http://bartjanspruyt.blogspot.com/2009/ ... -over.htmlAnder schreef: Bart Jan Spruyt overigens, in dat citaat hieronder ergens (waar komt dat uit?) wil alles verdoornenballiseren. Dat vind ik ook niet echt gepast.
Dorsvloer vol confetti
Re: Dorsvloer vol confetti
Re: Dorsvloer vol confetti
Dank Sela, er ging vanmiddag iets niet helemaal goed met invoegen van de link.sela schreef:http://bartjanspruyt.blogspot.com/2009/ ... -over.htmlAnder schreef: Bart Jan Spruyt overigens, in dat citaat hieronder ergens (waar komt dat uit?) wil alles verdoornenballiseren. Dat vind ik ook niet echt gepast.
Nu nog maar de reacties afwachten...........
Re: Dorsvloer vol confetti
ben het wel aardig eens met BJ Spruyt Vooral onderstaand stukje uit het artikel.Respect schreef:Dank Sela, er ging vanmiddag iets niet helemaal goed met invoegen van de link.sela schreef:http://bartjanspruyt.blogspot.com/2009/ ... -over.htmlAnder schreef: Bart Jan Spruyt overigens, in dat citaat hieronder ergens (waar komt dat uit?) wil alles verdoornenballiseren. Dat vind ik ook niet echt gepast.
Nu nog maar de reacties afwachten...........
en vervolgens ditHet slechte verhaal dat ze altijd is verteld is het geaborteerde verhaal, de late verbijzonderingen van de negentiende en twintigste eeuw, het slechte verhaal is een gebroken bak waar het brakke en modderige slootwater van afscheidingen en doleanties, herenigingen en verenigingen, vrijmakingen en wederkeringen, uittredingen en terugkeringen uit weg loopt, het harde en meedogenloze tribalisme van ernstige mannen (ik heb ze lief), die Franca c.s. altijd hebben weggehouden – wisten zij veel – van het helder stromende water van de christelijke traditie van de kerk van alle eeuwen en plaatsen
Waarom hebben alle Franca’s dat nooit te zien gekregen? Omdat ze, vermoedelijk, werden omringd door bange mannen (ik heb ze lief) die liever de schijnzekerheid hebben van de eerlijke dood, van artikel 36, van het theater van de Partij, en van de leeruitspraken van 1931 (of zoiets), en nog wat sociologische kenmerken - als hoedjes, jurkjes, avondmaalsmijding (verbeeld je maar niks!), zwarte pakken met vooraf ingeweven roos - als hoge muren optrokken om de stam bij elkaar te houden, en macht en een baan en de subsidies van Gods dienares niet te verliezen. De katholieke breedte, de vormende kracht van het verhaal van de christelijke traditie, ontbrak omdat de bevindelijke diepte er niet was. Dat is de Grote Haper.'De geborgenheid van weleer verbinden met het harde hier en nu', heet dat in een interview met Sela©. Het is allemaal erg ingewikkeld gemaakt, schreef ds. Doornenbal, en we begrijpen onze eigen hervormde leer niet meer, en we hebben een tweede muur opgetrokken: de muur tussen de gelovigen en het heil dat tot ons komt in het gewaad van het Woord dat Christus is.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Dorsvloer vol confetti
Het grote probleem is dat wij niet zo goed weten hoe wij hiermee om moeten gaan. Franca had niet in Hoevelaken op het podium mogen staan, de foto in de Daniel was te groot, het artikel was niet helemaal wat we graag zouden zien en ga zo nog maar een uurtje door. Eerlijk gezegd kreeg ik toch wel een rare smaak in mijn mond van het artikel van Leo Kosten. Die opsomming van wat zijn oud-leerlingen allemaal wel niet in kerk en maatschappij hebben bereikt.... Nee, niet zijn verdienste, maar het moet toch maar wel even gemeld worden. Met alle respect, maar dit geeft mij géén goed gevoel.helma schreef:En de Vader in de gelijkenis van de verloren zoon ging ook de oudste zoon nog achterna.Hugo schreef:Ik vraag me wel of Leo Kosten de nood van Franca Treur peilt.
Jezus zei inderdaad in een bepaald verband: 'Zo zij hij u als de heiden en de tollenaar', maar tegelijkertijd was juist Hij het die tollenaren achterna ging!
Dat achternagaan hoeft natuurlijk in het geval van Franca niet per se in de zin van veel media-aandacht. Wel door als gereformeerde gezindte (en als oud-docent van haar!) na te denken over de vragen die ze kreeg. Franca ging o.a. door haar studie twijfelen aan het bestaan van God. Kunnen wij als kerken en docenten het gesprek met zulke jongelui aangaan? Of verzaken we dat gesprek, en zeggen we na hun afhaken: 'Hij/zij is ons nu als de heiden en de tollenaar'?
we laten mensen zo makkelijk verloren gaan.
