Letterlijke Schriftexegese.

[Erasmiaan]

Ik was er al 'bang' voor.

Jij verwart een bevindelijke prediking met een schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Er is namelijk geen enkele bevindelijke predikant die tekstuitleg geesteloos vindt, zoals jij wel suggereert. Die 5 waarnaar ik vraag, kun je echt niet noemen. Alleen zien velen vaak nog iets meer in de tekst of geschiedenis liggen dan alleen de letterlijke uitleg. En daar moet je niet zo fel op tegen zijn. Toen Mozes op de steenrots sloeg, dacht niemand aan Christus, dat geloof ik vast. En toch wordt in het Nieuwe Testament uitgelegd: "en de steenrots was Christus".

Inderdaad. Ook Christus geeft het teken van Jona en de vis. En er is meer te noemen.

[Afgewezen]

Ik was er al 'bang' voor.

Jij verwart een bevindelijke prediking met een schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Er is namelijk geen enkele bevindelijke predikant die tekstuitleg geesteloos vindt, zoals jij wel suggereert. Die 5 waarnaar ik vraag, kun je echt niet noemen. Alleen zien velen vaak nog iets meer in de tekst of geschiedenis liggen dan alleen de letterlijke uitleg. En daar moet je niet zo fel op tegen zijn. Toen Mozes op de steenrots sloeg, dacht niemand aan Christus, dat geloof ik vast. En toch wordt in het Nieuwe Testament uitgelegd: "en de steenrots was Christus".

Inderdaad. Ook Christus geeft het teken van Jona en de Vis. En er is meer te noemen.

Volgens mij kan die vis wel met een kleine letter.

[Erasmiaan]

Inderdaad.

[Upquark]

Nog een tip: C. van der Waal - Wat staat er eigenlijk?, hoofdstuk XI ('Hagar en de os - Over vergeestelijking). Strekking: alleen allegoriseren wanneer de Bijbel dit doet.

[Afgewezen]

Nog een tip: C. van der Waal - Wat staat er eigenlijk?, hoofdstuk XI ('Hagar en de os - Over vergeestelijking). Strekking: alleen allegoriseren wanneer de Bijbel dit doet.

Dat boek zal wel niet meer te krijgen zijn, denk ik. Overigens een interessante exegeet, dr. C. van der Waal.

[Genade door recht]

Vele bevindelijk-gereformeerden vallen over de letterlijke uitleg, men vindt dat oppervlakkig en geesteloos.

Memento, noem eens een stuk of 5 van die vele bevindelijk-gereformeerden die vallen over een letterlijke uitleg van de tekst?

Memento, zou je op het bovenstaande kunnen ingaan? Ik ben namelijk erg benieuwd.

Ik noem maar het Ruth verhaal, wat in de (O)GG(iN) door velen uitgelegd wordt op allegorische wijze, terwijl de tekst daar geheel geen aanleiding toe geeft. Blijkbaar hebben die niet genoeg aan de letterlijke betekenis van die tekst.

Is natuurlijk goedkoop en niet waar. Jij kijkt alleen naar de letterlijke uitleg van de tekst, in de (O)GG(iN) naar de letterlijke én de bevindelijke. Dat noem je een schriftuurlijk-bevindelijke prediking en moet je niet afdoen dat ze het geesteloos achten als ze ook iets meer zien in een tekst dan jij. Men heeft niet alleen oog voor het bevindelijke, ook voor het schriftuurlijke. Vandaar dat je geen enkele predikant kunt noemen uit de (O)GG(iN) die er zo over denkt zoals jij over hen schrijft. Schrijf het dan ook niet, want zo worden velen door jou op het verkeerde spoor gezet.

[memento]

Is natuurlijk goedkoop en niet waar. Jij kijkt alleen naar de letterlijke uitleg van de tekst, in de (O)GG(iN) naar de letterlijke én de bevindelijke. Dat noem je een schriftuurlijk-bevindelijke prediking en moet je niet afdoen dat ze het geesteloos achten als ze ook iets meer zien in een tekst dan jij. Men heeft niet alleen oog voor het bevindelijke, ook voor het schriftuurlijke. Vandaar dat je geen enkele predikant kunt noemen uit de (O)GG(iN) die er zo over denkt zoals jij over hen schrijft. Schrijf het dan ook niet, want zo worden velen door jou op het verkeerde spoor gezet.

Het probleem is niet dat er gesproken wordt over de bevindelijke uitleg van de tekst, maar dat die bevindelijke uitleg helemaal niet in de tekst zit. De visie die ik hier probeer te presenteren is die van Calvijn en de Reformatie (en de meerderheid van de Bijbel-getrouwe predikanten/theologen wereldwijd). Het zou toch erg zijn, als we die vandaag de dag binnen onze gezindte maar te oppervlakkig, te geesteloos en te onbevindelijk zouden vinden. Ik zie dat als een het beter willen weten dan God...

