De wederoprichting aller dingen

[Gian]

Alex, met alle respect hoor, maar doe toch geen moeite jongen.. werkelijk waardeloos dit soort schrijverij.
Waar komt dit vandaan? Heb je het zelf geschreven?

Doe je bril eens af, en leg deze prietpraat eens naast Zach. 12
En, mocht je je onbegrepen voelen, het is niet kwaad bedoeld hoor, maar voorlopig laat ik je postings voor wat het is.

Vr gr

[Alexander CD]

Alex, met alle respect hoor, maar doe toch geen moeite jongen.. werkelijk waardeloos dit soort schrijverij.
Waar komt dit vandaan? Heb je het zelf geschreven?

Doe je bril eens af, en leg deze prietpraat eens naast Zach. 12
En, mocht je je onbegrepen voelen, het is niet kwaad bedoeld hoor, maar voorlopig laat ik je postings voor wat het is.

Vr gr

Ik had al wel een idee dat je zo zou denken, dit is precies in overeenstemming met het nieuwe testament, waarschijnlijk heb je het niet eens gelezen.
Maar je kunt later niet zeggen waaarom heb je het niet gezegd!
Misschien is er nog een Saulus onderons.

[Gian]

Ik had al wel een idee dat je zo zou denken, dit is precies in overeenstemming met het nieuwe testament, waarschijnlijk heb je het niet eens gelezen.
Maar je kunt later niet zeggen waaarom heb je het niet gezegd!

Alexander, het stuk gaat in op enkele teksten van het hoofdstuk. Legt die op een geestelijke manier uit, geeft een sneer naar diegene die de bijbel letterlijk nemen en eindigt met een vroom regeltje.
Dat heb ik te vaak gezien, daar trap ik niet meer in.
Vandaar mijn vraag, wie heeft dit geschreven?

[memento]

Dat heb ik te vaak gezien, daar trap ik niet meer in.

Dat post je de laatste tijd vaker. Een discussie met zo'n argumenten is eigenlijk niets meer dan een prediken van je eigen ideeën, zonder serieus op de gedachten van een ander in te willen gaan.

Wie kijkt naar hoe Paulus met het OT omgaat, of Jezus, moet toch bekennen dat zij veel van die profetieën geestelijk interpreteren (dus slaande op de kerk, dat is de komst van Gods koninkrijk, en niet op een aards Israël). Of je dat bij je exegese van het OT leuk vindt of niet, m.i. moet je daarin gewoon buigen voor Gods eigen woord, en dat niet negeren omdat dat niet in je systeem past.

Ik zeg daarmee trouwens niet dat er geen beloften voor Israël zijn. Maar wat die beloften zijn, moet je op basis van goede exegese bepalen, dat wil zeggen: binnen de context van de HELE Schrift, en binnen de context waarin de profetie zelf staat. Waar velen de fout maken in onze dagen om de Schrift alleen maar vergeestelijkt te lezen en vanuit een vergeestelijkt systeem, maar jij de tegenovergestelde fout door de Schrift te verletterlijken en te lezen vanuit een letterlijk systeem. Beiden doet m.i. geen recht aan het spreken van de Schrift.

[Gian]

Dat heb ik te vaak gezien, daar trap ik niet meer in.

Dat post je de laatste tijd vaker.

Welgeteld 1 keer eerder.

Wie kijkt naar hoe Paulus met het OT omgaat, of Jezus, moet toch bekennen dat zij veel van die profetieën geestelijk interpreteren (dus slaande op de kerk, dat is de komst van Gods koninkrijk, en niet op een aards Israël).

Memento, ik gooi geen geestelijke lessen weg. Juist niet. Geestelijke en letterlijke toepassingen staan elkaar niet in de weg.
De gereformeerde theologie sluit een letterlijke vervulling uit omdat dit niet past in de verbondstheologie, en dat is het probleem!

