De kerk: 'Gods huis'?

[Lourens]

Het kerkgebouw is het gebouw van samenkomst van de gemeente.
In die samenkomst mag de gemeente de Heere ontmoeten door Zijn Woord en sacramenten.

Het gebouw zelf is door de Heere gegeven tot zegen van de gemeente en om daar de gemeenschap der heiligen te hebben.

Maar het gaat om de plaats van samenkomst, kan ook de aula van een school zijn.

Toch herinner ik me een opmerking ooit op RF ivm een startavond van scholen, géén eredienst naar mijn mening, waarbij de opmerking was geplaats dat dames geen hoedje droegen............ ze waren toch in de kerk?
Dán is het gebouw verheven tot een soort tempel en dat klopt dan niet voor mij.

[Hendrikus]

Toch herinner ik me een opmerking ooit op RF ivm een startavond van scholen, géén eredienst naar mijn mening, waarbij de opmerking was geplaats dat dames geen hoedje droegen............ ze waren toch in de kerk?

Tsja, maar wat dan te denken van de situaties waar meisjes een hoedje op moeten naar catechisatie? Dat is ook geen eredienst, en de catechisaties zijn doorgaans ook niet in de kerkzaal maar in een zaaltje ernaast.
Maar goed, da's weer een andere discussie

[-DIA-]

Toch herinner ik me een opmerking ooit op RF ivm een startavond van scholen, géén eredienst naar mijn mening, waarbij de opmerking was geplaats dat dames geen hoedje droegen............ ze waren toch in de kerk?

Tsja, maar wat dan te denken van de situaties waar meisjes een hoedje op moeten naar catechisatie? Dat is ook geen eredienst, en de catechisaties zijn doorgaans ook niet in de kerkzaal maar in een zaaltje ernaast.
Maar goed, da's weer een andere discussie

Dat is in een van de plaatselijke kerken hier nog wel gebruikelijk...

[Erasmiaan]

Toch herinner ik me een opmerking ooit op RF ivm een startavond van scholen, géén eredienst naar mijn mening, waarbij de opmerking was geplaats dat dames geen hoedje droegen............ ze waren toch in de kerk?

Tsja, maar wat dan te denken van de situaties waar meisjes een hoedje op moeten naar catechisatie? Dat is ook geen eredienst, en de catechisaties zijn doorgaans ook niet in de kerkzaal maar in een zaaltje ernaast.
Maar goed, da's weer een andere discussie

Dat is in een van de plaatselijke kerken hier nog wel gebruikelijk...

Bij ons ook nog. In mijn vorige gemeente is het afgeschafd.

[rekcor]

Als een rondje fietsen door een christen niet heilig is, wat is het dan wel? Want het is van tweeen een: of het is heilig en tot eer van God, of het is onheilig en een gruwel voor God.

Waarom zou het van tweeën één zijn?
Je verwart iemands staat met zijn daden.

Ik begrijp niet wat je bedoelt. Iemand die heilig is (staat) vertoont heilig gedrag (daden). Met andere woorden: het fietsen van een christen is - als het goed is - een heilige activiteit, het fietsen van een ongelovige een onheilige activiteit.

[Bert Mulder]

Als een rondje fietsen door een christen niet heilig is, wat is het dan wel? Want het is van tweeen een: of het is heilig en tot eer van God, of het is onheilig en een gruwel voor God.

Waarom zou het van tweeën één zijn?
Je verwart iemands staat met zijn daden.

Ik begrijp niet wat je bedoelt. Iemand die heilig is (staat) vertoont heilig gedrag (daden). Met andere woorden: het fietsen van een christen is - als het goed is - een heilige activiteit, het fietsen van een ongelovige een onheilige activiteit.

Zelfs het ploegen van de goddeloze is zonde...

[Tiberius]

Als een rondje fietsen door een christen niet heilig is, wat is het dan wel? Want het is van tweeen een: of het is heilig en tot eer van God, of het is onheilig en een gruwel voor God.

Waarom zou het van tweeën één zijn?
Je verwart iemands staat met zijn daden.

Ik begrijp niet wat je bedoelt. Iemand die heilig is (staat) vertoont heilig gedrag (daden). Met andere woorden: het fietsen van een christen is - als het goed is - een heilige activiteit, het fietsen van een ongelovige een onheilige activiteit.

