Homoseksualiteit in Bijbels licht

[denkertje21]

Ik ben het zo met je eens en zo enorm met je oneens!

Inderdaad: zowel hetero's als homo's hebben een verdorven natuur.
Inderdaad: ik geloof dat de zondeval ons in alles getekend heeft. Maar evenzeer geloof ik metd e Heidelberger dat alle dingen, niet bij geval, maar van Zijn Vaderlijke hand ons toekomen.

In die zin geloof ik dat God ook met mijn homoseksualiteit een bedoeling heeft.

Er is inderdaad: niemand is goed, maar ik mag weten dat God mij in Christus ziet als een nieuwe schepping.

En liefde noopt tot wederliefde. Toch?

[Smytegelt]

Beste Denker, je zult net als ieder mens moeten leren eigen verdorven natuur te onderscheiden van de wil van de Heere.
Dat er niets bij geval geschiedt en alles ons uit zijn Vaderlijke hand toekomt betreft het vertrouwen op die God die ons gemaakt heeft en zijn welbehagen volvoert. Dit betreft het geloofsvertrouwen van de christen waar sprake is van leven uit dankbaarheid. Een leven dat jaagt naar heiligmaking.
De zonden en de gevolgen daarvan die uit de mens voortkomen mogen we niet met deze wetenschap vermengen.
Onze zondige natuur komt niet voort uit Gods vaderlijke hand maar uit een hoogmoedige mens die in het paradijs als God wilde zijn, kennende het goed en het kwaad.
Het is onmogelijk om de oude natuur en de genegenheden die eruit voortkomen lief te hebben en tegelijkertijd God lief hebben en willen dienen overeenkomstig zijn wil. Daar is een nieuwe natuur, de wedegeboorte voor nodig die de strijd aangaat met de oude verdorven natuur. Net als een hetero zijn verdorven lusten moet doden, dient een homo dat te doen.
Je mag je afvragen waarom jij dit kruis draagt. Maar in eerste instantie ligt het antwoord in de val in het paradijs. Het feit dat wij mensen desondanks leven en een boodschap van genade te horen krijgen onder de prediking, dat is wat uit Zijn vaderlijke hand ons toekomt. Ondanks wie we zijn! Dat is wat genade ook echt genade maakt. Vrijspraak voor door en door verdorven mensen.

[denkertje21]

Beste Denker, je zult net als ieder mens moeten leren eigen verdorven natuur te onderscheiden van de wil van de Heere.

Jij stelt mij dit veel te voorwaarde-scheppend. Als Christus in je leven inbreekt, neemt Hij alles mee enn overtuigt de Geest mij van zonde en schuld. Daar kan, noch hoef ik iets aan toe of af te doen. Alleen maar lege handen ophouden en zelfs die worden nog door Hem omhoog gedaan.

Onze zondige natuur komt niet voort uit Gods vaderlijke hand maar uit een hoogmoedige mens die in het paradijs als God wilde zijn, kennende het goed en het kwaad.

Je maakt het erg krom. Natuurlijk is de oorzaak helder, maar er gebeurt niets buiten Zijn wil en toelating om

Het is onmogelijk om de oude natuur en de genegenheden die eruit voortkomen lief te hebben en tegelijkertijd God lief hebben en willen dienen overeenkomstig zijn wil.

Ik heb het zeker niet over 'liefhebben van mijn oude natuur. Een 'mishagen aan mezelf' is beter op z'n plaats. Maar ik heb Hem zo lief omdat Hij mij eerst heeft liefgehad. Als homo.

Daar is een nieuwe natuur, de wedegeboorte voor nodig die de strijd aangaat met de oude verdorven natuur. Net als een hetero zijn verdorven lusten moet doden, dient een homo dat te doen.

Ja, maar dan blijft de geaardheid er nog, én een hartelijk verlangen is om steeds meer op Hem te gaan lijken. Zelfs als homo.

Je mag je afvragen waarom jij dit kruis draagt. Maar in eerste instantie ligt het antwoord in de val in het paradijs.

Maar zeker ook in Zijn bedoeling met mijn leven. Juist met mijn homoseksualiteit en kennis daarvan kan ik dingen doen die anderen niet kunnen en waardoor Zijn Koninkrijk verder wordt uitgebouwd

[raka]

er zijn op dit forum en in het refowereldje altijd 5 dingen moeilijk geweest
1. zeggen dat je bekeerd bent
2. zeggen dat je onbekeerd bent

3. zeggen dat je homo(sexueel) bent

4. netjes en correct te blijven jegens anderen
5. iemands bijdrage goed te interpreteren

au au, da's wel een haarscherpe analyse...