Of je dat bij je exegese van het OT leuk vindt of niet, m.i. moet je daarin gewoon buigen voor Gods eigen woord,

Je impliceert dat ik niet buig voor Gods Woord. Eigenlijk heb je best wel gelijk, dat doe ik regelmatig niet. Het is overigens wel mijn hartelijke wens om dat te doen.

en dat niet negeren omdat dat niet in je systeem past.

Wie redeneert er nu vanuit een systeem? Wat elke keer opnieuw mijn betoog is, de gereformeerden redeneren vanuit een bepaalde verbondsvisie. Daar moet alles in de praktijk voor wijken. Ik wil graag gereformeerd zijn als het gaat om verzoening en voldoening. De verbondsvisie deel ik niet, omdat dit systeem mank gaat. Iedereen intepreteert de bijbel naar zijn eigen kennis, dat is iets anders dan de profeten lezen door de bril van een bepaalde verbonsvisie. En wees eerlijk, als er ergens verwarring over is bij de gereformeerden is dat wel de verbondsvisie. En ik zal je zeggen, daar zal nooit een eind aan komen hier. Overigens vraag ik me af welk systeem ik dan zou hebben. Wellicht bedoel je de gedachten van de dispensationalisten. Dan is wederom de vraag, wat is het systeem van de dispensationalisten? Mi is juist binnen het dispensationalisme geen sprake van een systeem. Als je mn postings de laatste weken gevolgd heb, en inderdaad weet wat het dispensationalisme is zal je opgevallen zijn dat ik juist anders denk dan de verbondsvisie die de dispensationalisten aanhangen.

Ik zeg daarmee trouwens niet dat er geen beloften voor Israël zijn. Maar wat die beloften zijn, moet je op basis van goede exegese bepalen, dat wil zeggen: binnen de context van de HELE Schrift, en binnen de context waarin de profetie zelf staat.

Mja, toch wel beloften voor Israel. Jammer dat het bij een vaag 'er zijn wel beloften' blijft. Schijnbaar is men bewust van het feit dat allerlei details niet voor niets in de Schrift staan. Welke beloften dan wel? Welke beloften dan niet? Is dat alleen voor theologen? voor de geestelijke elite die precies de schrift kan doorgronden om te bepalen wanneer een belofte geestelijk of niet geestelijk is?
Noem mij 1 reden om beloften uitsluitend te vergeestelijken.

[Toeschouwer]

Dat heb ik te vaak gezien, daar trap ik niet meer in.

Dat post je de laatste tijd vaker. Een discussie met zo'n argumenten is eigenlijk niets meer dan een prediken van je eigen ideeën, zonder serieus op de gedachten van een ander in te willen gaan.

Wie kijkt naar hoe Paulus met het OT omgaat, of Jezus, moet toch bekennen dat zij veel van die profetieën geestelijk interpreteren (dus slaande op de kerk, dat is de komst van Gods koninkrijk, en niet op een aards Israël). Of je dat bij je exegese van het OT leuk vindt of niet, m.i. moet je daarin gewoon buigen voor Gods eigen woord, en dat niet negeren omdat dat niet in je systeem past.

Ik zeg daarmee trouwens niet dat er geen beloften voor Israël zijn. Maar wat die beloften zijn, moet je op basis van goede exegese bepalen, dat wil zeggen: binnen de context van de HELE Schrift, en binnen de context waarin de profetie zelf staat. Waar velen de fout maken in onze dagen om de Schrift alleen maar vergeestelijkt te lezen en vanuit een vergeestelijkt systeem, maar jij de tegenovergestelde fout door de Schrift te verletterlijken en te lezen vanuit een letterlijk systeem. Beiden doet m.i. geen recht aan het spreken van de Schrift.