Voor alle duidelijkheid: Het probleem is niet een bevindelijke prediking. De Bijbel geeft in de psalmen en bv de Romeinenbrief genoeg stof tot bevindelijk (s)preken. Maar we moeten niet gaan vergeestelijken wat daar geen enkele aanleiding toe geeft (bv Ruth, of nog erger: de zuilengangen van Bethesda). Wij moeten luisteren naar wat God ons te zeggen heeft, in plaats van dat wij met onze (bevindelijke) vooronderstellingen een tekst gaan mishandelen net zolang tot het lijkt te zeggen wat wij graag horen/preken. Zoiezo wordt het een levenloos gedoe, als je dat doet, want elke preek is voor 90% gelijk aan de vorige, en een geoefend luisteraar kan bij het lezen van het gedeelte van te voren al raden wat de tekst wordt, en hoe de uitleg gaat luiden. Terwijl als we nu eens werkelijk gaan lezen wat er staat, niet alles in ons standaard (bekerings)-schemaatje passen, dan zullen we steeds verrasd worden door de tekst. Opdat er oude en nieuwe dingen voortgebracht zullen worden.

Men leze een preek van Calvijn, Bullinger, Ursinus, Guide de Bres, etc als voorbeeld. Absoluut geen geesteloze preken! Maar toch bestaan ze voor een groot gedeelte uit de uitleg van de (letterlijke en enige) betekenis van de tekst. En toch hebben ze geen behoefte om te zoeken (net als de gnostiek) naar een hogere, verborgen en meer geestelijke lading. En toch: zeer geestelijke preken, waardoor velen gesticht en velen tot bekering gekomen zijn...

[Genade door recht]

Dus (het boek) Ruth is er geen spiegel en voorbeeld van hoe de heidenen tot de gemeenschap met Jezus Christus komen?

[memento]

Dus (het boek) Ruth is er geen spiegel en voorbeeld van hoe de heidenen tot de gemeenschap met Jezus Christus komen?

Het boek heeft meerdere thema's. Het hoofdthema is Noami, die zondigt door weg te gaan en zich in een heidens land te vestigen, en uiteindelijk beroofd van alles terugkeert. Je ziet ook het thema van de goedheid van Gods wet (en weg), waardoor Naomi (ondanks dat ze geen man en zonen had om geld in het laadje te brengen) niet hoeft om te komen, ondanks haar zonden.

In het licht van het NT is het hoofdthema nog wel het meest, dat Jezus een vrouw als Ruth in Zijn voorgeslacht wil opnemen. Het is een profetische voorzegging, die al iets laat zien van de uitgestrektheid van de Christus (heidenen en vrouwen horen erbij)

Het komen van Ruth tot de God van Israël is niet het hoofd-thema. Het gebeurt wel zeker, en wordt ook niet overgeslagen, maar de schrijver is er erg beknopt over. "Uw God is mijn God" is één van het weinige wat er over gezegd wordt.

Het hoofdthema van het boek is m.i. dus: God doet, ondanks menselijke eigenwijsheid, en ondanks menselijke zonden, toch goed, ondanks dat Hij de zonde ook niet ongestraft laat. Dit kan en moet natuurlijk dieper uitgewerkt worden, en moet ook van toepassingen voorzien worden. Maar om in het Ruth-verhaal de gangen en standen van Gods volk te zien, daar is m.i. geen enkele aanleiding toe vanuit de tekst, en als het gebeurt is het dus pure willekeur.

[Erasmiaan]

en een geoefend luisteraar kan bij het lezen van het gedeelte van te voren al raden wat de tekst wordt, en hoe de uitleg gaat luiden.

Dat is toch meestal zo? Voor kinderen is het allemaal nieuw maar volwassenen die onderwezen zijn in de geloofsleer weten toch wel wat er komt?

[Erasmiaan]

Dus (het boek) Ruth is er geen spiegel en voorbeeld van hoe de heidenen tot de gemeenschap met Jezus Christus komen?

Het boek heeft meerdere thema's. Het hoofdthema is Noami, die zondigt door weg te gaan en zich in een heidens land te vestigen, en uiteindelijk beroofd van alles terugkeert. Je ziet ook het thema van de goedheid van Gods wet (en weg), waardoor Naomi (ondanks dat ze geen man en zonen had om geld in het laadje te brengen) niet hoeft om te komen, ondanks haar zonden.