Dan heb ik al vrij snel heel wat moeilijkheden over het hoofd gezien.
Ik mág niet verhullen dat weet dat mijn Verlosser leeft. Oftewel ik weet zeker dat ik bekeerd ben.
Daarbij ben ik ook homo. En dat is goed zo, want de Heere God doet het nooit fout.

Tsja, ik ben op dit forum altijd duidelijk geweest betreffende punt 2. Punt 4 is iets waar ik me schuldig aan gemaakt heb en punt 5 vast ook wel. Punt 1 is uitgesloten en punt 3 sla ik maar over.

Raka, hoe voelt dat om dat zo neer te zetten?
Waarom is dat uitgesloten?

Punt 1 en 2 kunnen niet samengaan, dus punt 1 is daarmee uitgesloten van mijn kant. Hoe dat voelt is een persoonlijke zaak, waar ik dus niet op in ga, maar ik ben helder in de zaken van de eeuwigheid: Het is van tweeerlei 1. En dat ik onbekeerd ben, heb ik nooit goed gepraat, maar het is nu eenmaal wel een feit.
Punt 3 vind ik een totaal ondergeschikt punt tov de andere punten, maar dat terzijde. Ik vertegenwoordig daarmee het allergrootste gedeelte van de gereformeerde gezindte: onbekeerd, en goed kunnen slapen. Ik ben er niet trots op, ik wil alleen met deze bijdrage benadrukken dat het naar de mens is om onbekeerd te zijn. En ben ik er dan altijd rustig onder?? nee, ik ben vaak met de roede geslagen, doch ik heb haar niet gekust. En je mag mijn bijdrages kil noemen, maar ga dan niet voorbij aan punt 5.

[Luther]

er zijn op dit forum en in het refowereldje altijd 5 dingen moeilijk geweest
1. zeggen dat je bekeerd bent
2. zeggen dat je onbekeerd bent

3. zeggen dat je homo(sexueel) bent

4. netjes en correct te blijven jegens anderen
5. iemands bijdrage goed te interpreteren

Tsja, ik ben op dit forum altijd duidelijk geweest betreffende punt 2. Punt 4 is iets waar ik me schuldig aan gemaakt heb en punt 5 vast ook wel. Punt 1 is uitgesloten en punt 3 sla ik maar over.

Raka, hoe voelt dat om dat zo neer te zetten?
Waarom is dat uitgesloten?

Punt 1 en 2 kunnen niet samengaan, dus punt 1 is daarmee uitgesloten van mijn kant. Hoe dat voelt is een persoonlijke zaak, waar ik dus niet op in ga, maar ik ben helder in de zaken van de eeuwigheid: Het is van tweeerlei 1. En dat ik onbekeerd ben, heb ik nooit goed gepraat, maar het is nu eenmaal wel een feit.(...) Ik vertegenwoordig daarmee het allergrootste gedeelte van de gereformeerde gezindte: onbekeerd, en goed kunnen slapen. Ik ben er niet trots op, ik wil alleen met deze bijdrage benadrukken dat het naar de mens is om onbekeerd te zijn. En ben ik er dan altijd rustig onder?? nee, ik ben vaak met de roede geslagen, doch ik heb haar niet gekust. En je mag mijn bijdrages kil noemen, maar ga dan niet voorbij aan punt 5.

Ik ga zeker niet voorbij aan punt 5. Maar ik kan het niet vatten dat je dit zomaar zonder emotie (lijkt het) op dit forum zet. (Zie het onderstreepte.) Ik wil niet kwetsen, maar ik word nu wel heel scherp: In de hel zal applaus geklonken hebben toen je dit zo neertypte. Want het gaat voor de duivel de goede kant op. Heerlijk, weer één die ons toebehoort en die er niet onder lijdt. Prachtig, zelfs de roedeslagen brengen geen keer. En bovendien: Hij beredeneert het ook nog eens vanuit de mens: het is naar de mens om onbekeerd te zijn. En gelukkig: hij zet een punt. Gelukkig, hij noemt het Evangelie niet, dat er ook voor hem is. Gelukkig, hij denkt: Ja, maar dat moet God dan toch echt Zelf doen. Raka, in de hel klinkt applaus.