Letterlijk lezen is dat een systeem? Het is toch heel normaal als je een boek leest of een brief dat je gewoon leest wat er staat, dat is toch geen systeem?
Dat de Bijbel een geestelijk boek is doet daar toch niets van af? Wie bepaalt wat je niet letterlijk moet lezen, je krijgt de grootste willekeur.
Eigenlijk heb je geen goed weerwoord meer tegen de moderne theologie. Het lijden en sterven en de opstanding lezen we letterlijk (gelukkig wel) en het koning zijn van Jezus dat gaat dan over een geestelijk koninkrijk. Terwijl Lukas ons in Lukas 1: schrijft dat Jezus ook de troon van Zijn vader David zal krijgen.
En die troon heeft echt in Jeruzalem gestaan. Als je dit een letterlijk systeem noemt, dat zij zo, maar ik vind dat geen systeem maar zo mag en moet je de ganse Schrift lezen. God heeft ons de Schrift gegeven, dat een kind het kan begrijpen. Wij hebben geen theologen nodig die voor ons gaan uitmaken, wat je niet letterlijk moet lezen. Je krijgt echt de grootste willekeur.

Het zal uitermate moeilijk zijn voor jullie om het herstel van Israël theologisch te duiden. Daar werd en wordt door theologen de vervangingsgedachte gehanteerd, je moest dat geestelijk lezen, waar Israël staat moest je kerk invullen. Men komt nu wat terug op de vervanginsgedachte maar men wil ook vasthouden wat Calvijn en Bavinck en Kersten daaromtrent hebben gezegd.
Ook alle pogingen om de Openbaring kerkhistorisch uit te leggen hebben dan ook jammerlijk gefaald. De discipelen waren mensen die de Schrift verstonden (Luk.24:45). Jezus had hen na Zijn opstanding onderwezen in de dingen van het Koninkrijk van God (Hand.1:3). Omdat zij toen ook nog niet wisten van de tussenliggende kerkgeschiedenis, stelden zij Hem die vraag (Hand.1:6). Als dit niet gezien wordt, zijn Sion, Juda, Efraïm, Jacob, Jeruzalem, enz. allemaal prototypen van de kerk. Dan vallen de grenzen van kerk en Koninkrijk Gods natuurlijk ook samen en worden identieke begrippen. Vandaar dat de gereformeerde theologie geen uitgewerkte eschatologie heeft. Want in de. Openbaring is het Koninkrijk nu juist het hoofdthema (Openb.11:15).

[Luther]

Dat heb ik te vaak gezien, daar trap ik niet meer in.

Dat post je de laatste tijd vaker. Een discussie met zo'n argumenten is eigenlijk niets meer dan een prediken van je eigen ideeën, zonder serieus op de gedachten van een ander in te willen gaan.

Wie kijkt naar hoe Paulus met het OT omgaat, of Jezus, moet toch bekennen dat zij veel van die profetieën geestelijk interpreteren (dus slaande op de kerk, dat is de komst van Gods koninkrijk, en niet op een aards Israël). Of je dat bij je exegese van het OT leuk vindt of niet, m.i. moet je daarin gewoon buigen voor Gods eigen woord, en dat niet negeren omdat dat niet in je systeem past.

Ik zeg daarmee trouwens niet dat er geen beloften voor Israël zijn. Maar wat die beloften zijn, moet je op basis van goede exegese bepalen, dat wil zeggen: binnen de context van de HELE Schrift, en binnen de context waarin de profetie zelf staat. Waar velen de fout maken in onze dagen om de Schrift alleen maar vergeestelijkt te lezen en vanuit een vergeestelijkt systeem, maar jij de tegenovergestelde fout door de Schrift te verletterlijken en te lezen vanuit een letterlijk systeem. Beiden doet m.i. geen recht aan het spreken van de Schrift.

Letterlijk lezen is dat een systeem? Het is toch heel normaal als je een boek leest of een brief dat je gewoon leest wat er staat, dat is toch geen systeem?
Dat de Bijbel een geestelijk boek is doet daar toch niets van af? Wie bepaalt wat je niet letterlijk moet lezen, je krijgt de grootste willekeur.
Eigenlijk heb je geen goed weerwoord meer tegen de moderne theologie. Het lijden en sterven en de opstanding lezen we letterlijk (gelukkig wel) en het koning zijn van Jezus dat gaat dan over een geestelijk koninkrijk. Terwijl Lukas ons in Lukas 1: schrijft dat Jezus ook de troon van Zijn vader David zal krijgen.
En die troon heeft echt in Jeruzalem gestaan. Als je dit een letterlijk systeem noemt, dat zij zo, maar ik vind dat geen systeem maar zo mag en moet je de ganse Schrift lezen. God heeft ons de Schrift gegeven, dat een kind het kan begrijpen. Wij hebben geen theologen nodig die voor ons gaan uitmaken, wat je niet letterlijk moet lezen. Je krijgt echt de grootste willekeur.

