Twee vrienden over de wedergeboorte en rechtvaardigmaking

[wim]

Wat zitten jullie toch te saluteren tegen elkaar?

Echte broeders van de Orde Salutis.

[jvdg]

Wat zitten jullie toch te saluteren tegen elkaar?

Dat zijn de twee vrienden zoals gemeld in de topictitel.

[MarthaMartha]

Wat zitten jullie toch te saluteren tegen elkaar?

Dat zijn de twee vrienden zoals gemeld in de topictitel.

[Jongere]

Wat zitten jullie toch te saluteren tegen elkaar?

Echte broeders van de Orde Salutis.

[Luther]

Wat zitten jullie toch te saluteren tegen elkaar?

Echte broeders van de Orde Salutis.

[Bert Mulder]

En de kanttekeningen:

36 Gelijk tevoren vers 1. Hier begint nog niet de afdeling naar den ouderdom, maar in het volgende vers.

1 Dit woord gebruikt hij om zijn vriendelijkheid jegens hen te betonen, gelijk Christus, Joh. 13:33, en noemt de gelovigen met dezen naam, niet alleen omdat hij velen van hen door de predikatie des Evangelies gelijk als gebaard had, 1 Kor. 4:15. Filem. vs. 10, maar ook om zijn hogen ouderdom.

44 Namelijk die nog jong van jaren zijt, welker ambt en eer is hun ouders recht te kennen, te ontzien en lief te hebben.

Dat bewijst dus niets, en heeft mijns insziens niks met het onderwerp te maken.

Wanneer krijg ik antwoord op mijn vragen van oktober 1?

Onze vriend blijft weg....

[DWW]

Mijns inziens is een belofte krijgen zoals gesteld werd iets anders als de handelingen in het gewricht zoals je laat weten. Althans velen spreken wel dat ze een belofte hebben, maar kennen dat gericht niet. De vraag was hoe het dan zat met hen die wel een belofte hebben gekregen en toch verloren gaan.

Wist je dat er veel zielen zijn, die het dodelijkst tijdsgewricht hebben doorleefd, maar dit er nooit voor hebben durven houden? Wat versta jij dan onder het dodelijkst tijdsgewricht....??

Ik versta er niks onder, graag een uitleg van deze term.

Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader die Mij gezonden heeft hem trekke, en Ik zal hem opwekke ten uiterste dage, heeft de Heere Jezus gezegd in Joh. 6:44. Wanneer dan de Vader in het zgn. uur der minne die verkoren zondaar gaat trekken uit de duisternis tot het wonderbaarlijk Licht in Christus, trekt de Vader die zondaar tot Zijn heilige recht, en stelt hem daar doodschuldig. Dit is de inwendige roeping. Daar brengt God Zijn gebod der wet in, in het hart der zondaar, en eist God Zijn gerechtigheid(=betaling) op in het hart van die doodschuldige zondaar. Waar God Zijn gerechtigheid opeist, aldaar moet een zondaar omkomen in zijn ongerechtigheden voor God, middels een onhoudbare nood. De zondaar doet in die nood een laatste noodschreeuw om redding, en sterft aan de eis van Gods heilige wet tot betaling. De zondaar gaat hier op dit moment geestelijk verloren, als in een oogwenk, en direct daarna openbaart Christus Zich tot zaligheid aan het hart van die verloren zondaar, door de beloftenissen van Zijn heilig Evangelium. Dit geschiedt altijd door het zaligmakende geloof, dat rechtvaardigend van aard is, gewerkt door de Schepper van dit geloof, namelijk de H.Geest. Dit geloof is tevens werkende door de liefde. Dit nu, is het zgn. opwekken door Christus Jezus ten uiterste dage, zoals verwoord in Joh. 6:44. Door het geloof wordt de zondaar ingelijfd in het verbroken Lichaam van Christus, waardoor hij het nieuwe leven uit Hem ontvangt. Dit is de wedergeboorte, c.q. de geestelijke opstanding des levens met Christus.

Diegenen die een belofte menen gehad te hebben aangaande hun zaligheid, zonder verloren te zijn gegaan voor God, zonder hun vonnis te hebben gemijnd, zonder hun hel- en vloekwaardigheid te hebben ingeleefd, zonder veroordeeld te zijn geworden, middels een onhoudbare nood, hebben geen enkele grond om deze belofte voor zichzelf te kunnen mijnen. Christus Jezus openbaart Zich alleen aan helwaardige verloren zondaren. Trap en mate bij God bekend, maar van deze verlorenheid zal toch iets gekend moeten worden, wil Christus Jezus die zondaar een Behouder ten leve zijn.

