Tiberius schreef:wim schreef:Tiberius schreef:parsifal schreef:Een relevantere vraag is of je door een boek of een preek, dingen anders of scherper bent gaan zien en of je jezelf en anderen (Inclusief de Ander) beter leert begrijpen.
Prima.
In die richting mag je mijn vraag ook ombuigen. Die wordt dan alsvolgt;
Heeft men dan het badinerende gewrocht van een atheïstisch vrouwtje nodig om de Bijbel
scherper te gaan zien en om jezelf en ander beter te begrijpen? Waarom is men daar zo van onder de indruk, terwijl we een Boek hebben van bijna 2000 jaar oud, waar dat allemaal ook al in staat?
Inderdaad. Geen enkel ander boek is nodig als het gaat over intermenselijke dingen. Pedagogiek? Psychologie? Alles is voorhanden.
De bijbel, als enig relevant boek op dat vlak, vertelt jou ook vast dat het onderhavige gewrocht badinerend is en afkomstige van een atheïstisch vrouwtje. Toch?
Mogelijk zijn er pedagogiek- of psychologie boeken waarvan dat geldt, ja.
Maar die zullen in het algemeen ook wel wat meer kennis verschaffen over zaken die nog onbekend zijn voor de lezer. En die indruk krijg ik van dit boek niet. Althans, dat wordt in dit topic niet gemeld op mijn meermalen herhaalde vraag.
Wij zien er vanaf pagina 1 al reikhalzend naar uit, maar tot nu toe tevergeefs.
In feite stel je de utiliteitsvraag: Wat heb je eraan? Dat is best wel postmodern. Moet je overal wat aan hebben dan?
Qua feiten zijn mij dingen weer duidelijker geworden, die ik inderdaad niet wist, en die gelukkig niet in de Bijbel staan. Stel je voor!
Dat is nou net het punt: er zijn mensen die menen volgens de Bijbel te leven, maar het wezen is totaal vreemd voor hen. Vergeet het boek van Franca Treur, want dat belemmert jou kennelijk om over het grote probleem na te denken dat ik vrijwel continue aan de orde wil stellen.
En misschien is het wel een probleem dat nooit opgelost zal worden. Dat zij dan zo, maar dat moet ons er niet toe brengen dat we dat probleem maar niet meer benoemen. Het klinkt wat negatief wellicht, maar een ieder die Christus niet kent, mag geen minuut met rust gelaten worden. Die moet die spiegel continue voorgehouden worden. Ik heb daarin mijn taak op de plaats waar ik werk en in mijn kerkelijke gemeente, in gesprekken die ik heb. En iedereen heeft deze taak. En elke keer als ik dan hoor: Ja, maar dat moet je gegeven worden. of: Ja, maar ik ken Christus niet. Of: Nee, ik ken Hem niet, maar toch zijn dit m'n principes... etc. dan moet er in mijn spreken en handelen enerzijds iets zijn van de liefde van Christus voor hen die ten dode wankelen en anderzijds een heilige verontwaardiging: Hoe durf je nog verder te leven zonder Hem?
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)