Sorry, dat ik zo radicaal tegen je ben, Raka. Maar ik heb nu wel 1000 vragen:
- Ben je niet bang voor de dood en de eeuwigheid?
- Ben je niet bang om voor God te verschijnen en voor eeuwig buiten Zijn gunst en gemeenschap te moeten verkeren?
- Ben je niet bang dat je zo verhard bent, dat je de zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebt?
- Ga je nog naar de kerk? En zo ja, waarom dan eigenlijk?
- Lees je nog uit Gods Woord? En zo ja, hoe en waarom dan eigenlijk?

Soms hoor je wel eens zeggen: Beloften in de Bijbel zijn alleen voor Gods volk. Maar dat is onjuist. Er staan beloften voor onbekeerde, verharde, en daaronder ook nog geruste zondaren. Raka, mag ik je Gods Woord voorhouden uit Jesaja 46: 12, 13. Dit Woord komt nu tot jou, Raka en het is een belofte voor onbekeerden:
12 Hoort naar Mij, gij stijven van harte, gij, die verre van de gerechtigheid zijt!
13 Ik breng Mijn gerechtigheid nabij, zij zal niet verre wezen, en Mijn heil zal niet vertoeven; maar Ik zal heil geven in Sion, aan Israël Mijn heerlijkheid.

[denkertje21]

Dit heeft niet zoveel meer met het topic te maken, maar het raakt me diep. Hier kan ik dus echt van wakker liggen.

Ik heb er een ander topic over geopend. Kijk HIER...

[raka]

Ik ga zeker niet voorbij aan punt 5. Maar ik kan het niet vatten dat je dit zomaar zonder emotie (lijkt het) op dit forum zet. (Zie het onderstreepte.) Ik wil niet kwetsen, maar ik word nu wel heel scherp: In de hel zal applaus geklonken hebben toen je dit zo neertypte. Want het gaat voor de duivel de goede kant op. Heerlijk, weer één die ons toebehoort en die er niet onder lijdt. Prachtig, zelfs de roedeslagen brengen geen keer. En bovendien: Hij beredeneert het ook nog eens vanuit de mens: het is naar de mens om onbekeerd te zijn. En gelukkig: hij zet een punt. Gelukkig, hij noemt het Evangelie niet, dat er ook voor hem is. Gelukkig, hij denkt: Ja, maar dat moet God dan toch echt Zelf doen. Raka, in de hel klinkt applaus.

Sorry, dat ik zo radicaal tegen je ben, Raka. Maar ik heb nu wel 1000 vragen:
- Ben je niet bang voor de dood en de eeuwigheid?
- Ben je niet bang om voor God te verschijnen en voor eeuwig buiten Zijn gunst en gemeenschap te moeten verkeren?
- Ben je niet bang dat je zo verhard bent, dat je de zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebt?
- Ga je nog naar de kerk? En zo ja, waarom dan eigenlijk?
- Lees je nog uit Gods Woord? En zo ja, hoe en waarom dan eigenlijk?

Soms hoor je wel eens zeggen: Beloften in de Bijbel zijn alleen voor Gods volk. Maar dat is onjuist. Er staan beloften voor onbekeerde, verharde, en daaronder ook nog geruste zondaren. Raka, mag ik je Gods Woord voorhouden uit Jesaja 46: 12, 13. Dit Woord komt nu tot jou, Raka en het is een belofte voor onbekeerden:
12 Hoort naar Mij, gij stijven van harte, gij, die verre van de gerechtigheid zijt!
13 Ik breng Mijn gerechtigheid nabij, zij zal niet verre wezen, en Mijn heil zal niet vertoeven; maar Ik zal heil geven in Sion, aan Israël Mijn heerlijkheid.

Ik kan je in 1 ding geruststellen, in de hel klinkt geen applaus voor mij, ook dat heeft zo zijn redenen. Ik ben niet bang voor de dood, wel voor de eeuwige dood en voor het oordeel, wie zou dat niet zijn? Maar bang zijn is geen grond, en angst drijft niet uit. En als de hemel van koper lijkt, zeker naarmate dat langer duurt, kun je je zodanig verharden dat wet en evangelie compleet langs je heen gaat. Ik heb alle hoeken/aspecten van het leven gezien en er zelfs in gewoond, maar uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat er maar Een is waar de ware rust en zaligheid te vinden is. Daarom bid je en daarom ga je naar de kerk etc. Blijf ik bij mijn standpunt dat als je onbekeerd bent , daar ook eerlijk voor moet durven uit tekomen, hoe kil dat misschien ook op een chat klinkt. Ik propageer geen onbekeerd zijn, ik wil alleen zeggen dat ik helaas tot die hele grote meerderheid hoor, die onbekeerd is. Maar ik ben de persoon er niet naar om dat met een stilzwijgen te verhullen. Dat je me daarom kil vindt op de chat, respecteer ik, maar doet een eeuwigheid tekort aan de problematiek waaraan zoveel kerkmensen lijden.

