Zondag 40; Ik rook! zonde tegen het 6e gebod?

[eilander]

Ik bedoel te zeggen: je stelt je bewust kwetsbaar op, er verwacht dan dat God je "uit de brand" helpt. Dat is volgens mij verzoeken.

En als je nu al 1.000 keer uit de brand geholpen bent?

[Erasmiaan]

Gemoedsbezwaarden worden hier over één kam geschoren, negatieve verhalen worden breed uitgemeten.
Terwijl het hier over moet gaan: deze mensen durven, omdat God hen hielp en nog zal helpen, voor zichzelf geen verzekeringen af te sluiten.

Dat kan zo zijn, maar er zijn ook verzekeringen die je uiteindelijk vooral ten behoeve van een ander afsluit (zoals een WA-verzekering). Dat iemand bereid is zijn eigen schade te dragen is één ding, maar het kan toch niet zo zijn dat een ander de dupe wordt van het feit dat iemand geen verzekeringen durft af te sluiten?

Voor deze gevallen is het waarborgfonds uitgevonden.

Nou, in deze gevallen zal de gemoedsbezwaarde gewoon zelf betalen. Je zult gewoon aansprakelijk gesteld worden. Als je gemoedsbezwaard bent zul je niet bij het waarborgfonds aankloppen.

Ik verbaas me overigens over al die mensen die allemaal zoveel gemoedsbezwaarden kennen wat ook nog eens bijna allemaal negatief is. Ik ken geen negatieve voorbeelden van gemoedsbezwaarden, wel enkele positieve voorbeelden. En ik sta midden in de Ger. gezindte. M.i. komen de meeste gemoedsbezwaarden er niet voor uit.

Orchidee discussieert m.i. oneigenlijk door de materiële levenshouding van de gemoedsbezwaarde erbij te halen. Dat is niet goed van die gemoedsbezwaarde maar dat heeft niets met het bezwaard zijn op zich te maken. En het andere (negatieve) voorbeeld van haar; als ik een dikke Volvo had en werd aangereden door een klein Lada'tje dan zou ik ook mijn geld willen, als het de schuld van de Lada was. Daar is toch niets verwerpelijks aan. Misschien, Orchidee, eens tijd om je eigen tuintje te gaan wieden? Ik word altijd zo moe van dag gewijs naar anderen.

[eilander]

Gemoedsbezwaarden worden hier over één kam geschoren, negatieve verhalen worden breed uitgemeten.
Terwijl het hier over moet gaan: deze mensen durven, omdat God hen hielp en nog zal helpen, voor zichzelf geen verzekeringen af te sluiten.

Dat kan zo zijn, maar er zijn ook verzekeringen die je uiteindelijk vooral ten behoeve van een ander afsluit (zoals een WA-verzekering). Dat iemand bereid is zijn eigen schade te dragen is één ding, maar het kan toch niet zo zijn dat een ander de dupe wordt van het feit dat iemand geen verzekeringen durft af te sluiten?

Voor deze gevallen is het waarborgfonds uitgevonden.

Nou, in deze gevallen zal de gemoedsbezwaarde gewoon zelf betalen. Je zult gewoon aansprakelijk gesteld worden. Als je gemoedsbezwaard bent zul je niet bij het waarborgfonds aankloppen.

Ik verbaas me overigens over al die mensen die allemaal zoveel gemoedsbezwaarden kennen wat ook nog eens bijna allemaal negatief is. Ik ken geen negatieve voorbeelden van gemoedsbezwaarden, wel enkele positieve voorbeelden. En ik sta midden in de Ger. gezindte. M.i. komen de meeste gemoedsbezwaarden er niet voor uit.

Orchidee discussieert m.i. oneigenlijk door de materiële levenshouding van de gemoedsbezwaarde erbij te halen. Dat is niet goed van die gemoedsbezwaarde maar dat heeft niets met het bezwaard zijn op zich te maken. En het andere (negatieve) voorbeeld van haar; als ik een dikke Volvo had en werd aangereden door een klein Lada'tje dan zou ik ook mijn geld willen, als het de schuld van de Lada was. Daar is toch niets verwerpelijks aan. Misschien, Orchidee, eens tijd om je eigen tuintje te gaan wieden? Ik word altijd zo moe van dag gewijs naar anderen.

