Langzaam maar zeker...

[Gijs83]

In het artikel aan het begin van dit topic wordt nergens op de Bijbel teruggegrepen. De schrijver geeft aan wat het belangrijkste is (daar zal niemand over van mening verschillen) en dat een leven dicht bij de Heere niet gepaard gaat met een schoppen tegen regels die binnen je cultuur gelden.

Het is maar net wat je onder cultuur verstaat. Ik sta enigszins los van de cultuur waarbinnen ik ben opgegroeid, en daarom hanteer ik andere regels dan bijv. mijn ouders. Is het dus acceptabel dat mijn vrouw een broek draagt, omdat dit binnen 'onze' subcultuur geaccepteerd is en is het gelijkertijd niet acceptabel dat mijn moeder dat doet, omdat men veronderstelt dat het onderscheid tussen man en vrouw wordt teniet gedaan als een vrouw een broek draagt?

Het artikel is inderdaad bedoeld tegen mensen die zich afzetten tegen de levensopenbaring binnen de reformatorische gezindte, en ten diepste openbaren vijand te zijn van de schriftuurlijk-bevindelijke prediking.
Dus wanneer je je er al zover van afgezet hebt, als je zelf hier en in andere postings beschrijft, verbaast me jouw houding niet.
Dan waarschuw ik je in alle liefde: lees het artikel en neem het toch ter harte. Misschien kan het nog iets uitwerken en je terug doen keren van je eigen gekozen wegen.

Tiberius, m.i. is je koppeling van een bepaalde manier van kleden aan de universele gereformeerd-bevindelijke leer niet juist. Want als iedereen die zich niet volgens de huidige regels binnen rechts-refo-NL kleed een "vijand van de schriftuurlijk-bevindelijke prediking" is, dan beperk je daarmee de ware kinderen Gods tot een kleine, Nederlandse club. Binnen de breedte van de kerk van alle tijden en alle plaatsen vindt je maar weinigen die precies volgens de regels die jij stelt leven.

Volgens mij moet je niet verder gaan met het veroordelen van iemands geestelijke staat, dan op basis van de argumenten die de Schrift noemt, namelijk: soberheid(!), matigheid, zedigheid.

Daarnaast nog wat wijsheid uit de praktijk: Ik ken 2 gemeenten, de één streng tégen een broek, de ander voorstander van de rok maar zonder dat dwingend op te leggen. Mag jij raden uit welke gemeente de meeste meisjes/vrouwen het meest in een broek lopen...

Opmerkingen als de laatste en ook opmerkingen als waar de meeste regels/wetten zijn daar leven de jongeren zich het meest uit in café's e.d.vind ik echt te snerend. Natuurlijk ga ik niet om feit heen dat het gebeurt en dat het fout is, maar om zo'n groep nou te grabbel te gooien

[helma]

Mensen binnen deze kring, die van harte achter de schriftuurlijk-bevindelijke prediking staan, zullen ook geen moeite hebben met de daar heersende kledingregels. Deze houding wordt elders in dit topic uitmuntend verwoord door Helma.

dat was in het topic over de kanselboodschap

[memento]

Opmerkingen als de laatste en ook opmerkingen als waar de meeste regels/wetten zijn daar leven de jongeren zich het meest uit in café's e.d.vind ik echt te snerend. Natuurlijk ga ik niet om feit heen dat het gebeurt en dat het fout is, maar om zo'n groep nou te grabbel te gooien

Het enige wat ik stelde, is dat het handhaven van de traditie op basis van harde regels niet werkt. Je ziet dat juist in de groepen die dat het krampachtigst proberen het meest verzet is. Ik pleit daarom om de traditie op een positieve manier te benaderen. Dus te vertellen wat er zo mooi en goed aan is. Dat werkt veel beter dan een streng gebieden en verbieden. En doet daarnaast ook meer recht aan het feit dat we geen RK zijn, en dus het naleven van de traditie niet als noodzakelijk tot zaligheid zien...

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

[Bonny]

Opmerkingen als de laatste en ook opmerkingen als waar de meeste regels/wetten zijn daar leven de jongeren zich het meest uit in café's e.d.vind ik echt te snerend. Natuurlijk ga ik niet om feit heen dat het gebeurt en dat het fout is, maar om zo'n groep nou te grabbel te gooien

Het enige wat ik stelde, is dat het handhaven van de traditie op basis van harde regels niet werkt. Je ziet dat juist in de groepen die dat het krampachtigst proberen het meest verzet is. Ik pleit daarom om de traditie op een positieve manier te benaderen. Dus te vertellen wat er zo mooi en goed aan is. Dat werkt veel beter dan een streng gebieden en verbieden. En doet daarnaast ook meer recht aan het feit dat we geen RK zijn, en dus het naleven van de traditie niet als noodzakelijk tot zaligheid zien...

