Homoseksualiteit in Bijbels licht

[Marnix]

Ja dat heb ik gelezen. Dus de enige voorwaarde is dat je gelooft en Hem boven alles lief hebt.... Als onze liefde voor God groter is dan voor onze naaste, verbreken we na een paar keer vermanen al het contact met ongelovigen, of het nou je buurman, je familie, vrienden of wie dan ook is.

[Afgewezen]

Er is verschil tussen hoe je als gemeente met iemand die in zonde leeft om moet gaan en als particulier persoon:

1 Kor. 5: 9 Ik heb u geschreven in den brief, dat gij u niet zoudt vermengen met de hoereerders;
10 Doch niet geheellijk met de hoereerders dezer wereld, of met de gierigaards, of met de rovers, of met de afgodendienaars; want anders zoudt gij moeten uit de wereld gaan.
11 Maar nu heb ik u geschreven, dat gij u niet zult vermengen, namelijk indien iemand, een broeder genaamd zijnde, een hoereerder is, of een gierigaard, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover; dat gij met zodanig een ook niet zult eten.
12 Want wat heb ik ook die buiten zijn te oordelen? Oordeelt gijlieden niet die binnen zijn?
13 Maar die buiten zijn oordeelt God. En doet gij dezen boze uit ulieden weg.

[artistiek]

Dat hangt natuurlijk helemaal van het soort relatie af wat je met je naaste hebt. Even ter illustratie: mijn vrouw heb ik lief en mijn buurvrouw ook. Maar met mijn vrouw heb ik natuurlijk een heel andere relatie als mijn buurvrouw en dan zal ik ook heel anders die liefde uitten... ik bedoel maar.

Dat begrijp ik. Dus de naaste-liefde jegens homo's uit zich bij jou/u (alleen?) door gebed en vermaning. Helder.

Ben jij geneigd snel scherpe kritiek op iets wezenlijks in je leven aan te nemen, van iemand die ver van jou belevingswereld af staat en bovendien niet de moeite neemt om in jou als persoon te investeren? Is het alleen onze taak om te vermanen en te bidden of kunnen we meer doen? Is het niet zo dat mensen kritiek eerder ter harte nemen als de kritiek komt van iemand met wie ze bevriend zijn en waarderen als persoon?

Je kunt natuurlijk tot vervelens toe allerlei dingen gaan bedenken waaruit zal blijken dat ik mijn naaste niet of niet voldoende liefheb maar dat lijkt me niet relevant.
We kunnen, in het licht van dit topic, gewoon heel kort zeggen dat als we onze praktiserende homo-naaste werkelijk liefhebben we het allerbeste, dus hun heil, zoeken en dat houdt o.a. in dat we hen moeten proberen af te brengen van hun zonden die ze openlijk bedrijven.

als God en Zijn woord jou dierbaar is zul je ook hen die Dat aantasten en onteren hekelen en er afstand van nemen.

Ik kan getuigen van Gods liefde aan mensen, als ik afstand neem dan kan dat niet meer. Wat is de noodzaak van het afstand nemen, boven het getuigen van Gods liefde?

Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate
met andere woorden, het is totaal nutteloos om mensen die het zo goed weten en tegen beter weten in doorgaan met hun zondige leven, te blijven waarschuwen. Dan rest er nog maar één middel: bidden.

[questionmark]

We kunnen, in het licht van dit topic, gewoon heel kort zeggen dat als we onze praktiserende homo-naaste werkelijk liefhebben we het allerbeste, dus hun heil, zoeken en dat houdt o.a. in dat we hen moeten proberen af te brengen van hun zonden die ze openlijk bedrijven.

Ik probeer er met mijn vragen achter te komen hoe je dat doet en of dit een effectieve manier is. Kun je in dat licht op mijn vorige vragen in gaan?
Ik probeer erachter komen hoe je dat doet. Bijvoorbeeld eerst zeggen: 'wat jij doet mag niet van God' en als ze dan niet luisteren ze afstand nemen met een houding van 'dan moet je het zelf maar weten' lijkt me niet effectief en liefdevol.
Hoe zorg je ervoor dat men je waarschuwing ook ter harte neemt?

Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate
met andere woorden, het is totaal nutteloos om mensen die het zo goed weten en tegen beter weten in doorgaan met hun zondige leven, te blijven waarschuwen. Dan rest er nog maar één middel: bidden.

Zou de manier waarop je waarschuwt iets te maken hebben met het doorgaan van zondigen?

[artistiek]

We kunnen, in het licht van dit topic, gewoon heel kort zeggen dat als we onze praktiserende homo-naaste werkelijk liefhebben we het allerbeste, dus hun heil, zoeken en dat houdt o.a. in dat we hen moeten proberen af te brengen van hun zonden die ze openlijk bedrijven.

