De man in de ijzeren spelonk

[DWW]

Opvallend topic.

Het beeld van Bunyan is ongelukkig gekozen door hem. Niemand die berouw heeft, wettisch of evangelisch (er is geen verschil) wordt door Jezus afgewezen.

Verder hebben verschillende scribenten (met name DIA en Woeste weg) een bepaald theologisch stramien in het hoofd. Dat wordt geïllustreerd met bijbelteksten, die er veelal niets mee te maken hebben.
Met de opmerking 'niemand kan heilig leven, ook Gods volk niet, dus doe je best maar niet' komt de ware aap uit de mouw geeft al aan uit welke wind de hoek waait.

Advies: laat deze dwaallichten elkaar verlichten en volg de aanwijzingen van Gods Woord op. Dat is het echte evangelie en geen woeste weg.

Dat heb ik ook wel eens bij dhr K Veldman gehoord (nav DWW).
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker, is het een product van de nadere reformatie (smytegelt?). Daarom heb ik een niet sterk gefundeerd voorbehoud bij de nadere reformatie. Ik vertrouw het niet helemaal.

Dit komt bij Kohlbrugge vandaan. Christus is mijn heiligmaking. DWW gaat hier een antinomiaans spoor, dat Kohlbrugge echter nooit gevolgd heeft. Wél: Christus is mijn heiligmaking, maar niet: dan maakt het niet meer uit hoe je leeft.

Beste Erasmiaan,

Als je de klok ergens hebt horen luiden, maar je weet niet waar de klepel hangt, zwijg dan liever, in plaats van anderen in een kwaad daglicht te zetten. Feitelijk maak je mij dezelfde beschuldiging, als waar Da Costa dr. Kohlbrugge van beschuldigde. Da Costa snapte van de preek van Kohlbugge over Rom. 7:14, wellicht net zoveel als jij.

Noem mij slechts een posting waar ik gezegd heb, dat het niet uitmaakt hoe Gods verloste volk leeft....???

Slechts een posting....!!!

[DWW]

Niemand die berouw heeft, wettisch of evangelisch (er is geen verschil) wordt door Jezus afgewezen.

Kaïn had een wettisch berouw. Judas ook. Beiden zijn niet aangenomen door de Heere Jezus.

Daarom is een wettisch berouw ook niet zaligmakend. Velen kennen een wettisch berouw, weinigen een evangelisch berouw. Die het tweede kennen, kennen het eerste ook.

[Erasmiaan]

Een mens kan niet heilig leven, Gods volk ook niet. Doe dus je best maar niet.

Hier heb je dat wel degelijk gezegd.

[GJdeBruijn]

Daarom is een wettisch berouw ook niet zaligmakend. Velen kennen een wettisch berouw, weinigen een evangelisch berouw. Die het tweede kennen, kennen het eerste ook.

Kun je dat wat nader toelichten? Bijvoorbeeld of er altijd een wettisch berouw noodzakelijk is? En hoe begint het evangelische berouw?
Overigens leert de reformatie de doodstaat van de mens. De wettische overtuiging is een vrucht van eigen akker, van de doodstaat. Niet en nooit van ontdekkend werk van Gods Geest. Dat is nl. niet nodig voor een wettische belijdenis. Mee eens?

[vogeltje]

Waarom zou je je hier nou druk over maken? Ik vind die man in die ijzeren spelonk een heel zielig persoon. Ik vind dat er wel mooiere voorbeelden staan in Bunyans christenreis.

[GJdeBruijn]

Een mens kan niet heilig leven, Gods volk ook niet. Doe dus je best maar niet.

Hier heb je dat wel degelijk gezegd.