Ik vraag me af of je dit werkelijk meent. Zo ja, dan gaat er wel erg veel van de essentie van de Bijbelse boodschap langs je heen.
Vooropgesteld: alles wat een ongelovige doet is zonde; ja, alles wat we doen buiten het geloof in Christus is een blinkende zonde. Dat wel echter niet zeggen, dat iemand die in Christus is, geen zonden meer doet en dat al zijn activiteiten heilig zijn.
Anders gezegd: statelijk kan iemand wel heilig zijn (vanuit God gezien), maar standelijk niet.
Bijvoorbeeld: Als een kind van God overlijdt, gaat hij naar boven, ongeacht wat hij op dat moment aan het doen was, aan het fietsen of het bijwonen van een eredienst.

Toch vinden we in de Bijbel vele oproepen en vermaningen tot heiliging van het leven, ondanks dat het heiligen zijn. Ik zal enkele voorbeelden noemen.
1. De dichter van Psalm 84 zegt: Want één dag in Uw voorhoven is beter dan duizend elders; ik koos liever aan den dorpel in het huis mijns Gods te wezen, dan lang te wonen in de tenten der goddeloosheid.
2. Thomas, voorwaar toch een geheiligde, kreeg van Jezus te horen: zijt niet ongelovig, maar gelovig. Kennelijk kan een gelovige toch ongelovig zijn.
3. Paulus spreekt de gemeente van 1 Korinthe aan met "de geheiligden in Christus, de geroepen heiligen". Kennelijk gelovigen dus. Maar als je deze brief verder leest, kom je mensen tegen die verdeeld zijn (ik ben van Paulus, ik van Apollos, ik van Cefas), geestelijk hoogmoedig (hs. 4), iemand die de huisvrouw van zijn vader heeft, mensen die regelmatig naar prostituees gaan, mensen die rechtzaken doen tegen broeders, mensen die anderen ergeren door offervlees te eten, etc. Je zou haast zeggen: het is net een reformatorische gemeente anno 2009.
Hij moet hen zelfs vermanen over de viering van het Heilig Avondmaal. Dan praten we niet meer over een rondje fietsen, maar over een zaak wat wij één van de meest heilige verrichtingen zouden noemen. En toch: geheiligden.

Kortom: iemand die heilig is (zijn staat), vertoont zeker niet altijd heilig gedrag (zijn daden).

[memento]

Tiberius, wat jij stelt vertoond gnostische trekjes, namelijk het "geestelijke" hoger waarderen dan het "aardse". Ik wil reckor bijvallen (alhoewel ik niet weet of ik al zijn conclusies wel deel) dat het aardse en het geestelijke gelijk gewaardeerd moeten worden. Het bijwonen van een kerkdienst is dus niet heiliger dan een rondje fietsen.

Toen God de mens schiep, schiep Hij hem niet in een kerk om de hele dag te bidden, zingen en preek te luisteren, maar schiep Hij hen in de hof, om die te bebouwen. Gewoon het dagelijkse werk doen was de meest heilige verrichting die de mens doen kon. En daar schiep God behagen in.

De zondeval veranderde alles. Het gewone dagelijkse leven werd van de meest heilige verrichting één en al zonde. Ja, het beste werk van de gevallen mens is een afschuw in Gods ogen. De gerichtheid van de mens is niet meer op God, maar op zichzelf en deze wereld. Echter, de genade van God in Christus veranderd mensen weer terug naar wat ze geweest zijn. Hun leven krijgt weer de gerichtheid op God, en daarin worden ook hun dagelijkse verrichtingen weer geheiligd. Wel is dat in dit leven maar ten dele, vanwege de zonde die die gerichtheid steeds weer van God af trekt. Daarom zijn dingen als bidden, Bijbellezen, kerkgaan, etc nodig, om onze gerichtheid steeds weer omhoog te doen richten. Straks, in de hemel zal dat niet meer nodig zijn, omdat God dan alles zal zijn in allen. Straks zal ons leven, onze dagelijkse verrichtingen, weer volledig geheiligd zijn.

[Tiberius]

Memento, hoe kom je erbij, dat ik het geestelijke hoger zou waarderen dan het aardse?
En waarom zou de dichter van Psalm 84 het opgaan in Gods huis beter achten dan 1000 dagen elders?

[memento]

Memento, hoe kom je erbij, dat ik het geestelijke hoger zou waarderen dan het aardse?

Doordat je fietsen niets als heilig beschouwd. Of in ieder geval lager waardeert dan in de kerk zijn.

En waarom zou de dichter van Psalm 84 het opgaan in Gods huis beter achten dan 1000 dagen elders?

1. Je moet in zn verband lezen: Want één dag in Uw voorhoven is beter dan duizend elders; ik koos liever aan den dorpel in het huis mijns Gods te wezen, dan lang te wonen in de tenten der goddeloosheid. Het gaat hier om een vergelijking: Liever kort in Gods huis, dan lang bij goddelozen.
2. In het OT leefde men onder de schaduwen. De fysieke tempel was nodig. Sinds het NT weten we dat het gaat om de werkelijkheid waarheen die fysieke dingen heenwezen, namelijk Christus. In het OT was God alleen te kennen via de fysieke middelen (verstoten uit de tempel was verstoten van God), sinds het NT gaat het om de levende gemeenschap met God in Christus, niet gebonden aan fysieke middelen.

[Erasmiaan]

Zelfs onze beste werken zijn met zonde bevlekt en moeten gewassen worden in Christus bloed. Dat geldt voor goddelozen en voor Godzaligen.

Maar wie zegt er hier nu dat een kind van God net zo goed kan fietsen als naar de kerk gaan? Een kind voelt toch aan dat dat je reinste kul is. Waar is een heiligmaking voor nodig? Alle zonden in het verleden, heden en toekomst zijn weggenomen door Christus gerechtigheid. Maar dat betekend niet dat ons leven om het even is? Dat riekt naar antinomianisme.

[memento]

Maar wie zegt er hier nu dat een kind van God net zo goed kan fietsen als naar de kerk gaan? Een kind voelt toch aan dat dat je reinste kul is. Waar is een heiligmaking voor nodig? Alle zonden in het verleden, heden en toekomst zijn weggenomen door Christus gerechtigheid. Maar dat betekend niet dat ons leven om het even is? Dat riekt naar antinomianisme.

Erasmiaan, je zegt dingen die ik niet gezegd hebt.

Ik stel niet dat je net zo goed naar de kerk kan gaan als fietsen. Wel stel ik dat beiden even heilig is. Maar hoe meer iemand zijn eigen zondige hart leert kennen, des te meer zal hij zien dat hij dingen als kerk-gaan nodig heeft om zijn gerichtheid, die steeds weer trekt naar deze aarde en naar zichzelf, weer te laten richten op God.

Alleen, kerk-gaan is geen doel op zich. Het gewone leven en het "geestelijke" leven (kerkgaan, bidden, Bijbellezen) zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Het één kan niet zonder het ander. Géén van beiden is belangrijker of heiliger. Het doel is om ons hele leven tot Gods eer te leven. Het gewone leven staat voorop, maar daarvoor zijn dingen als bidden, kerkgaan, Bijbellezen, etc onmisbaar.

Wie ontkent dat dingen als fietsen ook heilige verrichtingen zijn, koppelt het dagelijkse leven los van het geestelijke leven. Dan mag je in je dagelijkse leven doen wat je wilt, zolang je daarin maar geen regeltjes overtreed. Het dagelijkse leven is immers niet geestelijk. Want de geestelijke zaken zijn bidden, Bijbellezen, kerkgaan etc. Helaas denken velen in praktijk zo. Maar God vraagt van ons een heilig leven. Een leven wat in zijn geheel op God gericht is. En dát maakt ook de gewone dingen heilig.

[Tiberius]

Memento, hoe kom je erbij, dat ik het geestelijke hoger zou waarderen dan het aardse?

Doordat je fietsen niets als heilig beschouwd. Of in ieder geval lager waardeert dan in de kerk zijn.

Ok, gnostisch is trouwens wat anders dan hoe je het nu omschrijft; dat gaat over de materie, niet over de daden.
Zeker waardeer ik dagelijkse activiteiten lager dan het bezig zijn in Gods koninkrijk.
Hoe kom je erbij, dat die gelijk te waarderen zouden zijn?
Hoe rijm je het dat de Catechismus over onze beste werken (overtreffende trap van goede werken) spreekt, die onvolkomen en met zonden bevlekt zijn?
Van Rekcor kan ik me die visie nog wel voorstellen, omdat hij niet echt in de lijn van (vooral) de Nadere Reformatie staat, maar bij jou verbaast me dat in hoge mate.

En waarom zou de dichter van Psalm 84 het opgaan in Gods huis beter achten dan 1000 dagen elders?