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

mooi verwoord

[-DIA-]

Opmerkingen als de laatste en ook opmerkingen als waar de meeste regels/wetten zijn daar leven de jongeren zich het meest uit in café's e.d.vind ik echt te snerend. Natuurlijk ga ik niet om feit heen dat het gebeurt en dat het fout is, maar om zo'n groep nou te grabbel te gooien

Het enige wat ik stelde, is dat het handhaven van de traditie op basis van harde regels niet werkt. Je ziet dat juist in de groepen die dat het krampachtigst proberen het meest verzet is. Ik pleit daarom om de traditie op een positieve manier te benaderen. Dus te vertellen wat er zo mooi en goed aan is. Dat werkt veel beter dan een streng gebieden en verbieden. En doet daarnaast ook meer recht aan het feit dat we geen RK zijn, en dus het naleven van de traditie niet als noodzakelijk tot zaligheid zien...

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

Dit is geen krampachtig vasthouden aan een 'traditie'. In wezen is het veel meer dan dat. Het zegt iets over het
innerlijk. Of aan de andere kant over het niet koud of heet, maar 'lauw' zijn, want dat is het in feite.
Weet je nog dat (vooral vroeger) een algemene uitdrukkig was dat je het volk Gods kon kennen aan:
Gelaat, gewaad en gepraat? Dat gaat nog altijd op, ook al is er meer nodig als alleen het uiterlijke.
Napraten, en na-apen is er ook altijd bijgeweest. Het genoemde gezegde werd trouwens pas nog aangehaald door
onze domine. Het is bekend hoe daar mee gespot wordt, en de draak mee gestoken wordt. Maar als
de vreze Gods in je hart is, zul je dat niet merken aan het uiterlijk? Mozes kwam van de berg, en zijn
aangezicht blonk, het was te zien dat hij bij God geweest was. Zo is het nu nog. Ik spreek nu dus niet over
na-apen, maar over het wezen. En zijn we de vorm kwijt, dat is zeker het wezen verder weg als we
erg in hebben...

[Bureaucraat]

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

[-DIA-]

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Maar als het ook niet meer is als een 'moeten', of 'het hoort nu eenmaal zo', wees eens eerlijk, dan is het wezen al lang weg... toch?

[memento]

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Maar als het ook niet meer is als een 'moeten', of 'het hoort nu eenmaal zo', wees eens eerlijk, dan is het wezen al lang weg... toch?

Jepz, maar dat is het probleem wat nu breed speelt. En m.i. moet dát probleem, namelijk het ontbreken van het wezen, aangepakt worden, ipv artikel op artikel doen verschijnen om op te roepen die vorm vooral in ere te houden.

[artistiek]

Mijn stelling is dus ook: Wie krampachtig met een traditie omgaat, holt haar uit, omdat het staan in die traditie een "moeten" wordt, en een kwestie van "het hoort nu eenmaal zo". Wie zo opgroeit, ziet de waarde van de traditie niet meer, en kan en zal de traditie niet meer met de liefde overdragen, die nodig is om een traditie stand te doen houden.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Maar als het ook niet meer is als een 'moeten', of 'het hoort nu eenmaal zo', wees eens eerlijk, dan is het wezen al lang weg... toch?

Jepz, maar dat is het probleem wat nu breed speelt. En m.i. moet dát probleem, namelijk het ontbreken van het wezen, aangepakt worden, ipv artikel op artikel doen verschijnen om op te roepen die vorm vooral in ere te houden.

Lees het stukje onder de kop: BELANGRIJKER ZAKEN dan nog eens. Daaruit kunnen we toch duidelijk opmaken dat het oprechte bezorgdheid is en dat niet alleen over vorm!

[memento]

Lees het stukje onder de kop: BELANGRIJKER ZAKEN dan nog eens. Daaruit kunnen we toch duidelijk opmaken dat het oprechte bezorgdheid is en dat niet alleen over vorm!

In dat geval zou ik zeggen: Richt je op het wezen, en niet op de vorm. Want ik heb laatste tijd veel stukjes gezien waarin de verwijdering van de vorm wordt aangewezen, terwijl er in verhouding maar weinig stukjes verschijnen waarin het gebrek aan wezen als probleem wordt aangewezen.

