Twee vrienden over de wedergeboorte en rechtvaardigmaking

[Wilhelm]

Maar nu eens een ander citaat, waarin de zaak van de ándere kant belicht wordt. Hoe lezen we dat?

Dat een van nature hard en verhard hart, hetwelk vijandig en afkerig tegenover God staat, week is gemaakt, zachtmoedig is geworden, gebroken en vol heimwee naar God, begint te wenen, o, is dat niet een klaar bewijs, dat de Heere een oog van genade op u laat rusten? Hier vinden we een eerste bewijs, dat de H. Geest iets met u voor heeft. Feitelijk kan men zeggen, bij zulke ware tranen naar God, ziehier het getuigenis niet slechts, dat ge genade zult ontvangen, maar feitelijk al, dat ge begenadigd zijt, begenadigd n.l. aan 's Heeren zijde. Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt. Ja, met zulke tranen aan de oogleden durven we dan wel verschijnen in de troonzaal der genade Gods. Met zulke tranen is het, alsof er opening en vrijmoedigheid komt, om de smekingen op te heffen. (...)
Omdat de Heere uw ziel liefelijk omhelzen wil, dáárom maakt Hij u dan eerst bedroefd van geest, bedroefd naar God.

(Prof. G. Wisse)

Een mens zal van zichzelf nooit kunnen bepalen of het ware tranen zijn. Mi ga je met deze uitleg toch teveel wroeten in Gods verborgen werk.

[Afgewezen]

Maar stel dat het wél ware tranen zijn...

[Wilhelm]

Maar stel dat het wél ware tranen zijn...

Dan is zon ziel al gerechtvaardigd.
Want het is dan uit wederliefde omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

We hebben er al veel overgesproken, ik weet ook jou visie, daarom verbaasd me deze vraag van je, maar het is uiterst gevaarlijk om gronden te zoeken of mensen de handen op te leggen op zaken die Christus nog niet zijn.

[Bert Mulder]

Een mens zal van zichzelf nooit kunnen bepalen of het ware tranen zijn. Mi ga je met deze uitleg toch teveel wroeten in Gods verborgen werk.

Nee. Maar Zijn Geest getuigt met onze geest, dat we kinderen Gods zijn. Hij wil dat zelf aan onze ziel getuigen. En door een waar zelfonderzoek zullen we ook kunnen weten als het Godswerk is.

[Wilhelm]

Een mens zal van zichzelf nooit kunnen bepalen of het ware tranen zijn. Mi ga je met deze uitleg toch teveel wroeten in Gods verborgen werk.

Nee. Maar Zijn Geest getuigt met onze geest, dat we kinderen Gods zijn. Hij wil dat zelf aan onze ziel getuigen.

Juist, maar dan kun je het toch hartelijk met dat antwoord eens zijn ?

[PvS]

Maar nu eens een ander citaat, waarin de zaak van de ándere kant belicht wordt. Hoe lezen we dat?

Dat een van nature hard en verhard hart, hetwelk vijandig en afkerig tegenover God staat, week is gemaakt, zachtmoedig is geworden, gebroken en vol heimwee naar God, begint te wenen, o, is dat niet een klaar bewijs, dat de Heere een oog van genade op u laat rusten? Hier vinden we een eerste bewijs, dat de H. Geest iets met u voor heeft. Feitelijk kan men zeggen, bij zulke ware tranen naar God, ziehier het getuigenis niet slechts, dat ge genade zult ontvangen, maar feitelijk al, dat ge begenadigd zijt, begenadigd n.l. aan 's Heeren zijde. Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt. Ja, met zulke tranen aan de oogleden durven we dan wel verschijnen in de troonzaal der genade Gods. Met zulke tranen is het, alsof er opening en vrijmoedigheid komt, om de smekingen op te heffen. (...)
Omdat de Heere uw ziel liefelijk omhelzen wil, dáárom maakt Hij u dan eerst bedroefd van geest, bedroefd naar God.

(Prof. G. Wisse)

Ook deze tranen zullen gewassen moeten worden door het bloed van Jezus Christus.
Het ligt niet in de tranen, maar in de kennis van Gods Zoon.

[Bert Mulder]

Een mens zal van zichzelf nooit kunnen bepalen of het ware tranen zijn. Mi ga je met deze uitleg toch teveel wroeten in Gods verborgen werk.

Nee. Maar Zijn Geest getuigt met onze geest, dat we kinderen Gods zijn. Hij wil dat zelf aan onze ziel getuigen.

Juist, maar dan kun je het toch hartelijk met dat antwoord eens zijn ?

Sorry, de eerste keer wat te vlug doorgenomen....

Met het antwoord kan ik het eens zijn. Van harte.

[Afgewezen]

Maar stel dat het wél ware tranen zijn...

Dan is zon ziel al gerechtvaardigd.
Want het is dan uit wederliefde omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

We hebben er al veel overgesproken, ik weet ook jou visie, daarom verbaasd me deze vraag van je, maar het is uiterst gevaarlijk om gronden te zoeken of mensen de handen op te leggen op zaken die Christus nog niet zijn.

De vraag waar het mij eigenlijk om gaat, is niet of iemand zelf 'weet' dat hij ware tranen schreit, maar waar die tranen dan vandaan komen. Dat schreien is, zoals nogal eens gezegd wordt, 'geen vrucht van eigen akker'. Dat is altijd weer de keerzijde van het gegeven dat er geen leven is buiten Christus (= buiten de kennis van Christus).
Dus is de vraag: hoe taxeren wij deze zielsgesteldheid? En nee, dan doel ik niet op iemand die al gerechtvaardigd is, want daar gaat het hier duidelijk niet over.

[PvS]

Maar stel dat het wél ware tranen zijn...

Dan is zon ziel al gerechtvaardigd.
Want het is dan uit wederliefde omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

We hebben er al veel overgesproken, ik weet ook jou visie, daarom verbaasd me deze vraag van je, maar het is uiterst gevaarlijk om gronden te zoeken of mensen de handen op te leggen op zaken die Christus nog niet zijn.

De vraag waar het mij eigenlijk om gaat, is niet of iemand zelf 'weet' dat hij ware tranen schreit, maar waar die tranen dan vandaan komen. Dat schreien is, zoals nogal eens gezegd wordt, 'geen vrucht van eigen akker'. Dat is altijd weer de keerzijde van het gegeven dat er geen leven is buiten Christus (= buiten de kennis van Christus).
Dus is de vraag: hoe taxeren wij deze zielsgesteldheid? En nee, dan doel ik niet op iemand die al gerechtvaardigd is, want daar gaat het hier duidelijk niet over.

Mijn taxatie is: Het kan nog alle kanten op, zolang men geen kennis aan Christus heeft.

[Afgewezen]

Maar daarmee ga je toch aan de kern van de vraag voorbij...

[Luther]

Maar nu eens een ander citaat, waarin de zaak van de ándere kant belicht wordt. Hoe lezen we dat?

Dat een van nature hard en verhard hart, hetwelk vijandig en afkerig tegenover God staat, week is gemaakt, zachtmoedig is geworden, gebroken en vol heimwee naar God, begint te wenen, o, is dat niet een klaar bewijs, dat de Heere een oog van genade op u laat rusten? Hier vinden we een eerste bewijs, dat de H. Geest iets met u voor heeft. Feitelijk kan men zeggen, bij zulke ware tranen naar God, ziehier het getuigenis niet slechts, dat ge genade zult ontvangen, maar feitelijk al, dat ge begenadigd zijt, begenadigd n.l. aan 's Heeren zijde. Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt. Ja, met zulke tranen aan de oogleden durven we dan wel verschijnen in de troonzaal der genade Gods. Met zulke tranen is het, alsof er opening en vrijmoedigheid komt, om de smekingen op te heffen. (...)
Omdat de Heere uw ziel liefelijk omhelzen wil, dáárom maakt Hij u dan eerst bedroefd van geest, bedroefd naar God.

(Prof. G. Wisse)

Wat wil je zeggen met dit citaat?

[Wilhelm]

Maar stel dat het wél ware tranen zijn...

Dan is zon ziel al gerechtvaardigd.
Want het is dan uit wederliefde omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.

We hebben er al veel overgesproken, ik weet ook jou visie, daarom verbaasd me deze vraag van je, maar het is uiterst gevaarlijk om gronden te zoeken of mensen de handen op te leggen op zaken die Christus nog niet zijn.