Scherp opgemerkt!
Dit zegt Beza hierover:

En zoals de ziel inwerkt op
het lichaam waarmee ze op natuurlijke wijze verbonden is, zo is het ook met Jezus
Christus: als Hij op een geestelijke manier door het geloof in ons woont, dan brengt
zijn kracht daar krachten voort en maakt die zichtbaar. In de Schrift worden die aangeduid
met de woorden [41] ‘wedergeboorte’ en ‘heiliging’, want zij maken van ons
nieuwe schepselen met nieuwe eigenschappen [Joh.3,5; Ef.4,22-24].
En deze wedergeboorte, dat is deze nieuwe oorsprong en nieuwe schepping, heeft
drie delen. Want net zoals de verdorvenheid van onze natuur waarin we volledig met
lichaam en ziel gevangenzaten, de zonden en de dood in ons voortbracht [Rom.7,1-6],
zo heeft de kracht van Jezus Christus, die van Hem uitgaat en met krachtdadige werking
in ons binnenstroomt en als het ware bezit van ons neemt, drieërlei uitwerking,
namelijk het doden van de zonde, dat wil zeggen van die verdorven natuur die de
Schrift de oude mens noemt; de begrafenis ervan; en ten slotte de opstanding van de
nieuwe mens. Vooral Paulus beschrijft deze dingen uitgebreid [Paulus in Rom.6 en
ongeveer overal; 1 Petr.4,1-2].

En dit schrijft Calvijn:

Wij geloven dat wij door dit geloof wedergeboren zijn in een nieuwe kwaliteit van
leven, terwijl wij van nature aan de zonde onderworpen zijn [Tit.3,5; 1 Petr.1,3;
Rom.6,17-20; Kol.2,13; 3,10]. Maar nu krijgen wij door het geloof de genade om heilig
en in de vreze des Heren te leven, doordat wij de belofte ontvangen die ons door het
evangelie gegeven is, namelijk dat God ons zijn Heilige Geest zal schenken.
Zo doet het geloof de liefde om goed en heilig te leven niet alleen niet verkillen
[Jak.2,17.26], maar wekt haar juist in ons op en wakkert haar aan, zodat het noodzakelijkerwijs
goede werken voortbrengt [Gal.5,6.22; 1 Joh.2,3-4; 2 Petr.1,5-8].
Overigens, hoewel God, om ons heil te volmaken, ons opnieuw geboren doet worden
en vernieuwt om goed te doen [Deut.30,6; Joh.3,5], toch belijden wij dat de goede
werken die we doen door de leiding van zijn Geest geenszins in rekening gebracht
worden om ons te rechtvaardigen of dat wij verdienen dat God ons beschouwt als
zijn kinderen [Luc.17,10; Ps.6,2; Rom.3,19.20; 4,3-5]. Wij zouden anders altijd heen en
weer geslingerd worden door twijfel en onrust als onze gewetens niet steunden op de
genoegdoening waarmee Jezus Christus voor ons voldaan heeft [Rom.5,1.2].

Geen reden tot anti-nomianisme als we de reformatie trouw blijven.

[GJdeBruijn]

Waarom zou je je hier nou druk over maken? Ik vind die man in die ijzeren spelonk een heel zielig persoon. Ik vind dat er wel mooiere voorbeelden staan in Bunyans christenreis.

Toch is dit wel een mooie beeldspraak! Want het laat zien wat wankelmoedigheid oplevert: Een zinkende Petrus. Verachtering in de genade. Door te bouwen op eigen bekering en in eigen kracht de heiligmaking als een rechtsgrond op te bouwen. Dat kan als een kind van God afdwaalt. Dat was nou net wat Christen geleerd kreeg: De heiligmaking is niet een eigen werk maar een gave die in het stuk van de verlossing thuis hoort. De goede werken zijn zaken van het stuk der dankbaarheid. Daar hangt de zaligheid niet vanaf, maar het bewijst de kracht van Gods genade! Toon uw geloof uit de werken! Maar maak er niet uw gerechtigheid van. Daarvoor is namelijk alleen de Zaligmaker Jezus Christus gepast en geschikt.

