Voor wie is Jezus Christus gestorven?
misschien nog interessant wat de kanttekeningen zeggen:
Ik denk dat de betekenis van het "verkopen" is dat we afstand nemen van al die wereldse zaken waarop wij ons vertrouwen stellen en onze wereldse genoegens. We kunnen niet Christus begeren en tegelijk ons in de wereld blijven uitleven. Zoals ook te lezen in Mattheüs 6: Niemand kan twee heren dienen; want of hij zal den enen haten en den anderen liefhebben, of hij zal den enen aanhangen en den anderen verachten; gij kunt niet God dienen en den Mammon.Wederom is het koninkrijk der hemelen
Met deze twee gelijkenissen wijst Christus aan de uitnemende waardigheid van de leer en de beloften des Evangelies, mitsgaders den ijver en de naarstigheid, die men behoort aan te wenden om dezelve te verkrijgen, al ware het ook met schade en verlies van alle tijdelijke dingen.
Polemicus,
In reactie op jouw reactie het volgende:
Ik denk dat je gelijk hebt wanneer je wilt stellen dat de persoonlijke mening van mr. Bart die je aan de hand van citaten weergeeft, inderdaad binnen de grenzen van Dordt blijft. Dat is een aspect wat inderdaad in mijn reactie niet genoeg gewaardeerd is. Inzake Bart's persoonlijke mening denk ik dat jouw citaat een goede toevoeging is.
Blijft voor mij de vraag waarom Bart alleen de meer Saumurs denkende stroming inhoudelijk behandelt, en niet veel meer de hoofdstroom bespreekt die zowel de algenoegzaamheid als de beperkte voldoening geleerd heeft.
Dat blijf ik een gemis vinden. Of komt er nog een ander artikel waarin dit goedgemaakt word ?
Al met al vind ik het boek van ds. Harinck over de uitgestrektheid van de verzoening (wat Bart overigens ook citeert) de meest evenwichtige en heldere uiteenzetting. De positie van met name Calvijn word daarin toch genuanceerder besproken dan in Bart's weergave.
Maar goed, het ging om kanttekeningen. De intentie van Bart deel ik.
In reactie op jouw reactie het volgende:
Ik denk dat je gelijk hebt wanneer je wilt stellen dat de persoonlijke mening van mr. Bart die je aan de hand van citaten weergeeft, inderdaad binnen de grenzen van Dordt blijft. Dat is een aspect wat inderdaad in mijn reactie niet genoeg gewaardeerd is. Inzake Bart's persoonlijke mening denk ik dat jouw citaat een goede toevoeging is.
Blijft voor mij de vraag waarom Bart alleen de meer Saumurs denkende stroming inhoudelijk behandelt, en niet veel meer de hoofdstroom bespreekt die zowel de algenoegzaamheid als de beperkte voldoening geleerd heeft.
Dat blijf ik een gemis vinden. Of komt er nog een ander artikel waarin dit goedgemaakt word ?
Al met al vind ik het boek van ds. Harinck over de uitgestrektheid van de verzoening (wat Bart overigens ook citeert) de meest evenwichtige en heldere uiteenzetting. De positie van met name Calvijn word daarin toch genuanceerder besproken dan in Bart's weergave.
Maar goed, het ging om kanttekeningen. De intentie van Bart deel ik.
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
In de gelijkenissen over het Koninkrijk der hemelen zien we terugkomen de keuze tussen het goede en het kwade. In het deel na de parel zien we dat heel duidelijk in het net vol vissen: goede en kwade. Wat is nu die parel die blijkbaar hét onderscheid is. Bezitten we die parel dan behoren we tot de goede vissen en bezitten we die parel niet, dan zijn we gelijk de kwade vissen.
Die parel is om met de kanttekenaren te zeggen 'de belofte van het Evangelie'. Ze vervolgen dat we voor deze belofte alles aan de kant moeten zetten al is het met verlies en schade van de tijdelijke dingen. We moeten al onze ijver aanwenden om deze belofte te verkrijgen, want de tijd dat het net wordt uitgeworpen kan heel dichtbij zijn.
Die parel is om met de kanttekenaren te zeggen 'de belofte van het Evangelie'. Ze vervolgen dat we voor deze belofte alles aan de kant moeten zetten al is het met verlies en schade van de tijdelijke dingen. We moeten al onze ijver aanwenden om deze belofte te verkrijgen, want de tijd dat het net wordt uitgeworpen kan heel dichtbij zijn.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini