Christen zijn in kerk en wereld

[ndonselaar]

Wie benieuwd is met welke vragen en overwegingen reformatorische christenen zitten, kan terecht bij het boek Christen zijn in kerk en wereld. Negen dominees geven hun antwoorden.


Media en dan vooral nieuwe media stellen reformatorische christenen voor vragen. Waar ze altijd principieel televisie hebben afgewezen, is dat lastiger of zelfs ondoenlijk met computer, internet en mobiele telefoon. Mediagebruik is een van de thema's die Adriaan van Belzen heeft voorgelegd aan negen predikanten uit de rechterflank van de gereformeerde gezindte.

Ds. A. Kort, predikant van de Oud Gereformeerde Gemeente in Krimpen aan den IJssel, heeft een computer. Hij vatte het plan op om een abonnement op gefilterd internet te nemen, zodat zijn kinderen daar voor school mee konden werken. ,,Maar ik heb ervaren dat ik hierdoor geen toegang meer tot de Heere kreeg en Hem kwijtraakte. Ik werd er zelfs nog door mijn eigen zoon op gewezen, dat ik met internet de wereld in huis haalde. Ik dacht het goed te kunnen praten door te zeggen dat je er toch ook onschuldige dingen mee kon doen, zoals bankieren en via e-mail mijn stukjes voor het kerkblad versturen. Maar ik kreeg er toch wel een dreun mee voor het persoonlijke zieleleven. Ik kon er niet meer mee voor de Heere komen'', aldus de oud-gereformeerde predikant uit Krimpen aan den IJssel.

Wat Kort ondervond met internet, ervoer hij ook toen hij een auto had gekocht met een radio er in. ,,Zo'n radio leek me welmakkelijk, omdat ik dan onderweg kon horen waar de files staan. Maar ook toen raakte ik de Heere kwijt. Zo nauw ligt het dus. Toen heb ik de radio er uit laten halen.''

Interviewer Adriaan van Belzen liep zelf met vragen over bijvoorbeeld belijdenis-doen en kerkscheuringen. ,,Daarover en over vragen die ik om mij heen hoor, ben ik met verschillende predikanten gaan praten'', vertelt Van Belzen. Zijn interviews zijn gebundeld in Christen zijn in kerk en wereld. Gesprekken met bevindelijk-gereformeerde predikanten. Hij hoopt ,,jong en oud'' ermee te dienen. ,,Voor de vorm heb ik mij laten inspireren door Rik Valkenburg. Hij heeft vergelijkbare boeken geschreven'', aldus Van Belzen, lid van de Oud Gereformeerde Gemeente van Barneveld. Het boek is in een oplage van 1500 stuks verschenen bij Uitgeverij De Groot Goudriaan in Kampen (18,90 euro).


Over besproken thema's blijken diverse visies de ronde doen, constateert Van Belzen. Zo vraagt Kort zich af, of je echt niet meer buiten internet kunt. ,,Op het werk en op school zijn ze onontkoombaar'', vindt ds. W. Visscher echter. ,,Media zijn in onze tijd net als de lucht: we weten dat de lucht vervuild is, maar niemand zegt dat de lucht daarom maar afgeschaft moet worden. Dat is ook niet mogelijk, want dan hebben we geen zuurstof meer. Zo is het ook met multimedia'', vindt de predikant van de Gereformeerde Gemeente van Amersfoort. Ds. Kort constateert wel dat ,,we helaas tegen deze ontwikkelingen geen wal meer kunnen opwerpen. Het komt als een vloed over ons heen.''

Vrijwel alle predikanten geven hun visie op het heilig avondmaal, waarmee veel kerkgangers worstelen: mag ik aangaan of niet? De christelijk-gereformeerd predikant G. Bouw uit Alphen aan den Rijn kun je zelfs van regelmatige avondmaalgangers ,,niet per definitie zeggen dat het kinderen van God zijn. Je kunt gesprekken met mensen hebben die regelmatig aangaan, maar bij wie je niets kunt waarnemen van het werk van de Geest. Er zijn anderen die de vrijmoedigheid missen om aan te gaan, maar die je bij wijze van spreken wel naar de avondmaalstafel zou willen trekken.''

In de gemeente van de hervormde dominee M. van Kooten uit Montfoort wordt twee keer per jaar avondmaal gevierd waaraan zo'n dertig gemeenteleden deelnemen. In de tijd na het avondmaal bezoeken kerkenraadsleden deze mensen. ,,Er zijn gemeenten waar erg gehamerd wordt op de noodzaak van de avondmaalsgang'', weet Van Kooten. ,,Zelf doe ik dat niet. Het avondmaal is in de eerste plaats bedoeld voor de versterking van het geloof. Om daaraan deel te mogen nemen, is een zaak die de Heere in het hart van een mens werkt. Met andere woorden: je hebt de mensen wel heen te wijzen naar de Zaligmaker, maar dat is mijns inziens iets anders dan iemand heenwijzen naar de avondmaalstafel. Voor mij is elke avondmaalganger nog geen kind des Heeren. Daarom ben ik daar wat terughoudend in.''

Van Kooten heeft er ,,heel veel moeite mee'' wanneer er mensen aan het avondmaal komen die televisie in huis hebben of ,,te kort haar'' hebben. ,,De vraag die zich voordoet is echter: als je daar wat van zegt en die vrouw gaat desondanks aan, mag je haar dan afhouden? Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die dat zullen doen. Ik zelf vind dat moeilijk. Als je iemand gewaarschuwd hebt, ligt de verantwoordelijkheid eigenlijk bij die ander. Daarbij komt dat er mensen blijken te zijn die op een fatsoenlijke manier met een tv kunnen omgaan. Al blijf ik van mening dat zulke mensen de schijn des kwaads tegen zich hebben.''

Avondmaal heeft voor de meeste predikanten alles te maken met belijdenis doen. De christelijk-gereformeerde dominee L.W. van der Meij uit Driebergen wijst erop dat het afleggen van openbare belijdenis oorspronkelijk was voor mensen die ,,in de weg van de wedergeboorte aan het avondmaal begeerden deel te nemen''. ,,Het belijdenis doen is in onze gezindte meer en meer een uitwendige zaak geworden. Men doet belijdenis van de waarheid en geeft hiermee te kennen dat men voor de kerk kiest in plaats van voor de wereld.''

Ds. Bouw is het met Van der Meij eens. ,,Men moet wel terdege beseffen dat belijdenis doen van de waarheid niet genoeg is.'' Hij waarschuwt zijn catechisanten wel dat ze niet klaar zijn met belijdenis van de waarheid. ,,Jaren geleden hadden we het ook over deze dingen gehad. Toen ik na afloop van de catechisatie naar buiten kwam, zag ik één van de catechisanten bij zijn fiets staan huilen. Ik vroeg wat er aan de hand was. Hij antwoordde: 'Ach dominee, nu doe ik wel belijdenis, maar ik ben onbekeerd. Zo kan ik niet sterven'. Kijk, hij voelde waar het op aan kwam.''

[ndonselaar]

Hier nog een link naar het boek:

Christen zijn in kerk en wereld

[Unionist]

Dit soort boekjes vind ik altijd wat subjectief. Ik heb eens een boekje van Rik Valkenburg gehad, met de titel "SGP'ers over brandpunten". Een aantal kopstukken doet daarin zijn zegje over wat actuele onderwerpen. Zo komt er de volgende passage in voor: "Bekeerde mensen wonen niet in een woonwagen".

Tja..

Toen ik wat citaten las vanmorgen in het papieren ND, bekroop me een beetje dat zelfde gevoel. Dominee Dinges had moeite met iets, moet ik mij daar door laten leiden?

[ndonselaar]

Je gevoel deel ik Unionist. Toen ik vanmorgen de krant las, dacht ik: dominee, als je dat niet kunt, of ervaart dat dit de gemeenschap in de weg staat, moet je het niet doen. Anderen ervaren dat weer anders. Is inderdaad erg subjectief.

[Gian]

Een oud topic, circa 50 woorden uit het RD van vandaag die hier wel passen, en me uit het hart gegrepen zijn;

Kerken spreken een vreemde taal, hebben voor een vreemdeling vreemde gebruiken en uiten zich in een vreemd jargon, vindt Wolsheimer.

De gebedswinkel in Woerden zet zich niet tegen de kerk af. Dat wil Wolsheimer graag kwijt. „Maar zijn de kerkelijke liturgische vormen wel begrijpelijk voor de wereld om ons heen? De kerk is vaak te hoogmoedig. De kerk is tot een subcultuur vervallen in plaats van een zoutend zout te zijn. Dat is de kerk te verwijten, vind ik. Velen voelen zich afgewezen door de kerk. Daarom willen wij de Joden een Jood en de Grieken een Griek zijn, met tatoeages en oorbellen en al.”

http://www.refdag.nl/artikel/1443350/Ge ... inkel.html

[vogeltje]

Hoezo uit het hart gegrepen?
Moet een kerk zich helemaal aanpassen om missionair te zijn?
En wat zou je aangepast willen hebben bijvoorbeeld?

