Of je eerste zin klopt, weet ik niet. In de rest van het citaat herken ik me wel. De basisschool en de middelbare school die ik bezocht, waren beide reformatorisch, maar wel met een redelijk ruimhartig toelatingsbeleid (ze bestaan trouwens allebei nog steeds). Dus dan had je inderdaad wel vriendjes die evangelisch waren of thuis een TV hadden. Achteraf kan ik daar niet rouwig om zijn. En als er dan al verwarring zou ontstaan bij kinderen, dan kun je je afvragen of dat ligt aan het toelatingsbeleid van de school of misschien toch niet aan de ouders...Tom A Hawk schreef:Dat probleem hebben dan blijkbaar alleen maar Nederlandse kinderen in de bible belt. Want in praktisch alle landen van de wereld, inclusief delen van ons eigen land, zitten reformatorische kinderen wél met anderen op school en groeien daarbij ook nog eens op tot stabiele christenen. Misschien wel juist dankzij dat omgaan met (net iets) anders denkenden.
Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
Re: Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
Re: Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
Toen ik nog op school zat werden dit soort gesprekken minstens zo vaak gevoerd door jongeren die thuis niet eens een televisie hadden. Logisch, want als 'refo zonder tv' was het natuurlijk best stoer om toch iets te kunnen zeggen over een bepaald programma. Veel jongeren die wel met een televisie waren opgegroeid waren in feite niet anders gewend en hoefden er dus eigenlijk ook niet over op te scheppen.Erasmiaan schreef:Precies. Je voelde je een soort eenling omdat je niet mee kon praten over soapseries en andere programma's zoals Kopspijkers (toen had je uitzending gemist ook nog niet). Dan is er eigenlijk echt wat mis.
Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
Re: Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
Maar ze praten erover al is het alleen maar om duidelijk te maken dat zíj niet zulke bekrompen ideeën hebbenJosephus schreef:Toen ik nog op school zat werden dit soort gesprekken minstens zo vaak gevoerd door jongeren die thuis niet eens een televisie hadden. Logisch, want als 'refo zonder tv' was het natuurlijk best stoer om toch iets te kunnen zeggen over een bepaald programma. Veel jongeren die wel met een televisie waren opgegroeid waren in feite niet anders gewend en hoefden er dus eigenlijk ook niet over op te scheppen.Erasmiaan schreef:Precies. Je voelde je een soort eenling omdat je niet mee kon praten over soapseries en andere programma's zoals Kopspijkers (toen had je uitzending gemist ook nog niet). Dan is er eigenlijk echt wat mis.
De halve waarheid is funester dan de onjuistheid (E. von Feuchtersieben)
Re: Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
Tom A Hawk schreef:De Bijbel is nu eenmaal geen boekje waarin je simpelweg kunt opzoeken bij de M "Mag je een legging aan?" of bij de I "Is de zondag wel bedoeld om Monopoly et spelen?", bij de K "Kiezen we voor het RD of het ND?"
-
Bureaucraat
- Berichten: 603
- Lid geworden op: 01 jun 2009, 11:41
Re: Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
Tom A Hawk schreef:Dat probleem hebben dan blijkbaar alleen maar Nederlandse kinderen in de bible belt. Want in praktisch alle landen van de wereld, inclusief delen van ons eigen land, zitten reformatorische kinderen wél met anderen op school en groeien daarbij ook nog eens op tot stabiele christenen. Misschien wel juist dankzij dat omgaan met (net iets) anders denkenden.
De wereld zit ook ingewikkeld in elkaar.
Onze buren gaan naar dezelfde kerk. Hebben wel een kerstboom. Wij niet.
Op de sportclub (doordeweeks) komen de kinderen andere kinderen tegen die meer of minder mgoen dan zij.
Wij mochten vroeger dingen niet die mijn kinderen wel mogen en andersom.
Bovendien: (semi-)wereldse kinderen mogen ook heus niet alles. Ik ken mensen die heel streng heiden zijn en die toch niet bepaalde programma's kijken "want al dat gevloek in de kamer is maar niks".
Wij geven aan de kinderen aan, dat wij keuzes maken op grond van ons geloof en dat anderen dat ook doen. Dat zij daarbij soms tot andere keuzes komen.
De Bijbel is nu eenmaal geen boekje waarin je simpelweg kunt opzoeken bij de M "Mag je een legging aan?" of bij de I "Is de zondag wel bedoeld om Monopoly et spelen?", bij de K "Kiezen we voor het RD of het ND?" En dat proberen wij onze kinderen mee te geven. Dan voorkom je ook dat kinderen mensen na gaan roepen vanwege hun lange broek (v) of lang haar (m) (zoals ik vroeger zelf deed)
Lastig? Best wel, maar ze moeten het een keer leren. Anders komen zij later zelf in 't schoolbestuur en wijzen daar medegelovigen af wegens wandelen op zondag of te grote oorbellen.
Re: Portret van de groep van Beth-El of ’Kerk van Berger’
doet me denken aan pimpampet spelletje (wat overigens wel een leuk spelletje is).Jongere schreef:Tom A Hawk schreef:De Bijbel is nu eenmaal geen boekje waarin je simpelweg kunt opzoeken bij de M "Mag je een legging aan?" of bij de I "Is de zondag wel bedoeld om Monopoly et spelen?", bij de K "Kiezen we voor het RD of het ND?"
