Eschatologie gaat over Gods verbondsbeloften, een foutieve kijk op Gods verbond wordt duidelijk in een foutieve kijk op de eschatologie. Dispensationalische eschatologie is gebaseerd op een valse kijk op het verbond en met name op de verbondsbeloften van Gods volk in de oude bedeling.
De dispensationalisten hebben het meestal over vier verbonden die naar zij zeggen niet conditioneel zijn, Het verbond met Abraham, het land verbond, het verbond met David en het nieuwe verbond.
Dispensationalisten menen dat deze 4 verschillende verbonden, (on)voorwaardelijke beloften inhouden voor het natuurlijk nageslacht van Abraham.
Wat verstaat de dispensationalist eigenlijk onder een verbond,
Een leidende dispensationalist definieert het verbond als een partnerschap of overeenkomst tussen God en de mensen. Verder zegt hij dat God een aantal van deze overeenkomsten heeft gemaakt waarvan sommige voorwaardelijk zijn en andere (on)voorwaardelijk. Hij zegt,
divine covenant is (1) a sovereign disposition of God, whereby he establishes an uncon¬ditional or declarative compact with man, obligating himself, in grace, by the untrammelled (sic) formula, “I WILL,” to bring to pass of himself definite bless¬ings for the covenanted ones, or (2) a proposal of God, wherein he promises, in a conditional or mutual compact with man, by the contingent formula “IF YE WILL,” to grant special bless¬ings to man provided he fulfills perfectly certain conditions, and to execute definite punishment in case of his failure.2
There are two kinds of cov¬enants into which God entered with Israel: conditional and un¬conditional. In a conditional cov-enant that which was covenanted depends for its fulfillment upon the recipient of the covenant, not upon the one making the covenant. Certain obligations or conditions must be fulfilled by the receiver of the covenant before the giver of the covenant is obligated to fulfill that which was promised. It is a covenant with an “if” attached to it. The Mosaic covenant made by God with Israel is such a covenant.
Verder zegt hij dat het onvoorwaardelijke verbond toch voorwaardelijke beloften met zich meebrengen.
Het verbond wordt in de bijbel echter niet gepresenteerd als zijnde een partnerschap of overeenkomst, maar een vriendschappelijke relatie die God soeverein heeft gemaakt met Zijn volk in Christus.
Dit verbond houdt in dat God Zijn woorden in ons hart schrijft,zodat we Hem kennen, Hem liefhebben dat we met Hem communiceren als onze Vader en Vriend. Verder is Gods verbond met Zijn kinderen in Christus onvoorwaardelijk. Het is waar dat vele Bijbelgedeelten duidelijk maken wat de mens moet doen om deze verbondsbeloften te genieten, dit maakt echter het verbond niet conditioneel.
Het wordt ons duidelijk gemaakt, hoe we in het verbond moeten leven om de zegeningen van het verbond te genieten,maar Gods kind kan niet uit het verbond vallen, ook al leeft hij voor een tijd in de zonde( mist dan wel de troost van het verbond).
Ten tweede wordt hierdoor duidelijk dat Gods verbond particulier is.
Ze maken duidelijk dat de beloften niet voor alle natuurlijke afstammelingen van Abraham zijn, Isaac en Jacob, maar voor degenen die geloven. Dat dit niet conditioneel is zien aan dat God Zelf het willen en het werken in ons werkt(Fil.2:13).Bijvoorbeeld God vraagt geloof, maar dit geloof is geen conditie of voorwaarde maar het is een genade gave die God Zelf geeft vanuit zijn effectieve roeping. Geloof is een gave van begin tot eind.
Deze Bijbelgedeelten verklaren de dispensationalisten juist als een conditie, wat volkomen foutief is.
Dispensationalisten dwalen niet alleen in de aard van het verbond maar ook aan de basis! Ze zeggen wel dat Gods verbond met Abraham onvoorwaardelijk is maar claimen tocht dat de basis voor het verbond Abraham’s gehoorzaamheid was ( niet Christus verdienste).
Whether God would institute a covenant program with Abra¬ham or not depended upon Abra¬ham’s act of obedience in leaving the land. When once this act was accomplished, and Abraham did obey God, God instituted an irre¬vocable, unconditional program. This obedience, which became the basis of the institution of the program, is referred to in Genesis 22:18….
Dus volgens de dispensationalisten , Abraham moest een conditie vervullen en pas daarna richtte God een verbond met hem op.
Het is interessant om te zien hoe hun verbondsleer samen gaat met hun zaligmaking, in beide vindt je dezelfde dwaling. Zoals door één handeling van gehoorzaamheid God met Abraham een onvoorwaardelijk verbond oprichtte, zo krijgt iemand door één daad van gehoorzaamheid de persoonlijke zaligheid.
Wanneer iemand zo’n daad van gehoorzaamheid heeft verricht dan is God ook gebonden de persoon tot eeuwige zaligheid te brengen wat deze persoon ook gedaan heeft of zal doen.
De zegeningen van Gods onvoorwaardelijk en eeuwig verbond komt alleen op Zijn volk door het volbrachte werk van Christus(volgens de bijbel). Door iets anders te leren ontken je de waarheid van de bijbel, het is een gave van Gods soevereine en onweerstaanbare genade.
Dispensationalisten beweren dat Gods verbond met Abraham meer is dan de zaligheid in Christus, het zijn speciaal de aardse beloften voor het volk Israël waar ze op doelen, deze zijn volgens hen nog onvervuld.
Nou gaf God Israel vele aardse dingen, maar deze aardse gaven duiden op de hemelse beloften in Christus.
Maar deze beloften , die een type zijn voor toekomstige beloften,zijn al vervuld neem bijv, de landbelofte.
43. Alzo gaf de Heere aan Israel het ganse land, dat Hij gezworen had hun vaderen te geven, en zij beerfden het, en woonden daarin.
44. En de Heere gaf hun rust rondom, naar alles, wat Hij hun vaderen gezworen had; en er bestond niet een man van al hun vijanden voor hun aangezicht; al hun vijanden gaf de Heere in hun hand.
45. Er viel niet een woord van al de goede woorden, die de Heere gesproken had tot het huis van Israel; het kwam altemaal.
En ziet, ik ga heden in den weg der ganse aarde; en gij weet in uw ganse hart en in uw ganse ziel, dat er niet een enig woord gevallen is van al die goede woorden, welke de Heere, uw God, over u gesproken heeft; zij zijn u alle overkomen; er is van dezelve niet een enig woord gevallen( Joz. 23;14)
De bijbel zegt dat God alles vervuld heeft wat Hij beloofd heeft, wat de landbelofte betreft