Het zal uitermate moeilijk zijn voor jullie om het herstel van Israël theologisch te duiden. Daar werd en wordt door theologen de vervangingsgedachte gehanteerd, je moest dat geestelijk lezen, waar Israël staat moest je kerk invullen. Men komt nu wat terug op de vervanginsgedachte maar men wil ook vasthouden wat Calvijn en Bavinck en Kersten daaromtrent hebben gezegd.
Ook alle pogingen om de Openbaring kerkhistorisch uit te leggen hebben dan ook jammerlijk gefaald. De discipelen waren mensen die de Schrift verstonden (Luk.24:45). Jezus had hen na Zijn opstanding onderwezen in de dingen van het Koninkrijk van God (Hand.1:3). Omdat zij toen ook nog niet wisten van de tussenliggende kerkgeschiedenis, stelden zij Hem die vraag (Hand.1:6). Als dit niet gezien wordt, zijn Sion, Juda, Efraïm, Jacob, Jeruzalem, enz. allemaal prototypen van de kerk. Dan vallen de grenzen van kerk en Koninkrijk Gods natuurlijk ook samen en worden identieke begrippen. Vandaar dat de gereformeerde theologie geen uitgewerkte eschatologie heeft. Want in de. Openbaring is het Koninkrijk nu juist het hoofdthema (Openb.11:15).

Ik ben niet thuis in de letterlijke vervuling van de wederoprichting van Israël, dat zeg ik maar aan het begin... Ik heb wel de vraag aan Toeschouwer: Wat is de betekenis van de kerk buiten Israël dan?

[Afgewezen]

Letterlijk lezen is dat een systeem? Het is toch heel normaal als je een boek leest of een brief dat je gewoon leest wat er staat, dat is toch geen systeem?
Dat de Bijbel een geestelijk boek is doet daar toch niets van af? Wie bepaalt wat je niet letterlijk moet lezen, je krijgt de grootste willekeur.
Eigenlijk heb je geen goed weerwoord meer tegen de moderne theologie. Het lijden en sterven en de opstanding lezen we letterlijk (gelukkig wel) en het koning zijn van Jezus dat gaat dan over een geestelijk koninkrijk. Terwijl Lukas ons in Lukas 1: schrijft dat Jezus ook de troon van Zijn vader David zal krijgen.
En die troon heeft echt in Jeruzalem gestaan. Als je dit een letterlijk systeem noemt, dat zij zo, maar ik vind dat geen systeem maar zo mag en moet je de ganse Schrift lezen. God heeft ons de Schrift gegeven, dat een kind het kan begrijpen. Wij hebben geen theologen nodig die voor ons gaan uitmaken, wat je niet letterlijk moet lezen. Je krijgt echt de grootste willekeur.

Het zou gemakkelijk zijn voor ons Bijbellezers als het allemaal zo simpel lag: je leest óf letterlijk óf geestelijk. Klaar.
Maar in de Bijbel liggen dingen soms in elkaar verweven, soms is een uitleg heel letterlijk, dan weer heel geestelijk, vaak heeft een profetie meerdere vervullingen, etc. Willekeur? Van de Heilige Geest dan toch, niet van de lezer. Die moet zich slechts laten leiden naar waar het Woord hem wil hebben.
Een voorbeeld dat ik steeds maar weer aanhaal en dat Toeschouwer steeds maar weer vergeet: In het OT was beloofd dat Elia zou komen. Volgens de Heere Jezus ís Elia gekomen... in de persoon van Johannes de Doper. Maar er staat toch Elia? Ja, en toch Johannes.
Zie je dat het zo simpel allemaal niet is?