Ik begrijp wel een beetje wat Kosten zegt over de media-aandacht. Maar niet wat hij zegt over die heiden en die tollenaar.
volgens mij gaat het in die tekst eigenlijk over een onenigheid/misverstand/grief ofzo tussen twee mensen.
Ik vind het wel jammer dat in al die intervieuws met gelovigen (RD/Daniël/Andries Knevel) er weinig of geen dóór-vragen gesteld worden.
Als er nu eens (ook door de media-aandacht) 50.000 boeken over de toonbank gaan en er 25.000 bidders bij zijn gekomen voor een jonge vrouw in nood, heb je dan als auteur niet ongewild en onbewust een hoog doel bereikt ?
Re: Dorsvloer vol confetti
Mee eens, ik vrees ook dat Kosten geen notie heeft van de ernst van de situatie van de jongeren in de wat rechtser getinte reformatorische kerken. Een en al geklaag van kerkenraden en jeugdleiders over des interesse / wereldsgezindheid maar vervolgens wordt de spiegelRespect schreef:Het grote probleem is dat wij niet zo goed weten hoe wij hiermee om moeten gaan. Franca had niet in Hoevelaken op het podium mogen staan, de foto in de Daniel was te groot, het artikel was niet helemaal wat we graag zouden zien en ga zo nog maar een uurtje door. Eerlijk gezegd kreeg ik toch wel een rare smaak in mijn mond van het artikel van Leo Kosten. Die opsomming van wat zijn oud-leerlingen allemaal wel niet in kerk en maatschappij hebben bereikt.... Nee, niet zijn verdienste, maar het moet toch maar wel even gemeld worden. Met alle respect, maar dit geeft mij géén goed gevoel.helma schreef:En de Vader in de gelijkenis van de verloren zoon ging ook de oudste zoon nog achterna.Hugo schreef:Ik vraag me wel of Leo Kosten de nood van Franca Treur peilt.
Jezus zei inderdaad in een bepaald verband: 'Zo zij hij u als de heiden en de tollenaar', maar tegelijkertijd was juist Hij het die tollenaren achterna ging!
Dat achternagaan hoeft natuurlijk in het geval van Franca niet per se in de zin van veel media-aandacht. Wel door als gereformeerde gezindte (en als oud-docent van haar!) na te denken over de vragen die ze kreeg. Franca ging o.a. door haar studie twijfelen aan het bestaan van God. Kunnen wij als kerken en docenten het gesprek met zulke jongelui aangaan? Of verzaken we dat gesprek, en zeggen we na hun afhaken: 'Hij/zij is ons nu als de heiden en de tollenaar'?
we laten mensen zo makkelijk verloren gaan.
Ik begrijp wel een beetje wat Kosten zegt over de media-aandacht. Maar niet wat hij zegt over die heiden en die tollenaar.
volgens mij gaat het in die tekst eigenlijk over een onenigheid/misverstand/grief ofzo tussen twee mensen.
Ik vind het wel jammer dat in al die intervieuws met gelovigen (RD/Daniël/Andries Knevel) er weinig of geen dóór-vragen gesteld worden.
Als er nu eens (ook door de media-aandacht) 50.000 boeken over de toonbank gaan en er 25.000 bidders bij zijn gekomen voor een jonge vrouw in nood, heb je dan als auteur niet ongewild en onbewust een hoog doel bereikt ?

@ Helma, ik vond Knevel nog het meest doorvragen over 'je durft dus niet meer te geloven (of iets dergeljks) daar had ze ook niet echt een antwoord op.
Re: Dorsvloer vol confetti
Bij ons komt het boek niet in de mediatheek te staan.Afgewezen schreef:Zelfs mijn evangelische collega is het aan het lezen.
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Re: Dorsvloer vol confetti
want?albion schreef:Bij ons komt het boek niet in de mediatheek te staan.Afgewezen schreef:Zelfs mijn evangelische collega is het aan het lezen.
Re: Dorsvloer vol confetti
Vraag het de directie even, ik ga daar niet over.BJD schreef:want?albion schreef:Bij ons komt het boek niet in de mediatheek te staan.Afgewezen schreef:Zelfs mijn evangelische collega is het aan het lezen.

De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Re: Dorsvloer vol confetti
ik denk,... jij bent de directiealbion schreef:Vraag het de directie even, ik ga daar niet over.BJD schreef:want?albion schreef:Bij ons komt het boek niet in de mediatheek te staan.Afgewezen schreef:Zelfs mijn evangelische collega is het aan het lezen.Ik heb wel zo mijn vermoedens.... één ervan is om de jeugd (denk ik) niet op het verkeerde been te zetten.