[artistiek]

Lees het stukje onder de kop: BELANGRIJKER ZAKEN dan nog eens. Daaruit kunnen we toch duidelijk opmaken dat het oprechte bezorgdheid is en dat niet alleen over vorm!

In dat geval zou ik zeggen: Richt je op het wezen, en niet op de vorm. Want ik heb laatste tijd veel stukjes gezien waarin de verwijdering van de vorm wordt aangewezen, terwijl er in verhouding maar weinig stukjes verschijnen waarin het gebrek aan wezen als probleem wordt aangewezen.

Dat laatste kan ik het wel met je eens zijn.
Maar dit was een stukje meer gericht aan de jeugd en als je de jeugd wil bereiken dan moet je een vorm benoemen die hen bezighoudt met daaraan gekoppeld het wezen. Ik denk dat op deze manier de boodschap het meeste effect heeft.

[helma]

Weet je nog dat (vooral vroeger) een algemene uitdrukkig was dat je het volk Gods kon kennen aan:
Gelaat, gewaad en gepraat? Dat gaat nog altijd op, ook al is er meer nodig als alleen het uiterlijke.

wat moet ik me daarbij voorstellen?
mensen met een onsympathiek gezicht vallen af?
Hoe moet je kijken?


ik vind de stelling best gevaarlijk...want het zijn allemaal dingen die je je aan kan leren.

Gods Woord heeft als kenmerk: vruchten van de Geest
Lees heel galaten 5 eens...Paulus waarschuwt erg tegen wettiscisme
regels die door de traditie 'geëist' werden

[backtobasic]

Weet je nog dat (vooral vroeger) een algemene uitdrukkig was dat je het volk Gods kon kennen aan:
Gelaat, gewaad en gepraat? Dat gaat nog altijd op, ook al is er meer nodig als alleen het uiterlijke.

wat moet ik me daarbij voorstellen?
mensen met een onsympathiek gezicht vallen af?
Hoe moet je kijken?


ik vind de stelling best gevaarlijk...want het zijn allemaal dingen die je je aan kan leren.

Gods Woord heeft als kenmerk: vruchten van de Geest
Lees heel galaten 5 eens...Paulus waarschuwt erg tegen wettiscisme
regels die door de traditie 'geëist' werden

JUIST, Helma
GEWAAD, GELAAT EN GEPRAAT,
precies de kenmerken die de door Jezus zo verfoeide schriftgeleerden en Farizeers in zich hadden.

[Tiberius]

Lees het stukje onder de kop: BELANGRIJKER ZAKEN dan nog eens. Daaruit kunnen we toch duidelijk opmaken dat het oprechte bezorgdheid is en dat niet alleen over vorm!

In dat geval zou ik zeggen: Richt je op het wezen, en niet op de vorm. Want ik heb laatste tijd veel stukjes gezien waarin de verwijdering van de vorm wordt aangewezen, terwijl er in verhouding maar weinig stukjes verschijnen waarin het gebrek aan wezen als probleem wordt aangewezen.

Dat laatste kan ik het wel met je eens zijn.
Maar dit was een stukje meer gericht aan de jeugd en als je de jeugd wil bereiken dan moet je een vorm benoemen die hen bezighoudt met daaraan gekoppeld het wezen. Ik denk dat op deze manier de boodschap het meeste effect heeft.

Precies. Bovendien wordt ook nergens die uiterlijke vormen als heilweg bestempeld, maar alleen als nuttige leefregel.

Want ik heb laatste tijd veel stukjes gezien waarin de verwijdering van de vorm wordt aangewezen, terwijl er in verhouding maar weinig stukjes verschijnen waarin het gebrek aan wezen als probleem wordt aangewezen.

Ik weet niet welk blad je precies bedoelt, maar voor de Saambinder geldt dat in ieder geval niet. Juist de laatste tijd wordt er veel gewaarschuwd voor vorm zonder inhoud. Dit is eigenlijk één van de weinige artikelen in een lange periode die over iets uiterlijks gaan, terwijl juist in dit artikel heel duidelijk aangegeven wordt, dat er belangrijker zaken zijn.

[memento]

Ik weet niet welk blad je precies bedoelt, maar voor de Saambinder geldt dat in ieder geval niet. Juist de laatste tijd wordt er veel gewaarschuwd voor vorm zonder inhoud. Dit is eigenlijk één van de weinige artikelen in een lange periode die over iets uiterlijks gaan, terwijl juist in dit artikel heel duidelijk aangegeven wordt, dat er belangrijker zaken zijn.

Misschien goed als eens zo'n artikel hier gepost wordt....