[memento]

Mi is juist binnen het dispensationalisme geen sprake van een systeem

Dát is een misverstand. In het dispensationalisme wordt de Bijbel gelezen in dispensaties, in blokken. Op zich is dat geen probleem. Het is probleem is echter, dat men die blokjes ziet als afzonderlijke delen. Daarmee wordt geen recht gedaan aan de doorgaande lijn in de Schrift, aan de continuïteit.

De beloften aan David zó lezen, dat ze nog eens letterlijk vervuld gaan worden, doet m.i. geen recht aan de tekst zelf. In het OT komen we regelmatig zulke dingen tegen. M.i. is dan de enige juiste uitleg: Het is onder het OT ten dele vervuld, en is met de komst van Christus ten volle werkelijkheid geworden, of zal dat worden wanneer Christus terugkomt. Zo exegetiseert ook Paulus. Of zie ook het voorbeeld wat Afgewezen hierboven geeft.

Kortom, ik durf de ferme stelling aan, dat het dispensationalisme niet alleen een systeem is, maar ook dat het de juiste lezing van de Schrift verduisterd.

PS> Ik pleit niet voor een vergeestelijken van het OT. Ik pleit voor een gereformeerde manier van het OT lezen, zoals we ook bij Paulus en Jezus tegenkomen, namelijk: In het OT een (soms onvolledige) letterlijke vervulling, in Christus de werkelijke en volledige vervulling.

[Gian]

Mi is juist binnen het dispensationalisme geen sprake van een systeem

Dát is een misverstand. In het dispensationalisme wordt de Bijbel gelezen in dispensaties, in blokken. Op zich is dat geen probleem. Het is probleem is echter, dat men die blokjes ziet als afzonderlijke delen. Daarmee wordt geen recht gedaan aan de doorgaande lijn in de Schrift, aan de continuïteit.

De beloften aan David zó lezen, dat ze nog eens letterlijk vervuld gaan worden, doet m.i. geen recht aan de tekst zelf. In het OT komen we regelmatig zulke dingen tegen. M.i. is dan de enige juiste uitleg: Het is onder het OT ten dele vervuld, en is met de komst van Christus ten volle werkelijkheid geworden, of zal dat worden wanneer Christus terugkomt. Zo exegetiseert ook Paulus. Of zie ook het voorbeeld wat Afgewezen hierboven geeft.

Kortom, ik durf de ferme stelling aan, dat het dispensationalisme niet alleen een systeem is, maar ook dat het de juiste lezing van de Schrift verduisterd.

De profetieen die niet letterlijk vervuld zijn, die worden vergeestelijkt. Dat is de verbondstheologie/vervangingsleer. Hoe vele details binnen afzonderlijke profetieen vergeestelijkt moet worden blijft de vraag. Eigenlijk wordt er niets mee gedaan.
Als er nog beloften voor Israel zijn (ben overigens blij dat je dat wel ziet), dan betekend het dat we nog niet aan de laatse dag gekomen zijn. Er wordt wel gezegd, God kan Israel met 1 vingerknip bekeren. Dat is natuurlijk een wonderlijke oplossing, en haalt tevens de klem van de prediking. Maw, je zal dus aan het systeem moeten toevoegen dat de grote dag er nog niet is. Dit is maar een voorbeeld. Er zijn nog talloze profetieen die niet te vergeestelijken zijn, en nog nooit vervuld zijn.