Fijn dat er ook een positief bericht geplaatst wordt.
Nog even over je opmerking inz. het waarborgfonds: daar kunnen gemoedsbezwaarden niet aankloppen (heeft i.i.g. geen zin), maar wel degenen die "gedupeerd" worden door een gemoedsbezwaarde. Dit laatste lijkt me ook een eerlijke zaak.

Verder: ik voelde mij gedrongen om hier iets persoonlijks te vertellen, waaruit bleek dat wij niet verzekerd zijn. Dat voelt een beetje als: je loopt er mee te koop. Ik troost me met de gedachte dat niemand hier weet wie ik ben (denk ik).
Ik probeer er verder niet mee te koop te lopen, ik heb zelfs het idee dat mijn broeders in de diaconie het niet weten. Gelukkig, zeg ik er bij.
Grote problemen hebben we dan ook nog niet gehad, maar ook in kleinere problemen zorgt de Heere. Ik mag het niet anders zeggen.

[refo]

Maar de Heere zorgt ook middels verzekeringen. De gemoedsbezwaarden lijken zo wel het patent te hebben op Gods bijzondere zorg, alsof Hij die bij hen nog wel kwijt kan. Terwijl anderen leunen op een verzekering.

Voor verzekerden zorgt God ook. En vaak zelfs 'beter' als je dat mag zeggen. Voor verzekerden (ik neem als voorbeeld de ziektekosten) bestaat de mogelijkheid om je kind goede zorg te geven in het ziekenhuis. Het is niet nodig het doodzieke kind om 23:55 uur mee naar huis te nemen omdat dat een ligdag á € 300 scheelt.

[Jo-Ann]

Toch heb ik nog wel een vraag over belastingen en gemoedsbezwaarden.
Stel dat mensen voor hoge kosten komen te staan: €100.000
Deze mensen krijgen veel geld van hun familie, bekenden, mensen uit de kerk, zodat het hen lukt om dit bedrag zelf te betalen.
Hoe zit het dan met al die inkomsten die deze mensen krijgen? Komt dan de belastingdienst niet om de hoek kijken? Willen die geen bewijs hoe deze mensen aan al dat geld komen? Moet dit niet belast worden? Vragen die wel eens bij mij oprijzen. Weet iemand hier antwoord op?

[Jo-Ann]

Toch heb ik nog wel een vraag over belastingen en gemoedsbezwaarden.
Stel dat mensen voor hoge kosten komen te staan: €100.000
Deze mensen krijgen veel geld van hun familie, bekenden, mensen uit de kerk, zodat het hen lukt om dit bedrag zelf te betalen.
Hoe zit het dan met al die inkomsten die deze mensen krijgen? Komt dan de belastingdienst niet om de hoek kijken? Willen die geen bewijs hoe deze mensen aan al dat geld komen? Moet dit niet belast worden? Vragen die wel eens bij mij oprijzen. Weet iemand hier antwoord op?

[Orchidee]

[quote="Erasmiaan"]

Ik verbaas me overigens over al die mensen die allemaal zoveel gemoedsbezwaarden kennen wat ook nog eens bijna allemaal negatief is. Ik ken geen negatieve voorbeelden van gemoedsbezwaarden, wel enkele positieve voorbeelden. En ik sta midden in de Ger. gezindte. M.i. komen de meeste gemoedsbezwaarden er niet voor uit.

Orchidee discussieert m.i. oneigenlijk door de materiële levenshouding van de gemoedsbezwaarde erbij te halen. Dat is niet goed van die gemoedsbezwaarde maar dat heeft niets met het bezwaard zijn op zich te maken. En het andere (negatieve) voorbeeld van haar; als ik een dikke Volvo had en werd aangereden door een klein Lada'tje dan zou ik ook mijn geld willen, als het de schuld van de Lada was. Daar is toch niets verwerpelijks aan.Dat zeg ik niet...maar dan kan de gemoedsbezwaarde best even wachten tot de verzekering het geld uitkeert, en niet gelijk aan de deur staan, dat hij het liefst gelijk, contant uitbetaald wil hebben... Misschien, Orchidee, eens tijd om je eigen tuintje te gaan wieden? Ik word altijd zo moe van dag gewijs naar anderen.
Dit vind ik geen gewijs, maar ik benoem feiten die gewoon gebeuren, en ik ben me heus wel bewust van m'n eigen tekortkomingen!