[Bert Mulder]

Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader die Mij gezonden heeft hem trekke, en Ik zal hem opwekke ten uiterste dage, heeft de Heere Jezus gezegd in Joh. 6:44. Wanneer dan de Vader in het zgn. uur der minne die verkoren zondaar gaat trekken uit de duisternis tot het wonderbaarlijk Licht in Christus, trekt de Vader die zondaar tot Zijn heilige recht, en stelt hem daar doodschuldig. Dit is de inwendige roeping. Daar brengt God Zijn gebod der wet in, in het hart der zondaar, en eist God Zijn gerechtigheid(=betaling) op in het hart van die doodschuldige zondaar. Waar God Zijn gerechtigheid opeist, aldaar moet een zondaar omkomen in zijn ongerechtigheden voor God, middels een onhoudbare nood. De zondaar doet in die nood een laatste noodschreeuw om redding, en sterft aan de eis van Gods heilige wet tot betaling. De zondaar gaat hier op dit moment geestelijk verloren, als in een oogwenk, en direct daarna openbaart Christus Zich tot zaligheid aan het hart van die verloren zondaar, door de beloftenissen van Zijn heilig Evangelium. Dit geschiedt altijd door het zaligmakende geloof, dat rechtvaardigend van aard is, gewerkt door de Schepper van dit geloof, namelijk de H.Geest. Dit geloof is tevens werkende door de liefde. Dit nu, is het zgn. opwekken door Christus Jezus ten uiterste dage, zoals verwoord in Joh. 6:44. Door het geloof wordt de zondaar ingelijfd in het verbroken Lichaam van Christus, waardoor hij het nieuwe leven uit Hem ontvangt. Dit is de wedergeboorte, c.q. de geestelijke opstanding des levens met Christus.

Diegenen die een belofte menen gehad te hebben aangaande hun zaligheid, zonder verloren te zijn gegaan voor God, zonder hun vonnis te hebben gemijnd, zonder hun hel- en vloekwaardigheid te hebben ingeleefd, zonder veroordeeld te zijn geworden, middels een onhoudbare nood, hebben geen enkele grond om deze belofte voor zichzelf te kunnen mijnen. Christus Jezus openbaart Zich alleen aan helwaardige verloren zondaren. Trap en mate bij God bekend, maar van deze verlorenheid zal toch iets gekend moeten worden, wil Christus Jezus die zondaar een Behouder ten leve zijn.

DWW, mijn vragen van 1 october aub....

En: waar kan IK het hierboven gestelde in de Schrift lezen?

[DWW]

Velen krijgen een belofte, maar gaan toch verloren.

Velen in de afscheiding denken, dat wanneer een ziel, nadat hij verloren is gegaan, en Christus aan zijn verloren ziel geopenbaard heeft gekregen, dit dan nog wel toegepast moet worden. Dit is een gruwelijke misvatting, want waar God in Christus preekt, daar is het dan ook op dat moment, in die stonde. Hij spreekt en het is er, Hij gebiedt en het staat er. Velen denken zovan, Kerstfeest (het Kind is geboren) is nog geen Golgotha. Een vreselijke on-Bijbelse uitleg, waar de apostelen nimmer over hebben gesproken. Een laatste vraag nu aan jou ter overdenking : Wanneer den Heere nu tot een ziel in dat dodelijkst tijdsgewricht tot (verkoren) ziel zegt: "Komt dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol, Jes. 1:18."

In deze tekst staat twee keer: 'zij zullen worden'. Taalkundig zou je hiervan kunnen zeggen, dat dit geschreven is in de toekomende tijd. De vraag aan jou: moet het daar in die stonde bij die ziel dan alsnog geschieden, of is het hem daar in die stonde middels deze woorden alrede in Christus geschonken en toegepast...?? In afwachting, ben ik zeer benieuwd wat je me hierop zult antwoorden. Anderen mogen uiteraard ook antwoord geven.

Beste JVDG en Piere27,
om onze discussie zijn voortgang te mogen laten hebben. Zouden jullie me op deze laatste vraag a.u.b. antwoord willen geven...?

[Bert Mulder]

Op verzoek van DWW:

Citeer of stel je vraag aub nogmaals...??

