Marie-Henriëtte schreef:Als je er diep over nadenkt, dan is het toch apart dat het laten prikken van gaatjes in oorlellen van meisjes die op dat moment niets misdaan hebben, over het algemeen een geaccepteerd feit is, terwijl het geven van een lichte pedagogische tik aan dwarse kinderen van diezelfde leeftijd strafbaar is.
Ben ik blij dat ik een jongen ben! Ik kreeg tenminste niet als baby oorbelletjes, maar als kwajongen wel stevige aframmelingen! (Die ik zéker verdient had...)
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
heb weleens gehoord dat het tot een jaar of 1 nauwelijks zeer doet (zacht kraakbeen ofzo)
maar da's misschien een fabeltje....
ik hoorde het pas van een moeder voor mij bij de kassa wiens kindje van 8 maanden net oorbelletjes had gekregen...
in India/Colombia enzo lijken de baby's wel oorbellen te hebben vanaf hun geboorte. daar zie je alle baby's altijd met ringetjes
Marie-Henriëtte schreef:Als je er diep over nadenkt, dan is het toch apart dat het laten prikken van gaatjes in oorlellen van meisjes die op dat moment niets misdaan hebben, over het algemeen een geaccepteerd feit is, terwijl het geven van een lichte pedagogische tik aan dwarse kinderen van diezelfde leeftijd strafbaar is.
Ben ik blij dat ik een jongen ben! Ik kreeg tenminste niet als baby oorbelletjes, maar als kwajongen wel stevige aframmelingen! (Die ik zéker verdient had...)
Oook dat gaat niet altijd op.
Hier in Rotterdam hebben ook kleine jongetjes vaak al een oorbelletje,lekker stoer noemen ze dat :evil
gr Samanthi
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
helma schreef:heb weleens gehoord dat het tot een jaar of 1 nauwelijks zeer doet (zacht kraakbeen ofzo)
maar da's misschien een fabeltje....
Waar je over het algemeen gaatjes laat schieten zit geen kraakbeen. Althans, bij baby's worden daar over het algemeen geen oorbelletjes geschoten. Bij groteren wel, maar dat vind ik echt lelijk.
Enne....gaatjes schieten doel helemaal geen pijn. Inenten valt dan zeker veeeel meer onder kindermishandeling, dat doet namelijk wel (even) pijn.
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
dat gaat ook niet altijd op, dat gaatjes schieten niet zeer doet. Bij mij deed het wel zeer (maar dat kwam omdat die vrouw dat totaal niet kon, ze schoot schuin en hij kwam er niet achter uit maar dwars uit m'n oorlel).
helma schreef:heb weleens gehoord dat het tot een jaar of 1 nauwelijks zeer doet (zacht kraakbeen ofzo)
maar da's misschien een fabeltje....
Waar je over het algemeen gaatjes laat schieten zit geen kraakbeen. Althans, bij baby's worden daar over het algemeen geen oorbelletjes geschoten. Bij groteren wel, maar dat vind ik echt lelijk.
Enne....gaatjes schieten doel helemaal geen pijn. Inenten valt dan zeker veeeel meer onder kindermishandeling, dat doet namelijk wel (even) pijn.
mmm... als ze het in 1 keer goed doen misschien niet, maar anders wel... kan je aardige ontsteking opleveren...
er is inderdaad een minimum leeftijd, en sowieso vind ik dat een kind zelf moet kunnen kiezen voor zoiets....
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Wat die pedagogische tik betreft: niks mis mee, vroeger op school maar ook thuis
weleens een schop onder mijn kont gehad of een draai om mijn oren.
Tegenwoordig klagen ze je aan voor kindermishandeling, kom nou zeg!
'Je groeit ervan' zeiden ze dan. (Zelf ben ik ruim 2 meter lang, dus....)
En....'reformatorische visie'.... daar kan ik niet zoveel mee.
Mijn vrouw, Margreet Gremdaat, geboren Dolman, vraagt of
'christelijke visie' ook goed is?
Ik vindt dat er wel een verschil in zit of de ouders hun kind een tik op de vingers geeft dan de leerkracht/onderwijzer op school. Ik geef mijn oppaskinderen ook geen tik op de vingers.
Eppo Gremdaat schreef:Mijn vrouw, Margreet Gremdaat, geboren Dolman, vraagt of
'christelijke visie' ook goed is?
Nee, niet mee eens. Het hard slaan, schoppen, trappen en knijpen van zo'n mooi geschenk, dat door God in het huwelijk temidden is gebracht, is in mijn ogen absoluut niet christelijk. Dat anderen het mogelijk wel beschouwen als een christelijke visie, daar zijn zij helemaal vrij in.
Eppo Gremdaat schreef:'christelijke visie' ook goed is?
Nee, niet mee eens. Het hard slaan, schoppen, trappen en knijpen van zo'n mooi geschenk, dat door God in het huwelijk temidden is gebracht, is mijn ogen absoluut niet christelijk. Dat anderen het mogelijk wel beschouwen als een christelijke visie, daar zijn zij helemaal vrij in.