Het dispensationalisme is/betekend niet meer dan de bijbel eerst letterlijk lezen en daarna geestelijk. Wat dat betreft mag je me dispensationalist noemen. Wat wel een leer is geworden is het hyperdispensationalisme. Graag niet verwarren. Daarom hoef ik ook geen dispensationalist genoemd te worden, temeer omdat de meeste dispensationalisten menen dat God met zowel het letterlijke Israel als de Gemeente het nieuwe verbond sloot. Dan kom ik ook in de knoop. Zie mijn laatste discussie over het verbond met Afgewezen.
De tijd wordt inderdaad opgedeeld in blokken. Dat doet de gereformeerde leer overigens ook, denk aan de woorden partriarchaal, particulier, nationaal en mondiaal. Men doet er alleen niet zoveel mee.
De continuïteit van de genade door geloof is echt niet gelijk weg hoor bij het denken in bedelingen. Alleen de manier waarop God het heil mededeelt is verschillend. Dat kan je niet ontkennen. Alle mensen die zalig worden zijn dat omdat ze geloofden in de Middelaar die belooft of gekomen was.
Juist met het primair letterlijk leren lezen van de Schrift zijn vele zaken van discussie opgelost. De bijbelse visie op het verbond geeft overigens al de meeste antwoorden. Nergens zoveel verdeeldheid vanwege de vervangingsgedachte. Ik noem de plaats van het verbond de wet en de daaraan gerelateerde sabbats/zondags discussies, de vele discussie over de heilsweg en de noodzakelijk ontwikkelde uitverkiezingstheologie en kinderdoopdiscussies. Daartegenover heeft de verbondstheologie geen antwoord op de vele profetieen en met name de details. Daarom heeft de verbondstheologie geen escathologie, is er nooit zoveel gediscuseerd over Openbaringen zonder dat het ook maar iets duidelijker geworden is. Voorts ontbreekt een Gemeentevisie. Het nt-Gemeente zijn wordt vermengt met de tempeldienst uit het ot. Vele vragen omtrent de gaven, onderscheid tussen Gemeente en wereld blijven onbeantwoord, of worden verkeerd beantwoord.
Daarom, geloof ik dat de verbondtheologie niet alleen een systeem is, maar ook het begrijpen van talloze eenvoudige bijbelse waarheden in een verkeerde dimensie plaats, en daardoor vragen oproept, en, nog erger, zeer veel negatieve pastorale consequenties heeft.

[Afgewezen]

De profetieen die niet letterlijk vervuld zijn, die worden vergeestelijkt. Dat is de verbondstheologie/vervangingsleer. Hoe vele details binnen afzonderlijke profetieen vergeestelijkt moet worden blijft de vraag. Eigenlijk wordt er niets mee gedaan.
Als er nog beloften voor Israel zijn (ben overigens blij dat je dat wel ziet), dan betekend het dat we nog niet aan de laatse dag gekomen zijn. Er wordt wel gezegd, God kan Israel met 1 vingerknip bekeren. Dat is natuurlijk een wonderlijke oplossing, en haalt tevens de klem van de prediking. Maw, je zal dus aan het systeem moeten toevoegen dat de grote dag er nog niet is. Dit is maar een voorbeeld. Er zijn nog talloze profetieen die niet te vergeestelijken zijn, en nog nooit vervuld zijn.

Niet op alle vragen zijn allemaal sluitende antwoorden te geven. Je geeft zelf toe dat het jou ook niet lukt. Maar waar het om gaat is toch: wat zegt de Bijbel zélf over het lezen en duiden van de profetieën? Daar kun je natuurlijk boeken vol over schrijven, maar het is toch de kernvraag. Maar als jij een aantal profetieën uittikt en hier post en vervolgens een houding aanneemt van 'hoe dúrf je dit te vergeestelijken!', dan is er al geen gesprek meer mogelijk, maar creëer je eerder een loopgravenoorlog.

