We hebben dat vers vanavond nog gezongen tijdens ons maandelijkse zanguurtje met de jeugdvereniging in het plaatselijke bejaardenhuis.jvdg schreef:Hier schieten menselijke woorden tekort.Zita schreef:mijn oudtante van vijfennegentig, die steeds zwakker wordt. En alleen maar kan zuchten dat van eeuwigheid besloten is dat ze verloren zal gaan. Er valt niet tegenin te praten. Die lichte hervormden weten niet wat er allemaal met een mens moet gebeuren, en dat je niet zomaar bekeerd bent.
Rest ons het gebed.
En wijzen op Hem die zelfs bij het naderen van de dood, volkomen uitkomst geven kan.
Sterkte in Alles!
Waar ik sinds gisteravond veel aan moet denken: aan de vader(en natuurlijk ook de familie) van een meisje bij ons op de jv die een ernstige bloedvergiftiging heeft gehad. Veel vitale organen zijn geheel of gedeeltelijk uitgevallen. Levensbedreigend dus. Dat kan iedereen overkomen(zag ik ook op Wikipedia)! Zijn we dan bereid? Was ik er maar meer bezig. Het komt nu wat dichterbij.