Ben je weer druk bezig een karikatuur te vormen van de Bijbelse leer. Niemand had het hier over '
hard slaan, schoppen, trappen en knijpen' - dat is altijd kindermishandeling geweest, volgens de Schrift ook!
Maar het ging hier over de pedagogische tik, en de refo visie daarover. Dus over de roede, waar het boek Spreuken over spreekt...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Eppo Gremdaat schreef:'christelijke visie' ook goed is?
Nee, niet mee eens. Het hard slaan, schoppen, trappen en knijpen van zo'n mooi geschenk, dat door God in het huwelijk temidden is gebracht, is mijn ogen absoluut niet christelijk. Dat anderen het mogelijk wel beschouwen als een christelijke visie, daar zijn zij helemaal vrij in.
Ben je weer druk bezig een karikatuur te vormen van de Bijbelse leer. Niemand had het hier over '
hard slaan, schoppen, trappen en knijpen' - dat is altijd kindermishandeling geweest, volgens de Schrift ook!
Wat is dan je mening over Dobson -die hier onder sommige forummers aanzien geniet, lees het topic nog maar eens door- die schrijft toch het knijpen van kinderen voor? Kijk daar pas ik voor, dat knijpen is absoluut niet Bijbels, en dat probeer ik alleen maar duidelijk te maken. Dat slaan met die roede heeft trouwens alleen maar betrekking op een vader en een zoon.
Marie-Henriëtte schreef: Wat is dan je mening over Dobson -die hier onder sommige forummers aanzien geniet, lees het topic nog maar eens door- die schrijft toch het knijpen van kinderen voor? Kijk daar pas ik voor, dat knijpen is absoluut niet Bijbels, en dat probeer ik alleen maar duidelijk te maken. Dat slaan met die roede heeft trouwens alleen maar betrekking op een vader en een zoon.
Weer een karikatuur!
Alsof vrouwen niet aan het Heilig Avondmaal welkom zijn zouden...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Marie-Henriëtte schreef: Wat is dan je mening over Dobson -die hier onder sommige forummers aanzien geniet, lees het topic nog maar eens door- die schrijft toch het knijpen van kinderen voor? Kijk daar pas ik voor, dat knijpen is absoluut niet Bijbels, en dat probeer ik alleen maar duidelijk te maken. Dat slaan met die roede heeft trouwens alleen maar betrekking op een vader en een zoon.
Weer een karikatuur!
Alsof vrouwen niet aan het Heilig Avondmaal welkom zijn zouden...
Die zijn roede inhoudt, haat zijn zoon; maar die hem liefheeft, zoekt hem vroeg met tuchtiging.
Weer de tucht van den jongen niet; als gij hem met de roede zult slaan, zal hij niet sterven.
Een vriendelijk verzoek om nog even mijn vraag te beantwoorden. Wat is je mening over het advies van Dobson om kinderen in de schouderspieren te knijpen? Is dat christelijk, ja of nee?
Marie-Henriëtte schreef: Wat is dan je mening over Dobson -die hier onder sommige forummers aanzien geniet, lees het topic nog maar eens door- die schrijft toch het knijpen van kinderen voor? Kijk daar pas ik voor, dat knijpen is absoluut niet Bijbels, en dat probeer ik alleen maar duidelijk te maken. Dat slaan met die roede heeft trouwens alleen maar betrekking op een vader en een zoon.
Weer een karikatuur!
Alsof vrouwen niet aan het Heilig Avondmaal welkom zijn zouden...
Die zijn roede inhoudt, haat zijn zoon; maar die hem liefheeft, zoekt hem vroeg met tuchtiging.
Weer de tucht van den jongen niet; als gij hem met de roede zult slaan, zal hij niet sterven.
Een vriendelijk verzoek om nog even mijn vraag te beantwoorden. Wat is je mening over het advies van Dobson om kinderen in de schouderspieren te knijpen? Is dat christelijk, ja of nee?
Ik had het nooit over Dobson... En waarom wil je MIJN mening daarover hebben...
Verder is Dobson hier , daar dit onderwerp is over de 'reformatorische visie en pedagogische tik', NIET over de 'Evangelische visie en kinderopvoeding in het algemeen'
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Bert Mulder schreef:Ik had het nooit over Dobson... En waarom wil je MIJN mening daarover hebben...
Verder is Dobson hier , daar dit onderwerp is over de 'reformatorische visie en pedagogische tik', NIET over de 'Evangelische visie en kinderopvoeding in het algemeen'
Dat verkondigde je een paar bladen terug ook niet, dat het onderwerp Dobson en zijn visie op het straffen van kinderen off-topic is. Bovendien probeer je mij een bepaalde richting in te sturen, dan vraag je erom. Wat is je mening over het advies van Dobson om kinderen in de schouderspieren te knijpen? Is dat christelijk, ja of nee? Geen antwoord is ook een antwoord, trouwens.