Het behoud van de HHK
Hieronder volgt een aantal OSW-wijsheden. Van dit soort kun je er bij elke discussie wel een paar gebruiken. Succes verzekerd! Je maakt er allicht een tegenstander mee monddood.
De Heere vraagt ons niet naar onze dogmatirsche kennis, maar of wij Hem waarlijk lief hebben.
We moeten onze hoop voor een revival niet stellen op dogma's, maar op de Geest van God.
Niet debatteren, maar bekeren.
Traditieën lang heeft men tot in de puntjes alles willen vastleggen, met schijnbare stelligheid de dogmatieken geschreven, om daar tevens een gouden kalf van te maken.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
afgewezen,Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Hieronder volgt een aantal OSW-wijsheden. Van dit soort kun je er bij elke discussie wel een paar gebruiken. Succes verzekerd! Je maakt er allicht een tegenstander mee monddood.
je gebruikt hier de taktiek van het belachelijk maken van standpunten en opponenten. Dat is niet inhoudelijk en onbetamelijk.
[Aangepast op 22/9/05 door Miscanthus]
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Wee de kerk die het evangelie niet predikt
door Hans Frinsel
Er is maar één weg tot behoud en ieder die deze weg niet gaat of afwijst, is een verloren mens. Dat is, hoe moeilijk ook, de centrale boodschap van het Evangelie, ook voor vrijzinnigen.
'Wee mij indien ik het Evangelie niet verkondig', zei Paulus. Deze urgentie ontbrak geheel in het interview met dr. Bas Plaisier (Nederlands Dagblad 20 september, pagina 2) over de relatie tussen en plaats van vrijzinnigen en orthodoxen in de Protestantse Kerk. Wat een ontstellend lege antwoorden op indringende vragen. Als dit de ziel van de PKN is, is er dan nog hoop?
'En iedereen - vrijzinnigen en orthodoxen - zal het alleen van de genade van God moeten hebben.' Wat een ontzaglijke nietszeggende dooddoener om daar mee de kern te ontwijken van de vraag (is het heilzaam voor de kerkganger en voor de voorganger zelf als Jezus niet als middelaar wordt beleden?). Waarom niet gewoon zeggen: 'ieder mens zal het alleen van de genade van God moeten hebben'. Dan zeg je ook niet veel, maar toch iets meer. Nu wordt met wollige woorden een rookgordijn over de waarheid opgetrokken en worden we achtergelaten met het idee: 'het maakt niet uit wat je gelooft als je maar wat gelooft'.
Centrale boodschap
Het 'wee mij' van Paulus ging veel verder dan het verkondigen van 'een onsje geloof-maakt-niet-uit-wat'. Zie eens de urgentie waarmee Paulus (en de andere apostelen) het Evangelie verdedigt, ook bijvoorbeeld de opstanding, als een historisch gegeven, algemeen ontkend door de meeste vrijzinnigen. Net als de goddelijke natuur van Christus, zijn uniciteit, zijn plaatsvervangend lijden en sterven. Dr. Plaisier, er is maar één weg tot behoud en ieder die deze weg niet gaat of afwijst, is een verloren mens, voor eeuwig verloren! Dat is, hoe moeilijk ook, de centrale boodschap van het Evangelie, hoe je daar ook komt, via dubbele uitverkiezing of geloof in de vrije wil. Dat moet de boodschap van de kerk zijn.
Genade betekent dat God een weg tot redding geopend heeft voor zondaars die dat niet verdienen. Maar het hele Evangelie, en met name de Here Jezus zelf, geeft aan dat er maar één deur is, door welke wij naar binnen kunnen gaan: Jezus Christus. En dat is niet vrijblijvend. Geen Jezus als een goede leraar of symbolische figuur, zoals Johannes benadrukt. Wie ontkent dat Jezus de Christus is, die in het vlees gekomen is, spreekt in de geest van de antichrist. En de apostelen zijn duidelijk hoe je met zulke afvallige leringen om moet gaan. Er is geen gemeenschap tussen licht en duisternis. Deze waarheid blijkt ook uit het interview.
Leugen
Om de leugen dat vrijzinnigen en orthodoxen elkaar nodig hebben (welke bijbelse basis is daarvoor?), mogelijk te maken, probeert dr. Plaisier het met dimlicht: een vaag evangelie. Geen wonder dat de kerk geen boodschap meer heeft voor deze samenleving, wanneer je om de lieve interne vrede die boodschap eerst volkomen uitkleedt. Blijkbaar gelooft dr. Plaisier zelf niet meer zo erg in de urgentie van het Evangelie, in een opstanding en een oordeel, ten leven of ten verderve. Anders zou hij passie tonen voor de vrijzinnigen. Dan zou hij zeggen dat hij iedere dag worstelt met God, dat ze tot bekering mogen komen en niet verloren gaan, zoals Paulus worstelde voor zijn eigen joodse volk. Dan zou hij ze met Paulus' passie de weg tot redding wijzen. Dan zou hij zijn kerk willen beschermen tegen deze afval en zeker niet suggereren dat orthodoxen en vrijzinnigen elkaar nodig hebben.
Wee ons volk wanneer onze kerkleiders zo met het Evangelie omgaan. Wee de kerk die Evangelie niet predikt.
Hans Frinsel is eindredacteur van het blad 'De Oogst' van de stichting Tot Heil des Volks.
Bron: Nederlands Dagblad 23 september 2005
[Aangepast op 24/9/05 door ndonselaar]
door Hans Frinsel
Er is maar één weg tot behoud en ieder die deze weg niet gaat of afwijst, is een verloren mens. Dat is, hoe moeilijk ook, de centrale boodschap van het Evangelie, ook voor vrijzinnigen.
'Wee mij indien ik het Evangelie niet verkondig', zei Paulus. Deze urgentie ontbrak geheel in het interview met dr. Bas Plaisier (Nederlands Dagblad 20 september, pagina 2) over de relatie tussen en plaats van vrijzinnigen en orthodoxen in de Protestantse Kerk. Wat een ontstellend lege antwoorden op indringende vragen. Als dit de ziel van de PKN is, is er dan nog hoop?
'En iedereen - vrijzinnigen en orthodoxen - zal het alleen van de genade van God moeten hebben.' Wat een ontzaglijke nietszeggende dooddoener om daar mee de kern te ontwijken van de vraag (is het heilzaam voor de kerkganger en voor de voorganger zelf als Jezus niet als middelaar wordt beleden?). Waarom niet gewoon zeggen: 'ieder mens zal het alleen van de genade van God moeten hebben'. Dan zeg je ook niet veel, maar toch iets meer. Nu wordt met wollige woorden een rookgordijn over de waarheid opgetrokken en worden we achtergelaten met het idee: 'het maakt niet uit wat je gelooft als je maar wat gelooft'.
Centrale boodschap
Het 'wee mij' van Paulus ging veel verder dan het verkondigen van 'een onsje geloof-maakt-niet-uit-wat'. Zie eens de urgentie waarmee Paulus (en de andere apostelen) het Evangelie verdedigt, ook bijvoorbeeld de opstanding, als een historisch gegeven, algemeen ontkend door de meeste vrijzinnigen. Net als de goddelijke natuur van Christus, zijn uniciteit, zijn plaatsvervangend lijden en sterven. Dr. Plaisier, er is maar één weg tot behoud en ieder die deze weg niet gaat of afwijst, is een verloren mens, voor eeuwig verloren! Dat is, hoe moeilijk ook, de centrale boodschap van het Evangelie, hoe je daar ook komt, via dubbele uitverkiezing of geloof in de vrije wil. Dat moet de boodschap van de kerk zijn.
Genade betekent dat God een weg tot redding geopend heeft voor zondaars die dat niet verdienen. Maar het hele Evangelie, en met name de Here Jezus zelf, geeft aan dat er maar één deur is, door welke wij naar binnen kunnen gaan: Jezus Christus. En dat is niet vrijblijvend. Geen Jezus als een goede leraar of symbolische figuur, zoals Johannes benadrukt. Wie ontkent dat Jezus de Christus is, die in het vlees gekomen is, spreekt in de geest van de antichrist. En de apostelen zijn duidelijk hoe je met zulke afvallige leringen om moet gaan. Er is geen gemeenschap tussen licht en duisternis. Deze waarheid blijkt ook uit het interview.
Leugen
Om de leugen dat vrijzinnigen en orthodoxen elkaar nodig hebben (welke bijbelse basis is daarvoor?), mogelijk te maken, probeert dr. Plaisier het met dimlicht: een vaag evangelie. Geen wonder dat de kerk geen boodschap meer heeft voor deze samenleving, wanneer je om de lieve interne vrede die boodschap eerst volkomen uitkleedt. Blijkbaar gelooft dr. Plaisier zelf niet meer zo erg in de urgentie van het Evangelie, in een opstanding en een oordeel, ten leven of ten verderve. Anders zou hij passie tonen voor de vrijzinnigen. Dan zou hij zeggen dat hij iedere dag worstelt met God, dat ze tot bekering mogen komen en niet verloren gaan, zoals Paulus worstelde voor zijn eigen joodse volk. Dan zou hij ze met Paulus' passie de weg tot redding wijzen. Dan zou hij zijn kerk willen beschermen tegen deze afval en zeker niet suggereren dat orthodoxen en vrijzinnigen elkaar nodig hebben.
Wee ons volk wanneer onze kerkleiders zo met het Evangelie omgaan. Wee de kerk die Evangelie niet predikt.
Hans Frinsel is eindredacteur van het blad 'De Oogst' van de stichting Tot Heil des Volks.
Bron: Nederlands Dagblad 23 september 2005
[Aangepast op 24/9/05 door ndonselaar]
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Ook ik vond het indrukwekkend Afgewezen. Ik ben nu enige tijd geabonneerd op het blad de Oogst en ik moet zeggen dat ze met verrassende artikelen komen.Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Ik vond het een indrukwekkend artikel. Als je dan zelf in de PKN zit, is het wel even slikken.
Dat had ik eigenlijk niet verwacht van deze organisatie.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini