie waarvan de Schrift spreekt.

Van het 'boekske' Uit ons uitgegaan, heeft ds. Mallan later in DWS afstand genomen: "Dit boek had beter nooit kunnen verschijnen".
Het is ook een boek uit de tijd van de 'koude oorlog' tussen de GG en de GGiN, toen de dingen nog erg op scherp stonden.

Ik hoor de laatste tjd een veel mildere toon in de GGiN. Dat stemt me tot blijdschap.
Voorts moet ik er ook bij zeggen dat ik ook constateer dat de GGiN toch van alle soorten´gereformeerde gemeenten`
het meest zijn gebleven bij het standpunt van vertrek: De leer zoals ds. Kersten die bracht.

En wil ik er tevens bij zeggen dat er mijns inziens niet van een leergeschil sprake is. Aangezien er tot op de dag van
vandaag predikanten, ouderlingen, diakenen en gewone leden zijn die zich geestelijk één weten.

[Toeschouwer]

Ik stelde een vraag over wijlen ds. R. Kok. Daar geeft niemand reactie op. Is hem geen onrecht gedaan? Is dit te moeilijk in de discussie tussen GG en GGinNed. Zijn prediking van een aanbod van genade voor alle hoorders hoort niet thuis in de GG?
Hij behoeft niet gerehabiliteerd te worden?

[Luther]

Ik hoor de laatste tjd een veel mildere toon in de GGiN. Dat stemt me tot blijdschap.
Voorts moet ik er ook bij zeggen dat ik ook constateer dat de GGiN toch van alle soorten´gereformeerde gemeenten`
het meest zijn gebleven bij het standpunt van vertrek: De leer zoals ds. Kersten die bracht.

En wil ik er tevens bij zeggen dat er mijns inziens niet van een leergeschil sprake is. Aangezien er tot op de dag van
vandaag predikanten, ouderlingen, diakenen en gewone leden zijn die zich geestelijk één weten.

Dat laatste lijkt me niet de norm om de conclusie te kunnen trekken dat er feitelijk geen echte verschillen zijn.

Zonder de boel te overdrijven en met de constatering dat er in 1953 heel veel menselijks tussen zat en grote kerkrechtelijke fouten zijn gemaakt, is er wel eenvoudig vast te stellen dat er wel degelijk een leerverschil ten grondslag ligt aan de breuk. En dat leerverschil is nog altijd: Wordt het heil in Christus welmenend aangeboden aan alle hoorders of alleen aan hen die reeds door Gods Geest in het hart geraakt zijn, die treuren vanwege hun zonden? Wordt aan alle hoorders gezegd dat het Gods wil is dat allen behouden worden, of dat die wil Gods zich alleen uitstrekt tot de verkorenen?

Me dunkt dat de verwarring ontstaan is door het loslaten van de oude, zuivere onderscheiding van enerzijds het recht van toegang tot Christus, dat alle hoorders geldt, en het recht van bezit van Christus, dat hen geldt die het waar zaligmakend geloof beoefenen. Ik meen dat dit een puriteinse onderscheiding was. Het schept wat mij betreft meer duidelijkheid dan het begrip 'onvoorwaardelijk, welmenend aanbod van genade.'

En ondanks het feit dat ds. R. Kok nogal eens onzorgvuldig formuleerde als hij vol was van de rijkdom van de genade en de volheid die er in Christus is, mogen we niet om de conclusie heen dat ook zijn schorsing en afzetting gepaard is gegaan met veel menselijks en daarbij kerkrechtelijke fouten zijn gemaakt. Het feit dat ds. Kersten altijd gepoogd heeft om ds. Kok "binnenboord" te houden, en hem dat ook altijd gelukt is, geeft te denken! Ds. Kok heeft misschien bewust zich tegen de verenging van het heilsaanbod van dr. Steenblok gekeerd. Maar dat geeft niet het recht om kerkordelijke fouten te maken. Terugkijkend zou het van moed getuigen als de GG en de GGiN dat ook openlijk belijden en daarmee de weg naar een rehabilitatieproces openen.

[Tiberius]

Ik stelde een vraag over wijlen ds. R. Kok. Daar geeft niemand reactie op. Is hem geen onrecht gedaan? Is dit te moeilijk in de discussie tussen GG en GGinNed. Zijn prediking van een aanbod van genade voor alle hoorders hoort niet thuis in de GG?
Hij behoeft niet gerehabiliteerd te worden?

Ik denk dat hij al voldoende gerehabiliteerd is door ds. Golverdingen: kerkrechtelijke fouten zijn erkend.