Re: Dorsvloer vol confetti
Veel kennis van psychologie heb je vast niet nodig om te weten dat zoiets natuurlijk averechts werkt.
Verder vraag ik me af, waarom Franca belangrijker zou zijn dan al die andere miljoenen, die verloren gaan.Omdat zij "gedoopt" is? Dat is half Nederland....
Of omdat zij belijdenis heeft gedaan, waarvan ze zegt dat het uit gewoonte was, dat werd van je verwacht....(dacht dat ze een iets sterker karakter had, trouwens).
Verder vraag ik me af, waarom Franca belangrijker zou zijn dan al die andere miljoenen, die verloren gaan.Omdat zij "gedoopt" is? Dat is half Nederland....
Of omdat zij belijdenis heeft gedaan, waarvan ze zegt dat het uit gewoonte was, dat werd van je verwacht....(dacht dat ze een iets sterker karakter had, trouwens).
Why do we spend money we don’t have on things we don’t need to create impressions that don’t last on people we don’t care about ?
Re: Dorsvloer vol confetti
Ik begrijp wel een beetje wat Kosten zegt over de media-aandacht. Maar niet wat hij zegt over die heiden en die tollenaar.
volgens mij gaat het in die tekst eigenlijk over een onenigheid/misverstand/grief ofzo tussen twee mensen.
HEt stuk van Leo Kosten in het RD riep bij mij toch wel wat vragen op. Als eerste: Kosten signaleert een grote belangstelling voor Franca. Hij vindt dat onterecht. Dat mag. Maar mijn vraag is of deze heer Kosten wel een zuiver onderscheid kan maken tussen de persoon Franca en de boodschap van Franca. Het gaat niet om Franca zelf. Franca krijgt natuurlijk veel aandacht en dat legt haar geen windeieren. Haar volgende boek is bij voorbaat al een bestseller. Het punt is echter dat we ons niet moeten concentreren op Franca, maar op haar boodschap. Dat trekt Kosten volgens mij niet ver genoeg uit elkaar. Hij noemt dat slechts terloops (en dat is het tweede): het boek is een spiegel. Kosten heeft die spiegel niet nodig, want bij hem lezen ze wekelijks de Wet. Dat is een goede zaak, maar een dooddoener in de discussie. De kern van Franca's boek is niet het verschil tussen geloven en niet-geloven, maar het verschil tussen het ware oprechte geloof en het buitenkantgeloof, of hoe je dat dan ook maar noemen wilt. Daar hoor ik de heer Kosten niet over. En juist dát legt Franca haarscherp bloot.
Het derde: Kosten gaat er op één of andere manier prat op dat hij Franca in de klas heeft gehad. Ondertussen maakt hij en passant ook nog even melding van het feit dat hij diverse mensen in de klas heeft gehad die nu her en der op de kansel staan. Ik begrijp werkelijk niet het causale verband met het onderwerp. Doet dat er iets toe? En afgezien daarvan: zijn die dominees mede dankzij Kosten op de kansel gekomen? Je zou het haast denken aan de teneur van schrijven. Het is toch niet nieuw dat de ene leerling op de kansel terecht komt en de andere een boek schrijft?
Het vierde: zijn opmerkingen in de trant van: Laat haar varen. Ik kreeg het er koud van. Denkt Kosten nou werkelijk dat Franca hier een boek schrijft om half Refonederland te verleiden om maar afscheid te nemen van het geloof? Zou het niet zo zijn dat het hele boek een stuk strijd ademt van Franca zelf? En dat we met elkaar eerlijk moeten zijn: er zijn nog zoveel anderen die die vragen van Franca óók hebben. Vragen!!! ik zou niet weten waarom we die innerlijke vragen niet mogen stellen. Laat haar varen! En dan selectief de Schrift citeren. Zelfs de samaritaanse vrouw is hartelijk welkom bij God. En zou het niet zo kunnen zijn dat er ook voor Franca een tijd aan mag breken dat ze weer teruggeleid wordt? Waar zal ze dan meer welkom zijn? Ik denk dat God haar meer verwelkomt dan Kosten. En daarmee geeft Kosten helaas (en het doet me pijn dat te constateren) voer voor een nieuwe roman.
Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt.
Al met al: Het artikel van de heer Kosten is bepaald geen schot in de roos.
volgens mij gaat het in die tekst eigenlijk over een onenigheid/misverstand/grief ofzo tussen twee mensen.