De tijd wordt inderdaad opgedeeld in blokken. Dat doet de gereformeerde leer overigens ook, denk aan de woorden partriarchaal, particulier, nationaal en mondiaal. Men doet er alleen niet zoveel mee.
De continuïteit van de genade door geloof is echt niet gelijk weg hoor bij het denken in bedelingen. Alleen de manier waarop God het heil mededeelt is verschillend. Dat kan je niet ontkennen. Alle mensen die zalig worden zijn dat omdat ze geloofden in de Middelaar die belooft of gekomen was.
Juist met het primair letterlijk leren lezen van de Schrift zijn vele zaken van discussie opgelost. De bijbelse visie op het verbond geeft overigens al de meeste antwoorden. Nergens zoveel verdeeldheid vanwege de vervangingsgedachte. Ik noem de plaats van het verbond de wet en de daaraan gerelateerde sabbats/zondags discussies, de vele discussie over de heilsweg en de noodzakelijk ontwikkelde uitverkiezingstheologie en kinderdoopdiscussies. Daartegenover heeft de verbondstheologie geen antwoord op de vele profetieen en met name de details. Daarom heeft de verbondstheologie geen escathologie, is er nooit zoveel gediscuseerd over Openbaringen zonder dat het ook maar iets duidelijker geworden is. Voorts ontbreekt een Gemeentevisie. Het nt-Gemeente zijn wordt vermengt met de tempeldienst uit het ot. Vele vragen omtrent de gaven, onderscheid tussen Gemeente en wereld blijven onbeantwoord, of worden verkeerd beantwoord.
Daarom, geloof ik dat de verbondtheologie niet alleen een systeem is, maar ook het begrijpen van talloze eenvoudige bijbelse waarheden in een verkeerde dimensie plaats, en daardoor vragen oproept, en, nog erger, zeer veel negatieve pastorale consequenties heeft.

Ik denk dat we erg voorzichtig moeten zijn met 'theologieën'. Net zo min als het dispensationalisme overal een antwoord op heeft, heeft de gereformeerde leer dat. Laten we elkaar dat niet kwalijk nemen, maar laten we luisteren naar elkaar.
Het boek Openbaring vind ik persoonlijk een schitterend Bijbelboek, al begrijp ik niet alles. Dat ik er als aanhanger van de 'vervangingstheologie' geen raad mee zou weten, ervaar ik absoluut niet zo.

[Gian]

Nogmaals, ik zeg niet dat je niet mag vergeestelijken, ik stel alleen dat we de Schrift primair letterlijk moeten lezen, daarna de geestelijke les. Ik zeg wel dat je de profetieen niet uitsluitend mag vergeestelijken. Als Petrus zegt dat we de profetieen niet moeten verachten, dan kan ik de beloften voor Israel die nog niet uitgekomen zijn toch niet laten liggen?

[Afgewezen]

ik stel alleen dat we de Schrift primair letterlijk moeten lezen, daarna de geestelijke les.

Dat is een stelling, ja.

[Luther]

Nogmaals, ik zeg niet dat je niet mag vergeestelijken, ik stel alleen dat we de Schrift primair letterlijk moeten lezen, daarna de geestelijke les. Ik zeg wel dat je de profetieen niet uitsluitend mag vergeestelijken. Als Petrus zegt dat we de profetieen niet moeten verachten, dan kan ik de beloften voor Israel die nog niet uitgekomen zijn toch niet laten liggen?

Ik heb altijd geleerd dat je de historische boeken eerst letterlijk moet lezen, en vervolgens je moet afvragen wat de geestelijke les voor ons is. En Maarten Luther zei er dan bij: Net zolang op de tekst kloppen totdat Christus eruit komt.)
De niet-historische boeken: eerst kijken naar de letterlijke betekenis toen en daarna een eventuele eerste vervulling, vervolgens de vervulling in Christus.

[Afgewezen]

Nogmaals, ik zeg niet dat je niet mag vergeestelijken, ik stel alleen dat we de Schrift primair letterlijk moeten lezen, daarna de geestelijke les. Ik zeg wel dat je de profetieen niet uitsluitend mag vergeestelijken. Als Petrus zegt dat we de profetieen niet moeten verachten, dan kan ik de beloften voor Israel die nog niet uitgekomen zijn toch niet laten liggen?

Ik heb altijd geleerd dat je de historische boeken eerst letterlijk moet lezen, en vervolgens je moet afvragen wat de geestelijke les voor ons is. En Maarten Luther zei er dan bij: Net zolang op de tekst kloppen totdat Christus eruit komt.)
De niet-historische boeken: eerst kijken naar de letterlijke betekenis toen en daarna een eventuele eerste vervulling, vervolgens de vervulling in Christus.

Elke leesregel dient uit de Schrift zelf op te komen.