[eilander]

Maar de Heere zorgt ook middels verzekeringen. De gemoedsbezwaarden lijken zo wel het patent te hebben op Gods bijzondere zorg, alsof Hij die bij hen nog wel kwijt kan. Terwijl anderen leunen op een verzekering.

Voor verzekerden zorgt God ook. En vaak zelfs 'beter' als je dat mag zeggen. Voor verzekerden (ik neem als voorbeeld de ziektekosten) bestaat de mogelijkheid om je kind goede zorg te geven in het ziekenhuis. Het is niet nodig het doodzieke kind om 23:55 uur mee naar huis te nemen omdat dat een ligdag á € 300 scheelt.

Beste refo, als ik net doe alsof God alleen voor onverzekerden zorg, dan heb ik dat niet zo bedoeld! Dat zou zeer naïef zijn, want ik weet ook wel dat vele kinderen van God wél verzekerd zijn. Daar doe ik niets aan af. Ik heb wel het standpunt willen verdedigen, maar niet aan iemand willen opleggen. Ik zou het voor mezelf (!) zien als een verloochenen van God.
Ook gezien het feit dat dit voor christenen in buitenland geen enkel item is, kan ik hier geen hoofdzaak van maken. Excuses als ik die indruk gewekt heb.
Dat wil nog niet zeggen dat je er maar makkelijk van af moet stappen, zie Jer. 35.

Je tweede alinea is helaas weer een karikatuur. Het zal zeker wel voorkomen, maar nu doe je net alsof dat een onvermijdelijk gevolg van niet-verzekerd zijn is. Daar ben ik het niet mee eens.

[eilander]

Toch heb ik nog wel een vraag over belastingen en gemoedsbezwaarden.
Stel dat mensen voor hoge kosten komen te staan: €100.000
Deze mensen krijgen veel geld van hun familie, bekenden, mensen uit de kerk, zodat het hen lukt om dit bedrag zelf te betalen.
Hoe zit het dan met al die inkomsten die deze mensen krijgen? Komt dan de belastingdienst niet om de hoek kijken? Willen die geen bewijs hoe deze mensen aan al dat geld komen? Moet dit niet belast worden? Vragen die wel eens bij mij oprijzen. Weet iemand hier antwoord op?

Lang niet altijd weet zo iemand van wie dit geld vandaan komt. Zoals ik al zei, dat kan b.v. via een diaconie lopen (iemand wil wel een gezin steunen, maar wil dat niet direct maar via een diaconie).
Maar al zou je dit wel weten, dan nog moet het niet belast worden. Je verricht er nl. geen werk voor, en je levert er geen goederen voor. Er is dus geen grond om te belasten.
Je bedoelt misschien ook: zou het ook witwassen van zwart geld kunnen zijn?
Terechte vraag, ik denk dat dit kan, ja. Als je dat zou weten, zou het lastig zijn om het aan te nemen.

[Tiberius]

Gemoedsbezwaarden worden hier over één kam geschoren, negatieve verhalen worden breed uitgemeten.
Terwijl het hier over moet gaan: deze mensen durven, omdat God hen hielp en nog zal helpen, voor zichzelf geen verzekeringen af te sluiten.

Dat kan zo zijn, maar er zijn ook verzekeringen die je uiteindelijk vooral ten behoeve van een ander afsluit (zoals een WA-verzekering). Dat iemand bereid is zijn eigen schade te dragen is één ding, maar het kan toch niet zo zijn dat een ander de dupe wordt van het feit dat iemand geen verzekeringen durft af te sluiten?

Voor deze gevallen is het waarborgfonds uitgevonden.