In het licht van het NT is het hoofdthema nog wel het meest, dat Jezus een vrouw als Ruth in Zijn voorgeslacht wil opnemen. Het is een profetische voorzegging, die al iets laat zien van de uitgestrektheid van de Christus (heidenen en vrouwen horen erbij)

Het komen van Ruth tot de God van Israël is niet het hoofd-thema. Het gebeurt wel zeker, en wordt ook niet overgeslagen, maar de schrijver is er erg beknopt over. "Uw God is mijn God" is één van het weinige wat er over gezegd wordt.

Het hoofdthema van het boek is m.i. dus: God doet, ondanks menselijke eigenwijsheid, en ondanks menselijke zonden, toch goed, ondanks dat Hij de zonde ook niet ongestraft laat. Dit kan en moet natuurlijk dieper uitgewerkt worden, en moet ook van toepassingen voorzien worden. Maar om in het Ruth-verhaal de gangen en standen van Gods volk te zien, daar is m.i. geen enkele aanleiding toe vanuit de tekst, en als het gebeurt is het dus pure willekeur.

Wat is nu het hoofdthema? In een boek dat Ruth heet, is Naomi en haar gang en terugkeer het hoofdthema?

[memento]

en een geoefend luisteraar kan bij het lezen van het gedeelte van te voren al raden wat de tekst wordt, en hoe de uitleg gaat luiden.

Dat is toch meestal zo? Voor kinderen is het allemaal nieuw maar volwassenen die onderwezen zijn in de geloofsleer weten toch wel wat er komt?

Als er goed gepreekt wordt niet. Want elke tekst is uniek, en waneer er goede exegese gepleegd wordt dan zitten er altijd wel elementen in waarvan je denkt: Hé, weer wat geleerd. De bedoeling is te luisteren naar de tekst, niet te luistren naar een theologie.

Voor alle duidelijkheid: Ik zie een preek niet als het destileren van de geloofsleer uit een tekst, om die daarna toe te passen. M.i. is het doel van een preek de tekst uit te leggen, en de tekst te laten spreken, en bij wat de tekst wil zeggen enkele toepassingen maken. Als in de tekst de geloofsleer niet centraal staat, moet dat in de preek ook niet gebeuren, maar moet gepreekt worden wat de tekst centraal zet.

Een goede preek is m.i. daarom niet voorspelbaar.

[Wilhelm]

Dus (het boek) Ruth is er geen spiegel en voorbeeld van hoe de heidenen tot de gemeenschap met Jezus Christus komen?

Ten diepste is de betekenis van het Boek Ruth , dat de Heere doorgaat mijn Zijn heilsplan. Door een Moabitische te bekeren, (ze mocht zo rijk getuigen van Die God die haar God geworden was,) en te laten trouwen met Boaz, zodat de geslachtslijn doorgezet kan worden , zodat Christus geboren wordt zelfs uit een Moabitische. Zodat er genade is voor Jood en heiden , zijn dat geen rijke lessen ?
Dan hebben we al die inlegkunde, die Ruth een zoekende ziel laten zijn terwijl ze haar God al beleden had !, niet meer nodig. En kunnen we de Schrift laten spreken zoals ze bedoelt is.

[Erasmiaan]

en een geoefend luisteraar kan bij het lezen van het gedeelte van te voren al raden wat de tekst wordt, en hoe de uitleg gaat luiden.

Dat is toch meestal zo? Voor kinderen is het allemaal nieuw maar volwassenen die onderwezen zijn in de geloofsleer weten toch wel wat er komt?

Als er goed gepreekt wordt niet. Want elke tekst is uniek, en waneer er goede exegese gepleegd wordt dan zitten er altijd wel elementen in waarvan je denkt: Hé, weer wat geleerd. De bedoeling is te luisteren naar de tekst, niet te luistren naar een theologie.

Voor alle duidelijkheid: Ik zie een preek niet als het destileren van de geloofsleer uit een tekst, om die daarna toe te passen. M.i. is het doel van een preek de tekst uit te leggen, en de tekst te laten spreken, en bij wat de tekst wil zeggen enkele toepassingen maken. Als in de tekst de geloofsleer niet centraal staat, moet dat in de preek ook niet gebeuren, maar moet gepreekt worden wat de tekst centraal zet.

Ja dat snap ik, waarde vriend, daar heb je me zelf ook al voor zien pleiten. Het gaat me hierom: zo moeilijk is de Statenvertaling niet dat een ieder wel ongeveer begrijpt waar elke tekst over gaat. Dus je verhaaltje om bevindelijke preken neer te zetten als papegaaiwerk snijdt geen hout.

[Afgewezen]

Ik weet niet of het zo verkeerd is om bepaalde analogieën in het boek Ruth te zien. Als we het dan maar bij analogieën laten en Ruth niet zélf een zoekende ziel laten zijn.
Maar ik zie best wel parallellen met het geestelijk leven en volgens mij mag je het OT zo ook best lezen.
Zie het boekje van Peter Masters.