(Ondertussen bewijs dat je mijn posten niet leest)

Ik heb onlangs een artikel geschreven over deze tekst over Rom. 8:30. Misschien wil je de moeite eens nemen om het te lezen? Lees hier : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ers-30.pdf

Daar ontbreekt me op het ogenblik de tijd en lust toe. Temeer, daar ik er naar gekeken hebt (8 bladzijden) die hetzelfde luiden als hetgene je hier doorgaans schrijft....

Maar, als je misschien eens lezen wil wat ik hier op het forum geschreven hebt, en een inhoudelijke discussie daarover aangaat...

En verder, als je misschien eens mijn vragen aan jou beantwoord, die al sinds 1 oktober van dit jaar onbeantwoord staan:

http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 68#p389068

Wat is je antwoord daar op, meneer DWW?

Vooral deze vragen:

Dat je blijkbaar de 3FvE, en in particulier, de NGB niet serieus neemt, daar je geen lid bent van de plaatselijke gemeente. Maar jezelf wel het recht toeeist, om het Heilig Avondmaal te eten, en als men niet naar jouw pijpen danst, om je dan als een scheurmaker te gedragen?

Zie ik dat je ook het gebod van Christus, en Zijn Lichaam veracht. Wij lezen in Hebreeen, dat we de onderlinge samenkomsten niet moeten verzaken. Maar jij meent alles zoveer beter te weten, dat er geen kerk goed genoeg is voor je, daar we allen te slechte zondaren zijn, dan dat je met ons te doen wilt hebben, of met ons samen God te dienen...

[DWW]

Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader die Mij gezonden heeft hem trekke, en Ik zal hem opwekke ten uiterste dage, heeft de Heere Jezus gezegd in Joh. 6:44. Wanneer dan de Vader in het zgn. uur der minne die verkoren zondaar gaat trekken uit de duisternis tot het wonderbaarlijk Licht in Christus, trekt de Vader die zondaar tot Zijn heilige recht, en stelt hem daar doodschuldig. Dit is de inwendige roeping. Daar brengt God Zijn gebod der wet in, in het hart der zondaar, en eist God Zijn gerechtigheid(=betaling) op in het hart van die doodschuldige zondaar. Waar God Zijn gerechtigheid opeist, aldaar moet een zondaar omkomen in zijn ongerechtigheden voor God, middels een onhoudbare nood. De zondaar doet in die nood een laatste noodschreeuw om redding, en sterft aan de eis van Gods heilige wet tot betaling. De zondaar gaat hier op dit moment geestelijk verloren, als in een oogwenk, en direct daarna openbaart Christus Zich tot zaligheid aan het hart van die verloren zondaar, door de beloftenissen van Zijn heilig Evangelium. Dit geschiedt altijd door het zaligmakende geloof, dat rechtvaardigend van aard is, gewerkt door de Schepper van dit geloof, namelijk de H.Geest. Dit geloof is tevens werkende door de liefde. Dit nu, is het zgn. opwekken door Christus Jezus ten uiterste dage, zoals verwoord in Joh. 6:44. Door het geloof wordt de zondaar ingelijfd in het verbroken Lichaam van Christus, waardoor hij het nieuwe leven uit Hem ontvangt. Dit is de wedergeboorte, c.q. de geestelijke opstanding des levens met Christus.

Diegenen die een belofte menen gehad te hebben aangaande hun zaligheid, zonder verloren te zijn gegaan voor God, zonder hun vonnis te hebben gemijnd, zonder hun hel- en vloekwaardigheid te hebben ingeleefd, zonder veroordeeld te zijn geworden, middels een onhoudbare nood, hebben geen enkele grond om deze belofte voor zichzelf te kunnen mijnen. Christus Jezus openbaart Zich alleen aan helwaardige verloren zondaren. Trap en mate bij God bekend, maar van deze verlorenheid zal toch iets gekend moeten worden, wil Christus Jezus die zondaar een Behouder ten leve zijn.

En: waar kan ik het hierboven gestelde in de Schrift lezen?

Beste Bert, dat is een heilgeheim wat ik je niet kan leren. Als je nu meent dat je genade heb mogen leren kennen, dan ben je hier toch geen vreemdeling van? Ken je dit niet, dan heb je geen kennis aan de zaligmakende genade Gods in Christus, en dan heb je geen geloof, nee, dan heb je nog NIETS, dan misschien alleen een beetje ontdekking van schuld en zonden. Als het niet verder komt als dat laatste, dan ga je voor eeuwig verloren, Bert. We moeten met God verzoend worden in de weg van Zijn heilige recht, Jes. 1:27.

[Bert Mulder]

Beste Bert, dat is een heilgeheim wat ik je niet kan leren. Als je nu meent dat je genade heb mogen leren kennen, dan ben je hier toch geen vreemdeling van? Ken je dit niet, dan heb je geen kennis aan de zaligmakende genade Gods in Christus, en dan heb je geen geloof, nee, dan heb je nog NIETS, dan misschien alleen een beetje ontdekking van schuld en zonden. Als het niet verder komt als dat laatste, dan ga je voor eeuwig verloren, Bert.

Dacht het al...

Enkel jouw mening dus...

Nu de andere (en veel oudere) vragen:


En verder, als je misschien eens mijn vragen aan jou beantwoord, die al sinds 1 oktober van dit jaar onbeantwoord staan:

http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 68#p389068

Wat is je antwoord daar op, meneer DWW?

Vooral deze vragen:

Dat je blijkbaar de 3FvE, en in particulier, de NGB niet serieus neemt, daar je geen lid bent van de plaatselijke gemeente. Maar jezelf wel het recht toeeist, om het Heilig Avondmaal te eten, en als men niet naar jouw pijpen danst, om je dan als een scheurmaker te gedragen?

Zie ik dat je ook het gebod van Christus, en Zijn Lichaam veracht. Wij lezen in Hebreeen, dat we de onderlinge samenkomsten niet moeten verzaken. Maar jij meent alles zoveer beter te weten, dat er geen kerk goed genoeg is voor je, daar we allen te slechte zondaren zijn, dan dat je met ons te doen wilt hebben, of met ons samen God te dienen...

[refo]

Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader die Mij gezonden heeft hem trekke, en Ik zal hem opwekke ten uiterste dage, heeft de Heere Jezus gezegd in Joh. 6:44. Wanneer dan de Vader in het zgn. uur der minne die verkoren zondaar gaat trekken uit de duisternis tot het wonderbaarlijk Licht in Christus, trekt de Vader die zondaar tot Zijn heilige recht, en stelt hem daar doodschuldig. Dit is de inwendige roeping. Daar brengt God Zijn gebod der wet in, in het hart der zondaar, en eist God Zijn gerechtigheid(=betaling) op in het hart van die doodschuldige zondaar. Waar God Zijn gerechtigheid opeist, aldaar moet een zondaar omkomen in zijn ongerechtigheden voor God, middels een onhoudbare nood. De zondaar doet in die nood een laatste noodschreeuw om redding, en sterft aan de eis van Gods heilige wet tot betaling. De zondaar gaat hier op dit moment geestelijk verloren, als in een oogwenk, en direct daarna openbaart Christus Zich tot zaligheid aan het hart van die verloren zondaar, door de beloftenissen van Zijn heilig Evangelium. Dit geschiedt altijd door het zaligmakende geloof, dat rechtvaardigend van aard is, gewerkt door de Schepper van dit geloof, namelijk de H.Geest. Dit geloof is tevens werkende door de liefde. Dit nu, is het zgn. opwekken door Christus Jezus ten uiterste dage, zoals verwoord in Joh. 6:44. Door het geloof wordt de zondaar ingelijfd in het verbroken Lichaam van Christus, waardoor hij het nieuwe leven uit Hem ontvangt. Dit is de wedergeboorte, c.q. de geestelijke opstanding des levens met Christus.

Diegenen die een belofte menen gehad te hebben aangaande hun zaligheid, zonder verloren te zijn gegaan voor God, zonder hun vonnis te hebben gemijnd, zonder hun hel- en vloekwaardigheid te hebben ingeleefd, zonder veroordeeld te zijn geworden, middels een onhoudbare nood, hebben geen enkele grond om deze belofte voor zichzelf te kunnen mijnen. Christus Jezus openbaart Zich alleen aan helwaardige verloren zondaren. Trap en mate bij God bekend, maar van deze verlorenheid zal toch iets gekend moeten worden, wil Christus Jezus die zondaar een Behouder ten leve zijn.

En: waar kan ik het hierboven gestelde in de Schrift lezen?

