Leer der Gereformeerde Gemeenten...

[PvS]

Iets uit "de gangen van Gods Kerk" van Philpot. Deel 6, blz. 108.

...Sommigen van onze oude godgeleerden wilden niet toestaan dat een mens een verlossing zou kunnen hebben, totdat hij ertoe gebracht was God te verheerlijken in zijn verdoemenis. Zo overtuigd waren zij dat alvorens een mens op dit punt gebracht is, hij niet algeheel zijn verloren staat gevoelde...

[DWW]

Inderdaad Luther heeft DWW en anderen de neiging om de weg van Christus (dwingend) op te leggen. Maar dat is niet wat de Schrift ons leert. Christus heeft de vloek gedragen. Is tot zonde geworden.

Voor de zondaar is dat niet nodig, want hij of zij is vloekwaardig. God is een verterend vuur voor de zondaar. Tenzij dat hij of zij het geloofsoog slaat op Christus. In Hem wordt de rust gevonden. Maar dat is te gemakkelijk voor de doper. Te weinig geestelijk. Het is echter voor het ongeloof een onmogelijkheid. De zondaar wil niet als een vloekwaardige de rust vinden in Christus. Tot God de Heilige Geest het volle licht werpt op het Licht. Dan valt de zondaar in verwondering met Johannes de Doper aan Zijn voeten en roept met Hem uit: Zie het Lam van God!

Weet je hoe en wanneer een zondaar gevoelt dat God een heilig en een verterend Vuur is, bij Wie niemand wonen kan? Namelijk, wanneer Hij met Zijn heilige ogen met Zijn heilige Wet in Zijn handen, in jouw en mijn verdorven ziel gaat kijken, en daarmede het vergoten Bloed, en het Beeld van Christus gaat opeisen in jouw en mijn ziel.

Kun je dit onderbouwen? Ik lees waarschijnlijk in mijn Bijbel ergens overheen...

Wanneer een ziel sterft aan de vloekeis der wet tot een volkomen betaling, Rom. 7:6, dan sterft hij ook aan de heilige volmaaktheid van die wet. Deze wet is een afspiegeling van Gods heilige Recht, en deze wet en dit heilige recht Gods spiegelen af, Wie en Wat God is, en wat Hij eist van ons middels Zijn heilige wet. Namelijk een heilig God Die met de minste zonden geen gemeenschap kan hebben. Hier behoefden we in het paradijs geen moeite voor te doen, daar we toen naar Gods Beeld geschapen waren. Dat is het Beeld van Christus, want Hij was het verheerlijkte Beeld van Zijn Vader. Wie Hem gezien heeft, die heeft de Vader immers gezien, Joh. 14:9. Dit Goddelijke Beeld is de mens in Adam verloren. God heeft dit hersteld in de Tweede Adam, die deze zaak verworven heeft voor Zijn volk, Gal. 4:4-7. Maar, Christus is niet alleen een Middelaar van verwerving, maar ook van toepassing. Deze verworven zaak moet dus worden toegepast aan het verdorven zondige hart van een verkoren zondaar. Maar, voordat God deze zaak toepast, eist Hij naar zijn rechtvaardigheid en naar Zijn Goddelijke heiligheid, Zijn Goddelijke Beeld terug. Wanneer God dit niet zou doen, hield Hij op te bestaan, en zouden Zijn Rechtvaardigheid en Goddelijke Heiligheid gekrenkt worden. Lees het stukje eens wat ik hierover schreef. Om deze zaak dus te herstellen, heeft er Goddelijk Bloed moeten stromen. Dit Bloed gaat God opeisen in de zielen van alle mensen, middels Zijn Goddelijk gericht. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe, Joh. 3:16. Deze verworven Zaak door de Tweede Adam, wordt de verkoren zondaar in dat heilige Recht geschonken om niet. Al diegenen die dat geloof nimmer geschonken hebben gekregen, zullen daarom voor eeuwig verloren, omdat zij nimmer in die verworven Zaak hebben geloofd. De verkorenen Gods geloven het ook niet, en daartoe moeten zij door de onwederstandelijke werking van de H. Geest, aan het einde van de wet gebracht worden, Rom. 10:4, waarbij de wet hen dood, en zij sterven aan de wet, en de kruis en vloekdood met Christus sterven, Rom. 6-8, en zij het Leven in/uit Hem ontvangen middels de inlijving door dat zaligmakende geloof in Zijn verbroken Lichaam. Deze vloekeis der wet drijft dus de zondaar geestelijk tot Jezus, als een wrekende bloedwreker, waardoor de zondaar tot Hem gaat kermen vanuit een onhoudbare innerlijke zielennood, denk aan het korte gebedje van de moordenaar. Goed verstaan, de vloekeis der wet verkondigt de zondaar geen Jezus, maar eist alleen een volmaakte betaling. Maar, toen dus die moordenaar zag dat het in hem en bij hem een compleet verloren zaak was, door de geestelijke doding der wet, werd hem het Evangelie voorgesteld c.q. innerlijk gepredikt door de H. Geest. Hoe kon die moordenaar anders weten dat Hij de Heere was, en dat Hij naar Zijn Paradijs zou gaan? Dit had hem de H. Geest in zijn ziel gepredikt, maar ook dat, wat hij niet had tot betaling, in Hem volkomen te vinden was. Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven, Matth. 11:28. Waarop die moordenaar een laatste noodkreet om redding doet, vervolgens verloren gaat als in een punt des tijds, Matth. 18:11, en in de liefdesarmen van de Heere Jezus valt. En hij zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn. En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn, Lukas 23:43-44.


Mc Cheyne heeft niets anders bedoeld toen hij dit schreef :

Maar toen mij God Geest aan mij zelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voeld’ ik wat eisen Gods heiligheid deed.
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.
Toen vlucht’ ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd’ en mijn leven werd Hij.
Ik boog m’, en geloofd’, en mijn God sprak mij vrij!
Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.
Nu reis ik getroost onder ‘t heiligend kruis
naar ‘t erfgoed hierboven, naar ‘t Vaderlijk huis.
Mijn Jezus geleidt mij door d’ aardse woestijn.
“Gestorven voor mij!” zal mijn zwanenzang zijn.

[DWW]

Inderdaad Luther heeft DWW en anderen de neiging om de weg van Christus (dwingend) op te leggen. Maar dat is niet wat de Schrift ons leert. Christus heeft de vloek gedragen. Is tot zonde geworden.

Voor de zondaar is dat niet nodig, want hij of zij is vloekwaardig. God is een verterend vuur voor de zondaar. Tenzij dat hij of zij het geloofsoog slaat op Christus. In Hem wordt de rust gevonden. Maar dat is te gemakkelijk voor de doper. Te weinig geestelijk. Het is echter voor het ongeloof een onmogelijkheid. De zondaar wil niet als een vloekwaardige de rust vinden in Christus. Tot God de Heilige Geest het volle licht werpt op het Licht. Dan valt de zondaar in verwondering met Johannes de Doper aan Zijn voeten en roept met Hem uit: Zie het Lam van God!

Weet je hoe en wanneer een zondaar gevoelt dat God een heilig en een verterend Vuur is, bij Wie niemand wonen kan? Namelijk, wanneer Hij met Zijn heilige ogen met Zijn heilige Wet in Zijn handen, in jouw en mijn verdorven ziel gaat kijken, en daarmede het vergoten Bloed, en het Beeld van Christus gaat opeisen in jouw en mijn ziel.

Dit is dus iets wat niet in het woord te vinden is maar wel aannemelijk klinkt.Vergoten Bloed opeisen, hoe wil je dat uitleggen?

Lees hier : http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php ... 18#p361818

[Jongere]

Iets uit "de gangen van Gods Kerk" van Philpot. Deel 6, blz. 108.

...Sommigen van onze oude godgeleerden wilden niet toestaan dat een mens een verlossing zou kunnen hebben, totdat hij ertoe gebracht was God te verheerlijken in zijn verdoemenis. Zo overtuigd waren zij dat alvorens een mens op dit punt gebracht is, hij niet algeheel zijn verloren staat gevoelde...

Dit is absoluut een onjuiste gedachte die helaas nog steeds de kop op blijft steken.
Ten eerste: God wordt verheerlijkt in het zaligen van zondaren. Dát is Jezus naam: Zaligmaker. Te denken dat wij ertoe gebracht moeten worden God te verheerlijken in onze verdoemenis is ook absoluut een verkeerd beeld van God, Die het behoud van de zondaar op het oog heeft.
Ten tweede is het een misvatting om te geloven dat een mens 'algeheel zijn verloren staat zou moeten gevoelen'. Ieder mens zal zichzelf leren kennen als God met licht in het hart schijnt. Maar geen mens zal zichzelf volledig leren kennen. Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het, wie zal het kennen? Ook de wedergeboren christen leert nog dagelijks meer kennen van zijn zonden, waarmee hij tot Christus moet gaan.
Dat deze leer ooit is ontstaan heeft al veel schade aangericht. En strijd met het volmaakte Borgwerk van Christus. Waarbij een zondaar zeker zal leren wáárom dat werk nodig is en dus zijn eigen zonden zal zien. Maar waarbij een zondaar geen straf meer hoeft te dragen. Ook niet geestelijk in dit leven. Alles is volbracht.

Gelukkig is er geen scheiding tussen de eer van God en de
zaligheid van de zondaar. Dat ziet u duidelijk in deze gelijkenis.
Sommige mensen stellen het wel eens zo voor, alsof Gods kinderen
daar moeten komen, dat de eer van God boven hun zaligheid ging.
Dat heeft de schijn van rechtzinnigheid. Maar door het zo te stellen,
willen wij rechtzinniger zijn dan God Zelf. Want juist de eer van
God wordt het meest verheerlijkt in het zaligen van zondaren. Het is
niet òf òf. Het is niet òf God Zijn eer, òf ik zalig. Maar het is én én.
God wordt verheerlijkt in de zaligheid van zondaren, meer dan dat
Hij ooit verheerlijkt zal worden in de straf, die de ongelovigen
zullen ontvangen, wanneer zij van Hem zullen worden weggedaan.
Ook daarin zal God verheerlijkt worden. Verheerlijkt in Zijn
rechtvaardigheid. Maar nooit zal Hij zo verheerlijkt worden door
degenen die verloren gaan, want zij zullen de deugd van Gods
rechtvaardigheid nooit voldragen. Ze zullen eeuwig schuldenaar
blijven. Ze zullen nooit tegen God kunnen zeggen: Nu hebben wij
onze schuld afbetaald en nu hebt U Uw gerechtigheid gekregen. Ze
zullen eeuwig schuldig blijven door hun zonden tegen God. Daarom
zal de toorn van God eeuwig op hen blijven rusten. Maar met de
gelovigen is het anders. Met de schapen, door Christus bijeen vergaderd,
gewassen en gereinigd door Zijn bloed, gezaligd door Zijn
Heilige Geest en saamgebracht in het Vaderhuis, met die zal het
anders zijn, die zullen al Gods heerlijke deugden, al Gods volmaaktheden
tot in alle eeuwigheid bezingen. Want de eer van God
bestaat in de handhaving van Zijn gerechtigheid, en in de openbaring
van Zijn liefde, barmhartigheid, goedertierenheid en genade,
die vervuld zal worden in de gezaligde zondaar.

[Erasmiaan]

Natuurlijk, ze zeggen allen dat het in Jezus moet komen. Maar vanuit deze dwalingen kan een zoekende ziel toch concluderen, dat het zgn. geestelijke leven alrede begint, daar waar een ziel z’n schuld thuiskrijgt. Begrijp je dit dan niet? Heb jij dan nooit in de kerkbank, zo’n leer horende, heimelijk innerlijk gedacht: ‘eenmaal levend gemaakt kan nooooooooit meer verloren gaan!’ Of heb jij geen last van die huichelaars vanbinnen. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik dit heeeeeeeeeeeel vaak heimelijk heb gedacht. Totdat het moment kwam dat God me hiervan afsneed, en Hij Zijn recht in mij kwam op te eisen.

Bedenk dat God niet alleen z’n volk heeft verkoren, maar ook de middelen daartoe. Daarbij behoort de zuivere bediening van het Goddelijke Woord. Kijk eens terug hoevelen er tijdens de Reformatie tot God bekeerd werden. De H. Geest ging weer werken, omdat men de dwalingen van Rome had afgezworen.

Je geeft de leer de schuld maar eigenlijk was je zelf de boosdoener! JIJ dacht nog te goed van jezelf.

Het probleem is dat je dacht levend gemaakt te zijn. Maar naar de separatie heb je nooit geluisterd.

(P.S.: ik hoop overigens een dezer dagen op je uitgebreide (nog niet weerlegde) post in te gaan.

[Erasmiaan]

Iets uit "de gangen van Gods Kerk" van Philpot. Deel 6, blz. 108.

...Sommigen van onze oude godgeleerden wilden niet toestaan dat een mens een verlossing zou kunnen hebben, totdat hij ertoe gebracht was God te verheerlijken in zijn verdoemenis. Zo overtuigd waren zij dat alvorens een mens op dit punt gebracht is, hij niet algeheel zijn verloren staat gevoelde...

Dit is absoluut een onjuiste gedachte die helaas nog steeds de kop op blijft steken.
Ten eerste: God wordt verheerlijkt in het zaligen van zondaren. Dát is Jezus naam: Zaligmaker. Te denken dat wij ertoe gebracht moeten worden God te verheerlijken in onze verdoemenis is ook absoluut een verkeerd beeld van God, Die het behoud van de zondaar op het oog heeft.
Ten tweede is het een misvatting om te geloven dat een mens 'algeheel zijn verloren staat zou moeten gevoelen'. Ieder mens zal zichzelf leren kennen als God met licht in het hart schijnt. Maar geen mens zal zichzelf volledig leren kennen. Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het, wie zal het kennen? Ook de wedergeboren christen leert nog dagelijks meer kennen van zijn zonden, waarmee hij tot Christus moet gaan.
Dat deze leer ooit is ontstaan heeft al veel schade aangericht. En strijd met het volmaakte Borgwerk van Christus. Waarbij een zondaar zeker zal leren wáárom dat werk nodig is en dus zijn eigen zonden zal zien. Maar waarbij een zondaar geen straf meer hoeft te dragen. Ook niet geestelijk in dit leven. Alles is volbracht.

God wordt verheerlijkt in de zaligheid van zondaren, meer dan dat
Hij ooit verheerlijkt zal worden in de straf, die de ongelovigen
zullen ontvangen, wanneer zij van Hem zullen worden weggedaan.
Ook daarin zal God verheerlijkt worden. Verheerlijkt in Zijn
rechtvaardigheid. Maar nooit zal Hij zo verheerlijkt worden door
degenen die verloren gaan, want zij zullen de deugd van Gods
rechtvaardigheid nooit voldragen. Ze zullen eeuwig schuldenaar
blijven. Ze zullen nooit tegen God kunnen zeggen: Nu hebben wij
onze schuld afbetaald en nu hebt U Uw gerechtigheid gekregen. Ze
zullen eeuwig schuldig blijven door hun zonden tegen God. Daarom
zal de toorn van God eeuwig op hen blijven rusten. Maar met de
gelovigen is het anders. Met de schapen, door Christus bijeen vergaderd,
gewassen en gereinigd door Zijn bloed, gezaligd door Zijn
Heilige Geest en saamgebracht in het Vaderhuis, met die zal het
anders zijn, die zullen al Gods heerlijke deugden, al Gods volmaaktheden
tot in alle eeuwigheid bezingen. Want de eer van God
bestaat in de handhaving van Zijn gerechtigheid, en in de openbaring
van Zijn liefde, barmhartigheid, goedertierenheid en genade,
die vervuld zal worden in de gezaligde zondaar.

Jongere, wat DWW en PvS proberen te zeggen (en dat ben ik wel degelijk met hen eens, al zeggen ze het wat anders dan ik zou doen) is dat de mens in het stuk van zalig worden aan de zijde Gods terecht komt. Hij wordt het met God eens. Want als een mens gaat leren dat God waarheid is in Zijn bedreigingen en dat God Zijn recht handhaaft en men leert iets van zichzelf kennen van zijn hemelhoge schuld en zijn verdorven natuur, dan gaan ze zeggen: 't zou rechtvaardig zijn als Hij me voor eeuwig van Zich afwierp (en dat niet als een ingestudeerd praatje maar waarlijk in de beleving). Dan ben je het eens met Gods rechtvaardig oordeel. Dat dan Gods Zoon in hen geopenbaard wordt, leert DWW ook wel.

[memento]

Het is ingewikkeld geworden....

[-DIA-]

Het is ingewikkeld geworden....

Maar het is zo eenvoudig he? We hebben het zo enorm ingewikkeld gemaakt... jammer...

[DWW]

Natuurlijk, ze zeggen allen dat het in Jezus moet komen. Maar vanuit deze dwalingen kan een zoekende ziel toch concluderen, dat het zgn. geestelijke leven alrede begint, daar waar een ziel z’n schuld thuiskrijgt. Begrijp je dit dan niet? Heb jij dan nooit in de kerkbank, zo’n leer horende, heimelijk innerlijk gedacht: ‘eenmaal levend gemaakt kan nooooooooit meer verloren gaan!’ Of heb jij geen last van die huichelaars vanbinnen. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik dit heeeeeeeeeeeel vaak heimelijk heb gedacht. Totdat het moment kwam dat God me hiervan afsneed, en Hij Zijn recht in mij kwam op te eisen.

Bedenk dat God niet alleen z’n volk heeft verkoren, maar ook de middelen daartoe. Daarbij behoort de zuivere bediening van het Goddelijke Woord. Kijk eens terug hoevelen er tijdens de Reformatie tot God bekeerd werden. De H. Geest ging weer werken, omdat men de dwalingen van Rome had afgezworen.

Je geeft de leer de schuld maar eigenlijk was je zelf de boosdoener! JIJ dacht nog te goed van jezelf.

Het probleem is dat je dacht levend gemaakt te zijn. Maar naar de separatie heb je nooit geluisterd.

(P.S.: ik hoop overigens een dezer dagen op je uitgebreide (nog niet weerlegde) post in te gaan.

En hoevelen denken/dachten dat niet met mij. Dat kan je namelijk merken uit hun spreken, of uit hun schrijven. Ook op dit forum, overigens. Ik hoop daarom ook van harte dat jij ook nog eens als zo'n huichelaar openbaar mag komen, want alleen hoeren en tollenaren worden met God in Christus verzoend.

[jvdg]

Het is ingewikkeld geworden....

Maar het is zo eenvoudig he? We hebben het zo enorm ingewikkeld gemaakt... jammer...

Ja.

[Upquark]

Het is ingewikkeld geworden....

Zeg dat! Kunnen we niet in plaats van alles 'kloppend' te krijgen, ons gewoon houden bij het 'simpele': 'Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden' ? Maar als dat onzin is, laat ik me graag corrigeren..

[Erasmiaan]

Toen gevoelde die moordenaar dat het gebod, dat hem ten leven was, hetzelve hem ten dode is bevonden, Rom. 7:8. De zonden in die moordenaar begonnen dus te leven, waardoor hij een weg tot Behoudenis ging zoeken, kermende tot Jezus: “Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.” Hier was de moordenaar geestelijk gestorven, Rom. 7:9b.

Hij erkent hier de Heere Jezus als Koning en als Priester! Werkt de wet dit? Wat een valse leer! Er is toch geen leven uit de wet?

DWW : Een vrouw, wanneer zij baart, heeft droefheid, dewijl haar ure gekomen is; maar wanneer zij het kindeken gebaard heeft, zo gedenkt zij de benauwdheid niet meer, om de blijdschap, dat een mens ter wereld geboren is, Joh. 16:21. In jouw optiek is dat geboren kind, de wedergeboren zondaar. Maar in de optiek van dit Schriftgedeelte, is het geboren Kind, de Heere Jezus in het hart van een verloren zondaar. Nogal een verschilletje……!! Ik wenste wel dat niet alleen jij, maar ook velen hier eens van doordrongen geraakten.

Ik heb het over Johannes 3 vers 7, waarin de Heere Jezus spreekt over de wedergeboorte van de mens (Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden).

Erasmiaan : Dit gezegd hebbende wil ik er op in gaan hoe een en ander theologisch te duiden. Allereerst dit: er mag nooit een grond buiten Christus gegeven worden (buiten de bewuste kennis van Christus). Nooit! Want dan kunnen we met een gereformeerd conclusiegeloof onze staat opmaken (ik ween over de zonde, ik kan het in de wereld niet meer vinden etc. dus ik ben wedergeboren en de armen maar over elkaar).

DWW : Amen

Zie je nu dat ook ik geen andere grond aan wil leggen dan Jezus Christus en dien gekruisigd. Alleen theologisch duiden we het anders. Dat je dan moet oppassen niet degene die buiten Christus zijn gerust te stellen is zeker waar maar aan jouw leer kleven nog grotere bezwaren.

Erasmiaan : Maar toch ontkom je er niet aan dat als God Zijn Hand op een zondaar legt en hij de afstand gaat zien tussen God en zijn ziel, er ook liefde tot God komt. Er wordt wel eens gezegd door meer bevestigde christenen: ik wilde wel dat ik die liefde van die eerste stappen nog had. DE WET WERKT GEEN LIEFDE MAAR DE DOOD! Ook is er wel eens een heenwijzing naar Christus, er wordt iets van Hem gezien, zoals wel eens gezegd wordt, door de tralies van het Woord. Net zoals die schat in de akker even gezien werd. Dan vraag ik je, kan de wet iets tonen van Christus? Terwijl ze toch in een wettisch werk arbeiden, namelijk ze willen de wet houden en door God voor vol worden aangezien. Vermengt God zelf dan wet en evangelie (zoals jij dit zo graag noemt)? Welnee. De wet heeft toch een heel andere bediening dan het evangelie? Christus is toch niet de wet? Dan is er toch geen vermenging? Om te zeggen dat datgene wat van Christus gezien is een wettisch werk is, dát is vermenging van wet en evangelie.

DWW : Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, niet wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt, Rom. 2:4. Hier spreekt Paulus over Gods algemene opzoekende liefde. Dit is nog niet de Eavngelische liefde, gewerkt door de Geest van Christus, Joh. 16:13-14. Deze liefde verbrijzelt en reinigt namelijk het hart van de verkoren zondaar, Jes. 57:15, Ezech. 36:25:26. Gods Wet werkt benauwd en Gods opzoekende liefde werkt droefheid. De graver in die akker was verblijd toen hij die schat had gevonden, maar die schat werd pas van hem, toen hij alles wat hij had, had verkocht, Matth. 13:44. Nu komt de toepassing : Waar en op welk moment had die zoekende, gravende, kermende moordenaar nu werkelijk alles wat van hem was verkocht…? Namelijk, op het moment met zijn laatste noodschreeuw vanuit een ONHOUDBARE nood om redding, waarmee hij als in een punt des tijds verloren ging onder God, gedoodt werd door Gods heilige Wet, en vervolgens direct in de armen van de Heere Jezus mocht vallen, Jes. 55:1-3. Dit is een prachtig beeld van Gods heilig Recht, Erasmiaan. Achter de dood ligt pas het leven, achter Gods wet het Evangelie. Tussen de Wet en het Evangelie, ligt Gods heilige Recht.

Je gaat niet echt in op wat ik zeg, ik zie dan ook geen punten waar ik op kan reageren.

Erasmiaan : Moeten we dan maar zeggen dat die zondaar, die al die kenmerken heeft, iets van de heerlijkheid van Christus gezien (anders zou hij omkomen in het wettische werk), nu aardig op weg is? NEE! Want al deze dingen kunnen verworpenen ook hebben. AL DEZE DINGEN. Hebben we niet in uw Naam geprofeteerd... Ja, dat hadden ze. En toch, gaat weg van Mij, Ik heb u nooit gekend. Wij weten niet of zo een wedergeboren is. Dat weten we pas, als Christus de hoogste plaats in hun hart heeft verkregen, door een openbaring van achter het recht.

DWW : Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft? Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans. Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt. Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden. Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

?

Erasmiaan : Nog een praktische vraag: als de mensen deze kenmerken etc elke keer horen in de prediking, en God gaat ze waarlijk trekken, maken ze, door hun wetenschap, dan niet zelf de toepassing? Dat zou de satan wel willen. Maar als God waarlijk doortrekt dan leidt Hij elke keer verrassend en al hebben ze het 150 keer horen bepreken, dan weten ze het niet. Ja dan lijkt het wel of ze voor de eerste keer van Jezus horen.

DWW : Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israels, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt. En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders? En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

Volgens mij betekend dit dat we het op dit puntje eens zijn (?).

DWW : Beste Erasmiaan, velen menen een Jezus te hebben die hen nimmer geschonken. Hier wens ik ernstig tegen te waarschuwen. Velen zijn alrede genezen aleer zij een geneesheer hebben ontmoet. Velen menen alrede vrijgesproken te zijn van schuld, straf, vloek en eeuwig oordeel, zonder ooit een Rechter gezien te hebben, nog minder een Wet geestelijk ontmoet te hebben die hen gedurig vervloekte en verdoemde ten dode. Genade en vrijspraak wordt geschonken door een Rechter op grond van een heilige Wet. Dit is de Wet van Koning Jezus : Ik uw gevangenis en gij de vrijheid, Ik uw hel en gij Mijn hemel, Ik uw rampzaligheid en gij Mijn zaligheid, Ik uw zonden en gij Mijn verworven gerechtigheid, Ik uw onverbeterlijkheid en gij Mijn heiligmaking, 1 Kor. 1:30.

Dat kan ik goed met je eens zijn.

Ten laatste, vrees ik vanuit hetgeen je schrijft, dat je de Wet nog steeds niet (geestelijk) verstaat, Rom. 7:1. Dat komt wellicht omdat je onderwezen én gebakerd bent geworden door leraren die vanuit dezelfde theologie preken als ds. Moerkerken. Daartoe heb ik juist dit citaat van hem naar voren willen brengen.

Ik heb mezelf terdege rekenschap gegeven van de voors en tegens van jouw theorie en van hoe het geleerd wordt in de o.a. de Gergem. Of ik de wet niet geestelijk versta is een persoonlijke toepassing en heeft verder niets met deze twist te maken. Omdat de twist enkel over het stuk voorafgaand aan de openbaring van Christus gaat.

[memento]

Moderator opmerking

Ik zie dat deze topic vol staat met persoonlijke aanvallen. Voor alle duidelijkheid: Onder persoonlijke aanvallen versta ik ook het direct of indirect in twijfel trekken van iemands geestelijke staat.

De volgende die zich hieraan schuldig maakt, kan rekenen op een ban van een week.

Uw Moderator

[Erasmiaan]

Het is ingewikkeld geworden....

?

[Erasmiaan]

Moderator opmerking

Ik zie dat deze topic vol staat met persoonlijke aanvallen. Voor alle duidelijkheid: Onder persoonlijke aanvallen versta ik ook het direct of indirect in twijfel trekken van iemands geestelijke staat.

De volgende die zich hieraan schuldig maakt, kan rekenen op een ban van een week.

Uw Moderator

Als iemand niets gezegd heeft over zijn geestelijke staat kan die ook niet in twijfel getrokken worden. Ik zie daarom DWW's opmerkingen niet als een aanval op mijn geestelijke staat. Of had je wat anders voor ogen?