Helemaal eens met jouw uitleg! En met het citaat van Philpot. (Met name het onderstreepte deel!) Maar dit is dus niet wat Heart Cry voorstaat. En dát is nu juist het punt. Ik heb in mijn bijdrage proberen aan te geven dat heiligmaking altijd met 2 woorden spreken is!Afgewezen schreef:Ik denk dat dit de fout is die door jou en anderen gemaakt wordt. Heiligmaking is niets iets wat buiten ons geschiedt. Zeker, de heiligmaking is door Christus verworven, maar wíj zijn het die in de goede werken moeten wandelen.Luther schreef:Nou, ik heb delen van Murray zelf gelezen en Maritz horen spreken. Hun visie op Romeinen 7 (want daar gaat het hier om) neigt toch echt wel naar het perfectionisme, ook al zegt men 100 keer dat het vlees er nooit helemaal onder komt.
Neem het voorbeeld van Jantje en Pietje die aan 't vechten zijn. Op een gegegevn moment is er toch één die stevig bovenop zit. Om dat als beeld te gebruiken voor het overwinnen van de zonden door de kracht van de Heilige Geest, dat strijdt zo tegen Romeinen 7!
De ervaring die Paulus daar beschrijft is het gevecht, de strijd tussen Paulus enerzijds en zijn oude mens, de wereld en de duivel anderzijds. En die drie winnen continue, maar door het geloof mag Paulus die Overwinnaar in de strijd omhelzen, de Heere Jezus Christus. Hij heeft wel de satan overwonnen en daarmee staat Paulus toch aan de winnende kant, maar niet omdat hij boven komt te liggen, maar omdat er buiten hem een strijd gevoerd is door Christus, Die deze strijd ook gewonnen heeft.
Maar de fout van de gelovige is vaak - en volgens mij is dat het waar Kohlbrugge tegen streed - dat hij heiligmaking wil gaan betrachten met het vlees. En dat lukt je niet. Heiligmaking kan er alleen zijn wanneer we dicht bij Christus leven en door Hém onze oude leden doden. Misschien mag ik in dezen J.C. Philpot citeren: "Dit (de verlossing Afg.) kon geschied zijn; en toch, ware er niets anders vervuld, dan zou de genade voor onze innige behoefte ver te kort geschoten zijn. Maar Jezus stierf en verrees, opdat Hij ons dicht aan Zijn eigen hart zou brengen, ons naar Zijn eigen beeld gelijkvormig maken, ons doen delen in Zijn eigene genade, ons Zijn eigen Geest mededelen zou, opdat wij die mededelingen uit Zijn eigene volheid zouden ontvangen, welke ons geschikt zal maken voor de erve der heiligen in het licht."
Inderdaad, hij spreekt over de tweespalt in zijn leven, maar die tweespalt ontstaat doordat die Overwinnaar in zijn leven is gekomen. Welke reden zou er dan zijn dat Paulus zegt: Ik dank God door Jezus Christus.Afgewezen schreef:Paulus zegt hier heel wat anders. Hij spreekt niet over de overwinning van Christus (die ligt vast, dat is waar), maar hij spreekt over de tweespalt in zijn geestelijk leven. Zijn vernieuwde 'ik' tegenover het zondige vlees. En dat is nu net waar het over gaat.Luther schreef:En daarom kan Paulus zeggen in Romeinen 7: "Ik moet elke dag weer ervaren dat ik verlies, dat ik onder lig, maar ik mag zien op de Overwinnaar in de strijd en daarom ben ik in Hem toch overwinnaar en zal ik straks na dit leven voor eeuwig verlost zijn van die drie vijanden, die nu schijnbaar steeds weer de overhand hebben."
Een loze oproep dus?[/quote]Luther schreef:Waartoe roept Paulus op in Romeinen 6: 12-14? Om niet zelf mee te gaan met die drie vijanden, de strijd op te geven. Maar dat is wat anders dan winnen.
Nee, om Zijn kinderen aan Hem te verbinden.