Nou, in deze gevallen zal de gemoedsbezwaarde gewoon zelf betalen. Je zult gewoon aansprakelijk gesteld worden. Als je gemoedsbezwaard bent zul je niet bij het waarborgfonds aankloppen.

Ik verbaas me overigens over al die mensen die allemaal zoveel gemoedsbezwaarden kennen wat ook nog eens bijna allemaal negatief is. Ik ken geen negatieve voorbeelden van gemoedsbezwaarden, wel enkele positieve voorbeelden. En ik sta midden in de Ger. gezindte. M.i. komen de meeste gemoedsbezwaarden er niet voor uit.

Orchidee discussieert m.i. oneigenlijk door de materiële levenshouding van de gemoedsbezwaarde erbij te halen. Dat is niet goed van die gemoedsbezwaarde maar dat heeft niets met het bezwaard zijn op zich te maken. En het andere (negatieve) voorbeeld van haar; als ik een dikke Volvo had en werd aangereden door een klein Lada'tje dan zou ik ook mijn geld willen, als het de schuld van de Lada was. Daar is toch niets verwerpelijks aan. Misschien, Orchidee, eens tijd om je eigen tuintje te gaan wieden? Ik word altijd zo moe van dag gewijs naar anderen.

Ik ben dan zelf geen gemoedsbezwaarde, maar hier ben ik het volledig mee eens.
Zoals ik al eerder zei: Orchidee doet geen enkel recht aan de opvattingen van gemoedsbezwaarden. Ze creëert m.i. eerst een karikatuur naar aanleiding van een extreme situatie. Vervolgens probeert ze daarmee de hele groep gemoedsbezwaarden af te serveren. Dat is niet juist.
Ik ben dan zelf wel geen gemoedsbezwaarde, maar ken wel een aantal mensen die dat wel zijn en die daar ook integer mee om gaan.
Net zo wel als ik anderzijds ook mensen ken, die op een niet-correcte wijze met hun verzekering omgaan.

[Jo-Ann]

Toch heb ik nog wel een vraag over belastingen en gemoedsbezwaarden.
Stel dat mensen voor hoge kosten komen te staan: €100.000
Deze mensen krijgen veel geld van hun familie, bekenden, mensen uit de kerk, zodat het hen lukt om dit bedrag zelf te betalen.
Hoe zit het dan met al die inkomsten die deze mensen krijgen? Komt dan de belastingdienst niet om de hoek kijken? Willen die geen bewijs hoe deze mensen aan al dat geld komen? Moet dit niet belast worden? Vragen die wel eens bij mij oprijzen. Weet iemand hier antwoord op?

Lang niet altijd weet zo iemand van wie dit geld vandaan komt. Zoals ik al zei, dat kan b.v. via een diaconie lopen (iemand wil wel een gezin steunen, maar wil dat niet direct maar via een diaconie).
Maar al zou je dit wel weten, dan nog moet het niet belast worden. Je verricht er nl. geen werk voor, en je levert er geen goederen voor. Er is dus geen grond om te belasten.
Je bedoelt misschien ook: zou het ook witwassen van zwart geld kunnen zijn?
Terechte vraag, ik denk dat dit kan, ja. Als je dat zou weten, zou het lastig zijn om het aan te nemen.

Het is inderdaad vaak onbekend bij wie het geld vandaan komt.
Het gaat mij er meer om: als je zoveel geld krijgt (o.a. door de brievenbus), hoe kun je richting de belastingdienst aantonen dat dit geen zwart geld is, maar dat je dat eerlijk gekregen hebt?
Ik weet niet of dit ooit wel eens ergens gespeeld heeft, maar ik hoorde pas van iemand die echt heel veel geld gekregen had, waarschijnlijk van verschillende mensen en al hun rekeningen konden betaald worden. Maar dan zul je toch dat geld eerst op de bank moeten zetten en dan overmaken. En hoe komt iemand aan zoveel contant geld? Ik weet niet hoe zoiets gaat, maar een ander (de bank/belastingdienst/?) zou kunnen denken dat het om zwart geld gaat.