Beste Bert, dat is een heilgeheim wat ik je niet kan leren. Als je nu meent dat je genade heb mogen leren kennen, dan ben je hier toch geen vreemdeling van? Ken je dit niet, dan heb je geen kennis aan de zaligmakende genade Gods in Christus, en dan heb je geen geloof, nee, dan heb je nog NIETS, dan misschien alleen een beetje ontdekking van schuld en zonden. Als het niet verder komt als dat laatste, dan ga je voor eeuwig verloren, Bert. We moeten met God verzoend worden in de weg van Zijn heilige recht, Jes. 1:27.

Heb je wel eens overwogen dat je er zelf naast zit en niet een ander.
Jij wilt een mens verplicht Getsemane over laten doen.
Wat jij beschrijft is een psychische depressie (wat overigens bijzonder benauwd kan zijn, geen misverstand daarover!) en is niet iets geestelijks.

[pierre27]

Velen krijgen een belofte, maar gaan toch verloren.

Velen in de afscheiding denken, dat wanneer een ziel, nadat hij verloren is gegaan, en Christus aan zijn verloren ziel geopenbaard heeft gekregen, dit dan nog wel toegepast moet worden. Dit is een gruwelijke misvatting, want waar God in Christus preekt, daar is het dan ook op dat moment, in die stonde. Hij spreekt en het is er, Hij gebiedt en het staat er. Velen denken zovan, Kerstfeest (het Kind is geboren) is nog geen Golgotha. Een vreselijke on-Bijbelse uitleg, waar de apostelen nimmer over hebben gesproken. Een laatste vraag nu aan jou ter overdenking : Wanneer den Heere nu tot een ziel in dat dodelijkst tijdsgewricht tot (verkoren) ziel zegt: "Komt dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol, Jes. 1:18."

In deze tekst staat twee keer: 'zij zullen worden'. Taalkundig zou je hiervan kunnen zeggen, dat dit geschreven is in de toekomende tijd. De vraag aan jou: moet het daar in die stonde bij die ziel dan alsnog geschieden, of is het hem daar in die stonde middels deze woorden alrede in Christus geschonken en toegepast...?? In afwachting, ben ik zeer benieuwd wat je me hierop zult antwoorden. Anderen mogen uiteraard ook antwoord geven.

Beste JVDG en Piere27,
om onze discussie zijn voortgang te mogen laten hebben. Zouden jullie me op deze laatste vraag a.u.b. antwoord willen geven...?

Staat nog te gebeuren zie kantekening 60 bij Jesaja 1

[DWW]

Velen krijgen een belofte, maar gaan toch verloren.

Velen in de afscheiding denken, dat wanneer een ziel, nadat hij verloren is gegaan, en Christus aan zijn verloren ziel geopenbaard heeft gekregen, dit dan nog wel toegepast moet worden. Dit is een gruwelijke misvatting, want waar God in Christus preekt, daar is het dan ook op dat moment, in die stonde. Hij spreekt en het is er, Hij gebiedt en het staat er. Velen denken zovan, Kerstfeest (het Kind is geboren) is nog geen Golgotha. Een vreselijke on-Bijbelse uitleg, waar de apostelen nimmer over hebben gesproken. Een laatste vraag nu aan jou ter overdenking : Wanneer den Heere nu tot een ziel in dat dodelijkst tijdsgewricht tot (verkoren) ziel zegt: "Komt dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol, Jes. 1:18."

In deze tekst staat twee keer: 'zij zullen worden'. Taalkundig zou je hiervan kunnen zeggen, dat dit geschreven is in de toekomende tijd. De vraag aan jou: moet het daar in die stonde bij die ziel dan alsnog geschieden, of is het hem daar in die stonde middels deze woorden alrede in Christus geschonken en toegepast...?? In afwachting, ben ik zeer benieuwd wat je me hierop zult antwoorden. Anderen mogen uiteraard ook antwoord geven.

Beste JVDG en Piere27,
om onze discussie zijn voortgang te mogen laten hebben. Zouden jullie me op deze laatste vraag a.u.b. antwoord willen geven...?

Staat nog te gebeuren zie kantekening 60 bij Jesaja 1

60) zij zullen wit
Dat is, zij zullen u uit genade om des Messias wil volkomenlijk vergeven worden.

Blijft weer de vraag staan: wanneer God dat in Zijn gericht tot een verloren zondaar spreekt, moet deze belofte dan later nog in vervulling gaan, of is deze belofte dan daar op dat moment aan die verloren zondaar in Christus geschonken c.q. toegepast geworden...??