Ik probeer er met mijn vragen achter te komen hoe je dat doet en of dit een effectieve manier is. Kun je in dat licht op mijn vorige vragen in gaan?
Ik probeer erachter komen hoe je dat doet. Bijvoorbeeld eerst zeggen: 'wat jij doet mag niet van God' en als ze dan niet luisteren ze afstand nemen met een houding van 'dan moet je het zelf maar weten' lijkt me niet effectief en liefdevol.
Hoe zorg je ervoor dat men je waarschuwing ook ter harte neemt?

Ik vind deze vragen absoluut niet relevant want dat is totaal afhankelijk van welke relatie we hebben tot de persoon, of de persoon in questie provocerend iets doet of uit totale onwetendheid. Maar als we ze in liefde vermanen doen we dat niet met de 'botte bijl' uiteraard. Ik denk ook dat het een reflectieve werking in zich heeft. Wanneer we iemand die in de zonde leeft vijandig benaderen kunnen we vijandige reacties verwachten. Maar dat geldt omgekeerd net zo goed.
In ieder geval is een goede communicatie vereist omdat misverstanden en misvattingen snel gemaakt zijn.
Maar nogmaals ik kan geen details noemen omdat ieder geval afhangt van vele aspecten die meespelen.

Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate
met andere woorden, het is totaal nutteloos om mensen die het zo goed weten en tegen beter weten in doorgaan met hun zondige leven, te blijven waarschuwen. Dan rest er nog maar één middel: bidden.

Zou de manier waarop je waarschuwt iets te maken hebben met het doorgaan van zondigen?

Zie boven.

[Afgewezen]

Ik probeer er met mijn vragen achter te komen hoe je dat doet en of dit een effectieve manier is.

Waarom wil je dat eigenlijk weten?

[rekcor]

Ik probeer er met mijn vragen achter te komen hoe je dat doet en of dit een effectieve manier is.

Waarom wil je dat eigenlijk weten?

Omdat het nogal makkelijk gezegd in abstracto kan worden: je moet die persoon vermanen.

Maar ik zit hier met twee aardige buurvrouwen, die ik nog niet zo heel goed ken, die niet christelijk zijn, en met wie ik als het ff kan ik vrede wil samenleven... Hoe pak ik dat aan?

[questionmark]

In ieder geval is een goede communicatie vereist omdat misverstanden en misvattingen snel gemaakt zijn.
Maar nogmaals ik kan geen details noemen omdat ieder geval afhangt van vele aspecten die meespelen.

Het topic wat Sela in deze context aanhaalde sluit daar goed bij aan.

Waarom wil je dat eigenlijk weten?

Door hierover van gedachte te wisselen kun je elkaar scherp houden en van elkaar leren. Daarnaast is het denk ik ook goed om zaken concreet te maken zodat je ook echt actie kunt ondernemen. Anders blijft het heel abstract, zoals rekcor ook al aangeeft. Door na te denken over hoe je dat concreet doet, kun je als de situatie zich voordoet daar naar handelen.

[artistiek]

Ik probeer er met mijn vragen achter te komen hoe je dat doet en of dit een effectieve manier is.

Waarom wil je dat eigenlijk weten?

Omdat het nogal makkelijk gezegd in abstracto kan worden: je moet die persoon vermanen.

Maar ik zit hier met twee aardige buurvrouwen, die ik nog niet zo heel goed ken, die niet christelijk zijn, en met wie ik als het ff kan ik vrede wil samenleven... Hoe pak ik dat aan?

Door een oprechte, eerlijke, zedelijke en nette levenswandel hen tot een voorbeeld te zijn.
Ik denk niet dat je te pas en te onpas moet gaan evangeliseren. Daarmee kweek je aversie. Maar als ze aan jou kunnen zien dat je oprecht christelijk wil leven zijn ze ook ontvankelijk voor je getuigenis van het christen-zijn. Dan zullen ze ook eerder een liefdevolle vermaning ter harte nemen.

[artistiek]

Ja dat heb ik gelezen. Dus de enige voorwaarde is dat je gelooft en Hem boven alles lief hebt.... Als onze liefde voor God groter is dan voor onze naaste, verbreken we na een paar keer vermanen al het contact met ongelovigen, of het nou je buurman, je familie, vrienden of wie dan ook is.

Als men openlijk de zonde bedrijft (vaak uit pure provocatie en het ik-gerichte denken) MOET je inderdaad al het contact verbreken. Tot behoud van jezelf. En ik kan me gewoon niet indenken dat als je iets van de liefde van Christus kent je nog wilt optrekken met iemand die openlijk Zijn Naam te grabbel gooit...