De vraag waar het mij eigenlijk om gaat, is niet of iemand zelf 'weet' dat hij ware tranen schreit, maar waar die tranen dan vandaan komen. Dat schreien is, zoals nogal eens gezegd wordt, 'geen vrucht van eigen akker'. Dat is altijd weer de keerzijde van het gegeven dat er geen leven is buiten Christus (= buiten de kennis van Christus).
Dus is de vraag: hoe taxeren wij deze zielsgesteldheid? En nee, dan doel ik niet op iemand die al gerechtvaardigd is, want daar gaat het hier duidelijk niet over.

Misschien behoeven wij hierin helemaal geen antwoord te geven ?
Het enige wat we moeten doen is om heen te wijzen naar Christus gelijk de verhoogde Koperen Slang, en wie Hem aanschouwt is genezen.

[Afgewezen]

Zie de postings die erop gevolgd zijn.

[Luther]

Zie de postings die erop gevolgd zijn.

Ja, maar die kan ik niet zo plaatsen.

Laat ik dit zeggen: Ik vind het citaat van prof. Wisse een beetje gevaarlijk. Worden hiermee mensen niet de handen opgelegd, bij wie het louter gevoel en emotie is, terwijl ze niets kennen van Christus?

[DWW]

Maar nu eens een ander citaat, waarin de zaak van de ándere kant belicht wordt. Hoe lezen we dat?

Dat een van nature hard en verhard hart, hetwelk vijandig en afkerig tegenover God staat, week is gemaakt, zachtmoedig is geworden, gebroken en vol heimwee naar God, begint te wenen, o, is dat niet een klaar bewijs, dat de Heere een oog van genade op u laat rusten? Hier vinden we een eerste bewijs, dat de H. Geest iets met u voor heeft. Feitelijk kan men zeggen, bij zulke ware tranen naar God, ziehier het getuigenis niet slechts, dat ge genade zult ontvangen, maar feitelijk al, dat ge begenadigd zijt, begenadigd n.l. aan 's Heeren zijde. Vandaar dat ieder, die zulke tranen mag wenen, er iets aangenaams, iets zaligs in smaakt. Ja, met zulke tranen aan de oogleden durven we dan wel verschijnen in de troonzaal der genade Gods. Met zulke tranen is het, alsof er opening en vrijmoedigheid komt, om de smekingen op te heffen. (...)
Omdat de Heere uw ziel liefelijk omhelzen wil, dáárom maakt Hij u dan eerst bedroefd van geest, bedroefd naar God.

(Prof. G. Wisse)

Wat Wisse hier omschrijft, moeten we verstaan in het kader van, dat het de goedertierenheden des Heeren zijn die tot bekering leiden, naar Rom. 2:4. Hier wordt de ziel gelokt en week gemaakt, maar bezit nog geen zaligmakende genade, c.q. is nog niet ingelijfd door het zaligmakende geloof. De oorzaak van zijn geestelijke doodstaat moet nog worden weggenomen. Die oorzaak is zijn hemelhoge zondenschuld voor God. Dat kan alleen in een weg van Gods heilig recht, wanneer de Vader de zondaar inwendig roept door Zijn trekkende liefde, tot de gemeenschap met Christus, door het geloof, Joh. 6:44. Pas hier wordt die wenende ziel verlost van de heerschappij van zijn eerste man, en wordt hij onder heerschappij der vrijheid, der vrede, der genade van Christus Jezus gebracht, zijn Tweede Man. Door de inlijvinving des geloofs, dewelke is werkende door de liefde Gods in Christus. We dienen onderscheid te maken tussen Gods opzoekende liefde, Rom. 2:4, de trekkende liefde des Vaders, Joh. 6:44, en de ingestorte liefde Gods in Christus Jezus, Joh. 16:13-15, Rom. 8:9. De laatste werkt de verworven Geest van Christus. Deze liefde verbrijzelt het hart van de zondaar, en werkt ook een Evangelische liefde uit in het hart, Jes. 57:15, en ligt vele malen dieper dan het wenen voor God in de overtuigingen der zonden, Zach. 12:10. Zelfs Luther heeft het gezegd dat dit laatste niet gemist kan worden. Deze liefde, en deze genade, gewerkt door de verworven Geest van Christus middels het zaligmakende geloof, doet een verloren/verkoren zondaar opwekken ten uiterste dagen, Joh. 6:44.