Lege plekken in kerkenraadsbank

[Luther]

Dat is onmogelijk. Het moeten mannen vol van de geest zijn. Los even van wat dat is..maar het kan nooit iemand zijn die onbekeerd is.

Ergens staat dat het zelfs geen mannen mogen zijn die net tot geloof zijn gekomen omdat deze nog als baren op de zee zijn.

M.i. moet een kerkenraad zodanige mannen op tweetallen stellen die aan de Bijbelse eisen voldoen: vol van de Geest, acht geven op hun eigen huishouding, onbesproken gedrag, niet net tot geloof gekomen.

Als deze mannen gekozen worden dan is de roeping van de gemeente een voldoende roeping. Want de gemeente heeft Gods geboden gehoorzaamd en daardoor komen de juiste mensen op tweetal. Dan kunnen er hoogstens privéomstandigheden die het verhinderen. Want een man zijn eerste taak is zijn vrouw, gezin en werk.

Zoals Paul Washer ergens schrijft: First I'm a husband, second I'm a father, Third I'm an evangelist and finally I'm an preacher. Als zijn vrouw plotseling ziek zou worden en zijn verzorging nodig heeft dan zal hij zijn kerkelijk ambt neerleggen en zijn eerste roeping (echtgenoot) prioriteit geven.

Hierbij dringt gelijk de vraag op hoe gaan wij als gemeenteleden om met tweetallen en verkiezingen. Is dat een zaak van Gebed? Onze predikant zij laatst bij een verkeizing: Ik neem aan dat u biddend hierheen bent gekomen? Want anders heeft u hier niets te zoeken!

Volop mee eens!

Zeer van harte mee eens!

[Tiberius]

Precies.

Laten we de avondmaalsgang van ambtsdragers en niet-ambtsdragers verder maar laten rusten en terugkeren tot de vraag, waarmee dit topic startte:

Wat vinden jullie van deze enquête?

[Bert Mulder]

Zoals Paul Washer ergens schrijft: First I'm a husband, second I'm a father, Third I'm an evangelist and finally I'm an preacher. Als zijn vrouw plotseling ziek zou worden en zijn verzorging nodig heeft dan zal hij zijn kerkelijk ambt neerleggen en zijn eerste roeping (echtgenoot) prioriteit geven.

Heb ik eerder al aangegeven in te stemmen met Demo. Wil ik er wel even aan toevoegen, dat de roeping tot kerkelijk ambt niet als een mindere roeping gezien mag worden als die van vader of echtgenoot bijvoorbeeld.

Een echtgenoot wordt niet minder echtgenoot als hij kinderen krijgt, maar moet beide roepingen, gelijkertijd, met al zijn kracht uitoefenen. Zo ook als/wanneer hij tot ambtsdrager geroepen wordt. De ene roeping mag niet door of tegen de andere uitgespeeld worden, maar aan alle roepingen moet recht gedaan worden. De vrouw en kinderen mogen niet verwaarloost worden om het kerkelijk ambt, maar ook het kerkelijk ambt niet om vrouw en kinderen. Evenals men zijn vrouw niet verwaarloost om de kinderen, of vice versa.

En dat is juist het moeilijke, maar, mijns insziens, ook het mooie van het kerkelijk ambt. Daar de Heere kracht naar kruis geeft. Die Hij roept tot kerkelijk ambt, zal Hij daar ook in onderhouden.

Gevallen van ziekte, enz. zijn natuurlijk speciale gevallen. Maar iemand moet heel goede redenen hebben als ambtdrager om mid-termijn dat ambt neer te leggen, of tijdelijk emiritaat te krijgen.