[jvdg]

Mijn hoop is geweest dat DWW trachtte ons tot inzichten te brengen die de Godzaligheid inhouden.
Maar ik vrees meer en meer dat DWW de eenvoudige (zwakgelovige, de onzekere) in verwarring brengt met allerlei gedachtenspinselen die ons verder van de Zaligmaker afbrengen.
Veel predikanten halen nog wel eens aan: de "eenvoudige Heidelberger" leert ons.......
Daar ben ik het vaak volkomen mee eens.
Maar wat DWW ons wil laten geloven zijn leringen die eerstens ingewikkeld zijn, en tweedens een twijfelmoedige ziel (zo het al mogelijk ware) zich van God zou laten afwenden.

En al die redeneringen gaan in tegen de werking van de Heilige Geest.
God en de mens laten zich niet in een hokje onderbrengen.
En zeker niet door mensen die zeker zijn in en van zichzelf.

Ach, m'n beste DWW, tolle lege.
Begin in Genesis 1 en lees door tot en met Openbaringen 22, en je zult zien dat al je dogmatiek rust op een zandgrond buiten Christus, De fontein des Levens.
Al je bevinding, al je licht, het is ten eeuwige verderf als God de Heilige Geest die bevinding niet werkt of dat dit licht niet Het Licht is.

[PvS]

Daarom is een wettisch berouw ook niet zaligmakend. Velen kennen een wettisch berouw, weinigen een evangelisch berouw. Die het tweede kennen, kennen het eerste ook.

En hoe begint het evangelische berouw?

Na de bekering.

Jeremia 31: 19; Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.

[PvS]

En ik blijf zeggen dat jij veel te veel onderscheidingen maakt .Hou het toch bij het eenvoudige Woord Gods en meng het niet met allerlei (gezelschaps)termen.

Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft? Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden. Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

Wij kunnen dogmatiseren, theologiseren wat we willen, maar de Heilige Geest verricht (allergelukkigst) Zijn werk op Zijn onfeilbare wijze, zonder dat wij daar op enige manier kunnen of moeten bijdragen.
Dan gaat de hand op de mond en bidden we: Heere wat wilt gij wat we doen zullen.

Wanneer wij de Heere vragen wat wij 'doen' moeten, dan staan wij nog vóór de bekering.

[jvdg]

En ik blijf zeggen dat jij veel te veel onderscheidingen maakt .Hou het toch bij het eenvoudige Woord Gods en meng het niet met allerlei (gezelschaps)termen.

Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft? Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden. Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

Wij kunnen dogmatiseren, theologiseren wat we willen, maar de Heilige Geest verricht (allergelukkigst) Zijn werk op Zijn onfeilbare wijze, zonder dat wij daar op enige manier kunnen of moeten bijdragen.
Dan gaat de hand op de mond en bidden we: Heere wat wilt gij wat we doen zullen.

Wanneer wij de Heere vragen wat wij 'doen' moeten, dan staan wij nog vóór de bekering.

Jazeker, maar wie kan dit nog keren.
En het gaat niet om de bekering, maar om verzoening met, en de Eeer van God Drieënig.
En de Weg die hij daartoe gaat is niet aan jou of mij, maar door Hem.

Je hebt mijn posting totaal niet begrepen.

[PvS]

Waarom zulke vijandige antwoorden, jvdg?

En zeg ons eens wat het verschil is tussen 'bekering' en 'verzoening'.

[DWW]

Een mens kan niet heilig leven, Gods volk ook niet. Doe dus je best maar niet.

Hier heb je dat wel degelijk gezegd.

Dat heb je dan verkeerd begrepen. Wat ik hiermee heb willen zeggen is, dat Gods volk geroepen is tot de vrijheid die Jezus Christus voor hen verworven heeft, Gal. 5:1. Wanneer je schrijft dat Gods volk heilig moet leven, dan preek je geen vrijheid, en geen troost. Maar dan plaats je een nieuwe wet achter de volbrachte wet(=evangelie). Gods volk moet en hoeft niks meer. Het is voor hen namelijk volbracht. Waarom riepen de apostelen dan op om niet te zondigen, en de zonden te mijden en te vlieden....?? Opdat de inwonende Geest van Christus van hen niet zou gaan wijken. Waardoor ze in donker en aanvachtingen des geloofs terecht komen. Dat is wat anders dan Gods volk een vernieuwde wet opleggen van : "u moet heilig leven...!!"