[Fjodor]

Ik ben niet bang voor het oordeel.. Er is er Eén die voor mij het oordeel gedragen heeft.. Voor mij arme zondaar..

Wat bedoel met het zeggen dat je helaas tot die onbekeerden behoort? Helaas? Alsof het niet je eigen fout, en je eigen schuld is??
Je zegt dat je onbekeerd bent, maar wel bidt.. Bidt je dan tot een God die jou niet kent? Als je werkelijk onbekeerd bent, en je lijkt zeker van je zaak te zijn, dan wil God jou niet eens kennen..
Maar Hij wil jou o zo graag kennen! Hij heeft geen behagen in het verloren gaan van een zondaar.

Wat heb je eraan te weten waar de rust en de zaligheid te vinden is? Niets. Je moet het daadwerkelijk vinden.

En de Zaligmaker is te vinden.

[Democritus]

ik wil alleen zeggen dat ik helaas tot die hele grote meerderheid hoor, die onbekeerd is. Maar ik ben de persoon er niet naar om dat met een stilzwijgen te verhullen. Dat je me daarom kil vindt op de chat, respecteer ik, maar doet een eeuwigheid tekort aan de problematiek waaraan zoveel kerkmensen lijden.

Raka heb je er wel eens over nagedacht dat het onbekeerd zijn nog hetgene is dat je krampachtig vasthoud om maar niet met totaal lege handen voor God te komen staan.

Je handen moeten open om te kunnen ontvangen. want knuisten die nog dichtgeknepen zijn, omdat ze iets vasthouden, kunnen niet ontvangen.

Besef je dat iedereen zalig kan worden? Dus dat het straks alleen maar is gij hebt niet gewild.

[barjan]

Ik ben niet bang voor de dood, wel voor de eeuwige dood en voor het oordeel

wat een verschrikkelijke onbijbelse taal dat kan toch niet? niet bang voor de dood als je weet dat het God ontmoeten is die zijn Zoon heeft overgegeven in de dood voor vijanden?

[Tiberius]

Dit heeft niet zoveel meer met het topic te maken, maar het raakt me diep. Hier kan ik dus echt van wakker liggen.

Ik heb er een ander topic over geopend. Kijk HIER...

Inderdaad. Hier ontopic verder, aub.

[barjan]

Ik ben het zo met je eens en zo enorm met je oneens!

Inderdaad: zowel hetero's als homo's hebben een verdorven natuur.
Inderdaad: ik geloof dat de zondeval ons in alles getekend heeft. Maar evenzeer geloof ik metd e Heidelberger dat alle dingen, niet bij geval, maar van Zijn Vaderlijke hand ons toekomen.

In die zin geloof ik dat God ook met mijn homoseksualiteit een bedoeling heeft.

Er is inderdaad: niemand is goed, maar ik mag weten dat God mij in Christus ziet als een nieuwe schepping.

En liefde noopt tot wederliefde. Toch?

misschien kun je onder homo's evangeliseren want iemand die ze goed kan begrijpen staat dichter bij ze. maar je moet ze wel zeggen dat ze met zondige levenswandel moeten breken en dat Jezus navolgen het kruis opnemen is en strijd tegen eigen vlees. dat is moeilijk maar dat kun jij dan ook uit eigen ervaring meegeven.
veel sterke hiermee en weet je dat alle mensen homo's zijn? iedereen houdt het meest van zichzelf in plaats van God boven alles en je naaste als jezelf en dat moet iedereen dus leren en daarom is het Evangelie zo rijk omdat daarin staat dat Jezus de overste leidsman en voleinder van het geloof is.

[denkertje21]

misschien kun je onder homo's evangeliseren want iemand die ze goed kan begrijpen staat dichter bij ze. maar je moet ze wel zeggen dat ze met zondige levenswandel moeten breken en dat Jezus navolgen het kruis opnemen is en strijd tegen eigen vlees. dat is moeilijk maar dat kun jij dan ook uit eigen ervaring meegeven.

Eerlijk gezegd geloof ik ook dat de Heere me daar voor wil gebruiken. Je tweede zin vind ik moeilijker: je gaat me vertellen wat ik moet zeggen. Ik kan alleen maar verwijzen naar de Heere Jezus in Wie alle gebrek en alle onvolkomenheden geheeld kunnen worden.
Dan wordt ook homoseksualiteirt gerelativeerd omdat we allemaal, zoals je zei een verkeerde gerichtheid hebben: op onszelf en niet op Hem die ons helemaal wil hebben.
Als iemand naar mij toekomt en zegt dat hij een relatie in liefde en trouw heeft met een andere jongen en hij daar nadrukkelijk God in betrekt, zal ik geen oordeel uitspreken, maar hem hooguitvertellen dat het nooit iets mag zijn dat tussen God en hem in staat.

Ik ga er dan ook van uit dat hij de zeven bijbelplaatsen kent waar over seksuele handelingen tussen twee mannen wordt gesproken, en dat hij daarover, samen met God tot een keuze is gekomen.

[Afgewezen]

Een lezenswaardig artikel in het Nederlands Dagblad van vandaag (11 juli 2009):

Smoesjes rond homoseksualiteit

Zou het nog lang duren voordat homoseksuele relaties in orthodox-christelijke kring aanvaard zijn? Iets in mij zegt dat het daarop uitloopt.

Opnieuw laait de discussie op, nu een Utrechtse kerkenraad samenlevende homo's niet langer weert uit het ambt. Langs twee routes sluipt de aanvaarding van homoseksuele relaties dichterbij.

De ene route is de pastorale. Daarbij houden wij vast aan de overtuiging dat homoseksuele relaties tegen Gods wil zijn. Tegelijk zoeken wij in de strijd van het mensenleven een begaanbare weg. Uit pastorale overwegingen verdragen wij het als een noodmaatregel wanneer homo's seksueel samenleven. Zij mogen gewoon avondmaal vieren. Deze route kan ik begrijpen. Sommige situaties in het christelijke leven zijn nu eenmaal zo gebroken dat wij niet verder komen dan het aanbrengen van enige orde. Of je daarom homoseksuele relaties zonder meer moet tolereren, betwijfel ik. Maar wie uit pastorale overwegingen deze keuze maakt, heeft daarmee nog niet principieel een ander spoor gekozen.

Toch heeft zo'n pastoraal compromis neveneffecten. Wat als uitzondering begint, kan uiteindelijk regel worden. Zo raken homorelaties feitelijk aanvaard. Homo's zonder relatie worden uitzonderingen. Nu al hoor je hen steeds vaker getypeerd worden als 'zij die ervoor kiezen om alleen te blijven'. Kennelijk vormt dat een van de opties en niet eens zo'n gebruikelijke. Sommigen van hen ervaren de pastorale openheid dan ook als een goedbedoelde vorm van verraad.

Acceptatie
Kerken zullen bij deze ruimte extra helder moeten zijn in prediking, vorming en opvoeding. Maar daar zit een probleem. Vaak houden wij het, opnieuw uit pastorale motieven, een beetje wollig. Begrijpelijk: je wilt geen kwetsbare medechristenen afwijzen. Toch zal deze pastorale route zonder gelijktijdige duidelijkheid vanzelf uitlopen op de acceptatie van homoseksuele relaties.

Bij de tweede route waarlangs die acceptatie opdoemt, gaat echt een wissel om. Alsnog nemen orthodoxe christenen vandaag denklijnen over die meer vrijzinnige gelovigen altijd al volgden.

Veel christenen valt dit niet op. Zij zijn druk met het bestrijden van onbegrip en afwijzing, waarop homo's onder ons helaas nog maar al te vaak stuiten. Zij hebben niet door dat onderhuids al lang een tegenovergestelde beweging gaande is. Nogal wat gereformeerde jongeren vinden een seksuele relatie voor homo's geen enkel probleem. Over enkele jaren staan zij aan het roer. Ook sommige leerkrachten en schoolleiders hebben geen bezwaar. Politici houden zich op de vlakte. Voorgangers weten het niet meer. Een gestage druppel van relativistische praat holt de steen van de publieke opinie uit. Wie alleen maar luid blijft hameren op het aambeeld van de aanvaarding, hoort niet dat er intussen achter zijn rug panelen worden verschoven.

Deze tweede route bestaat uit drie belegen denklijnen, die al vaak bediscussieerd zijn. Nogal wat orthodoxe christenen hebben echter jarenlang hun ogen gesloten voor de vragen en werden pas onlangs wakker. Zij begroeten deze denklijnen vandaag als de nieuwste vondsten. Hun enthousiasme suggereert ten onrechte dat nog niemand hier een serieus antwoord op gegeven heeft.

Ontsporing
De eerste denklijn beweert dat homoseksualiteit in de Bijbel altijd een perverse ontsporing van hetero's vormt. Een homoseksuele geaardheid en relaties van liefde en trouw zouden destijds onbekend zijn. Allerlei deskundigen hebben al vaak aangetoond dat dit gewoon niet klopt met de feiten. Toch blijven velen elkaar dit fabeltje napraten zonder ook maar één serieuze poging om het aangevoerde materiaal te weerleggen. Dat verraadt dat niet Gods Woord maar de eigen voorkeur hier regeert.

De tweede denklijn meent dat christenen geen ethiek van geboden en regels moeten hanteren maar van Bijbelse lijnen of deugden. Dan hoef je dus minder met normatieve Bijbelteksten over homoseksualiteit. Het gaat God om liefde en geluk! Nu liggen Bijbelse geboden en regels inderdaad ingebed in grote lijnen en in de vrucht van de Geest. Maar de vraag is in welke lijnen en deugden. Als Jezus rond relatievorming het koninkrijk van de toekomst verbindt aan de schepping van het begin, vormt ook dat een lijn. En als deugden gelden ook gehoorzaamheid, reinheid en zelfbeheersing. Bovendien: geboden en regels inbedden, is niet hetzelfde als ze opzij schuiven.

De derde denklijn is het venijnigst. Zij volstaat met relativeren, zoals de slang in het paradijs alleen maar twijfel zaaide. ,,Iedereen legt de teksten anders uit. Op allerlei manieren worden lijnen aangewezen. Dus zal het wel niet duidelijk zijn. Dus kan het meer kanten op.'' Zo spreken vooral hele en halve intellectuelen, die koketteren met hun postmoderne inslag. Maar kun je straks met zulke smoesjes voor God staan? Hij vraagt mij toch niet wat anderen er zoal van vonden, maar wat mijn antwoord op Zijn woorden was.

Zou het nog lang duren voordat homoseksuele relaties in orthodox-christelijke kring aanvaard zijn?

Dr. A. L. Th. de Bruijne is hoogleraar Ethiek en Spiritualiteit aan de Theologische Universiteit (Gereformeerde Kerken) in Kampen.

[backtobasic]

misschien kun je onder homo's evangeliseren want iemand die ze goed kan begrijpen staat dichter bij ze. maar je moet ze wel zeggen dat ze met zondige levenswandel moeten breken en dat Jezus navolgen het kruis opnemen is en strijd tegen eigen vlees. dat is moeilijk maar dat kun jij dan ook uit eigen ervaring meegeven.

Eerlijk gezegd geloof ik ook dat de Heere me daar voor wil gebruiken. Je tweede zin vind ik moeilijker: je gaat me vertellen wat ik moet zeggen. Ik kan alleen maar verwijzen naar de Heere Jezus in Wie alle gebrek en alle onvolkomenheden geheeld kunnen worden.
Dan wordt ook homoseksualiteirt gerelativeerd omdat we allemaal, zoals je zei een verkeerde gerichtheid hebben: op onszelf en niet op Hem die ons helemaal wil hebben.
Als iemand naar mij toekomt en zegt dat hij een relatie in liefde en trouw heeft met een andere jongen en hij daar nadrukkelijk God in betrekt, zal ik geen oordeel uitspreken, maar hem hooguitvertellen dat het nooit iets mag zijn dat tussen God en hem in staat.

Ik ga er dan ook van uit dat hij de zeven bijbelplaatsen kent waar over seksuele handelingen tussen twee mannen wordt gesproken, en dat hij daarover, samen met God tot een keuze is gekomen.

de bijbel zegt dat homo's zijn overgegeven in hun levenswandel , door God zelf dus.
Als een straf,bijna.
Ik hoop dat de meeste mensen moeite doen om wat empathie te ontwikkelen,hoe het is om met deze vloek te moeten leven.
Het idee dat je nooit gelukkig zou mogen worden met iemand die je liefhebt, moet nauwelijks te verdagen zijn.
Erg moeilijk onderwerp, maar in hetzelfde rijtje staan mensen met eigenschappen, die elders in de gemeente ook voorkomen, gierigaards enz enz.
Niemand is zonder zonden, niemand mag een ander oordelen, maarf die is een erg zwaar kruis om te dragen.