[artistiek]

Door hierover van gedachte te wisselen kun je elkaar scherp houden en van elkaar leren. Daarnaast is het denk ik ook goed om zaken concreet te maken zodat je ook echt actie kunt ondernemen. Anders blijft het heel abstract, zoals rekcor ook al aangeeft. Door na te denken over hoe je dat concreet doet, kun je als de situatie zich voordoet daar naar handelen.

Dat kun je gewoon vergeten omdat, zoals ik al menigmaal jou probeer duidelijk te maken, er geen enkele situatie identiek is en je te maken hebt met allerlei factoren die meespelen zoals: hoe sta ik er tegenover; zie ik het als een zonde; bedrijven ze de zonde uit provocatie; zijn ze vijandig tegenover der kerk; is de liefde wederzijds etc. etc.
Daarom heb ik aan de hand van de Bijbel wat teksten gezocht die hier iets over zeggen. En dat Woord lijkt me de zuiverste leidraad in je acties tegenover hen die openlijk in zonde leven.

[Marnix]

Ja dat heb ik gelezen. Dus de enige voorwaarde is dat je gelooft en Hem boven alles lief hebt.... Als onze liefde voor God groter is dan voor onze naaste, verbreken we na een paar keer vermanen al het contact met ongelovigen, of het nou je buurman, je familie, vrienden of wie dan ook is.

Als men openlijk de zonde bedrijft (vaak uit pure provocatie en het ik-gerichte denken) MOET je inderdaad al het contact verbreken. Tot behoud van jezelf. En ik kan me gewoon niet indenken dat als je iets van de liefde van Christus kent je nog wilt optrekken met iemand die openlijk Zijn Naam te grabbel gooit...

Tja, en ik kan me niet indenken dat je zo iemand aan zijn lot overlaat in plaats van blijven proberen de dialoog met hem te voeren en het volgen van Christus voor te leven. In woorden en zeker ook daden iets van het evanglie te laten zien.

[artistiek]

Ja dat heb ik gelezen. Dus de enige voorwaarde is dat je gelooft en Hem boven alles lief hebt.... Als onze liefde voor God groter is dan voor onze naaste, verbreken we na een paar keer vermanen al het contact met ongelovigen, of het nou je buurman, je familie, vrienden of wie dan ook is.

Als men openlijk de zonde bedrijft (vaak uit pure provocatie en het ik-gerichte denken) MOET je inderdaad al het contact verbreken. Tot behoud van jezelf. En ik kan me gewoon niet indenken dat als je iets van de liefde van Christus kent je nog wilt optrekken met iemand die openlijk Zijn Naam te grabbel gooit...

Tja, en ik kan me niet indenken dat je zo iemand aan zijn lot overlaat in plaats van blijven proberen de dialoog met hem te voeren en het volgen van Christus voor te leven. In woorden en zeker ook daden iets van het evanglie te laten zien.

Dat klinkt plausibel maar ik vrees voor de praktijk... en er zijn maar weinig mensen zo verdraagzaam dat ze je vermaningen en evangelisatie geduldig blijven aanhoren, zeker als ze voor zichzelf daar bewust afstand van genomen hebben...
Maar zo iemand moeten we overigens niet aan zijn lot maar aan de God over laten.

[artistiek]

@ Marnix, kan jij trouwens Bijbelse argumentaties vinden voor een relatie met hen die slechtigheid bedrijven? Dat zou je mening een stuk aannemenswaardiger maken.
En nee, je kunt daarvoor geen teksten citeren waar bijv. in staat dat de Heere Jezus aanzat met hoeren, tollenaren en zondaren... Hij de slechten bemint... e.d. want we moeten niet vergeten dat Hij dat kan vanwege Zijn onbevlekkelijkheid en heiligheid, omdat Hij geen zonden doen kan en daarin dus ook niet verleidt kan worden.

[sela]

er zijn bijbelgedeelten die mij aanmoedigen niet al te snel uit te gaan van het eigen gelijk. God ziet het hart aan, niet wij.

Lukas 18: 9 En Hij zeide ook tot sommigen, die bij zichzelven vertrouwden, dat zij rechtvaardig waren, en de anderen niets achtten, deze gelijkenis: 10 Twee mensen gingen op in den tempel om te bidden, de een was een Farizeër, en de ander een tollenaar. 11 De Farizeër, staande, bad dit bij zichzelven: O God! ik dank U, dat ik niet ben gelijk de andere mensen, rovers, onrechtvaardigen, overspelers; of ook gelijk deze tollenaar. 12 Ik vast tweemaal per week; ik geef tienden van alles, wat ik bezit. 13 En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig! 14 Ik zeg ulieden: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.

vraag is uiteraard ook: wie ben ik nu ik dit post...