HEt stuk van Leo Kosten in het RD riep bij mij toch wel wat vragen op. Als eerste: Kosten signaleert een grote belangstelling voor Franca. Hij vindt dat onterecht. Dat mag. Maar mijn vraag is of deze heer Kosten wel een zuiver onderscheid kan maken tussen de persoon Franca en de boodschap van Franca. Het gaat niet om Franca zelf. Franca krijgt natuurlijk veel aandacht en dat legt haar geen windeieren. Haar volgende boek is bij voorbaat al een bestseller. Het punt is echter dat we ons niet moeten concentreren op Franca, maar op haar boodschap. Dat trekt Kosten volgens mij niet ver genoeg uit elkaar. Hij noemt dat slechts terloops (en dat is het tweede): het boek is een spiegel. Kosten heeft die spiegel niet nodig, want bij hem lezen ze wekelijks de Wet. Dat is een goede zaak, maar een dooddoener in de discussie. De kern van Franca's boek is niet het verschil tussen geloven en niet-geloven, maar het verschil tussen het ware oprechte geloof en het buitenkantgeloof, of hoe je dat dan ook maar noemen wilt. Daar hoor ik de heer Kosten niet over. En juist dát legt Franca haarscherp bloot.
Het derde: Kosten gaat er op één of andere manier prat op dat hij Franca in de klas heeft gehad. Ondertussen maakt hij en passant ook nog even melding van het feit dat hij diverse mensen in de klas heeft gehad die nu her en der op de kansel staan. Ik begrijp werkelijk niet het causale verband met het onderwerp. Doet dat er iets toe? En afgezien daarvan: zijn die dominees mede dankzij Kosten op de kansel gekomen? Je zou het haast denken aan de teneur van schrijven. Het is toch niet nieuw dat de ene leerling op de kansel terecht komt en de andere een boek schrijft?
Het vierde: zijn opmerkingen in de trant van: Laat haar varen. Ik kreeg het er koud van. Denkt Kosten nou werkelijk dat Franca hier een boek schrijft om half Refonederland te verleiden om maar afscheid te nemen van het geloof? Zou het niet zo zijn dat het hele boek een stuk strijd ademt van Franca zelf? En dat we met elkaar eerlijk moeten zijn: er zijn nog zoveel anderen die die vragen van Franca óók hebben. Vragen!!! ik zou niet weten waarom we die innerlijke vragen niet mogen stellen. Laat haar varen! En dan selectief de Schrift citeren. Zelfs de samaritaanse vrouw is hartelijk welkom bij God. En zou het niet zo kunnen zijn dat er ook voor Franca een tijd aan mag breken dat ze weer teruggeleid wordt? Waar zal ze dan meer welkom zijn? Ik denk dat God haar meer verwelkomt dan Kosten. En daarmee geeft Kosten helaas (en het doet me pijn dat te constateren) voer voor een nieuwe roman.
Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt.
Al met al: Het artikel van de heer Kosten is bepaald geen schot in de roos.
Re: Dorsvloer vol confetti
Op het Ichthuscollege is het, in de klas van mijn zoon, klassikaal besproken (na het bekijken van een intervieuw)albion schreef:Vraag het de directie even, ik ga daar niet over.BJD schreef:want?albion schreef:Bij ons komt het boek niet in de mediatheek te staan.Afgewezen schreef:Zelfs mijn evangelische collega is het aan het lezen.Ik heb wel zo mijn vermoedens.... één ervan is om de jeugd (denk ik) niet op het verkeerde been te zetten.
nu mogen ze het voor de lijst lezen.
Re: Dorsvloer vol confetti
Toch vrees ik dat de persoon van Franca Treur zelf ook een belangrijke rol speelt. Ze komt over als een bescheiden jonge vrouw, die zich niet afzet tegen waar ze vandaan komt, daarbij leuk om te zien. Een soort ideale schoondochter als je niet wist dat ze geen Christen meer is.henry30 schreef:
HEt stuk van Leo Kosten in het RD riep bij mij toch wel wat vragen op. Als eerste: Kosten signaleert een grote belangstelling voor Franca. Hij vindt dat onterecht. Dat mag. Maar mijn vraag is of deze heer Kosten wel een zuiver onderscheid kan maken tussen de persoon Franca en de boodschap van Franca. Het gaat niet om Franca zelf. Franca krijgt natuurlijk veel aandacht en dat legt haar geen windeieren. Haar volgende boek is bij voorbaat al een bestseller. Het punt is echter dat we ons niet moeten concentreren op Franca, maar op haar boodschap.
Waarschijnlijk zou de aandacht iets minder zijn voor hetzelfde boek geschreven door een in strakke spijkerbroek lopende rokende vrouw met kortgeschoren koppie. Naar mijn idee verdient het boek het wel om op zichzelf beoordeeld te worden.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Re: Dorsvloer vol confetti
---knip-- Niet op de persoon, aub; mvg Tib
Re: Dorsvloer vol confetti
Ik denk dat het langzamerhand tijd wordt om de persoon Kosten los te laten en alleen op zijn visie in te gaan.