Een kerk kan best een gastvrije indruk maken op buitenkerkelijken hoor.
Of ervaren jullie dat anders?

[Marnix]

Hoezo uit het hart gegrepen?
Moet een kerk zich helemaal aanpassen om missionair te zijn?
En wat zou je aangepast willen hebben bijvoorbeeld?

Een kerk kan best een gastvrije indruk maken op buitenkerkelijken hoor.
Of ervaren jullie dat anders?

Gastvrijheid enzo is belangrijk. Maar het is ook belangrijk dat de boodschap helder is. Dat we niet in een eigen cultuurtje verzanden waardoor we gastvrij mensen binnenhalen die vervolgens de boodschap niet verstaan.

De Bijbelse boodschap mag nooit aangepast worden aan de wereld. De vormen mogen dat wel. Onze cultuur moet geen barriere zijn voor het overdragen van het evangelie.

[vogeltje]

Hoezo uit het hart gegrepen?
Moet een kerk zich helemaal aanpassen om missionair te zijn?
En wat zou je aangepast willen hebben bijvoorbeeld?

Een kerk kan best een gastvrije indruk maken op buitenkerkelijken hoor.
Of ervaren jullie dat anders?

Gastvrijheid enzo is belangrijk. Maar het is ook belangrijk dat de boodschap helder is. Dat we niet in een eigen cultuurtje verzanden waardoor we gastvrij mensen binnenhalen die vervolgens de boodschap niet verstaan.

De Bijbelse boodschap mag nooit aangepast worden aan de wereld. De vormen mogen dat wel. Onze cultuur moet geen barriere zijn voor het overdragen van het evangelie.

Ben ik met je eens.
Ik heb trouwens horen zeggen dat het grootste evangelisatiemiddel ( buiten de bijbel) een leven met God is. Wandelen met Hem. (1 Petr 3:1.2 en Rom 14: 18,19)

[Marnix]

Klopt, dat is ook zo. Wat dat betreft moeten we het voorleven. Preach the gospel, if neccessary, use words. Maar komen er gasten in de kerk? En als ze komen, voelen ze zich dan welkom? En verstaan ze het evangelie? Natuurlijk zit je er dan mee dat de Geest het mensen moet leren verstaan. Maar vormen kunnen ook een barriere zijn en daar moeten we voor uitkijken, dan we een clubje mensen worden met taal, cultuur enz die zo lastig te begrijpen is, dat het een barriere vormt, waardoor de inhoud niet overkomt. Dus daar moeten we voor uitkijken, daarnaast moeten we uitkijken dat we mensen wel bereiken met het evangelie en dat zich niet tot de kerkmuren beperkt.

[vogeltje]

Klopt, dat is ook zo. Wat dat betreft moeten we het voorleven. Preach the gospel, if neccessary, use words. Maar komen er gasten in de kerk? En als ze komen, voelen ze zich dan welkom? En verstaan ze het evangelie? Natuurlijk zit je er dan mee dat de Geest het mensen moet leren verstaan. Maar vormen kunnen ook een barriere zijn en daar moeten we voor uitkijken, dan we een clubje mensen worden met taal, cultuur enz die zo lastig te begrijpen is, dat het een barriere vormt, waardoor de inhoud niet overkomt. Dus daar moeten we voor uitkijken, daarnaast moeten we uitkijken dat we mensen wel bereiken met het evangelie en dat zich niet tot de kerkmuren beperkt.

Best moeilijk hoor. Bij ons heb je veel randkerkelijken die met kerst of Oud en Nieuw een keertje komen.
Ik heb ds Visser een keer horen zeggen, op een avond over missionair gemeente zijn:
'Alle verkondiging van het Evangelie dient in principe missionair van aard te zijn. Dat uitgangspunt betekent niet een makkelijke preek, een veredeld zondagsschoolverhaal, maar „een uiterste inspanning om de boodschap van het Evangelie zo verstaanbaar en eerlijk mogelijk voor ieder mens uit de doeken te doen.'

[Marnix]

In die uitspraak kan ik me helemaal vinden!