1. Je moet in zn verband lezen: Want één dag in Uw voorhoven is beter dan duizend elders; ik koos liever aan den dorpel in het huis mijns Gods te wezen, dan lang te wonen in de tenten der goddeloosheid. Het gaat hier om een vergelijking: Liever kort in Gods huis, dan lang bij goddelozen.
2. In het OT leefde men onder de schaduwen. De fysieke tempel was nodig. Sinds het NT weten we dat het gaat om de werkelijkheid waarheen die fysieke dingen heenwezen, namelijk Christus. In het OT was God alleen te kennen via de fysieke middelen (verstoten uit de tempel was verstoten van God), sinds het NT gaat het om de levende gemeenschap met God in Christus, niet gebonden aan fysieke middelen.

Hier maak je een oneigenlijke scheiding tussen het Oude en het Nieuwe Testament. Ten diepste gaat het bij de Oud Testamentische gelovigen ook om God Zelf. We hebben tal van voorbeelden, dat mensen verstoken waren van de tempel en toch tot God baden.

[Tiberius]

Maar wie zegt er hier nu dat een kind van God net zo goed kan fietsen als naar de kerk gaan? Een kind voelt toch aan dat dat je reinste kul is. Waar is een heiligmaking voor nodig? Alle zonden in het verleden, heden en toekomst zijn weggenomen door Christus gerechtigheid. Maar dat betekend niet dat ons leven om het even is? Dat riekt naar antinomianisme.

Erasmiaan, je zegt dingen die ik niet gezegd hebt.

Ik stel niet dat je net zo goed naar de kerk kan gaan als fietsen. Wel stel ik dat beiden even heilig is. Maar hoe meer iemand zijn eigen zondige hart leert kennen, des te meer zal hij zien dat hij dingen als kerk-gaan nodig heeft om zijn gerichtheid, die steeds weer trekt naar deze aarde en naar zichzelf, weer te laten richten op God.

Alleen, kerk-gaan is geen doel op zich. Het gewone leven en het "geestelijke" leven (kerkgaan, bidden, Bijbellezen) zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Het één kan niet zonder het ander. Géén van beiden is belangrijker of heiliger. Het doel is om ons hele leven tot Gods eer te leven. Het gewone leven staat voorop, maar daarvoor zijn dingen als bidden, kerkgaan, Bijbellezen, etc onmisbaar.

Nu trek je je standpunt behoorlijk in, want dat stelde Rekcor wel (met wie je eerder instemming betoonde).

[Erasmiaan]

Maar wie zegt er hier nu dat een kind van God net zo goed kan fietsen als naar de kerk gaan? Een kind voelt toch aan dat dat je reinste kul is. Waar is een heiligmaking voor nodig? Alle zonden in het verleden, heden en toekomst zijn weggenomen door Christus gerechtigheid. Maar dat betekend niet dat ons leven om het even is? Dat riekt naar antinomianisme.

Erasmiaan, je zegt dingen die ik niet gezegd hebt.

Ik stel niet dat je net zo goed naar de kerk kan gaan als fietsen. Wel stel ik dat beiden even heilig is. Maar hoe meer iemand zijn eigen zondige hart leert kennen, des te meer zal hij zien dat hij dingen als kerk-gaan nodig heeft om zijn gerichtheid, die steeds weer trekt naar deze aarde en naar zichzelf, weer te laten richten op God.

Alleen, kerk-gaan is geen doel op zich. Het gewone leven en het "geestelijke" leven (kerkgaan, bidden, Bijbellezen) zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Het één kan niet zonder het ander. Géén van beiden is belangrijker of heiliger. Het doel is om ons hele leven tot Gods eer te leven. Het gewone leven staat voorop, maar daarvoor zijn dingen als bidden, kerkgaan, Bijbellezen, etc onmisbaar.

Wie ontkent dat dingen als fietsen ook heilige verrichtingen zijn, koppelt het dagelijkse leven los van het geestelijke leven. Dan mag je in je dagelijkse leven doen wat je wilt, zolang je daarin maar geen regeltjes overtreed. Het dagelijkse leven is immers niet geestelijk. Want de geestelijke zaken zijn bidden, Bijbellezen, kerkgaan etc. Helaas denken velen in praktijk zo. Maar God vraagt van ons een heilig leven. Een leven wat in zijn geheel op God gericht is. En dát maakt ook de gewone dingen heilig.

Leg eens uit wat er geestelijk is aan een rondje fietsen?