Vraagje aan jou. De eerste man keurt alles af, niks is goed, alles moet, maar niks lukt. Alleen maar slaag, en je doet het nooit goed. Dit is het leven onder de dienstbaarheid der wet. Werken zonder loon, dus. Net als Israel in Egypteland. De Tweede Man is onder de macht der liefde en vrijheid, waarbij de wet de zondaar telkens prijst in Zijn volbrachte werk. Onder deze heerschappij hoeft een ziel niet meer te werken, alleen te erven.

Wat luistert nauwer, de dwang of de liefde....???

[DWW]

Opvallend topic.

Het beeld van Bunyan is ongelukkig gekozen door hem. Niemand die berouw heeft, wettisch of evangelisch (er is geen verschil) wordt door Jezus afgewezen.

Verder hebben verschillende scribenten (met name DIA en Woeste weg) een bepaald theologisch stramien in het hoofd. Dat wordt geïllustreerd met bijbelteksten, die er veelal niets mee te maken hebben.
Met de opmerking 'niemand kan heilig leven, ook Gods volk niet, dus doe je best maar niet' komt de ware aap uit de mouw geeft al aan uit welke wind de hoek waait.

Advies: laat deze dwaallichten elkaar verlichten en volg de aanwijzingen van Gods Woord op. Dat is het echte evangelie en geen woeste weg.

Dat heb ik ook wel eens bij dhr K Veldman gehoord (nav DWW).
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker, is het een product van de nadere reformatie (smytegelt?). Daarom heb ik een niet sterk gefundeerd voorbehoud bij de nadere reformatie. Ik vertrouw het niet helemaal.

Dit komt bij Kohlbrugge vandaan. Christus is mijn heiligmaking. DWW gaat hier een antinomiaans spoor, dat Kohlbrugge echter nooit gevolgd heeft. Wél: Christus is mijn heiligmaking maar niet: dan maakt het niet meer uit hoe je leeft. Ook ds. K. Veldman zal dit nooit zeggen.

We zien hier dat DWW verder en verder gaat dwalen. Hij kan beter de bronnen bestuderen, dan de vertolkers van de bronnen.

Lees eerst een deze preek van Kohlbrugge over Rom. 7 vs 14 : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ers-14.pdf

Daarna deze briefwisseling tussen Da Costa en Kohlbrugge : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... -costa.pdf

Daarna hoop ik dat je net zo moedig bent, om je excuses aan mij aan te bieden, als de wijze waarop je me publiek zwart en vuil hebt proberen te maken, beste Erasmiaan.

[DWW]

Daarom is een wettisch berouw ook niet zaligmakend. Velen kennen een wettisch berouw, weinigen een evangelisch berouw. Die het tweede kennen, kennen het eerste ook.

En hoe begint het evangelische berouw?

Na de bekering.

Jeremia 31: 19; Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.

Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene, Zach. 12:10.

Eerst het aardse, dan het geestelijke....


Nog enkele voorbeelden van evangelisch berouw / droefheid :

1. De wenende Petrus nadat hij zijn Zaligmaker had verloochend.

2. David in Psalm 51 en later weer Psalm 32.

3. Maria Magdalena aan het graf van de Heere Jezus.

4. De wenende zondares in Lukas 7 aan de voeten van de Heere Jezus.

Nogmaals : Wettisch berouw beweent de zonden, Evangelisch berouw beweent de vergeven zonden. Het laatste leert een verkoren zondaar kennen nadat zijn ziel verlost is geworden, en daarna nogmaals, wanneer hij zich bekeert van bepaalde zonden waarin hij door zwakheid is komen te struikelen.