[memento]

Toch heb ik nog wel een vraag over belastingen en gemoedsbezwaarden.
Stel dat mensen voor hoge kosten komen te staan: €100.000
Deze mensen krijgen veel geld van hun familie, bekenden, mensen uit de kerk, zodat het hen lukt om dit bedrag zelf te betalen.
Hoe zit het dan met al die inkomsten die deze mensen krijgen? Komt dan de belastingdienst niet om de hoek kijken? Willen die geen bewijs hoe deze mensen aan al dat geld komen? Moet dit niet belast worden? Vragen die wel eens bij mij oprijzen. Weet iemand hier antwoord op?

Lang niet altijd weet zo iemand van wie dit geld vandaan komt. Zoals ik al zei, dat kan b.v. via een diaconie lopen (iemand wil wel een gezin steunen, maar wil dat niet direct maar via een diaconie).
Maar al zou je dit wel weten, dan nog moet het niet belast worden. Je verricht er nl. geen werk voor, en je levert er geen goederen voor. Er is dus geen grond om te belasten.
Je bedoelt misschien ook: zou het ook witwassen van zwart geld kunnen zijn?
Terechte vraag, ik denk dat dit kan, ja. Als je dat zou weten, zou het lastig zijn om het aan te nemen.

Het is inderdaad vaak onbekend bij wie het geld vandaan komt.
Het gaat mij er meer om: als je zoveel geld krijgt (o.a. door de brievenbus), hoe kun je richting de belastingdienst aantonen dat dit geen zwart geld is, maar dat je dat eerlijk gekregen hebt?
Ik weet niet of dit ooit wel eens ergens gespeeld heeft, maar ik hoorde pas van iemand die echt heel veel geld gekregen had, waarschijnlijk van verschillende mensen en al hun rekeningen konden betaald worden. Maar dan zul je toch dat geld eerst op de bank moeten zetten en dan overmaken. En hoe komt iemand aan zoveel contant geld? Ik weet niet hoe zoiets gaat, maar een ander (de bank/belastingdienst/?) zou kunnen denken dat het om zwart geld gaat.

Sowieso moet je over al je inkomsten belasting betalen. Ook als je het contant gekregen hebt. Ook als je het gekregen hebt om schulden af te betalen. (de boekhouders/juristen zullen misschien wel wat truckjes weten, waarmee deze belasting op een legale manier omzeilt kan worden)

[helma]

ik weet van een gemoedsbezwaarde (dichtbij) die aangereden werd: hoge ziekenhuiskosten, auto totall loss.
De verzekering van de tegenpersoon wilde alles betalen. Nee, zei de man. Ik ben zelf tegen verzekeren met het oog op zondag 10. Ik kan dan van uw verzekering ook geen geld aannemen.

Ditzelfde kwam ik tegen bij mijn overgrootmoeder.(kreupele Betje) Toen ik haar brieven uittypte kwam ik een brief tegen van 'ministerie van wederopbouw'. In WOII was haar huis gebombardeerd door de geallieerden. Ze kon van dat ministerie geld krijgen voor een ander huis. Uit het antwoord van het ministerie begreep ik dat ze het geld niet heeft aan kunnen nemen. Ze respecteerden haar besluit.

En ik heb ook respect voor zulke mensen. Want niet verzekerd zijn moet twee kanten hebben.

En ik denk van mezelf dat ik die dingen niet zo gauw na zou doen......

[Democritus]

En ik denk van mezelf dat ik die dingen niet zo gauw na zou doen......

Wordt dat dan gevraagd? We kunnen ons zelf ook lasten op leggen die Bijbel niet van ons vraagt.

[Tiberius]

En ik denk van mezelf dat ik die dingen niet zo gauw na zou doen......

Wordt dat dan gevraagd? We kunnen ons zelf ook lasten op leggen die Bijbel niet van ons vraagt.

Ik denk dat het voor die mevrouw, evenals de meeste andere gemoedsbezwaarden, geen last is/was, maar een lust, een liefdedienst. Niet om daar wat mee te worden of te zijn, maar om in alle eenvoud op God te vertrouwen.